Zit al voor zeven uur op de trein deze ochtend. Trouwens eentje met ruime vertraging zodat ik in Bruxelles-Midi tijd heb voor mijn ontbijt. Ben op weg voor een Giesbaargs weekendje. Om 08:30 kan ik genieten van een lekker warme mok koffie en de aandacht van de katten des huizes. Eerst informeren naar de rugklachten van Anny natuurlijk. Lijkt zicht te herlijden naar problemen ter hoogte van de ribben. We zijn nog niet aan de nieuw patatjes ! Vandaag wordt voor mij een ontdekking. Heb al zoveel goeds gelezen over De Ijsbrekers dat ik aan de lokroep van Chris niet kan weerstaan. Zoals ook ik wel meer doe dezer dagen starten we met … de laatste etappe. De rustpost in Heldergem ligt nu eenmaal dichter bij Geraardsbergen dan startlocatie Kerksken. We worden er trouwens netjes gescand en gaan op pad. Vanaf het standbeeld van De Fransman, ter ere van vroegere vele seizoenarbeiders en na een groet aan Ides & Anneken. Achterafjes loodsen ons richting velden. Tegelpaden naar een geboortebos. Het is opletten op het golvend parkoers want gevallen blad verbergt de oneffenheden. Graspaden, tegelpaden, door kalende akkers, ik ben verbaasd over de mogelijkheden die deze streek biedt. Preminiemen leren voor Hazard en dan passeren we een kerk in twee bouwstijlen en -jaren, het gevolg van een instorting weet Chris. Ik leg wat reclame voor de Ijsetrippers in Hoeilaart … bovenop deze van Danny & Viviane denkelijk, meer Oost-Vlamingen dan Vlaams-Brabanders.
Het is erg druk in de startzaal, mijn maatjes kennen hier zowat de helft van de aanwezigen. Terug op pad voor de lokale lus na een aangename babbel met parkoersbouwer Kevin. Langs kerk en standbeeld van het Jenevermanneke naar puur natuur, Den Biest. Prachtige dreven langs metershoge taxus, een paar vijvers en minimaal resterend geel blad. Dit is mooi ! Graspaden vervolgens langs wei & veld. Dan weer langs de Molenbeek, soms lekker golvend. Tarmac wordt tot het absolute minimum beperkt. Halverwege de tocht ben ik al ‘verkocht’ en Kevin belooft dat het mooiste nog moet komen Stoelen bijeen zoeken om even te pauzeren want het is er berendruk en we pikken Chris Duhamel op;
Viertal op pad dus terug naar Heldergem en vol verwachting, het Deeskensveld in. Het valt mij al een hele tijd op, weilanden afgezoomd met oude betonnen palen met gaten en draad, hoe oud zouden die wel niet zijn ? Soms zijn de paden erg smal en schuurt mijn rugzak tegen de omheining. Lekker op en neer langs Keiberg met heerlijke vergezichten en vervolgens geen menselijke aanwezigheid meer te zien. Wandelen door weilanden en langs de Molenbeek, schitterend ! Klimmen vervolgens met de kerk van Heldergem en denkelijk ook die van Aaigem in het vizier, verdorie wat een heerlijke wandeling bij lekker en zonnig herfstweer ! Onze laatste pauze dus waar we vertrokken, hebben nog een lokale lus te goed, maar eerst even bijtanken.
Nog steeds als viertal op pad, Rudy Niels en zijn dame uitwuivend. Steegjes lopen en tegelpaden, verwondert kijken naar een albino damhert. Vervolgens even een stratenloop langs het Steenbeekpad. Bij een lage zon een brede veldweg op richting windmolen al gaan we zo ver niet. En de boer … hij ploegde voort tot groot genoegen van vele kokmeeuwen die hun avondmaal oppikken. Wat goes down must come up. Onze gastheer heeft nog een leukert in petto alvorens we opnieuw de rust bereiken. Annieken piept eventjes. We nemen afscheid van C.D. en ook van Corry en haar ventje. Onze tocht zit er op. Bj deze vereniging kom ik terug want dit was verdomd leuk landelijk wandelen !
P.S. voor foto’s van deze tocht verwijs ik U door naar Oma Kodak (Anny) want de batterijen van mijn toestel gaven de geest.
|