Vandaag neem ik wraak op mijn schoenen, althans een bepaald paar, we gaan in Zele wandelen. Makkelijk reisje overigens over Lokeren. De meeste wandelende treinmaatjes sporen door naar Poperinge. Kilometertje lopen tot de oude scholengemeenschap in de Kouterstraat, het is er rustig.

Bij een stralende dag begint de opdracht met ongeveer 11 km. Langs het OCMW richting Wilgenheide, haar naam waardig want weilanden en begraste paadjes tussen knoestige wilgen. Langs de kapel van OLV van de Tuimelaar tarmacjes lpen richting bosstrook. Het Hof Ten Goede, rijk aan enorme ligusterplanten. Volgen dan een strook parallel een drukke baan en een keienpad langs nog meer weilanden. Kieviten zijn al druk in de weer in razende duikvluchten. Wat volgt is industriezone Wolfsakker (Lokeren) en de spoorbaan die ons daarstraks in Zele afzette. De pauze in het tuincentrum slaan we over, de charmante Drieswegel voert ons naar het centrum van Zele. Dwars door een sportcentrum met piekfijne tartanpiste, een witte wijk, de oudjes van Zele, hoog tijd voor een terrasje op de binnenkoer van de school. Zo denken Kristel en Jeroen er ook over, de schoofzakken worden bovengehaald.

Stratenloop om Zele opnieuw uit te geraken. In de velden wordt Lucien onze gezel. Aan de overkant van een drukke baan gaan we beton lopen. Het is opletten geblazen want heelder horden ‘terroristen’ vliegen ons voorbij. We zijn al blij voorbij Costa Zela op de Scheldedijk (?!) te kunnen stappen. Nog een paar honderden meter moeten we de razende tweewielers overleven en dan wenkt de pauze in … Avermaat. Vogelfotografen Patrick & Denise zijn van kassa-dienst. Mmm, lijkt niet hun favoriete bezigheid !

Lucien is lang voor ons weg. Wij volgen door wegenwerken die leiden naar onverharde paden in ’t veld. Een mooie plas, een sparrenbosje, het Berlaarse Blanquartsveld weet ons te bekoren. Het wordt nog leuker bij het Gemeentestraatje. We duiken het Berlarebroek in, genieten van puur natuur. De prachtige Oude Dreef loodst ons vervolgens naar de Bareldonkkapel en zijn imposante bidweg. Tussendoor even villaatjes kijken en dollen met Lucien, omringd door charmant gezelschap. Onze snoeper bloost er zowaar van !

Pauze bij de kapel, nog ruim 7 km voor de boeg. We duiken al snel, voorbij wat campings, de natuur in. Een plas wordt ingenomen door Canada ganzen. Kreupelhout staat al mooi in het groene blad, grote bomen ogen nog winters of roestbruin zoals de populieren. Heerlijk wandelen over stoffige paden van de Damweg en de Stokwegel, de Gratiebossen noemt het hier. Kamerhoekwegel stuurt ons slingerend het open veld in richting drukke baan van daarstraks. Het is verdorie zomers warm geworden. Nog wat straatjes en het Duvels terrasje wenkt. Voor Patrick & Denise zit de dagtaak er op, zij komen ons gezelschap houden. Rond 17:00 stijgt Vlaams gejuich op … de Greg heeft het weer eens geflikt in een bloedstollend finale. Later op de avond volg ik thuis via de peecee de prestaties van die andere Vlaamse klasbak Thomas Pieters. Ze lijken dun gezaaid maar ze zijn er nog, die noest werkende echte Flandriens.