Gisteren dagje rust genomen na een toch wel hete en pittige MESA, nagenieten dat ook, ben echt wel tevreden over mijn prestatie. Vandaag dan weer die andere wandelliefde Adeps à Bousval. Is een prachtige streek tussen Ottignies en Nivelles, vallonée et boisée. Heb geluk in station Ottignies, bus vertrekt één minuut na dat ik er aan kom. Heel toffe chauffeur trouwens die mij zowaar afzet voor de deur van de startschool ! Het is al heet om 09:00 maar er staat ook wat wind, zal wel lukken. Booke eten en op pad langs  la Dyle Romane en dan middels een holle weg hoger in het landschap. Granen begrenst met schitterende rode papavers. Kom er twee Hanskes tegen, kan je overal verwachten dit koppel in de Walen. Fototoestel is nukkig, dan maar zonder. Wat tarmacjes lopen door het groen, de 20 km mag er even alleen vandoor. Riviertje La Falise volgen en dan zachtjes opwaarts door het hoge gras tot een eerste bosstrook. Nog hoger langs een bietenveld tot la Chapelle du Try de Chêne, kapel in the middle of nowhere. Kilometers lang over het warme landbouwers plateau nu, it is hot !  Les Kajoes, ja natuurlijk, parkoers voor Siske ! Ik laat de korte afstanden achter mij en sluip naar het bos. Heerlijk fris en mooie diepe holle weg die ik mag afdalen. De Dyle en een Ravel over en dan pittig klimmen naar een witte hoeve. Er rondom loopt een kasseitje duikend naar een doorsteek onder een drukke baan. Klimmen maar weer langs de Sentier de Laloux, tussen tarwe en patat in bloei, verderop letterlijk tussen de bieten. En het blijft zo maar op en neer gaan. Sentier de Draye zet ons af bij een bos en de 20 km gaat zijn eigen gang. Nog 9 kilometer te gaan.

Stap door een nat bos en mag nog eens klimmen. In de open ruimte oogt het zwerk donker. Is er onweer op komst ? Herken plots de omgeving van eerdere en andere Adeps tochten. Loop nu wel omgekeerd. Lange rechte strook langs een maïsrand en genieten van vele prachtige varens. Duik een bos in ,ook al in omgekeerde richting van vroegere tochten, puur genieten. Even zakken in het landschap en een mij onbekend beekje meepikken tot een vijver met natuurlijke overloop. Klimmen dan maar weer en mensen die hun honden uitlaten een paar keer kruisen. Ik puf als ik bij een grote hoeve uitkom en weer mag zakken langs een holle weg. Loop vervolgens op een richel hoog boven La Cala, beekje mij welbekend. Ik weet, nu wacht er een lange trage klim die overgaat van asfalt naar puur natuur. Dit parkoers is toch echt mijn ding wel ! Terug het plateau op en golvend naar de laatste kapel van de dag, ik ken het met mijn ogen ‘toe’. Langs een mooie holle weg zakken naar het dorp. Stemmig dorpskerkje met kassei en uitbollen tot de school. Bus is net weg dus genieten van twee Bousval Blonde.

Uurtje later weer op pad. Heb geluk in Ottignies ben net op tijd voor de trein naar Leuven. Alle deelgemeentes van Genappe, ze mogen in de agenda van de wandelaars niet ontbreken ! 

FOTOREEKS