We hoorden het donderdag veel wandelaars zeggen : dit weekend bosrijke parkoersen vanwege de aangekondigde hitte. Ook wij kiezen om diep in het groen te duiken. Op het perron in Leuven komen we JPD tegen die even komt uitbuiken van opeenvolgende communiefeesten. Summiere rugzakcontrole bij aankomst in de kazerne, Onze Jongens veinzen alertheid. In de zaal onze gastheren Nadine & François met het ganse team helpers al druk in de weer. Het parkoers bestaat uit twee delen, kortere ‘stadslus’ en het langere werk door het Meerdaalwoud, al vermoed ik enige wijzingen in het parkoers.

Wij merken meteen ook dat het parkoers bestaat uit 4 etappes waarbij je je afstand telkens zelf kan kiezen, ongeveer 7 of 9 km. Daar kunnen we nog ons voordeel mee doen ! We starten met 8,6 km. Vanaf de kazerne en langs een kerk een verdieping lager tussen de bewoning door tot de Abdij van Park. Prachtig gerestaureerde open bebouwing en uitzicht op de Phillips building. We draaien weg van de stad en zakken over een zandpad tot schitterende vijvers. Er is heerlijk veel jong grut te zien op het water met zelfs een kroost jonge zwanen. Voorbij het water gaan we linksom weg van de kortere afstanden. Het parkoers wordt golvend en landelijk langs akkers tussen Leuven en de A2 bij Haasrode. We stappen voorbij het Sint-Albertus College en zoeken finaal opnieuw het militair domein op. Nog een heerlijke strook onverharde paadjes in het groen en we tonen onze stempelkaart bij de vriendelijke bewakers. Een mooi begin van de reeds warme dag.

Voor de tweede etappe kiezen we 8,9 km (zijn nog dapper). Voorbij het militaire kerkhof van dezelfde signatuur als in de Westhoek duiken we het arboretum van het Heverleebos in. Heerlijk wandelen door dreven van onder meer rode beuk. Tunneltje onder de autobaan door en de Herendreef in, genieten tot we bij bebouwing uitkomen. Volgen de voetwegels 42 & 43 langs een lieflijk kerkje en duiken langs een kasseitje onderaf tot de spoorbaan Leuven – Waver. Is helemaal uit de richting van de rustpost die we de vorige jaren hadden. Lopen een heel eind langs den ijzeren weg, soms over technische paadjes met nogal wat boomwortels. Rustpost in wat ik mij herinner als een klooster recht tegenover de voetbalterreinen van wijlen Oud-Heverlee (opgegaan in OHL). Het begint mij te dagen.

Yvette & Aubert (Borgerhout) gaan ons voor op de lokale lus. Chrissie is er al van weergekeerd en beveelt ze ons aan. De inspanningen van gisteren en de warmte van vandaag beginnen pijn te doen. We kiezen voor 7,7 km i.p.v. 8,9. Breed gezwaai als wij net terug vertrekken. Komen Sabine & Freddy aangestapt. Even bijpraten en wij raden hen de stadslus aan. Zij plannen echter slechts 20 km gezien de warmte, maar daar is Sabine niet helemaal van overtuigd. We duiken de vallei van de Dijle in, aan de overkant van de spoorbaan. Rand van een kasseitje richting kerk van Korbeek-Dijle, maar net ervoor … de Dijle dus hé. Heerlijk wandelen stroomopwaarts langs de rivier. Soms badend in de zon, dan weer verscholen tussen het groen langs een donkere gracht. Waar de Ijse zich in de Dijle gooit de splitsing. Wij gaan niet mee naar het kasteel van Neerijse maar volgen de rivier. Weilanden zijn een gele zee van boterbloempjes, vlier staat in volle bloei en enkele jonge knapen spelen voor De Witte in het koele water. Schitterende wandelomgeving. Moeten opnieuw de spoorbaan over en klimmen langs voetweg 38 hoog het bos in. Een strookje rosse kassei, we staan plots bij het Spaans Dak en de Zoete Waters ! Had ik helemaal niet verwacht. Korte stratenloop nu en dan pintje drinken met onze Borgerrocco’s. Komen Sabine & Freddy binnen ! De leidster vond 20 km wat dunnetjes, wil echt van de hele Leuvense omgeving proeven. En de moderne man … hij volgt zijn vrouw.

Wij zijn als laatsten weg voor de vierde etappe en kiezen terug voor kort zijnde 6,4 km. Even bakken en braden tot de velden van OHL, we duiken het Meerdaalwoud in. Aanvankelijk sparren met een ondergroei van jong loof. Verderop heerlijke dreven van beuk. Aan de overkant van een drukke steenweg (naar Hamme-Mille) de Damendreef. We doen het rustig aan, zijn toch wel moe. Onze omzwerving door de heerlijke bossen bekronen we met een Duvels terrasje dankzij Yvette & Aubert. Freddy volgt nog steeds Sabine en maakt een cirkelbeweging met de hand. Wij zijn benieuwd hun bevindingen later ergens te horen. Intussen zijn wij meer dan tevreden. Onze Jongens zorgden vandaag voor een heuse toptocht. Catering en bepijling waren perfect in orde. De variatie in het parkoers en het idee om telkens twee afstanden per etappe aan te bieden knap bedacht. Wij vertellen het François en enkele andere helpers – CHAPEAU !