Alle Antwerpse treinmaatjes reizen naar Wevelgem, wij zijn de buitenbeentjes die voor Oostkamp kiezen. Vanaf Gent krijgen we gezelschap van onder meer Fillie uit Hoboken, een krasse tachtiger met de gps in aanslag. In het erg drukke startzaaltje duiken Katrien & Bart op, we zullen de ganse dag min of meer in elkaars buurt blijven.

De eerste 1500 meter lopen we wel samen, door een parkje tot de gratis koffie en wafel. Bart heeft een ochtendlijk opkikkertje nodig, wij hebben onze Starbucks al binnen en lopen door. Opvallend goed uitgepijlde tocht met de normale markeringen maar ook fluo grondpijlen, erg handig. De tocht verwatert in eerste instantie tot een stratenloop richting E40. Vanaf Nieuwburg wordt het leuk. Aanvankelijk door weilanden over kasseitjes die bedekt zijn met modder en ijs(water). We vorderen behoedzaam langs hoeve Roodhof en het wat verwaarloosde park van het Nieuwburgh kasteel. Een prachtige dreef loodst ons richting bewoning van Hertsberge en achterafjes door stille wijken zetten ons af bij rustpost Nieuwvliet. Veel te kleine, overvolle ruimte en wij denken een zonnig terrasje te doen bij een gesloten frituur. Worden er echter verjaagd door een feeks die denkelijk te veel naar Donald Trump geluisterd heeft. Van haar erf zullen we afblijven, de muur die volgt nog wel …

We trekken verder door een verwilderd bos en dwars door een geoogst maïsveld. Wat landelijk tarmac en dan heerlijk onverhard langs jonge bosrand, het Kampveld. Uitlopen tot de rust onder de kerktoren van Waardamme doen we langs een drukke steenweg. Toch wel leuk, deze tweede etappe. Het is erg stil in de rustpost, alleen voor de dapperen van de 30 km. We zijn met een man of zes, zeven waarvan dan nog een koppel dat fout gelopen is ! Keer ne kier were naar Hertsberge. We beginnen er aan over een graspad langs een kronkelend waterke. Gaan dan landelijk tarmac op langs verspreide, meestal wit geschilderde en gerestaureerde hoeves. Duiken opnieuw het Kampveld in langs prachtige dreven, soms met een ondergroei van bramen. Her en der aanplant van jonge eik, bos in wording. Heerlijk flaneren we door voor ons compleet onbekend gebied. Halfopen terrein langs weilanden en met begeleiding van wat hemels nat. Komen opnieuw in het wilde bos van daarstraks en stappen met volle teugen genietend terug de rustpost van Hertsberge binnen. Schoon volk hier als Chris, Chris en Annie aan ons gezelschap worden toegevoegd. Hans komt er ook nog bij, even vrijgesteld van huishoudelijke taken door Kathy. We wensen je een spoedig herstel meisje.

Luc (Brugge) heeft zijn dimmer verloren in menige bierpul en we lopen dan maar door. Prachtige bosstrook opnieuw met een ruime ondergroei van rododendrons. De 30 km krijgt een landelijk extraatje na een brug over de E40. We komen weer allen samen voor een laatste klus door jong, nat bos met heel wat snoeihout op ons pad. Een nog ruime groep wandelaars bereikt samen de finish bij valavond. We hebben ruim de tijd voor ons Omerke en het is al donker als we terug op het treinperron staan. Reizen samen met mensen uit Lokeren en missen gewoontegetrouw net de bus oep de Rooselveldplaats. Wekelijks bezoekje aan het Pool Café dan maar en pas om 22:00 uur thuis. De tocht van Vredeseilanden was de verplaatsing meer dan waard.