Het aanbod oogt dun vandaag maar Bruno en zijn team organiseren voor het eerst vanuit Wuustwezel en daar zijn de meeste Antwerpenaars wel nieuwsgierig naar. Wij vertrekken thuis een uurtje later dan gewoonlijk, even recupereren van de gisteren geleverde inspanningen. Krijgen op bus 640, na ons Starbuckske, het gezelschap van Jack zijn dametjes. Ambiance troef dus.

Het parkoers blijkt te bestaan uit een korte en een lange lus, hetgeen veel voorkomt de laatste tijd. Eerst het kortere werk dus, een etappe van 8 km. Langs het imposante gemeentehuis, dwars door het centrum en een nieuwe wijk richting het landelijke. De zon is weer van de partij als we van Heiakkers naar Molenbergen stappen. Sparrenbos, de onvermijdelijke chalets en dan een prachtige dreef met aanplant van nog jonge bomen. Tarmacjes loodsen ons door gehooid grasland terug naar de bewoonde wereld. We zijn net op tijd om een horde van Hanske zijn Krijgers uit te zwaaien.

Babbeltje met clubmaatje Jakke, vertellend in zijn typische gulle Antwerpse stijl. Daar gaan we weer. De lokale voetbalclub viert zijn 100 jarig bestaan. Wij stappen verder door het Stokerstraatje richting Ginhoven. Prachtige dreven met ontluikend groen sturen ons langs weilanden naar een donkere gracht. Halfopen terrein dan waar het heerlijk wandelen is. We passeren op zo’n 100 meter van de start om even verderop de rustpost op te zoeken. Sluiten er aan bij clubmaatjes Danny & Viviane.

Terug op pad dan voor de laatste etappe. Langs de tweeling huizen Lilly & Annie de volgende dreven tegemoet. Even wat huisjes kijken en dan over het brede grindpad langs de militaire plas. Duiken het sparrenbos in met zijn ondergroei van frisgroene varens op hun mooiste. Keren over een slingerpaadje langs het water terug naar de bewoonde wereld. Nog even achterlangs bij een gracht en we kunnen gaan Duvelen. Nemen de tijd voor een ruime babbel met de clubmaatjes en dan is het weer tijd voor de bus. Mooi werk van Bruno en zijn team, alles wat we verwacht en gewenst hadden hebben we ook gekregen.