|
Geen idee wat ik vandaag kan verwachten behalve dat mijn maatjes allebei in een korset gaan lopen en mij bezweren de benen stilletjes te houden. Af en toe zal ik een rappel nodig hebben, drie tot vier tochtjes per week sturen mijn conditie crescendo. De ochtend valt tegen, grauw en grijs, winderig ook, een eerste herfstdag in het verschiet. Wel een prachtige en ruime startzaal midden het dorpje. Wij vertrekken net voor Conny en echtgenoot en hondje uiteraard. Passeren een imposante kerk, zeker voor zo’n klein dorp en trekken de weidse akkers in. Over een spoorwegbrug en we merken meteen dat er een tweede tocht plaatsheeft van een plaatselijke vereniging. Stappen naar Auberchies en een watertje dat Le Secours de La Dendre noemt. Pauzeren na een kleine vijf kilometer in een archeosite. Kunnen er uitgebreid kennis nemen hoe onze voorouders leefden in het bronzen tijdperk, ontluisterend voor de luxebeesten van vandaag. Nemen even een kijkje bij een nagebouwde Romeinse begraafplaats en beginnen aan een etappe van 10 km.
Ik had op de parkoerstekening gemerkt dat er een ‘last minute’ wijziging waas aangebracht. Beton tussen twee stroken bos wordt ons deel. Links is de jacht aan de gang, vast wel de reden van de wijziging. Lopen naar het dorpje Blicquy waar het dorpsplein bij de kerk tevens dienst doet als terrein voor de ‘balle pelote’. Eindelijk wat onverhard langs een bosrand, een netelpad tussen netjes afgesloten waterpartijen ‘chasse gardée’. Opnieuw uitgebreid beton dan, nu zonovergoten, langs grote lappen landbouwgrond en een knap heropgebouwde herenhoeve ook. Komen finaal aan op grondgebied Chapelle-à-Oie waar een mountainbike activiteit lijkt plaats te hebben. Voorbij een rotonde eindelijk een graspad dat ons naar Tourpes leidt en de Brasserie Dupont. Hoog tijd om de plaatselijke Moinette te proeven, hebben nog ruim 6 km voor de boeg.
Opnieuw beton, over golvend terrein door de akkers met de ‘éoliennes’ aan de einder. Na 3,7 km een tentje als rustpost, wij lopen door. Gaan nu zoetjesaan dalen naar de eindmeet met de Pays des Collines op de achtergrond. Een laatste wandelaarsdrankje en we keren, een beetje teleurgesteld door de tocht terug naar Giesbaarge. Bij het verlaten van de zaal leest Chris een bericht ‘modification du parcours à cause d’un fermier qui a labouré un sentier’. Tja en dan loop je veel beton natuurlijk. Doen ons thuis te goed aan stoofvlees met frietjes ‘ façon opa’. Omstreeks 18:00 verlaat ik mijn maatjes en keer terug naar Leuven. Heb een gezellig weekend achter de rug, waarvoor mijn absolute dank. Dinsdag staat Deinze op mijn programma gevolgd door Welkenraedt en Sterrebeek (gegijzeld door de staatsdictatuur). De week erna terug een Giesbaargse tweedaagse met wandelen in Ronse en Halle. U leest het vast wel …
FOTOREEKS
|
