Hij heeft geen zin om op te staan ! Ik neem dus de trein een uur later dan gepland maar wel zonder overstap van Leuven naar Diksmuide. Chris schudt meewarig het hoofd bij het horen van mijn keuze, al beton zegt hij. Ik heb de Vierdaagse gemist door werk omstandigheden en blijf dus koppig bij mijn plan. Aan het station even voor 11:00 een tiental wandelaars maar slechts eentje met een routeplan. Van Gentenaar tot Zichemnaar, de Patrick neemt ze op sleeptouw tot de trap naar de starlocatie. Ben erg laat en twijfel dus tussen 22 en 30 km ondanks de verre reis. Beslis wel onderweg. Na de formaliteiten dus op pad voor een eerste etappe van 3,8 km. Strookje drukke steenweg en dan een zwerftocht langs achterafjes over brede plaveien en grasstroken. Steenweg opnieuw over en door industrieterrein tot de rustpost. Ik stoom gelijk door. Laat de Ijzertoren links liggen en loop met de gelijknamige rivier mee Diksmuide verlatend. Lekker wandelen over een houten staketsel langs de rivier, verder op beton. Weg van het water over het Stiltepad Kaaskerke, beton met slingers door de polder, langs een ruïne ook. Net voor de dorpskern draai ik naar rechts de Frontzate op, een oude spoorbaan, nu een fijn grint wandelpad. Twee keer linea recta , de spoorbaan en dan beton lopen langs een kroosgracht tot het centrum van het stille Oostkerke. Heel mooi centrum overigens met huizen in gele baksteen en de kerk verscholen in het groen. Pauze in een splinternieuwe zaal en korte babbel met gehavende Guy Verhelst, overigens in charmant gezelschap, en kennissen uit Kluisbergen. Allen met een rondje voorsprong op mij uiteraard.
Op pad voor een lus van 8 km. Bizarre lucht, cumulus zwanger van regen houdt het toch droog. Aanvankelijk gewoon de baan volgen met een rietkrans aan weerskanten en pas gemaaide bermen waarvan de stoppels mij niet aanspreken als wandelterrein. Opvallend hoeveel waterkiekens ik op de sloten zie, serieus grote kolonies. Een witte reiger zweeft sierlijk met trage vleugelslag over Le Plat Pays, zalig ! ik zet koers naar Zoutenaaie en zijn verspreidde hoeves. Loop van de Molenvaart weg over betonbaantjes richting Pervijze. Ben moederziel alleen. Tarmac wordt verweerd tarmac, wordt grint. Wandel een prachtig slingerende strook samen met de Oude Aa vaart, met geschoren oever wat het uitzicht ten goede komt. Daarna is het uit met de pret. Eerst een fietspad en dan puur beton aan de rand van wegen tot Scheeweghe en Oostkerke. Nog even een verassing bij een Orthodoxe kerk met meerkleurig dak en speciale grafkruisen. Voorbij een vervallen station ben ik weer in de rustpost waar het erg stilletjes is. Tijd voor een praatje over het wel en wee van de helper met de kassierster van dienst.
Heb nog 12 km voor de boeg. Meteen opnieuw de polder in met op de achtergrond een langgerekte heuvel, de Kemmel denk ik dan. Zelf moet ik naar de Ijzertoren die meteen prominent in het landschap staat. Slinger er mij over tarmacjes langs hooiland en polderpatat, de spoorweg ook, binnen een ruim uurtje naartoe. Heb nog zowat 5 km voor de boeg. Prachtig uitzicht over de Diksmuide Bloemmolens die omgebouwd zijn tot lofts en dan genieten langs het water, lijkt wel Klein-Brugge dankzij een kasseipad langs gekanaliseerd water. Ik krijg nog een extraatje randje Beerst en keer door achterafjes en een park terug naar het station. De laatste kilometer van de wandeling was mijn eerste vanmorgen, die hoef ik dus niet meer. Scheelt hem een uur terug naar huis !!
Ben best tevreden over deze tocht, stroken natuur gezien die ik niet kende en een parkoers waar werk van gemaakt was in een ondankbaar gebied.
FOTOREEKS
|