Overstappen in Gent deze keer op een spiegeltjestrein, vind ik heel leuk. Heel rustige reis ook al is ie bedoeld voor Plopsaland maar blijkbaar een beetje vroeg. Voor het station van Diksmuide staat zowaar een luxueuze pendelbus. De start is namelijk niet op de Grote Markt maar zo’n 1500 meter verder in het VTI. Met dank aan Onze Jongens voor de service. Steek om 09:30 van wal, zo’n uurtje vroeger dan gisteren. Heb opnieuw als doel 5 uurtjes non-stop te stappen aan een gelijkmatig tempo. Het is erg druk op het parkoers. Ik volg de meute door bedrijvenzone Heernisse naar het kanaal bij het Vlaamse symbool bij uitstek de AVV – VVK toren. We worden er verwend met een heerlijk stroperige echte Diksmuidse boterkoek. Het is verdorie al behoorlijk warm. We draaien met z’n allen weg van de vaart, smalle tarmacjes op de polder in. Lange rechte wegen zijn ons deel. We passeren Sint-Jacobs-Kapelle met zijn stemmig kerkje, Oudekapelle en Nieuwkapelle. Pas gemaaid hooiland verspreid een heerlijke geur, een lekker windje zorgt voor wat verkoeling. Bij de ‘blarentent’ gaat de 32 km even van ons weg voor een extra lusje. Bij de Knokkebrug over de IJzer en schitterend beeld. Een familie zwanen met zes jonkies peddelt op hun gemakje voorbij, zich niets aantrekkend van de drukte boven hen, zalig ! 10 km afgelegd ruim binnen de twee uur en na de splitsingen en het appelsapje eindelijk onverhard, een grint- en keien pad dwars door hooiland. Onze dagelijkse scan en dan een ruig pad van wat ooit een kasseiweg was.

Helaas opnieuw tarmac en dwars door de stille polder bij Oostbroek. We moeten regelmatig opzij voor aanrukkende monsters (tractoren) die ons telkens gul met zandkorrels bestuiven. Opvallend veel groenten in de velden, allerlei koolsoorten, worteltjes en groene selder, we zullen deze winter niks tekort komen. Een acht kilometer parkoers blijkt even met ons samen te lopen, we zien er niemand meer van. Bij een maïsveld staat de Poperingse brandweer met koele drankjes, ik ben er aan toe. Korte pauze en ik loop door naar een mooi groen stukje parkoers. Eerst een dichtgegroeid pad, net een brandgang dan tussen hoge bomen door. Blijf netjes beneden de drie uur voor 15 km. Blijf ook achter een steen hangen, red het niet als tweevoeter en speel dan maar gecontroleerd voor paus. Een achteropkomende wandelaar vraagt verschrikt of het gaat. Ja hoor … was een ‘dérapage contrôlé’. Een eerste nat strookje met twee rustig grazende ezels bij een bruggetje, fotogeniek en dat zullen ze geweten hebben. Vijfhuizenbroek lees ik op het bord. In de verte komt de VVK al piepen, we naderen stilaan de eindmeet voor vandaag.

Maar eerst nog de ‘moment suprême’ van de dag zijnde de Blankaart. Heerlijk wandelen over graspaden land waterpartijen met brede rietkragen. Nattere partijen overwinnen we dankzij krakende en piepende vlonders. Even een file want we moeten over een houten trapje de weide in. Langs een prachtige plas wandelen we naar het gelijknamige kasteel. Lopen letterlijk door het gebouw, trapjes op en trapjes af. Lokale troubadours zetten een liedje in ‘wat zullen we drinken zeven dag lang, wat een dorst’. Ik spreek mijn limo van de dag aan en stap verder het park uit en langs de drukke steenweg richting Woumen. Onze Jongens loodsen ons vakkundig rondom het dorp over stille wegen. De laatste paar kilometer zijn we er aan voor de moeite. Linea recta langs de rand van een drukke steenweg voorbij het kasteel van Esen tot de finish.

Ben erg vroeg binnen en besluit een wandelaarsdrankje te nuttigen. 4€ voor een Duvel en 2€ statiegeld voor een plastieken glas. Zo gaat de dorst snel over ! Ik loop te voet terug naar het station, over de Grote Markt, Xavier achterna. Vergis mij van uur wat de trein betreft en ie is juist voor mijn neus weg. Uurtje wachten dan maar en de tijd nemen om een boterhammetje te eten. Het is intussen dus al halven dans.