2020 is een heel vreemd jaar. De Belgische lockdown gaat nog zeker door tot 3 Mei. Alle respect voor Sophie Wilmes trouwens, de haantjes uit de Belgische politiek kunnen van haar veel leren ! Geen officiële wandelingen in het ganse land tot 30/06 en geen massa bijeenkomsten tot 31/08 (Geen 4daagse van de IJzer dus Linda). Waar gaan wij naartoe ? Lichtpuntje is wel dat de mensen mekaar weer goedendag wensen op straat, de enkelingen die je tegenkomt toch. Met al dat slechte nieuws begin ik depressief aan mijn dag, maar het is vandaag zondag en dus wordt er gewandeld. Vreemd dat ik nu al acht dagen slechts twee data ken. De zaterdag naar den Aldi en in mijn kot ondernemingsnummers opzoeken, de zondag gaan wandelen, een andere dag bestaat er blijkbaar niet meer. Wordt vreemd als dit veranderd.

Maar op pad, de eerste vijf kilometer zijn dezelfde als de vorige zondag tot het Arboretum. Opvallende vaststelling : vele auto’s staan er vol stof bij, zijn blijkbaar al een hele tijd niet meer van nut geweest. Op duidelijke afstand van andere wandelaars naar rechts deze keer en vrij snel mogen genieten van die prachtige dreven rode beuk, ik begin op te fleuren. Op mijn ukkie door een strook bos dat mij niet bekend is, meegenomen dus. Vanaf knooppunt 11 wat huizen lopen tot het stemmige Sint-Anne kerkje, mij welbekend. Kasseitje onderaf en even pauze op een bankje om een jong koppel met hond rustig hun ding te laten doen. Tegelpad tot de spoorbaan dan en het station van Oud-Heverlee, gebouw doet een beetje hippie aan. Over den ijzeren weg en straat aflopen tot De Dijle, The Shelter en Korbeek-Dijle. Dwars door het stille dorp en dan de Hollestraat in. Doet zijn naam alle eer aan en laat mij over deels kassei en deels half verhard klimmen de akkers tegemoet. Prachtige vergezichten vanop het plateau en koolzaad zorgt voor kleur tijdens deze haast zomerse dag. Veldleeuwerikjes zingen hun hoogste lied, in de verte de radar van Bertem maar zo ver gaat de reis vandaag niet. Een parel van een hobbelige holle weg zet mij af onder de E40 en in Bertem. Wandel door de Dorpsstraat en langs de Voer (?) in het dorp om dan weer te klimmen naar het plateau en voorbij de E40.

Leuven ligt aan de Dijle en ik moet dus opnieuw zakken. Krijg een schitterende, mij onbekende holle weg cadeau, groen van het kan niet meer maar ook een heel hobbelig karrespoor. Kom uit bij de bewoning van Ormerdaal en neem een korte pauze in een bushokje. Een straatje verder ben ik weer op bekend terrein. Hé hier kwam ik langs toen ik van Overijse naar Leuven stapte ! Genieten van de Dijlevallei tot het tunneltje onder de E40 en de parking van deze autobaan. Dan een dijkje op door moerassig gebied. Kwam ik vandaag bijna niemand tegen, hier is er wel wat beweging. Ken het nu uit het hoofd, weggaan van Egenhoven en even een verboden bankje doen bij kasteel Arenberg. Ze zijn weer binnen de 27 kilometer, den ouwe blijft het doen.

FOTOREEKS