Ik ben tot mijn verbazing de enige wandelaar op bus 335 van Leuven naar Aarschot. De Pinguins hebben de tocht vanuit Gelrode nooit op het niveau van hun andere wandelingen gekregen wat de deelnemers betreft. Er is nochtans geen reden voor want van hieruit kunnen ze prachtige tochten aanbieden. Vanaf de bushalte is het een ruime kilometer stappen tot de startlocatie. Herken de omgeving niet omdat ik voor het eerst achterom de parochiezaal binnen kom. Groetjes aan het Lydie team en moeizaam inschrijven, de barcode van mijn lidkaart is haast onleesbaar geworden. Bammetje eten en op pad voor 30 km. Een eerste keer langs de stemmige dorpskerk, deels opgetrokken uit ijzerzandsteen en dan de Bergstraat haar naam eer laten aandoen. Het eerste aarden pad van de dag voert mij naar de Eikelberg. Eigenlijk een duin in het Hageland. Loop dan ook een hele tijd vlak, hoog en droog, met prachtige vergezichten nog leuker nu er heel wat berk gekapt is. Niveautje zakken en de bushalte van daarnet passeren. Ik stap richting Rotselaar. Gevarieerd parkoers vanaf de spoorbaan. Soms wat villa’s dan weer velden of bossen, beekjes tussendoor. Er staat een staalblauwe hemel maar ‘op’ de wind voelt het fris aan. Kom opnieuw bij de spoorbaan uit en beklim de Hensberg, op en neer. Fruitbomen tonen stilaan hun bloesems en verspreiden subtiel hun zurige geur. Belooft voor volgend weekend in Borgloon. Ik passeer de Moedermeule, een verplicht nummer in Gelrode. Wielrenners doen massaal hun ding in omgekeerde richting. Terug naar de start nu, de eerste, lokale lus zit er op.
De innerlijke mens versterken en weer op pad. Gewoon rechtdoor tot Schaapsvijver en het Kloesebos. De natuur twijfelt er tussen winter en lente. Struikgewas oogt al fris groen, hogere bomen zijn nog in winterse pauze. Ook de heidestrook is nog in rust. Ik passeer een eerste keer een dierenkerkhof en stap vervolgens ‘klimmend’ onder de A2 door. Loop door akkers en kom er Roger en zijn dame tegen. Korte guitige babbel en vort met de bok. Tijdje villa’s kijken, hoog en droog en dan naar Nieuwrode duiken, zowat halven dans. Er staan nu 9,2 km op het menu. Aanvankelijk dwars door akkers en vervolgens op en neer langs holle wegen. Terheideveld, dat is grondgebied Holsbeek, ik stap dan naar Houwaart en weer de steenweg over. Mag kasteeldomein Horst in. Heerlijk flaneren langs dreven tot het eigenlijke kasteel van de Rode Ridder. Vervolgens door het open terrein en de kasseitjes van de Guldendelle. Dwars door de nieuwbouw van Sint-Pieters-Rode dan en dokkeren over kasseitjes naar een kleiner kasteeltje. Vervolgen door een nattige bosstrook tot akkerland waar de boer voor landelijke geuren zorgt. Vanaf de Grote Losting is het huisjes kijken tot de laatste pauze in Nieuwrode.
De laatste loodjes dan. Langs de kerk van Nieuwrode en een werf richting weilanden met een zee van paardenbloemen. Lekker pittig klimmen in een holle weg met begeleiding van wat witte hemelse vlokken. Kom uit bij de lokale voetbal en ga een heel eind parallel de A2 beton lopen van bewoning naar groen. Duiken dan naar Hellegat, onder de A2 door en weer omhoog in het groen. Genieten van prille bloesems en tenslotte over veldwegen de duik naar Gelrode City. Ik zet meteen koers naar de bushalte. Het was weer eens reuzeleuk wandelen bij de Pinguins.
FOTOREEKS
|