Paniek vrijdagavond op de trein naar Marloie. Was gewaarschuwd door de treinbegeleider in Brussel dat er pickpockets op de trein zaten en vind in Ottignies mijn portefeuille niet meer terug in een openstaande rugzak. Wordt door reuze sympathieke NMBS mensen geholpen om mijn bankkaarten te blokkeren. Een halfuur later, nog steeds op dezelfde trein vind ik mijn intacte portefeuille terug.  De dieven hebben naast hun buit gegraaid en hem dieper weggeduwd tussen kledij. Maandag toch nog naar de bank om alles te corrigeren maar eind goed al goed. Mijn maatjes zijn ook opgelucht en we reizen per auto door naar onze slaapplaats in Ollomont, halverwege La Roche en Houffalize, we zijn er alle drie graag bij.

Zaterdag vroeg uit de veren bij een erg mistige ochtend. Hebben een lange rit te gaan naar de Abbaye de Maredsous. Madame Garmin stuurt ons via de eco-route langs site seeing wegen. Mooi is het we, vallonée et boisé. Het is berendruk in de site Saint-Joseph, deze tocht is dan ook reuze populair, ben blij er weer eens bij te zijn. We starten achterom de abdij en gaan trappekes af tot riviertje La Molignée, de toon is gezet. What goes down must come up en dat doen we ook. Onverhard eindeloos klimmen, van links naar rechts laverend het zachtjes stromend ijswater vermijdend. Ons konijntje dartelt vrolijk voor ons uit, dit is haar terrein. Helemaal boven wacht ons een heerlijk vlak parkoers door de bossen tot Sarlet. Knappe eerste etappe van deze tocht.

Even pauze en we pakken de lokale lus aan. Straatje met mooie vierkanthoeve en dan langs een akker met wintergroen zakken tot de Molignée. Vlak een tot pretpark omgebouwde spoorweg volgen dan. Le Chemin des Carriers zal ons terug op de juiste hoogte brengen, in schuifjes. Kunnen er IJsetrippers begroeten, Chantal  en Jack en hunnen respectievelijke trouwboek. Drankje op en we stomen door. Open winderige akkers nu, zachtjes golvend, is eens wat anders. Dalen doen we dan met onder meer Claude over rotsige paden naar het prachtige dorpje Sosoye. De rustposten zijn veel te klein maar we maken er het beste van. Opvallend hoeveel Vlamingen hier mee wandelen.

Trappekes op en trappekes af, we steken een in onbruik zijnde spoorbaan over. Gaan dan tergend traag klimmen lang de Rau de Biert, over tarmac langs een snel vliedend watertje. Ik heb goede benen, voor Chris gaat het wat moeizamer, maatjes blijven  samen ! Bereiken Maredret en pauzeren een laatste keer in de bomvolle dorpszaal. Dwars door een bos en dan genieten van een fantastisch uitzicht op de abdij Maredsous. Een paar reuze ‘bere’ varkens zijn zich aan het ingraven, zelfs boerenzoon Chris heeft nog nooit zo’n reuzen gezien. In het dorp volgen we Anny die even fout loopt en zetten dan koers naar de eindmeet. Genieten van een stenen kruikje Maredsous en reizen vlotjes terug naar Nathalie in La Roche vervolgens en onze logies.           

fotoreeks