Buencamino, deze wandelclub is bij ons totaal onbekend. We staan dus al vroeg op het perron van Antwerpen-Zuid. Hebben in Gent-Sint-Pieters zes minuutjes overstaptijd en dat lukt perfect. Twee kilometer stappen vanaf station Adinkerke, wist Xavier ons te vertellen en dat klopt exact. Voorbij Plopsaland en Moeder Lambik komen we bij De Nachtegaal aan. De verschillende te wandelen afstanden blijken elk een ander kleurtje te hebben, in ons geval geel en oranje voor 26,5 km.

Op pad dus richting centrum van De Panne en … met z’n allen een pijl missen. Voorwaar en goed begin ! Trappekes op om een fraai uitzicht over de verschillende bouwstijlen te bewonderen en dan naar de Esplanade. Opvallend veel groepen kinderen die komen genieten van De Week van de Zee. De dijkse horeca maakt zich klaar voor een namiddagje toeristen. Stoelen en parasols worden klaargezet. Wij stomen door, steeds op de dijk lopend tot Sint-Idesbald en Koksijde. Een paar keer mogen we langs de vloedlijn door het zand baggeren. Net als we denken de rustpost te gaan bereiken deelt de parkoersmeester een eerste plaagstoot uit. Van het ‘groot verzet’ snel omschakelen naar ‘4 x 4’. Foeteren en ploeteren door de Schipgatduinen. Enkele honderden meer slechts, we ploffen op onze stoelen. Goed gemeten, deze acht kilometer.

Boterhammeke eten en er weer tegenaan. Pittig, potig, scherpe stekels die los door je broek gaan maar oh zo mooi deze paar kilometer Schipgatduinen. Zware kost ja, en zo hoort het ook. Op adem komen doen we op het tarmacje vanaf La Peniche en het brede grindpad van de Doornpanne. Zachtjes klimmen en achterom kijken over het fenomenale uitzicht dat reikt tot de Witte Burg (Oostduinkerke). Terug zand baggeren dan, op en neer door de Hoge Blekker. Aan de overkant van een baan wachten smalle paadjes in de beboste Noordduinen. Seringen staan er weelderig in bloei. Heerlijk wandelen in puur natuur en langs het mooie vissershuisje ’t Rozemarijntje. We verslikken ons bijna in een splitsing waar geel en oranje samen komen. Linda is bij de pinken en we stappen zaal Kerkepanne binnen.

Hebben een lus van 8 km voor de boeg. Aanvankelijk terug de Noordduinen in met groet aan de vaste bewoners, een kolonietje ezels. Dan door een verwilderd bos richting kazerne van Lombardsijde. Nog meer natuur verderop aan de rand van de polder tot de Sint-Pieterskerk. Stratenloop nu tot de sportterreinen van Koksijde. Het deert ons niet, waren na al dat zand aan een relatieve pauze toe. Bij een camping pikken we opnieuw de Noordduinen op en lopen de laatste paar kilometer zowat hetzelfde van daarstraks. Laatste pauze in de Kerkepanne dus.

Nog 3,5 km en dus rustig uitlopen denk je dan. Aanvankelijk wel ja, langs de zeeklassen van Stad Antwerpen en wat villa’s. Het Kerkepannebos ook. Maar dan …we beginnen onderaf de Oosthoekduinen vanaf het zwembad. Draaien links op … en gaan stevig zand baggeren tot De Nachtegaal. Voor de derde keer vandaag gaan de schoenen uit, het lijken wel zandbakken ! Rustig uitbollen doen we tot het station waar we In de Verloren Geirnoate van ons Duvelke genieten. Wandelclub Buencamino komt zeker opnieuw in ons programma voor dit jaar. Dit was vandaag een prachtig parkoers met tot ons jolijt heel wat Gerardiaanse accenten …