Kijk Uit, zo noemt de tocht die ik vandaag wandel. De naam verwijst naar een gehucht van Kalmthout maar blijkt in praktijk een tweede betekenis te hebben. Pijlen met gele ondergrond in het zomerse groen, je dient voortdurend alert te zijn om het juiste pad niet bijster te geraken. Kijk uit dus ! Overigens makkelijk bereikbaar voor mij, de stoptrein vanaf station Heymisse doet er zo’n drie kwartier over tot station Heide en dan rol je figuurlijk de startzaal binnen. 84 meter volgens Google Maps. En dat voor € 11,00 heen en terug.

Het parkoers bestaat uit 4 keer 6 kilometer waarvan één pauze in de start. De administratieve plichtplegingen, een knuffel aan Corrie en weg ben ik. De eerste kilometer verloopt inderdaad stroef (zie hoger), daarna treedt gewenning op. Ik ben verbaasd vast te stellen dat Heide een heus winkelcentrum en een winkelstraat herbergt. Krijg vervolgens groene dreven onder de sloffen geschoven langs wat oudere villa’s en uiteraard in bloei staande rododendrons. Een eerste frisgroene jonge bosstrook wordt ons ook niet onthouden. Opvallend hoe droog het zanderige land er bij ligt. Hertendreef dan, langs statige landhuizen. Zouden hier Belgen wonen of alleen maar noordelijke belastingvermijders ? Sommige bewoners zeggen vriendelijk goedemorgen, anderen laten duidelijk blijken dat de sjofele passanten niet echt welkom zijn. Dwars door het winkelcentrum tenslotte, vrijwel uitsluitend Hollandse zacht prijzende ketens, aan de overkant van ’t spoor ben ik weer bij de start.

De innerlijke mens versterken en ‘vort met de bok’. Langs de Vredelaan en verder door weer andere villawijken tot bij het Keienhof. Bij de Putsesteenweg de obligate wegenwerken en dan waarvoor ik gekomen ben … de Kalmthoutse Heide. Heerlijk dwalen door sparrenbossen met een ondergroei van frêle berk. Her en der een kikkerpoeltje en het roze van de rodo’s. Kom bij een groot ven uit, je voelt er de koelte van het water. Terug de bossen in, aanvankelijk moerassig met veel berk, verderop duistere spar. Zwerf verder tussen het wit van begot nog winters ogende grassen en zwarte sparren, nu met een ondergroei van varens. Bij Heihoeve de steenweg over en even verder in Kinderwelzijn de rustpost. Halven dans.

Neem een wat langere pauze en trek mij terug op gang voor de langste lus van 6,7 km. Willy & Marij hebben uiteraard een etappe voorsprong, Sylveer ook voor zijn thuismatch. Een halfverhard fietspad loodst mij naar de open ruimte. Het uitzicht doet mij denken aan de omgeving van Lierop (Olat). We lopen een tijdje rechtdoor over een zandweg langs de bosrand en kiezen dan resoluut voor de open vlakte. Zand baggeren dus en gelukkig staat er een verkoelende wind. Ik meen enkele krekels te horen, is jaren geleden dat ik dit geluid nog mocht waarnemen. Zand wordt gras en we lopen langs de tegenoverliggende oever dan daarstraks van het grote ven. Duiken vervolgens nog eens de zandbak in en stappen de halfverharde weg terug tot de rustpost.

Pauzeer deze keer kort want mik naar de trein van 15:48. De terugweg wordt aanvankelijk huisjes kijken in het groen langs … de Kijkuitstraat. Dan mogen we een laatste keer genieten van het zomers geurende bos. Slingerpaden en brede halfverharde banen lossen mekaar regelmatig af. Inderdaad, kijk uit om steeds pijlen en linten te vinden. Uitbollen langs enkele straten van de gegoede burgerij. Jack (Schelle) geniet van zijn Duvelke en ik heb ook nog de tijd voor het gouden drankje. Samen stappen we naar het perron. Net als vanochtend in het gezelschap van een bonte bende jonge kinderen, ik kwam ze vandaag wel vijf keer tegen. Bedenk dat de Vlamingen er duidelijk in de minderheid zijn. Red het Vlaamse ras Joke, we worden in het hoekje gedrumd door de bonte soorten.