Al waren we gisterenavond laat thuis toch nemen we vandaag weer de eerste bus naar ’t stad. Hebben een kort reisje voor de boeg over Lier tot Sint-Katelijne-Waver. De wandeltocht staat in het teken van ‘de week van de groenten’. Merkwaardig gezicht in Koningshooikt overigens waar het ganse dorp versierd is met poppen, vogelverschrikkers. De bus stopt op 30 meter van de immense startzaal, een luxe. Het is er nog stil, geen randanimatie dit jaar. Wij trekken ons op gang voor de 30 km. Passeren een heuse mini dierentuin. Skippy komt er voorzichtig piepen uit de buidel van moeder. Een deel van zijn familie is trouwens spierwit. Goudfazanten zorgen dan weer voor weelderige kleur net als enkele exotische ganzen. We trekken verder over tarmacjes door weilanden en langs serres richting Hagelstein Een graspad loodst er ons letterlijk door weilanden met honderden  boterbloempjes. Wandelen vervolgens door een moerassig bos tot een stokoud erf. Vanaf de boer zijn voordeur is het maar even tot de imposante kerk van OLV-Waver. Aan de andere kant van het centrum stappen we eerst door hooiland en vervolgens langs een steenweg naar de eerste rustpost. In de tomatenkwekerij gonst het van de activiteit. Er zijn mooie kleurrijke stillevens opgebouwd met groenten. Met de broertjes De Keyser praten we nog even na over het turbulente leventje van Zottemie. Tja, ze zal wel weer haar draai vinden zeker !

Patje Kloek sluit bij ons aan en we beslissen samen de lokale lus te wandelen. Een populierendreefje loodst ons voorbij de slakweker en het open land in. Het is verrassend fris geworden, beetje guur eigenlijk. We stappen linea recta naar de Jutse plassen, mij totaal onbekend. Ik kom slaap te kort en tjok achter mijn maatjes aan. Prachtig watergebied overigens met natte en droge plekjes, ideaal broedgebied voor watervogels en zo denk een zwaan er ook over. We vervolgen onze route langs een beekje en de rand van grasland tot de volgende serres. Dwars door een bomenkwekerij, een strookje steenweg, we zijn opnieuw bij de eerste rustpost.

Patje zet het letterlijk op een lopen en wij volgen aan een rustiger tempo. Passeren prachtig gerestaureerde oude hoeves en uiteraard nog meer groente serres. Stappen langs een geboortebos en een gemaaid pad richting Gasthuisbossen. Mijn geplaagde knie krijgt een steunverband aangemeten. Mijn thuisdokteres is op alles voorzien. Heerlijk wandelen intussen naar de Hondsbossen en een moerassige strook, retentiebekken genaamd. Strookje asfalt en dan langs de gracht bij Muilshoek. We zetten koers naar de grootste rustpost. Heel leerrijk is het in deze tomatenkwekerij. Er hangen overal bordjes met uitleg over het productieproces. Wij wisten niet dat er tussen de planten doosjes met bijtjes hangen. De beestjes zorgen onder meer voor de bevruchting. Leuk intermezzo.

Nog een uurtje of zo uitwandelen en dat wordt het ook. Er valt nog weinig te beleven. Net voor de Midzeelhoeve lopen we tussen een paar plassen door maar verder is het niks dan beton en woningen. Kriske Haesenbosch pikt ons op en dan valt er natuurlijk veel te vertellen over de Ommegancktocht. Man wat is die kerel gedreven ! Hij vertelt boeiend over hoe hij de hele organisatie heeft gestuwd en beleefd. Het succes is hem en de Schaffense Vossen van harte gegund, het harde labeur terecht beloond. Zo hebben we vandaag ook weer een goed gevulde boeiende dag gehad. We kijken toch al vooruit naar volgende week, al ligt er nog niks vast behalve dan dat we wandelen gaan …