Vandaag ga ik stappen waar zowat twintig jaar geleden mijn wandelwieg stond, in Everbeur. Trein om de twee uur tot in Zichem en dan twee kilometer met de 2pk tot de startzaal. Kom er meteen veel maatjes tegen, Agnes & Francois vormen team met Tilly & Jean-Pierre. Inschrijven is er momenteel niet bij wegens een ellenlange file. Weet van Hans & Kathy dat ik eerst een lokale lus moet lopen, dus registratie kan later nog. Volg de meute de trap af en het parkoers op. Mmm, dit klopt niet ! Heb hier terreinkennis want zeven jaar gewoond. Ben duidelijk op weg naar de rustpost in Veerle-Heide maar te lui om rechtsomkeer te maken. Stap dan maar aan de rand van Okselaar naar de fameuze vijvers. Ben verbaasd dat én de camping en taverne Vossehol gesloten zijn, waren in de jaren 90 bloeiende zaken. Net voor de ‘lekdreef’ en de abdij van Averbode draaien we weg richting Tessenderlo. Duiken even verder de bossen De Merode in, heerlijk flaneren in het prille lentegroen. Een strook heide zorgt voor variatie, bewoning met oude chalets ook. Heb er ruim een uur opzitten tot de rustpost die ik oversla, stap nogal lange stroken tegenwoordig. Passeer de moderne kerk van Veerle-Heide en loop wat straten tot ik weer de bossen in mag. Heerlijk genieten van een stralende dag, spar met een ondergroei van loof, soms uitzicht op weilanden of een vijver. Gek, heb dit gekend als bossen in de jaren ‘90, is nu een ruime regenpoel en een zandpad met bloeiende brem of gaspeldoorn. Op naar Schoot dan, pure bostocht met brede en smalle paden. Suskewiet geeft van katoen. Streekbossen noemt het hier, tarmacje dat zijdelings langs Okselaar loopt richting Molenstede. Gaan beton lopen door de villa’s van het Prinsenbos tot de rustpost bij VVV Molenstede.
Roger kijkt mij vragend aan – wat ben jij aan het doen. Ik weet het niet goed. Jij bent de ‘elvendertigste’ zegt hij die de splitsing in de start gemist heeft. Hé, hé, ben minder dom dan ik dacht. Volg hem uiteraard op het lokale lusje langs Dassenaarde & Asdonk. Zoals het al de hele dag is vandaag deels verhard maar ook veel onverhard. Genieten van het prachtige groen in een vallei en zwervend over brede grintpaden. Ik stop niet meer in Meulstee, loop door over de Eikelenberg en geniet daarna van de vallei van de Zwarte Beek met zicht op het stemmige kerkje van Molenstede. Heuveltje over en dan immer gerade aus langs Katsenberg, ik ben hier kind aan huis. De finish wenkt, heb ruim de tijd voor een terrasje, ik heb geen zin meer in een extra 9,5 kilometer. Was een degelijke tocht, alleen jammer van die onduidelijke markering bij de start.
FOTOREEKS
|