Wandelen anders bekeken, ik kruip dit weekend in de rol van gastheer, ook wel helper genoemd. Het gonst al van de activiteit als ik op zaterdag om 09:20 de markthal van Overijse binnenstap. Vele handen maken het werk lichter, zeker als je een volledige zaal dient op te stellen. Kort overleg met parkoersmeester Wilfried en ik ga op pad met een goed gevulde rugzak. Mijn eerste honderden meter lopen gelijk met het werk van Roland. Ik markeer een keertje speels mijn passage, ben meteen in de juiste stemming om pijltjes te hangen. Werk mij heel aandachtig de straten en vijvers van Overijse uit. Voorzie onderweg een bewoner van tekst en uitleg betreffende het gebeuren. Duik de bosrijke omgeving in parallel de drukke baan tussen Overijse en Huldenberg. Helaas gaan de hemelsluizen open. Voor één keer zal ik nat worden en niet Cecile & Roland. Gelukkig is de plensbui van korte duur en kan zo’n halfuurtje later de regenfrak terug in de rugzak. Werkt niet praktisch zo’n extra jas. Ik vorder makkelijk richting eerste heuvelrij, vind haast telkens wel een paal of tak om rood/wit te kleuren. In de Vanderkelenstraat komt een tractortje aangetuft, je houdt het niet voor mogelijk. Voertuig en berijdster lijken uit een vorig leven te komen. Duidelijke tekenen van sleet, pezig maar toch ook kranig. Ik ga eerbiedig uit de weg voor deze brok nostalgie. Kruip zelf ook de heuvel op langs maïsakkers tot in open veld. Het weer blijft miezerig, het zwerk gesloten en toch vind ik dit leuk. Moeilijke passage nu op de Horenberg net voorbij huis 37. Het pad naar rechts is eigenlijk niet zichtbaar, lijkt eerder op een pelouse. Hang dan maar vier (!!) pijlen onder elkaar op een electriciteitspaal. Zal zondag mogen horen dat ‘de pijlen bij de IJsetrippers blijkbaar gratis zijn’ ! Tja, zo ben ik hé, mijn wandelaars moeten niet nadenken maar stappen en genieten van de omgeving. Heuveltje af tot centrum Eizer en pauze bij De Serrist, is zowat mijn halven dans voor vandaag.

Gesterkt en gelaafd terug op pad. Een paar straten en dus makkelijk pijlen met veel metalen paaltjes om koning auto in goede banen te leiden, nu dus ook ten dienste van de wandelaar. Dan de velden en weilanden in. Lekker golvend terrein overigens zo rond de Koningsberg. Pittige holle weg erbij (Hellekouter), leuke vergezichten, ja zo hoort het in de Druivenstreek. Eventjes onrust. Heb genoteerd RA Berkelstraat maar herken de omgeving niet. Ook nauwelijks mogelijkheden tot markering. Ik maak er het beste van, met een pijl in weelderige klimop als toetje. Gebruik voor mijn nota’s trouwens hetgeen ik bij onder meer Olat geleerd heb (RA – LA – RD), is super praktisch. Daarnaast nog de nummers van knooppunten en eventueel huisnummers, werkt makkelijk. Stap terug langs de IJsevijvers richting centrum van Overijse. Wilfried zou Wilfried niet zijn als hij geen extraatjes zou voorzien hebben. Een eerste klimmetje rond een domein. Enkel met linten bepijlbaar, doe ik niet graag. Meteen volgt de Kalvarieberg, zo’n heuvel die naar je toekomt, kuitenbijter. Meteen scherp links dan langs een huis, nog zo’n haast onpijlbaar punt. Klim uit de Ijskelder en vrijwel onzichtbaar pad want achter een dikke Japanse kerselaar. Probeer vernuftig te zijn. Trappekes op, langs het gemeentehuis, de dagtaak zit er op.

De markthal is intussen pico-bello. Ik geniet samen met Wilfried van een Duvelke. Of ik morgen kan komen helpen want er is een tapper ziek ? Natuurlijk kan ik dat, is weer eens een nieuwe ervaring. Ben dus om 09:20 zondagochtend terug op post. Vorm team met ‘chef poste’ Dany en vrouwtje Viviane, immer minzame Roger en  onze ‘maître plongeur’. Rustige aanloop bij de koude dranken en zodoende ben ik snel ingewerkt. Dany moet een paar keer op pad voor parkoerscorrecties. Het wordt stilaan drukker maar we zullen de ganse dag perfect kunnen volgen, de gasten wandelaars snel en efficiënt bedienen. Tijd voor een babbel met de andere werkmieren is er niet bij. Wel al eens met een bekende wandelaar die zich komt laven uiteraard. Rond 14:00 zijn de drie vaatjes bier ‘in de wandelaar’. Rond 15:00 blijken de voorraden Duvel, pils, bruiswater & cola light danig aangetast. Ik vraag Wilfried en Chantal om extra voorraad. Kan het niet laten om initiatief te nemen, ook al ben ik hier de leergast. We redden het tot 18:00 als ik afscheid neem want busje komt zo. Kijk met voldoening terug op de nieuwe ervaring. Heb mijn maatjes in een andere hoedanigheid leren kennen en vooral waarderen. Dit smaakt naar nog.

Maandagochtend ben ik er weer om 09:20, met lood in de schoenen en vermoeide benen. Niet te onderschatten zo’n dagje toogwerk. Neem eerst de drie kilometer onder handen. De splitsingsborden hangen er gelukkig nog want ik ken dat parkoers niet. Dan het grotere werk over en weer naar Eizer. Deze keer bij een stralend mooie dag en dat scheelt heus meerdere slokken op de borrel. Tijd voor evaluatie van het pijlwerk ook. Heb er op sommige plaatsen een ‘kerstversiering’ van gemaakt maar ontdek ook een paar minpuntjes.  De meeste cafészijn op maandag gesloten en dus pauzeer ik een paar keer op een muurtje bij een tuin. Wat mij opvalt is dat er geen enkele pijl of lint verdwenen is. De IJsetrippers lijken een begrip te zijn in de streek en dat is leuk. Kom trouwens geen mens tegen van de ganse dag. Hooguit een paard komt al eens een knuffel halen. Om kwart na drie zit mijn taak erop, alles is weer netjes opgeruimd. Dany & Viviane zijn ook net klaar met het ophalen van wandelborden en splitsingen. We babbelen nog even bij, delen het werkmansleed en toch doen wij dit graag. Nu nog drie uur reizen tot Hemiksem, binnen een zestal weken in Huldenberg zijn we weer paraat.