Na de toch wel leuke ‘Euraudax’ tocht van 15 IJsetrippers gisteren gaan Wim en ik vandaag weer op verkenning. Ik kies als startplaats het station van Oud-Heverlee wat hem een paar kopbrekens meebrengt, is niet zo gekend deze omgeving. We stappen langs een kasseitje naar The Shelter in Korbeek-Dijle. Even de Dijle stroomafwaarts volgen en dan langs Dam door de akkers. Uiteraard gaan we weer klimmend de heuvels in. Genieten van vergezichten en opschietende gewassen. Komen op de Brede Weg uit waar het opletten is voor vele fietsers. Duiken de Poelweg in, een dot van een holle weg die ons naar de kapel van Sint-Verona leidt, zijn in Leefdaal. Hier liep het gisteren fout maar nu weten we beter. Gaan het Voerwegje opzoeken langs de gelijknamige rivier. Heerlijk flaneren tot een kasseitje dat ons afzet bij de watermolen en het kasteel van Leefdaal. Wim heeft er een speciale herinnering aan, een leuk verhaal. Kasteeldreef en kerk, we zijn aan onze pauze toe, het Pallokeshof is op maandag gesloten, dus op een bankje onder de paster zijnen toren.

Met versterkte innerlijke mens weer op pad en opnieuw de Voer opzoekend. Dan de Brabantse heuvels in en niet helemaal volgens het plan dat we voor ogen hadden. Maar Wim zou Wim niet zijn als er te plekke het appje niet wordt bijgehaald en we bespreken hoe het wel moet. Toch wel leuk hoe wij telkens weer dezelfde visie hebben en dus de parkoerstekening aanpassen. Wij gaan nu een hele poos zwerven door warme velden, ontluikend maïs en bieten, donkergroene tarwe en gelig wordend rijpend koren. Klaprozen en een zee van margrieten maken het geheel tot een feest. In de zonnige verte liggen de torens van Leuven te pronken. De vele hoge en witte stapelwolken geven diepgang aan de verre omgeving, wij genieten. Stilaan gaan we van het plateau zakken naar Korbeek-Dijle en The Shelter. Het kasseitje op en we zijn weer bij ons vertrek station. Het was weer eens een leuke tocht onder ons tweetjes. Ik neem afscheid van mijn maatje en stap verder langs de spoorbaan tot een klimmetje naar een schattig dorpskerkje. Even een woonkern en dan genieten van gewone en rode beuk in Zoniën. Vanaf Arenberg het klassieke parkoers en even shoppen. Voetjes doen moeilijk omdat dezer dagen onverhard ook hard is. Morgen is het weer werkendag. Mijn leukste collega weet te vertellen dat ze met haar twee zussen voor Vaderdag met hem 30 kilometer gestapt hebben op zondag. Zo maar zonder voorbereiding en met de nodige terrasjes en het Belgische frietje inbegrepen. Geweldig vind ik dat !      

FOTOREEKS