Zoals gezegd wil ik weten waarom ik fout liep in de Lovenhoek. Sta dan ook al om 9:15 bij de kerk van Pulle. Het is muisstil in het dorp en het zonnetje schijnt weldadig. Aragon laat zich niet horen of zien en dus loop ik langs de juiste paden het dorp uit de weidse ruimte tegemoet. Wandel over brede grindpaden en vervolgens door het gemengde bos tot de kapel van Lovenhoek. Ben enorm op mijn hoede zodra de GR5 samenkomt met de streek GR. Ja hoor, 50 meter voorbij de kapel vind ik een haast volledig kleurloos geworden markering van splitsingen. Ze is echt onopvallend tussen blitse pijlen van Natuurpunt en andere. Blijkt daarbij dat ik nog dwars door een geploegde akker dien te lopen en de eerstvolgende markering verborgen ligt in een bosje. Voel mij dan toch al beter, niet zo dom of dwaas als verwacht ! Het te volgen pad slingert zich nu heerlijk tussen sparren en een weelderige ondergroei door. Kom zo bij Zegbroek uit en zijn landelijke omgeving welbekend bij de Kempense wandelaars. We hebben dikwijls een rustpost in de lokale voetbalkantine. De volgende bosstrook dan, spar met een weelderige ondergroei van varens. Twee eekhoorns rennen haastig van tak tot tak meters boven mijn hoofd. Kom bij de befaamde 14 kapellekens van Vorselaar uit. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken, er staan 8 km op de teller.

Neem een ruime pauze genietend van de stilte en ga dan verder langs een gehooid grasland. En de boer … hij beerde voort, de ene zijn stank is de andere zijn brood. Bereik het prachtige waterkasteel van Vorselaar. Nu nog extra in de verf gezet door een rij rode beuk in volle lente-ornaat. Schitterend is dit ! Een zandweg loodst mij naar de bewoonde wereld. Een merrie komt haar knuffel halen en ik vervolg over een fietspad langs Vispluk. Kan niet anders, half Vorselaar noemt zo. Dacht ik de omgeving hier helemaal te kennen, niets blijkt minder waar te zijn. Krijg brede zandwegen onder de sloffen geschoven langs gras- en graasland, de Berkelheide. Kies mijn tweede bankje in de natuur niet zo best uit. Ook deze boer blijkt een beer te zijn !

Vort met de bok dan maar, terwijl ‘onze jongens’ in de lucht aardig wat kabaal maken. Een fraaie dreef loodst mij het centrum van Lille in. Bij een fontein midden een woonerf voor de wat oudere bewoners posteer ik nog eens op een bankje in de zon. Moet vervolgens een paar kilometer straten lopen tot het centrum van Poederlee. Raak in Heikant het spoor van de markeringen bijster maar heb terreinkennis deze keer. Langs de dorpskern en de terreinen van de lokale sjotters stoom ik door naar de Heggekapel. Ken het laatste uurtje parkoers haast uit het hoofd. Door bos en wei naar riviertje de AA en zijn vistrap. Dan linea recta naar de volgende bosstrook. Zanderige paden en heuveltjes met een heerlijk zomerse geur van sparren & dennen tot de Herentalse toeristentoren. Het paard ruikt zijn stal. Ik stoom door de heuvel met de bidweg af. Twee spoorwegen over en dan bij het ziekenhuis de Kleine Nete opzoekend. Een laatste prachtige strook groen tot het Begijnhof. Ben nog één straat van het station verwijdert. Heb genoten van een heerlijke, zonnige, zomerse Kempentocht.