Mijn huis- en thuisdokters komen met hetzelfde advies. De patiënt dient elke dag te wandelen om de neveneffecten van de cholesterol medicatie te neutraliseren. En dus stap ik heel dikwijls van Hemiksem naar het centrum van de Koekenstad wat algauw 15 km is. Onderweg pik ik dan her en der een voedingsmarktje mee op zoek naar onbekende smaakjes. Het is onwaarschijnlijk hoeveel heerlijke soorten kaas er bestaan !

Maar vandaag begin ik aan een vierluik dat mij naar andere oorden zal brengen. Het openbaar vervoer wordt vooral op zondag gedecimeerd. Dus pik ik een tocht in De Klinge op donderdag mee, want dan vlotjes bereikbaar vanuit Sint-Niklaas. De Gasthofstappers verwennen ons vandaag met drie lusjes in stijgende volgorde van aantal kilometer. Ik draai dit natuurlijk netjes om. Ben trouwens net op tijd in de Klingenaar om Rudy (Schelle) en Viking met hun respectievelijke eega’s uit te wuiven.

Begin dus met lus C over 8,3 km. Onder een loden hemel passeer ik een kapel passend versiert voor de meimaand en loop dan een stukje steenweg richting ’t Kalf. Met niet tot dat gehucht maar mag het Stropersbos in voor een lange groene omzwerving. Heerlijk flaneren langs weelderige ondergroei van frisgroene varens, gele brembloemetjes en nog niet actieve bramen. Een natte strook is van vlonders voorzien. Kan mij niet herinneren hier ooit geweest te zijn. Een vrolijke bende uitgelaten kinderen nemen op een grasvlakte pauze, tijd voor een boterham of een appeltje. Ik stoom door, doorkruis een jonger bos bij de drukke baan naar Hulst. Steenwegje naar De Klinge over en ik mag gaan Nederen. Ben nu in de Clingse bossen en stap langs diepe droog liggende grachten, al is dit een water win gebied. Finaliseer deze eerste lus over brede paden van het kabouterpad. Ook voor mij is het dan hoog tijd voor een boterham.

De tweede lus (B) van 7,4 km loopt samen met de eerste tot de ingang van het Stropersbos. Dan gaan we de oude spoorbaan op die vroeger van Terneuzen kwam. Berk en brem voeren er de boventoon. Draai opnieuw het Stropersbos in of toch langs de rand ervan. Halfopen terrein en stappend tussen donkere grachten. Een herder hoedt er een kudde schapen en de boswachter houdt een oogje in het zeil bij een prachtige groep wilde paarden. De zon komt intussen piepen zodat het nog aangenamer wandelen wordt. Bloesems geuren heerlijk. Opnieuw de steenweg over voor een korter stukje Clingse bossen. Passeer een monument ter herdenking van de Dodendraad uit WOI en uiteraard een witte grenspaal. De tweede opdracht zit er op en ik trakteer mezelf op een Klingse Kalsei, lekker blondje dat smaakt.

Blijft dus lus A over van 6,5 km. Heel andere richting nu langs een stukje steenweg in noordoostelijke richting. Ik loop de polder in over landbouwwegen, langs fruitbomen, melkvee en bloemenvelden. Stap de Rode Moerdijk op tussen rijen statige bomen. In de mistige verte de rookpluimen van Doel. Krijg plots een stekende pijn in mijn gehavende linkerknie. Het tempo moet naar omlaag. Langs Spaans Kwartier en Fort Bedmar, nu een kampeerterrein. Herinneringen aan vervlogen tijden. Wat straten lopen dan langs de Blauwe Hoefwegel en de Warandewegel, nieuwbouw aan de rand van het dorp en een ouder ogende dorpskern. De dorpskerk komt in zicht en ik heb nog een kwartiertje tot de bus. Laat mij van dorst en goesting een tweede Kalsei smaken en reis in het gezelschap van Rudy (Edegem) en Sylveer terug naar Sint-Niklaas. Heerlijk tochtje gelopen vandaag, dit smaakt naar nog.