Vandaag wandel ik in het buitenland. Een overvolle trein voert mij naar Bruxelles-Midi en dan wandel ik 2,4 km door buurten waar ik de enige Belg ben. Opvallend dat op de affiches voor de verkiezingen nauwelijks Janssens of Peeters staat maar wel namen uit Italië, Oost-Europa en de Magreb. Ook het kleuterschooltje dat langs komt is een bond allegaartje en aan de koffietafel van Femma worden we bediend door sjallekes. Het einde van onze beschaving denk ik zuur. Maar keer terug tot de orde van de dag, een wandeltocht aan de zuidwest rand van Brussel. We krijgen drie lussen aangeboden van respectievelijk 11,5 – 5,8 en 4,5 km. Ik begin natuurlijk met de grootste.

Het weertje is druilerig en drukkend wat niet voorspeld werd maar zal gauw overgaan naar zonnig en warm. Loop door stille straten met de gekende bel-étages langs de stations van Vorst-Oost, Ukkel-Stalle en Ukkel-Kalevoet. Trams rijden er in een grasbedding en langs vervellende platanen, een beetje natuur in de stad. Het parkoers is golvend, nogal dunnetjes van pijlen voorzien, die niet altijd oordeelkundig zijn opgehangen. Al doende leert men. Na ruim 5 km eindelijk een kasseitje met een groene rand. Ik verslik er mij meteen omdat camionettes van Engie een pijl verborgen houden. Helling op en bij het eerste kruispunt ‘kier ne kier were’. Domein Kinsendael in, puur natuur met vlonders en beekje, mij tot vandaag totaal onbekend. Wordt aan de overkant van een kasseitje vervolgt door de even groene Kriekenput en zijn grote dalstenen.  Potig kasseitje tussen huizen tot een spoorbaan en vervolgens door het Sauvagepark. Heb er weer moeite met de bepijlling maar blijf op het rechte pad. Passeer het kerkhof van Ukkel en duik de volgende groene strook in, de Kauwberg. Beetje technische afdaling en ben in Sint-Job en zijn neringdoeners. Nog meer kassei tot het kerkhof van Dieweg en vervolgens het prachtige park van Wolvendael. Bedenk dat ik al had moeten ‘binnen’ zijn maar geniet van de vele oude bomen. Een blauw manneke in de verte, mijn eerste medewandelaar op deze route. Blijkt Patje Kloek te zijn, genietend van zijn jaarlijks groot verlof. We stappen de rest van de tocht samen. Na ruim 2:15 zitten mijn eerste 11,5 km er op, goed gemeten maar ook wel best leuk.

Doe mij te goed aan een Zinnebir, uiteraard een favoriet streekbiertje van dit Zinneke. We krijgen het gezelschap van Steven en zijn maatjes, Ides ook, deze laatste met een rondje voorsprong en interessant advies. Op pad voor een stadslus van net geen 6 km. Potige klim naar Altitude 100, het hoogste punt van Brussel en dan zakken naar Vorst Nationaal. Station Vorst-Oost komt terug aan bod en het is even zoeken naar de pijltjes richting zijn perron. Lopen langs de Abbaye Saint-Denis en zijn park en de gelijknamige Place. Zijn enorm op onze hoede en slaan ons er met zijn beidjes doorheen langs de fabrieken van Audi tot Brasserie Wielemans-Ceuppens. Alleraardigste rustpost in retro stijl. Conform het advies van Ides met de lift naar het dak en een magisch uitzicht over het noordwesten van Brussel met de basiliek van Koekelberg, de ‘bollen’, het Justitiepaleis en de gare du Midi. Puur genieten. Pintje drinken, voor Patje natuurlijk cola en terug naar de startlocatie.

Het laatste lusje loopt door het Dudenpark. Eerst langs Anderlecht killer l’Union Saint-Gilloise en dan stevig golvend door puur natuur.  Met Patje heb je natuurlijk ongemerkt je babbel, genieten ook van prachtige uitzichten over de stad. Worden net voor de finish aangesproken door de organisatie. Er lopen blijkbaar nogal wat mensen fout denken zij. Wij geven advies naar best vermogen. Tijd voor een laatste Zinneke en terug naar het station. Afscheid van den Aantwaarpse facteur en met een tevreden gevoel terug naar Leuven. Dit is best wel een leuke tocht, eens wat anders en moeten jullie volgend jaar toch maar eens lopen.        

FOTOREEKS