Het is alweer de laatste dag van mij congé forcé, morgen mag ik weer naar Zaventem-Dorp sporen. Vandaag vraagt Den Ijzeren Weg mij voor een retourtje Leuven – Sint-Joris-Weert nauwelijks € 5,60 geen geld toch. Heb dan nog twee bedienden voor mij alleen, de machinist en de begeleider, luxueus. Het is zonnig maar fris als ik mijn eerste knooppunt oppik net naast het perron. Nog vroeg in de ochtend zowat kwart voor negen. Meteen pittig klimmen het bos in. Op het plateau is een open ruimte voorzien van houten gevlochten kunstwerken, echt wel mooi. Vervolg langs een dreefje van rode beuk, de Speelberg van het Meerdaalwoud. Merkwaardig hoe snel de natuur nu van kleur verandert. Twee dagen geleden nog kalende beuk nu volop frisgroen blad, wat een zaligheid ! Het parkoers van de dag golft lekker op en neer zonder daarom zwaar te zijn, ik passeer zelfs een vijvertje. Wandelaars en fietsers kom ik nauwelijks tegen. Wat mij wel opvalt zijn bijwijlen vele kleine denappels van hun zaad ontdaan. Zo biedt elke dag weer wat anders. Bij punt 112 ga ik na wat ik enkele dagen geleden fout deed, kom nu van 111. Mini detail dat je op de foto kan zien, tja moet kunnen. De brug over de nu stille weg en dan het kasseitje naar 113. Er komt nu een lange etappe naar 76, zo’n 4,3 km lang. Gewoon genieten langs de vele dreven van het bos in groen en rood, soms met weelderige grassen als ondergrond. De vele vrolijk zingende vriendjes zijn mijn maatjes. Strookje sparrenbos erbij en dan op weg naar de akkers van Bierbeek. Wou hier een extraatje lopen door de winderige velden maar laat mij afleiden door een jongeman met passeer angst. Kom dus toch meteen uit langs de bosrand bij de Bierbeekse Poort. Wordt er vanop afstand aangesproken door Ali die duidelijk nood heeft aan een praatje. Ja waarom niet eigenlijk, we wensen elkaar als afscheid een fijne wandeling. Loop eigenlijk omgekeerd van enkele dagen geleden. Genieten van prachtige rood/groene dreven en dan toch even een pauze nemen op een bankje in de zon. Vort met de bok dan en genieten van het felle groen van jong beukenblad. Kom af en toe wel eens iemand tegen die duidelijk afstand houdt maar wel steeds goeiedag mompelt. Randje akkers en weer over een brug zet zowaar koers naar de Zoete Waters. De boer die hier was aan het verstinken heeft het mest intussen netjes ondergegraven, ben benieuwd waar ik ga uitkomen. Draai rond het militair domein en kom uit bij het Vlaamse Houtpark, nooit van gehoord. Hier worden blijkbaar inheemse gekapte bomen stam per stam verkocht. Voor mij is het een lang tegelpad met vooral mijn liefde de rode beuk. Kom finaal weer uit waar ik vanochtend startte bij de houten kunststukjes. Zakken door de holle weg en genieten op mijn eentje in de zon op het perron. Ja ik ben weer eens de enige reiziger tot Leuven. Moe maar tevreden, mijn conditie is nog niet wat ik zou willen maar we werken er aan.      

FOTOREEKS