Blauberg is onbereikbaar tijdens het weekend met het openbaar vervoer maar de website van de Grashoppers leert ons over rustpost Onder De Toren in Bergom en dat is een makkie via Geel. Bij het station passeren net de Zotte 50 van Gheel met de vraag of wij mee stappen. Dank U jongens maar wij reizen even verder.

Na 100 meter wandelen is het al van dat, parkoerswijziging wegens een dwarsliggende lokale bewoner. Meteen vakkundig opgelost door onze gastheren en we stappen het tarmacje tot voorbij het voormalige Dreefhuys en zijn eigenzinnige kok. Duiken de bossen in achter Mie Moan, ook wel Hertberg genoemd. Halfopen terrein bij gekapte sparrenbossen. Nogal wat asfaltbaantjes in het groen, het is dan ook een wintertocht. Nochtans valt het met het weer reuze mee de laatste dagen en weken, droog, soms helder en zeker niet koud. Uiteindelijk verlaten we het bos bij het Ploegpad. De kerk van Blauberg is meteen prominent aanwezig. Na een ruim uur wandelen belanden we in een de drukbeklante startzaal en bij ons HHHennietje. Horen dat Martin forfait heeft gegeven wegens te veel hinder van een pas geopereerde … hand.

We beslissen de 25 km te volgen richting Wolfsdonk. Zijn op het middaguur natuurlijk moederziel alleen, wandelend over zandpaden langs de bosrand ergens tussen Everbeur en Testelt in. Mooie dreven, open plekken met heide en vennen, klokkebesen langs de boord van ons wandelpad. Een fietspad voert ons naar de bewoonde wereld bij Nieuw Mechelen. We laten de huizen weer achter ons voor halfopen terrein richting Stokheide en de grens tussen Testelt en Wolfsdonk. Bij de OLV kapel weten we de rustpost nabij. Hebben intussen zowat 16 km in de kuiten en nemen een ruimere pauze in een lege zaal. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een lekker stukje appeltaart tot mij te nemen.

De volgende etappe van 9 km nu. Weg van dorp en kerk richting nattig strookje met beekje roestwater. We zijn in Varenwinkel en grondgebied Herselt. De Kapittelberg laten we even rechts liggen. De 25 km gaat alleen op pad langs groene binnendoortjes en een heuvel op met boven een fraai uitzicht over Herselt centrum. Voorbij de Klokkenkuil dan op de top van het beboste duin en naar de wijnboer van Kapittelberg. Aan de overkant van een drukke steenweg richting Drie Eiken. Wat tarmac lopen om de volgende bosstrook te bereiken. Waden door het bruine blad en volgen daarna een stil asfaltbaantje naar Grote Hees en zijn ranke sparren. Tarmac en zachte ondergrond wisselen voortdurend af. Een laatste dreef van fiere beuk, we zijn opnieuw in Bergom.

De meeste wandelaars hebben nog zo’n 7 km voor de boeg tot Blauberg, wij lopen het lokale lusje van ook 7 km. Gaan daarbij Sigrid en enkele andere late vogels achterna. Door de Hoge Dreef tot de Mariagrot en dan genietend van het natte, groene Varenbroek. Goorbeek is weer heel wat tarmac tussen boerderijen en hun landerijen door. De geur van vers gemaaid gras prikkelt onze reukorganen, begin december nota bene ! De parkachtige omgeving zet ons af bij de bruine Nete. We volgen de rivier stroomafwaarts voorbij Westerlo centrum en het kasteel de Merode. Onze tocht zit er op.

Duveltje drinken bij de Grashoppers samen met Guy en dan nog eentje in een lokaal café. Willen de helpers niet te lang voor de voeten lopen, hun dag was ook lang. Over Herselt en Herentals terug naar de Koekenstad. Deze klassieker zit ook weer in onze kuiten.