Ik heb de smaak van het GR wandelen terug te pakken. Vandaag loop ik een stukje van nummer 12 zoals ik al deed in oktober 2010 ! Stap bij het Rivierenhof van de bus en pik meteen de eerste rood-witte markering op. Bij een miezerig weertje wandel ik door het prachtige park, langs laantjes van statige beuk, slingerpaadjes tussen bloeiende rododendrons en waterpartijen. Jonge konijntjes dartelen over een grasperk bij riviertje ’t Schijn. Ik verlaat park en stad langs de korfbalterreinen van Catba. Betonpaadjes die er nog maar een paar jaar liggen loodsen mij langs volkstuintjes en moerassige watertjes. Moet nog een drukke baan over en wandel dan naar de rust van Fort 2. Een kwartslag rond deze waters en ik volg een landelijk pad richting Wommelgem. Een groene specht vlucht schichtig weg de beschutting van de bomen in. Is mijn tweede exemplaar al binnen de twee dagen tijd. Vanaf Ternesse loop ik de woonkern van Wommelgem binnen. Bij het kerkhof zijn de markeringen niet optimaal, eentje wijst zelfs in de verkeerde richting. Maar ik ken er de weg naar de imposante kerk. Om de bewoning terug te verlaten is de markering wel perfect, al is het dan door recente wijken. Wandel opnieuw door de groene Kempen, ontluikend maïs en weilanden, een klein bosje zelfs. Hoog in de bomen een dartel eekhoorntje dat vliegensvlug tegen een berk opklimt. Er wacht mij een prachtige, deels natte bosstrook, Zevenbergen. Fluitenkruid zoomt  weelderig de paden af, in een weiland een zee van boterbloempjes. Ik passeer het gelijknamige kasteel en stap langs zijn dreef naar het centrum van Ranst. Hoog tijd voor een pauze en een boterham.

Kerkwegels loodsen mij de dorpskern weer uit, de Donkere Weg stuurt mij de landerijen in. Vroegere serres zijn omgebouwd tot staanplaats voor een paar honderd caravans. Een tarmacje stuurt mij langs een grote plantage fruitbomen. De autobaan is niet ver af maar toch is zijn geluid getemperd. Maas & Moor noemt het hier. Ik stap door een kort strookje beukenbos en mag dan warempel zo maar over de links & greens van een golfterrein lopen. Is blijkbaar een openbare weg. Ben ik overdonderd door het gebodene, inclusief kasteel? Feit is dat ik niet meer op de markeringen let en mijn eigengereide weg ga langs een prachtige dreef van gewone en rode beuk. Bij een kerkwegel zit ik terug op het juiste spoor, kan pauzeren bij de kerk van Broechem.

Het is opletten om de volgende juiste kerkwegel te vinden. Deze keer ben ik echter voorbereid en ken enkele regels van de tekst uit het hoofd. Buiten het dorp meteen graspaden en ik wandel letterlijk tussen de perelaars. Er lijken mij vrij weinig vruchtjes op de bomen te hangen. Amaai onze portemonnee in de herfst ! Kom aan bij de kerk van Emblem. Ben snel het dorp weer uit en wordt over het Netekanaal en de Kleine Nete geloodst. Mag flaneren langs de oever van de bruine rivier en neem er een fruitpauze. Nog een vijftal kilometer te gaan. Loop weg van het water over groene tarmacjes in Vogelzang en dit laatste is vandaag letterlijk te nemen. Mag dan heerlijk flaneren op de Kesselse Heide. Zanderige paden, berk en spar, prachtige open plekken met rustende heide, heerlijk. Aan de overkant van een drukke spoorbaan stap ik langs het fort van Kessel en dan gaat het linea recta naar het station. Weet er twee cafeetjes waar ze wandelaarsdrankjes serveren. Zit er gans alleen op een terras, treintje komt zo …