Het wordt een ontdekkingstocht voor mij vandaag. Wim heeft het parkoers getekend en ik heb het niet mee kunnen voorlopen. De maandag is op het werk mijn vrije dag maar deze week kon ik er opdraven om mee puin te ruimen. Na zes maanden hebben wij met plezier afscheid genomen van een nieuwe collega. Ik vrees dat het, mede door de vakantie periode, maanden zal duren voor we weer op peil zijn binnen de afdeling. Ik had mij het laatste werkjaar anders voorgesteld maar dit is wel het gekste in mijn carrière. Vandaag dus wandelen, ik als laatste man, voel mij niet echt lekker en dan kan ik maar beter bij maatje Christine blijven. Wim heeft het voor elkaar gekregen twee records te breken : we hadden nog nooit 19 wandelaars op onze twintig kilometer en voor het eerst met Roland & Wilfried zowaar twee bestuursleden en hun eega’s ! We zijn op de goede weg ! Hadden we goede hoop onze Omloop vanuit de Markthal in Overijse midden augustus te organiseren, de opstoot van Covid besliste er anders over. Duimen voor Huldenberg in september dan maar.

Ik speel even voor parkeerwachter, met gele hesje, in Rode en we gaan op pad. Langs de prachtig gerestaureerde dorpskerk en dan zoeken we riviertje de Laan stroomopwaarts op. Wim verrast mij een eerste keer met een strook die ik niet ken en die uitmondt op Vossekoten en wat pittiger werk. Klimmen dus door de heerlijke diepliggende holle weg van de Zandstraat en dan zwerven over een landbouwplateau en zijn vele vergezichten. Tarmac, half verhard & kassei het komt allemaal aan bod, echt typisch Druivenstreek. Zakken dan over weer een ander tarmacje langs het Schaatbroekbos naar de ferme de Bilande. Hier noemt de Laan even la Lasne. Smalle paden door een woest biotoopje tot een watermolen, is voor mij nieuw en heerlijk. Na ruim 10 kilometer pauze op het terras van het Klein Verzet in Terlanen, we waren net op tijd om andere wandelaars voor te zijn ! Timing is alles Wim ! Met z’n allen genieten van een drankje onder notenbomen, hier wordt een mens honderd jaar, als hij blijft ademen.

Maar we moeten verder, ik maak mijn wandelmaatjes weer wakker. Het dorp uit en dan wat Wim graag doet, een potige klim in het Rodebos. Den alkool uit ons lijf wandelen noemt men dat. Even pauzeren over een vlak en warm pad tot een stille camping. Beetje golvend terrein dan door een bosje en bij het uitkomen ervan genieten van schitterende vergezichten, heel bekend van onze Paastocht vanuit Ottenburg. De stevige tarmac klim naar de voetbal van Rode zit er ook in. Ik vervul mijn taak als laatste man bij Christine en haar maatjes. Dwars door vlak akkerland dan en bij de rand van het Rodebos stilletjes zakken in het landschap. Wim bedenkt nog een extraatje. We stappen naar de Dijle randje Pecrot, Waals-Brabant dus en gaan dan tussen rivier en heet maïsland terug naar Sint-Agatha-Rode. Was een leuke tocht, eens iets totaal anders en in samenspraak met Wilfried hebben we nog een aantal pijlen op onze boog. Volgende week drie lusjes van 7 km vanaf De Kronkel in Huldenberg.

Ik zou ik niet zijn als ik stopte bij 20 km, wandel terug naar hometown mits 16 extra kilometer. Begin er aan met een kilometertje terug te lopen en dan te genieten van de aftandse vlonders van het natte Grootbroek. Alhoewel, de beek staat er kurkdroog bij. Steenweg dan van Nethen naar Sint-Joris-Weert, it is hot in the township. Na den ijzeren weg klimmen naar de heerlijke relatieve koelte van het Meerdaalwoud. Pittige klim, holle weg tot Speelberg. Zoeken dan naar knooppunt 100 maar ‘bison fûté’ lost dat op. Zwerven over prachtige lanen van gewone en rode beuk. Kom bij de kapel van de Zoete Waters uit en weet dat er aan de andere kant van de plassen een klim wacht. Ik neem hem verrassend gezwind. Ga nu kilometerslang genieten van het Heverleebos tot ik finaal onder de snelweg doorduik. Kasteel Arenberg en mijn badkuip zijn dan niet ver meer. Heb 36 kilometer op mijn teller staan, den ouwe kan het nog…   

FOTOREEKS