Mijn planning voor dit weekend lag vast. Zaterdag kort tochtje in Evergem en zondag sinds lang nog eens een 50km in Elingen, maandag rustdag. Helaas de weer- en werkgoden tonen zich van hun slechtste kant en boycotten mij. Den ouwe is en blijft flexibel en wijzigt de planning naar zaterdag Ssenderlo, zondag rustdag en maandag werken i.p.v. woensdag. Beetje vervelende reis vanochtend want in Diest is de bus net weg als de trein uit Leuven er aankomt. Uurtje wachten dus net als dorpsgenoot Luc. De snoodaard probeert mij bij de kerk van Tessenderlo de verkeerde kant op te sturen maar ik heb terreinkennis en zijn plannetje mislukt dus.

We gaan elk apart op pad voor een tien-tien-tien tocht zoals het hier altijd is. In de eerste kilometers en bij een wind als een zotte fluit, villaatjes kijken. Dan duiken we het bronsgroen eikenhout in. Spar wordt al eens afgelost door frêle jonge berk. Het is zonnig en dus geven de vinkjes van katoen. Wandelen door een strookje van chalets naar de volgende sparrenzone. Komen zodoende in de verspreide bebouwing van Schoot uit. Net dan schut Ons Heer een eerste keer zijn pamper uit, het duurt gelukkig maar een paar minuutjes. De tarmac van Zavelberg loodst de wandelaars naar de uitkijktoren bij Ter Scoete. Zijn nu echt wel in domein Gerhagen, waar ik onder de deskundige begeleiding van Mamma Jeanneke mijn revalidatie liep na mijn open hart operatie in 2003.  We gaan met z’n allen zwerven door de bossen. Passeren een ondergroei van rosse varens, stappen rond een  weiland en krijgen nog een strookje berk cadeau. Bij de Peerdenposterij verlaten we het groen en gaan enkele tarmac laantjes lopen. Aan één kant van de weg is de puiten opvang reeds aan de gang. Bij een OLV Grot opnieuw het bos in, ik weet de rustpost ’t Schoolhuis nu echt wel dichtbij. Kan er een eerste keer bijpraten met Linda & Charles.

Tweede etappe dan, langs de huizen van Schoterheide terug naar het sparrenbos. Aan de overkant van een drukke steenweg ruil ik Limburg in voor Vlaams-Brabant en zelfs even Antwerpen. Wandel op grondgebied Everbeur en dus even Veerle. Aanvankelijk lange rechte paden, vervolgens de eerste vennen en stroken geel pijpenstrootje en donkere heide. Krijg een prachtig uitzicht op de abdij van Averbode en keer dan weer door de bossen de Merode. Her en der wordt er geplagd om heide terug tot zijn recht te laten komen. Stap langs de Bierhoeve en maak dan een ruime, zanderige omzwerving rond het grootse ven van dit biotoop. Wordt daarbij getrakteerd op een pittig buitje. Deert niet, dit is echt wel heerlijk wandelen. De steenweg over en terug in de bossen van Gerhagen, Limburg dus. Een nog ruime omzwerving tussen sparren door en een tweede en laatste pauze in ’t Schoolhuis. Opnieuw met Linda & Charles overigens.

De laatste etappe loop ik met Luc. Aanvankelijk dwars door de sparrenbossen met redelijk wat ‘kap’ richting Jagershuis en visvijver. De parkoersmeester doet ons een prachtig stuk heide en een dicht begroeit ven cadeau. Steenweg over in Schoot en dan de ‘bocages’ in. Meestal onverhard wandelen langs vele weilanden en een strookje jong bos. Luc heeft een stevig tempo en ik moet aanpassen, wat mij lekker lukt. Uitlopen door enkele straten dan en met een fikse regenbui als uitsmijter. Vanbuiten zijn we dus nat, nu nog vanbinnen. We reizen samen terug tot Diest. Luc neemt de bus naar Leuven ik de trein, al wonen we nauwelijks een kilometer van elkaar. Ieder zijn ding.

Was eens te meer een leuke tocht vandaag bij fatsoenlijk weer. Plan voor volgende week twee dertigers in Linkhout en Berg, als de wandelgoden mij gunstig gezind zijn.

FOTOREEKS