Ons aller Herman strompelt over het Antwerpse Astridplein, ook hij reist mee naar Halle vandaag. Een uurtje sporen tot de Brabantse Stee. Het is er guur, nat, onaangenaam. Huiverig volgen wij de vele wandeltocht borden tot de ruime startzaal in Don Bosco. Tot onze verbazing zit Hennie er al te knutselen. Chris wenst ons welkom, zijn spring-in-‘t-veld Annie is al onderweg voor een stoere 50 km. Wij houden het aanvankelijk bij 36 km, al ben ik bezorgd om een stramme lies.

Nattig dus als wij vertrekken over een kasseitje met de massieve communicatietoren van Sint-Pieters-Leeuw als baken. Vettig paadje langs een beekje tot Alsput en dan dwars door de akkers, de regenjas kan al opgeborgen worden. Clubmaatjes Viviane & Dany achterna terug naar het kanaal Brussel – Charleroi. Dokkeren over een kasseitje met de zoete geuren van Côte d’or in de neusgaten tot het station van Buizingen. In de verte pronkt de Brusselse Zuidertoren. Keer ne kier were, dat doen wel langs een prachtig en technisch pad in het groen stroomopwaarts de Zenne. Brug over de vele sporen en dan pauzeren in een heerlijk zaaltje dat ons moemoe denkelijk als nieuw gekend heeft. De tijd lijkt er te hebben stil gestaan. Korte pauze en terug op pad door straatjes en achterafjes Buizingen achter ons latend. Klimmetje naar een groot kerkhof en dan flanerend door akkers met wintergroen. Een volgende bosstrook inclusief vlonders bij Smeerhout. Vanaf Sollenbeemd helaas even een stratenloop om de drukke rustpost van Essenbeek te bereiken. De Textieltrekkers zijn er nadrukkelijk aanwezig. De stoere meiden en knapen van de 50 km sijpelen binnen. Zij hebben er al 27 km in de kuiten.

Wij stellen onze planning bij. Zullen elke rustpost één keer aandoen en finishen met zo’n 32 km. Meteen na de pauze een pittig stukje jong bos, voortdurend op en neer. Dan een wat langere klim langs een tarmacje uitmondend in een heerlijk en vrij zonnig noordelijk vergezicht. Langs maïs en koolzaad vervolgen we onze weg. Alle voetwegen zijn hier genummerd met Axx, wandelautostrades dus. Een groot veld winterwortelen voert ons de volgende heuvel op. Magistraal ! Het panorama is overweldigend en reikt vanaf Tubize en Braine-le-Château links tot het Brusselse rechts. We mogen er een tijdje van genieten wandelend boven op de heuvel. Duiken dan langs een bosrand de vallei in. In de verte valt de regen. De bui komt helaas heel snel onze kant uit zodat we kloddernat de Mussenberg bereiken. Koud herfstwater in de open ruimte. Gelukkig is de hemelse pamper snel uitgewrongen en kunnen we vergezeld van een piepend zonnetje verder dalen door een prachtige boog van groen & rood. Pikken het kanaal op bij de sluis van Lembeek en pauzeren in het kleine en overvolle cafeetje Belle-Vue.

Na het Duvels genoegen vervolgen we onze weg langs de overkant van ’t water. Passeren brouwerij Boon en duiken onder de spoorbaan door een strookje Lembeekse Cité volgend. Gestaag klimmen nu langs woningen en achteraf liggende graspaden. We mogen stilaan aan uitbollen denken wandelend over een mix van verhard en onverhard door de kalende akkers en helder kleurend koolzaad. Opvallend veel kapelletjes langs onze weg, van verschillende grootte en ter ere van meerdere aanbeden patroons. Een laatste heuvel voorbij de lokale voetbal waar luid misbaar opstijgt. Voetbal een feest ? Wandelen in elk geval wel. Nog een korte babbel met Hennie, Zottemie, Charles en Chris. We moeten er vandoor, treintje komt zo. Was een leuk weerzien met de Heidetochten waar we al te lang afwezig zijn geweest. De vele bekenden van de lange afstanden ook, het blijft onze thuis.