Linda kiest vandaag voor Bissegem want de enige 30km in Vlaanderen en op 500 meter van een station. My forecast is low. Tot mijn verbazing stappen Jacqueline (Geel) en Patje (Antwerpen) er ook van de trein. We zullen nog meer afstandenwandelaars tegenkomen wegens ‘er is vandaag niks anders mijnheer’. Van Jacqueline krijgen we een eierkoek cadeau. Patje gaat aan de wandel met zijn broer en schoonzus en ook wij steken van wal.
Enkele straten sturen ons naar de Leie. Het is winderig en fris, ik heb het warempel al de hele ochtend koud ! Eerste splitsing en dan richting andere spoorbaan, denkelijk naar Moeskroen. Een leuke strook natuur ook, het Markebekepad. Daarna een kasseibaantje en wat verwildert groen. We worden dwars door Marke gestuurd naar weer een ander kasseitje en een andere spoorbaan. Het zwerk wordt dreigend, lijkt op onweer maar het blijft bij loos alarm. ’t Schrijverskenspad stuurt ons naar de andere oever van de Leie. Lekker onverhard lopen langs de waterkant voorbij lome runderen onder een Leiebrug. Aan zijn overkant zijn wij in de Driekerkenstraat en lopen opnieuw de start binnen. Kunnen zowaar een terrasje doen, de temperatuur wordt clementer.
Ik vrees wat komen gaat want vanaf nu stappen we noordwaarts. Volgens Google Maps niet meteen de meest groene omgeving. Terug tot aan de Leie en dan onder de Kortrijkse ring door. Sluipwegje langs maïsvelden, rond een poeltje ook. Volgen een heel eind de drukke Meensesteenweg nu, richting Kortrijks vliegveld. Hoog boven de Kortrijkse Ring wacht het groen van de Vlienderkouter delen II & I in die volgorde. Komen uit bij het station van Bissegem. Strook Gullegemsesteenweg en dan de achterafjes van het Zuster Pelagiepad tot de rustpost bij een moderne kerk. Vanaf hier hebben we twee lussen te gaan van elke ruim een uur wandelen. Langs de Koffiehoekstraat (!?) gaat het opnieuw richting drukke ringweg. Tarmacjes lopen langs wortelen en kolen richting Moorsele en Gullegem. We stappen dwars door deze laatste gemeente. De enige stukjes groen zijn een paar plantsoentjes omgetoverd tot, overigens verlaten, speeltuintjes. Wat onverhard langs maïs en boontjes, de Gullegemsesteenweg wordt opnieuw ons deel. Stratenloop tot de rustpost van daarstraks.
De tweede lus stuurt ons richting Heule. Aanvankelijk achterafjes lopen, verderop een fietspad langs een waterloopje. Wij sluiten aan bij een koppeltje uit Ruien en vergeten de stratenloop gezellig kletsend. Hoog tijd om tarmac en beton door te spoelen met een Omer. Onze maatjes nemen wat voorsprong terwijl we de bebouwing van de Kortrijkse voetweg volgen. Keren zowat op onze stappen terug langs de spoorbaan en worden naar de Leie geleid. Is al aangenamer verhard wandelen zo langs de waterkant. Er komt dan toch nog een mooie finale dwars door de wildernis van Neerbeek. Er liggen zowaar vettige stukjes. Zo kleeft er toch nog een paar gram modder aan onze sloffen. Onder oorverdovend klokkenluiden van Mijnheer de Paster laten we vriend Omer ons een tweede keer verwennen. Om 17:42 gaat de overvolle trein (Bellewaerde !) terug naar de Koekenstad. Pff, we hebben een frisse neus gehaald, dat is gezond.
|