Tiental wandelaars op de bus bij Leuven station, bijna allemaal WSP op een paar uitzonderingen na waaronder Jacqueline en uw dienaar. Driekwart uur en we zijn aan de schoolpoort voor de start van ons jaarlijks Tervurens wandelavontuur, traditie moet er zijn. We wandelen vandaag richting Duisburg en Leefdaal, heb het nooit anders geweten. Klim met clubmaatje Nestor door de lokale witte wijk  richting oudere villa’s. Steek een tandje bij want wil zo graag 32 km lopen en stap naar het Arboretum. Genieten van hoge bomen en de toeristische dreef. Willy uit Mortsel en z’n vrouwtje zijn ook weer van de partij. Passeer Ghislaine en een kasseitje zet mij terug af in de bebouwing van Tervuren, netjes voorbij de bus van de Lachende Klomp. Eerste pauze na net geen 6 km en dus te vroeg voor mij. Verdiepingke zakken tot een paar vijvers en vervolgens een uitloper van Zonïen in. Langgerekte vijvers volgen en nog meer winters beukenbos. Er heeft een hardlopers wedstrijd plaats met als motto ‘EESTI’, blijken Estlanders te zijn, moet kunnen aan de Brusselse Rand. Loop de bebouwing van Duisburg binnen en vervolg met de Ten Hertswegen, een heerlijke holle weg langs bolle akkers. Even op en neer en pauze in Duisburg met vele bekenden, waaronder de broertjes De Keyser, krollenkop loopt al terug 25 km, ik ben er blij mee.  

Na een ruime pauze vanwege de vele babbels terug op pad voor het tweede deel. Immer gerade aus Duisburg uit hoog in het landschap en vervolgens door de akkers randje Vossem. De vroege patat steekt in de grond. Puur beton ja, maar schitterende nevelige vergezichten. Gevederde vrienden zijn mijn gezellen. Doldwaze kievieten, vrolijk zingende leeuweriken, schrille kreten van fazanten. Ben de enige die geen of nauwelijks geluid maak. Brede Weg stuurt mij kilometerslang door het landbouwlandschap zonder ook maar iets of niemand tegen te komen. Finaal daal ik een holle weg af, de Hellenberg tot het centrum van Leefdaal waar ik de rustpost van Pallekeshof oversla.  

Loop langs een prachtige kerk dwars door het dorp en draai weg van beton bij ’t Boske. Heerlijk dreefje tot kasteel en kerk en dan het Voerwegje op. Wordt kilometers lang genieten stroomopwaarts het riviertje langs een heerlijk wandelpad. Wat is dit een mooie tocht ! In Vossem moet ik weg van het water, loop door open veld. Na de bebouwing een pracht van een vergezicht en zacht klimmen in het landschap richting Duisburg. Ik neem een pauze bij een bankje. Krijg gezelschap van een Ollandse Stroboer, gezellige babbel. Hij vertrekt weer voor mij.  Ik sla de Duisburgse rustpost over en dokker over een kasseitje het open terrein in met wat serres. Passeer een nieuwbouw zone, de achterkant van een golfterrein en een militaire basis. Duik Zoniën in middels een kasseitje en verderop de Isabelladreef. Een holle weg loodst mij naar de kasseitjes van de Wolvenweg en de laatste pauze in centrum Tervuren.

Ik loop gelijk door en kom een dametje tegen die haar mobieltje verloren is. Na drie keer bellen vindt ze hem terug in het struikgewas. Hierdoor mis ik wel een splitsing en herstel. De parkoersmeester speelt nu met de vijvers van Tervuren en de omliggende bossen. Wisselt steeds af tussen paden langs de toeristische plassen en het bos. Heerlijk vind ik dat. Finaal komen we natuurlijk uit bij de muzikale fontein en de eindmeet. Ben moe maar tevreden, dit was één van de mooiste tochten die ik ooit vanuit deze locatie wandelde.  Reis met de Antwerpse Ollander terug naar Leuven. Gezellige babbel tot het station.

FOTOREEKS