Het is al na negenen als we op pad gaan, eerst eens lekker uitgeslapen. Chris heeft gelukkig gezien dat de startplaats gewijzigd is en binnen het uur staan we in het Genadedal. Er wacht een opdracht van ruim 20 km. Ik voel het meteen, heb geen goede benen vandaag. Lopen een ellenlange eerste straat door om Kessel-Lo te verlaten. In schuifjes gaan we dan door koeler bos klimmen. Ons haasje huppelt stilaan van ons weg, Chris respecteert naar gewoonte mijn ritme. Door een prachtige holle weg dan met muren van ijzerzandsteen, what comes down must go up. Heerlijk flaneren door het beukenbos tenslotte tot het merkwaardige zicht op Linden met zijn voetbalterreinen naast de werkplek van de lokale pastoor. Pauze in parochiezaal Sint-Kwinten na zowat 4,5 km en tijd voor het aperitief volgens Chris. Even een babbel met Sigrid en haar maatje.

Lus van ruim 9 km voor de boeg. Wie Linden kent weet dat het klimmen wordt de bossen tegemoet vandaag via het Vossenstraetje. Zachtjes op en neer langs wat mistroostig ogende maïsvelden ook, het blad zedig opgevouwen vanwege de aanhoudende droogte. Een watertoren wijst op het hoogste punt in de streek. We volgen een ganse tijd Voetweg 32. Het verschil in temperatuur tussen zonnige en schaduwrijke plekken is belangrijk. Een kasseiwegje mag niet ontbreken, we zijn per slot van rekening in Vlaams-Brabant. Lopen een vrij vlak parkoers hoog in de heuvels bij Speelberg. Fraaie vergezichten over het heuvelrijke gebied laten ons genieten, een fris windje streelt de stevig zwetende koppetjes. Een volgende holle weg stuurt ons richting villawijk. Even verpozen met huisjes kijken en dan langs goudgeel stro, netjes op rijtjes de Oude Kortrijkscheweg op. Zijn blij opnieuw het lommer van loof te bereiken en dalen zachtjes af naar de rustpost. Hoog tijd voor drank, spijs hoeft niet.

We vertrekken voor de laatste etappe over een kasseitje langs de kasteelhoeve de Bauffort en mogen even later langs een uiterste punt van zijn park, Het Paerd Pleynstraetje. Vervolgen met de Vlierbeekweg met uitzicht op de gelijknamige abdij. Het gaat er jammer genoeg niet naartoe maar dwars door woonwijken van recente signatuur naar de relatieve koelte van parkje Ter Vlierbeke. Even verder ligt het Provinciaal Domein van Kessel-Lo met zijn mini-pretpark en vele vijvers waar de aanhoudende droogte zeer goed merkbaar is. Nog een paar wegels en onze opdracht zit er op Al met al een best aangename tocht en het wandelaarsdrankje gaat er gewillig in. Jammer dan dat een medewerker zich komt beroepen op de wet op de privacy om Anny foto’s te doen wissen van iemand die het zelf niet zo nauw blijkt te nemen met de Belgische wetgeving. Dit soort incidenten is vermijdbaar en hoort niet thuis in een sportieve omgeving. Een smet op onze uitstap toch.

FOTOREEKS

P.S. mijn fototoestel heeft nukken en dus kan U voor beeld ook terecht bij Anny & Chris.