Stap op een trein naar ’t Zeitje die 40 minuten vertraging heeft. Heb zodoende een ruim halfuur overstaptijd in Gent-Sint-Pieters. In Knokke stappen zeker 30 wandelaars van de trein, het belooft een prachtige, zonnige dag te worden. We starten vanuit een reuzegrote en verwarmde tent voor net geen 20 kilometer. Even wat winkels kijken en vervolgens waar Knokke gekend voor is, wit geschilderde landhuizen. Stappen langs het Zegemeer, een langgerekte plas en vervolgens over een tegelpad door wilde natuur rondom een watertoren. Best wel aardige start. Lopen vervolgens langs de spoorlijn richting Duinbergen en Heist, linea recta. Het parkoers verwordt tot een straten loop een passage langs volkstuintjes niet te na gesproken. Plots opnieuw een strookje natuur, Sashul en de Vuurtorenweiden. Wandelen over een landdijkje tot een prachtige voetgangersbrug. Keer ne kier were tot een in de steigers staande vuurtoren en vervolgens door Heistse straten naar de eerste rustpost. Ik maak er een terrasje van. Korte babbel met Lut en Luk (Brugge) en weer op pad samen met een groep Gondeliers, wandelclub uit Nederland die zeer regelmatig in België vertoeven. Stappen letterlijk door een museum met als thema Vissers Koppen Vertellen. Leuk intermezzo. Eventjes arbeidershuisjes kijken en dan de dijk op. Achter ons reuzeschepen aangemeerd in de haven van Zeebrugge. Verlaten de zeekant weer voor een ommetje langs de Visserskapel, die midden een straat gebouwd is en duiken dan het Willemspark in. Is in feite één grote speeltuin in het groen, het is er behoorlijk druk. Op weg door Duinbergen dan en dat moet je letterlijk nemen, duin & bergen, een pittige passage. Opnieuw flaneren over de zeedijk dan tot de Canadasquare, is inderdaad het Canadees wandelweekend, verwijzend naar de Grote Oorlog. Kijk bij het opnieuw bereiken van de dijk verbaast naar een rij wachtende mensen, sommige restaurants zitten inderdaad overvol. Ik wandel door tot tweede rustpost De Branding. Het is er ook druk en ik besluit gewoon door te lopen, heb nog 5 km voor de boeg. Stap wat golvende achterafjes die mij een laatste maal naar de zeedijk loodsen. Met Zeebrugge in de rug in de verte vooruit ook heel wat zeeboten, denkelijk op weg naar de Scheldehavens. Verlaat de flatgebouwen en krijg enkele duintjes te zien. Verlaat de waterkant dan bij Het Zoute en ga lanen lopen langs witte landhuizen. Ben verrast bij een minigolf die zoals bij de grote broer echt op gras gespeeld wordt, een kennismaking met dus, een eerste ervaring. Afsluiten doet deze tocht met lange rechte lanen van landhuizen, jonge wilgenaanplant ook. Ben een beetje moe, doe exact één uur over de laatste etappe. In de winkelstraat speelt en vrolijk bandje Dixie, leuk bij dit zonnige weer. Ik posteer mij op het perron wachtend op de trein, het is er best aangenaam. Overvolle treinen tot in Leuven, er wordt blijkbaar nog met volle teugen genoten van het mooie vakantieweertje.
FOTOREEKS
|