Vrijdagochtend wagen drie dapperen zich aan de verkenning van de IJsetripperstocht vanuit Huldenberg. Wilfried, Roland K. en uw dienaar zullen twee van de drie uur wandelen copieus met hemelvocht worden begoten. In ’t Gouvernement spoelen we de ellende weg, waren van binnen opgedroogd en kiezen elk onze preferentiële bevochtiger. Verkleumd tot op het bot reis ik terug naar Hemiksem. De buienradar geeft zaterdagochtend dezelfde miserie aan tot zeker 15:00. Ik blijf lekker binnen. Vertrek dan toch voor een toertje tot Hoboken. Helaas, pindakaas, wordt opnieuw twee keer begoten. De kermisattracties op de Kioskplaats laten een desolate, trieste indruk. Morgen zondag zou het droog blijven en kan ik dus echt op pad.

Neem het openbaar vervoer, zo luid de slogan. Het toch toeristische Scherpenheuvel blijkt op zondag slechts bereikbaar met de bus tussen 11:00 en 18:00 ! Ik heb wel een rechtstreekse treinverbinding vanuit Antwerpen over de Brusselse luchthaven tot Zichem. Bison futé als ik ben ken ik er de binnenwegen. Langs de voetbal ‘bij Marie José’ kan ik het Zichemse Veld in. Nagenoeg vlak zegt Google Maps. Waarom noemt het aan de basiliek dan Scherpen-Heuvel ? Zachtjes klimmen dus door de maïsvelden en met de GR markeringen als leidraad. Toch al gauw 40 minuutjes wandelen tot de prachtige zaal Den Egger.

Beslis slechts 25 km te lopen op het parkoers, kwestie van de paar laatste bussen niet te missen. De eerste kilometer passeert uiteraard langs het Mariaoord en zijn bidweg, noblesse oblige. Dan gaan de 25 en 35 km hun eigen weg. Ja hoor, het Vismansveld in, netjes parallel met hetgeen ik een uurtje geleden wandelde. Ben moederziel alleen, zwierige zwaluwen zijn mijn gezellen. Vind het heerlijk wandelen door de stille akkers, genietend van prachtige groene vergezichten en het ijzerzandstenen kerkje in de steigers van Zichem als merkteken. Laat het nog even rechts liggen en zoek via achterafjes de Demer op. Langs het snel vliedende water tot ‘oep de mét’ en dan richting Maagdentoren, die in gereedheid wordt gebracht voor festiviteiten. Ik verlaat de waterkant en ga flirten met de Steenweg op Diest. Een holle weg voert mij terug hoog de velden in met uitzicht op de Basiliek. Tarmacje terug naar het dal en graspad terug omhoog. Mag genieten van een fraai uitzicht tot ver voorbij de paterkeswoning van Averbode. Vinkenberg noemt het volgende tarmacje. Leidt stilletjes bergop langs een beboste puist in het landschap. Koolzaad geurt heerlijk, in de verte de moderne windmolens langs de A2. Het stemmige kerkje van Kaggevinne komt piepen. Eerste pauze in De Ketel na 10 heel leuke kilometers.

Booke eten en terug op pad voor een kleine 7 km tot Assent. Weet zo ongeveer uit het hoofd wat komen gaat. Stukje steenweg richting Diest, holle weg een verdieping lager en meteen weer klimmen over een graspad. Vanop het duin een prachtig zicht over Diest en zijn Citadel. In de verte ook Toyota (Halen) – Patje en zijn Thomaske verschuilen zich daar ergens tussen de groene plooien van het Hageland. Dender een hobbelig kasseitje naar de volgende drukke baan. Passeer de Diesterse vestiging van Carrefour e.d. en moet dan een tijdje Webbekomse villaatjes kijken. Vervolgens een betonbaantje door de akkers, de bebouwing wordt schaarser. Zie weer geen enkele andere wandelaar, wat ik totaal niet snap. Moet zeggen dat ik het gevoel van de eenzame wandelaar wel weten te smaken de laatste tijd. Veldweg nu, linea recta langs de bushangar die Wandelend Paal als rustpost gebruikt tijdens de Mariëndaaltocht. Eindigen met een stratenloop tot zaaltje Trefpunt onder de kerktoren van Assent.

Diane & Rudy vertrekken net voor de laatste loodjes. Zijn zeer te spreken over de lokale lus van 10 km. Helaas mannekes, zal voor een andere keer zijn. Even wat suikers bunkeren en op pad voor de laatste 10km. Het dorp uit, onder de A2 door en door het halfopen landschap van de Begijnenbeek. Een hobbelig graspad zet mij af in de bebouwing van Bekkevoort. Even beton om terug over de A2 te geraken en dan de stoffige Vierbunderweg op. Lange rechte, vlakke en onverharde paden sturen mij door het open landbouwland. De Basiliek staat fier op zijn heuvel te pronken, protserig boven het groen uit en met goud belegen. Een groepje jonge deernes sleept er zich naartoe, een bedevaart van 18 km. Op hun t-shirten staat het woord ‘trut’ geborduurd ! Geen idee wat daar de bedoeling van is. Bij de Weverstraat pik ik de kortere afstanden op, zo zie ik nog eens wandelaars vandaag ! Tussen maïs, bieten en patatten nader ik langzaam een bekende figuur. Inderdaad, ons aller Hugo speelt hier een thuismatch en heeft er dus maar een marathon van gemaakt. Noblesse oblige, inderdaad ! Samen stappen we door Scherpenheuvelse straten, de redelijk vlakke Groenstraat en de pittige Eggersberg. Hugo neemt afscheid, is aan een ijsje toe.

In de redelijk stille zaal babbel ik even na met Diane & Rudy. Nog even tijd voor een Duvelke en dan … busje komt zo. Voert mij naar Aarschot waar ik zes minuten later een trein heb naar de Koekenstad. Tien minuutjes later gaat de bus naar Heimisse. Kijk terug op een tocht die heel sterk begon maar gaandeweg een beetje verwaterde. Organisatie en bepijling waren zeker top, met leuke zelfbedachte splitsingsborden als toemaatje. Ben weer een tevreden wandelaar.