Beste bloglezer,

Dit is geen late aprilgrap!
Toen ik in de krant las dat Middelkerke de ‘place-to-be’ zal worden voor al wie wil zien hoe men zijn GSM ver wegwerpt, dan keek ik toch even raar op. Wat is er dan wel gaande? Op 21 juli 2014 zal het Belgisch kampioenschap van deze ‘populaire’ discipline, niet meer in Bredene plaatsgrijpen maar in ons … bloedeigen Middelkerke. Als dat geen interessant wereldnieuws is!
Omdat we nog maar pas 1 april achter ons gelaten hadden, moet ik eerlijk toegeven dat ik in eerste instantie dacht: ‘opgelet, ik mag me hier niet laten beetnemen’. Maar neen, het lijkt bittere ernst te zijn.

Wat houdt dat GSM – werpen eigenlijk in?
Als mijn GSM het niet meer doet, dan werp ik die ook weg, maar niet zonder die eerst onklaar te maken.
Ik zocht wat op internet en stelde vast dat bepaalde gsm’s ‘wegwerp-gsm’s’ genoemd worden. Het zijn goedkope toestellen, ideaal voor mensen die niet dag in dag uit een gsm nodig hebben. Je gebruikt ze dan enkel als je op vakantie bereikbaar wilt zijn of in geval van nood. Voor iemand die sporadisch wel eens een gsm nodig heeft, maar geen verplichtingen wil, is dat de goedkoopste oplossing … en de eenvoudigste! Zo iemand heeft geen behoefte aan veel knoppen met spitsvondigheden.
Straks worden die zelfs in papier gemaakt en dan zouden ze maar maximaal 10 euro meer kosten.
Als je er dan al eens één verliest of gestolen wordt, dan is de schade beperkter.

Maar het moest iets anders zijn, want waarom een ‘Belgisch kampioenschap’?
Het bleek toen inderdaad een internationale sport te zijn die in 2000 ontstond in Finland. Hierbij wordt een echte, waarschijnlijk afgedankte gsm, geworpen waarbij aan de afstand en soms ook aan de techniek een score wordt toegekend. Weten jullie dat het actueel wereldrecord bij de mannen meer dan 102 meter bedraagt?
Beginnen jullie maar te oefenen!
Er zijn 4 categorieën:

• Traditioneel (original): de score wordt bepaald door de verste afstand van drie worpen waarbij de gsm door een schouderbeweging wordt geworpen
• Vrije stijl (freestyle): de score wordt gegeven aan de choreografie
• Ploeg (team-original): de score wordt bepaald door het optellen van de éne worp van maximum drie kandidaten.
• Junior: de categorie voor kandidaten onder de twaalf jaar.

Waar grijpt het kampioenschap plaats?
Het strand is uiteraard een ideale locatie om zoiets te organiseren.
Als je dan weet dat ter hoogte van de watertoren, een dorp gebouwd wordt en er heel wat randanimatie gepland wordt, dan kan je best begrijpen dat onze schepen voor toerisme in de wolken is. Wat is een kinderhand toch rap gevuld! Landuyt: “Het wordt veel meer dan gsm-werpen alleen.. Dit is wat we nodig hadden om het imago van onze badplaatsen te verjongen". Na het verdwijnen van de Zomerhit was Middelkerke op zoek naar een topevenement in de zomer en dat is nu gevonden.
Ja… anders geraakt het geld niet op.

En wie organiseert dit ludiek evenement?
Dat blijkt ‘Jim Mobile’ te zijn. Het is een gsm operator, of wat dachten jullie?
Een ‘mobile virtual network operator’ (MVNO) is een bedrijf dat niet over een licentie beschikt, maar onder eigen merknaam mobiele telefonie verkoopt over het netwerk van een andere GSM-operator. Zo is het merk ‘Jim Mobile’ een activiteit van de VMMa (Vlaamse Media Maatschappij), de moedermaatschappij van het eerste commerciële televisiestation in België: VTM. De VMMa is dan weer in handen van de Persgroep en de Roularta media groep die in samenwerking met Base company ‘Jim Mobile’ hebben gelanceerd.

Er wordt een pak publiciteit gemaakt. Zo zullen er in de zomer twaalf kusttrams rondrijden, beschilderd met reclame voor het BK. "Wij verwachten zo'n 1.500 deelnemers en gezien de publiciteitscampagne meer dan 10.000 bezoekers en sympathisanten", vertelt iemand van de organisatie. “De opbrengst gaat naar een goed doel* en wie geen oude gsm heeft, zal er ter plaatse één kunnen kopen voor 2 euro”.
De gsm’s worden voor recyclage of hergebruik ingezameld ten voordele van Think-Pink, de permanente bewustmakingscampagne in het kader van de strijd tegen borstkanker in België.

Hoe wordt deze sporttak ingeschat? Om even te zwanzen:
GSM – werpen staat bekend als een zeer hoogstaande competitie. Je moet er geestelijk en fysiek volledig voor in orde zijn en het is een internationale sportdiscipline. Precisie komt er niet bij te pas. Er is ook een publiekprijs voorzien voor het mooistgebouwde model.
Ik hoorde al dat de andere kustplaatsen, Bredene uitgezonderd natuurlijk, groen zien van jaloezie. Ze willen hoegenaamd niet onderdoen voor Middelkerke. Koksijde zou denken aan ‘tabletwerpen (een soort schijfwerpen), in samenwerking met Media-markt. In Nieuwpoort is er al sprake van muiswerpen (muis van de computer, wel te verstaan) in samenwerking met ‘Vandenborre’ en De Panne twijfelt nog tussen ‘portemonneewerpen’ in samenwerking met Belfius en ‘stickwerpen’, samen met Sony.

Maar, waarom niet langer in Bredene?
Neen, niet omdat men daar het naaktstrand wil uitbreiden! Ze hebben gewoon zelf gevraagd om het niet meer te moeten organiseren. Het kost namelijk te veel aan de gemeente. Schepen Eddy Gryson vond het totale kostenplaatje van 60.000 euro een overdreven uitgave. Eindelijk zijn de schellen van zijn ogen gevallen!
Aangezien iedereen weet dat Middelkerke op geen 10.000 euro kijkt, was er al rap een badplaats gevonden die van het evenement een ‘paradepaardje’ wil maken.

Besluit
Alle middelen om in een badplaats het toerisme vers bloed in te pompen, zijn op het eerste gezicht de moeite waard om bestudeerd te worden. En zeker als het imago daarmee moet opgepoetst worden, zoals ik ergens las.
Ik ken het kostenplaatje voor Middelkerke niet, maar waarom zou het goedkoper zijn dan voor Bredene? Uiteraard vind ik 60.000 euro een buitensporig bedrag.
Ik vind dat de Vlaamse Mediamaatschappij en Base zelf maar meer moeten bijdragen als ze een reclamecampagne op touw willen zetten.
Ik vind het tevens, maar dat hebben jullie al kunnen vaststellen uit mijn tekst, een gekke waardeloze bedoening. Zijn er dan echt geen andere strandsporten? Maar ja, als er reclame mee moet gemoeid gaan, dan komt men tot de zotste dingen eerst.

14-04-2014, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Middelkerke is een wielergekke gemeente. Of is het eerder een wielergek gemeentebestuur? Of is het een wielergekke groep inwoners met aan het hoofd de wielergekke sportschepen Johnny Devey?
Burgemeester Janna Rommel-Opstaele en schepen Devey dromen er al jaren van dat hun gemeente ooit het startschot zal mogen geven of een eindspurt meemaken van een uiteraard vlakke rit in de ronde van Frankrijk.
In mijn dagblad lees ik dat ze er blijven voor inzetten, zelfs al hebben ze er voor 2014 weer naast gegrepen, ten voordele van Ieper, die de start van de vijfde rit mag organiseren. Moeten we dat ‘inzetten’ beschouwen als ‘gokken’ of mag Middelkerke er inderdaad verder op blijven rekenen, dat hun droom ooit bewaarheid wordt? In 2015 al, hopen zij. De Tour start dan in Utrecht om vervolgens wellicht door ons land te komen.
Laten wij even alle facetten van hun droom en van de organisatie op een rijtje zetten.

In welke wielerorganisaties heeft Middelkerke nu al één of meerdere voeten?
De grote trots van Devey is natuurlijk de Noordzeecross veldrijden waarvan hij erelid of werkend lid of toegetreden lid is.
Als jullie daar meer over willen weten, dan kan dat in twee van mijn vorige artikels, uiteraard in de map ‘Sport’.
Op 24 februari 2013 beschreef ik mijn wedervaren op de cross op 16 februari 2013 en op 23 september 2013 maakte ik de eindbalans ervan op. Ik zocht zo goed mogelijk alle kosten op en kwam tot een eindresultaat van bijna 70.000 euro. Ik ben er echter zeker van dat het wel nog een stuk meer zal geweest zijn.

Middelkerke was ook al 11 jaar na elkaar, vanaf 2003, de startplaats van de Driedaagse van De Panne – Koksijde. Ik heb die start twee keren bijgewoond en jullie kunnen daarover mijn relaas lezen van 4 april 2010 en van 3 april 2011. In 2014 start de wedstrijd opnieuw in De Panne. Het organisatiecomité beweert dat Middelkerke niet meer geïnteresseerd was omdat het niet paste in hun budget.
Er is wel nog een doortocht van Middelkerke voorzien.

De organisatoren van de driedaagse van West-Vlaanderen hebben zopas met het gemeentebestuur van Middelkerke een nieuwe overeenkomst bereikt om de eerste rittenkoers van het seizoen nog tot 2016 in onze badplaats te laten starten met een proloog. Die vindt volgend jaar plaats op 7 maart. De eerste rit vertrekt uit Brugge. Mijn waarneming bij vorige edities was dat het deelnemersveld nogal zwak was en weinig grote namen voorstelde, wat de wedstrijd vanzelfsprekend minder aantrekkelijk maakte.
Behalve in de deelgemeente Middelkerke zelf, staan ook nauwelijks toeschouwers langs de omloop van de proloog.

De doortocht van Gent-Wevelgem
Die is nauwelijks het bekijken waard. De echte koers begint pas veel later en bij ons rijdt een volledige groep met keuvelende renners voorbij.

Zoals ook al eens in 1958, beleefde Middelkerke op maandag 9 juli 2007 de doortocht van de Tour de France. Het ging om de rit van Duinkerke (F) naar Gent, met een tussensprint ter hoogte van de Heidestraat en een bevoorradingszone in de Spermaliestraat. Het gemeentebestuur vatte dat, zoals altijd, groots op. Het moest een onvergetelijk feest worden: er werden zwaaivlaggetjes en gele petjes uitgedeeld, de ganse gemeente werd geel bevlagd/gekleurd. Op het plein van Westende waren drankkraampjes en tafeltjes opgesteld.
De publicitaire karavaan, tussen 13u36 en 13u58, werd tussen 15u09 en 15u41 gevolgd door de renners. Een flits … en het was voorbij.

Op 10 augustus 2013 werd het dernycriterium van Lombardsijde georganiseerd. Sympathiek, maar een echte wedstrijd is er niet te zien en de spanning is ver te zoeken.

 Op 6 juli 2013 had de kwarttriatlon plaats moeten grijpen, maar dat ging niet door. De organisatie zou nu de nodige tijd nemen om het concept voor 2014 te herwerken zodat de uitstraling naar deelnemers en publiek toe, opnieuw het niveau van de jaren 2000 kan halen.

Ik heb nu ook vernomen dat de gemeente de ‘Tour de l’Eurométropole’ vroeger ‘Circuit Franco Belge’, ook nog ‘Tour de Wallonie’ subsidieert. In 2013 was er een aankomst voorzien in Nieuwpoort, voorafgegaan door enkele plaatselijke ronden. Het is een kleine rittenwedstrijd die van 2 - 5 oktober 2014 zal verreden worden.

Wat is eigenlijk de meerwaarde van heel dat wielergebeuren voor Middelkerke?
In oktober 2013 verklaart sportschepen Devey in ‘Het Nieuwsblad’ over de Noordzeecross: “Met 600.000 tv-kijkers en ruim 15.000 betalende toeschouwers zorgt dat wielerevenement telkens voor een enorme toeristische en economische meerwaarde. Wielrennen is en blijft een sport van het volk, laat ons dat niet vergeten. Dat daaraan een prijskaartje hangt, is vanzelfsprekend, maar de return is navenant. Wat men ook moge beweren, het wielergebeuren zorgt voor een grote meerwaarde in Middelkerke”.
Ook de gemeentesecretaris schreef mij destijds dat de publiciteit voor de gemeente een handelswaarde heeft van ‘wellicht honderdduizenden euro’s’.
Eigenlijk is de cross op zich een slecht voorbeeld voor wat zij beweren. Ik heb dat al proberen te ontzenuwen in mijn balans van de cross. Misschien ben ik wel bedoeld met ‘wat men ook moge beweren’?
Aangezien er gegeten en gedronken wordt op de omloop, zowel door VIP’s als door het plebs, kan men bezwaarlijk beweren dat de plaatselijke horeca/ economie daarvan profiteert, wel de organisatoren natuurlijk.
‘s Avonds was er dan nog de prijsuitreiking in het casino, dat wel profiteert, maar de andere horecazaken toch niet?
Ik was één van de talloze toeschouwers die onmiddellijk na de cross op mijn tram stond te wachten.
Ik schreef ook al eens dat het Epernayplein tien minuten na de start van de driedaagse van De Panne opnieuw leeg was, neen niet om de horecazaken te gaan vullen, maar naar het openbaar vervoer en naar de persoonlijke wagens. Natuurlijk zijn er een paar van de omliggende cafés of tearooms die zoals de ‘Manderlay’ hun 14 tafeltjes gevuld kregen maar dat is het spreken niet waard.
De hotels hadden er niets aan want ik stelde namelijk vast op de website van de driedaagse dat geen enkele ploeg één van de drie nachten doorbracht in een Middelkerks hotel. Ze trekken uiteraard vooral naar De Panne, maar ook naar Gent, Kortrijk, Koksijde, Drongen, Nazareth, Wetteren, Oudenburg, Doornik, Waregem, Aalst, Erpe-Mere, Oostende, Deinze of Deurle.
Men kan zich nu afvragen of de doortocht van zo’n koers nog wel de moeite loont om daaraan centen te besteden.
Ik las zojuist dat de Limburgse gemeente Heers geen doortocht meer wil van de Eneco Tour … wegens te duur. De blauwe burgemeester vindt namelijk dat besparingen noodzakelijk zijn en dat de wedstrijd de lokale middenstand geen extra opbrengsten oplevert.
En dan wordt van die Limburgers gezegd dat ze traag zijn. Van begrip alleszins niet!

Het dernycriterium in Lombardsijde heeft zeker geen meerwaarde voor de lokale economie. De organisatoren sluiten overeenkomsten met de uitbaters van allerlei kraampjes en de lokale handelaars, voor zover die er nog zijn op de omloop, krijgen geen kansen.

Wat de ronde van Frankrijk betreft: dat is natuurlijk het grootste wielerevenement.
Dat kan dus uiteraard wel wat meer volk aantrekken. Alle ritten van de tour zijn zo opgevat dat de renners in de late namiddag aankomen en ’s anderendaags op een andere plaats vertrekken. In het beste geval, vóór of na de koers, zou de karavaan dus 1 avond en nacht in Middelkerke vertoeven.
Heeft Middelkerke wel de nodige hotels? Ik vrees van niet. Zelfs al wordt beweerd dat er gaan bijkomen, zal moeten blijken of die hotels qua sterren beantwoorden aan de wensen van de heren renners en hun gevolg. Doen die het wel voor minder dan vier sterren?
Wie heeft dan eigenlijk wel baat bij zo’n organisatie? De sponsors natuurlijk, die daarvoor ons belastingsgeld gebruiken. En verder? Is het niet enkel de horeca die daarvan profiteert? Niet alle inwoners zijn immers wielergek.
Waarom moeten wij absoluut een wielergemeente worden? Omdat het zo’n ‘zuivere’ sport is? Het is de 'sport van het volk', zegt Devey. Hoeveel procent van dat volk zou hij bedoelen? Is het gerechtvaardigd dat zo’n groot gedeelte van het budget besteed wordt aan wielrennen?
Als de horeca-uitbaters er echt baat bij hebben, dan moeten zij misschien een deel van de kosten dragen?
Als de gemeente mordicus wil blijven beweren dat die wielerwedstrijden een enorm economisch en toeristisch belang hebben, dan zouden ze toch wel eens met cijfers moeten boven water komen.
Kopen of huren de mensen een huis of appartement in Middelkerke omdat daar veel wielerwedstrijden ingericht worden? Hebben ze daardoor Middelkerke leren kennen?
Misschien moet daarover eens een wetenschappelijke enquête uitgevoerd worden?

Hoe vaak mocht ons land de tourkaravaan of het tourcircus verwelkomen?
Hieronder vinden jullie de ritten op Belgische bodem in de voorbije vijfentwintig jaar. 

Hoe zijn Ieper en Waregem er in geslaagd de tour naar hun stad te halen?

Ieper
Het is vooral oud-premier Yves Leterme die daarvoor het lobbywerk heeft verricht.
Leterme: "Het is een werk van jaren geweest. Ik heb al lang een goed contact met Tour-organisator ASO. Daar is later het contact bijgekomen met de parcoursbouwer, die nog voor de ploeg van Jef Braeckevelt reed. Voor de rest los je af en toe eens iets op voor die mensen. Dat creëert banden en dan gaat het zoals met zo veel: als je elkaar een plezier kunt doen, gebeuren zulke dingen uiteindelijk."
Bovendien zal de herdenking in het kader van de eerste wereldoorlog in Ieper ook wel een rol gespeeld hebben.
De Ieperse burgemeester zag nog andere troeven: "Ieper is een fantastisch mooie stad om zo'n start te organiseren. We hebben de afgelopen jaren al enkele wedstrijden gehouden en getoond dat we dit aankunnen."

Waregem
“De keuze voor Waregem was niet vanzelfsprekend”, beweren ze daar. Er werden uit Vlaanderen eveneens kandidaturen voor aankomst en/of startplaats ingediend door Antwerpen, Bilzen, Brugge, Deinze, Gent, Heusden-Zolder, Knokke-Heist, Kortrijk, Mechelen, Middelkerke, Poperinge, Roeselare, Veurne, Vilvoorde en Werchter-Rotselaar. Na het uitstippelen van het parcours van de Tour bleven toen enkel nog Brugge, Deinze, Gent, Kortrijk, Roeselare, Waregem en … Middelkerke over.
Dat het Waregem werd, hadden ze te danken aan de vriendschap die ploegleider Jef Braeckevelt had met de afscheidnemende tourbaas. 
Ik vrees dus dat ereburger Freddy Maertens voor die ‘vriendjespolitiek’ niet groot genoeg is en in zijn onderhandelingen met de tourdirectie wat te licht uitvalt, niettegenstaande zijn palmares in die rittenwedstrijd.
Hopen dat na Ieper in 2014 alweer voor een West-Vlaamse gemeente zal gekozen worden in 2015, lijkt mij ook wat optimistisch.

Hoeveel kost het?
Natuurlijk verkrijgt men zoiets niet gratis. Al naargelang de bron lees je allerlei bedragen.
Schepen Dominique Dehaene van het kartel CD&V/N-VA in Ieper: "Er geldt sowieso een vaste fee die betaald moet worden om als stad deel te nemen aan het Tour de France - parcours. Om een rit te laten vertrekken zal dat bedrag ongeveer 80.000 euro bedragen en om een rit te laten aankomen hangt het bedrag rond de 120.000 euro. Daarnaast valt het nog af te wachten welke extra kosten erbij zullen komen."
De organisatiekosten zijn daar uiteraard niet inbegrepen.
De start van de ronde kost natuurlijk nog veel meer. Utrecht zou 10 miljoen euro moeten ophoesten om startplaats te mogen zijn. Het bedrijfsleven betaalt daarvan wel de helft.
Toen Brugge zich in 2004 kandidaat stelde, rekenden ze als kostprijs voor het Tour-evenement op 200.000 tot 250.000 euro. Dat zal 10 jaar later heel wat meer zijn!
De gemeente Middelkerke schrijft in zijn begroting voor 2014 de bedragen in die ze voorziet als steun/ subsidie voor de verschillende wedstrijden: 35.000 euro voor de Driedaagse van West-Vlaanderen, 30.000 euro voor de Noordzeecross en 30.000 euro als toelage voor TV/vzw Cyclocross, 30.000 euro voor het dernycriterium, 30.000 euro voor ‘Tour de l’Eurométropole’, 15.000 euro voor doortocht Driedaagse van De Panne (dat laatste onder voorbehoud)…
Zelfs al vinden we dat nu al veel, dan moeten we weten dat dit niet de totaalbedragen zijn die aan die wedstrijden besteed worden. Daar komen nog heel veel organisatiekosten bij: politie, werklieden gemeente, brandweer, …
Ik zou wel eens jullie mening daarover willen kennen, maar ik persoonlijk vind dat al die uitgaven samen de spuigaten uitlopen.

Besluit
Als we lezen dat een start of een aankomst van de Ronde van Frankrijk de ‘ultieme droom’ is van ons gemeentebestuur, hoe mogen we dat dan opvatten?
‘Ultiem’ betekent ‘allerlaatste, uiterste”. Houdt het daar dan mee op?
Daarmee bedoel ik dus enkel dat ‘redelijkheid’ hier ten zeerste aangewezen is.

Bronnen
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van VLN op 24 oktober 2013

30-12-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Onderstaand artikel is een lang verhaal, ik weet het. Ik had eerst gedacht er een samenvatting van te maken. Ik vreesde toen echter, dat ik daarmee onvoldoende de geest van de overheidsdiensten betreffende openbaarheid van bestuur zou kunnen weergeven. Alleen het gehele verloop schetsen van mijn pogingen om alle gegevens in mijn bezit te krijgen, zou mij toelaten de eindbalans van de Noordzeecross op te maken.

Aanleiding voor dit artikel
Jullie herinneren zich misschien dat ik in mijn artikel “Finale Superprestige veldrijden op 16 februari 2013 in Middelkerke” van 24 februari 2013 schreef dat ik op 7 februari 2013 enkele vragen gesteld had aan ons gemeentebestuur.
Min of meer delicate vragen stel ik altijd in het kader van het decreet van de openbaarheid van bestuur van 26 maart 2004. Dat houdt onder andere in dat alle bestuursdocumenten bij een bestuursinstantie principieel openbaar zijn zodat eenieder er inzage kan van nemen, er een afschrift kan van bekomen of er uitleg kan over vragen. De overheid is er aan gehouden binnen de 15 dagen na registratie van de aanvraag door het bestuur de vraag te beantwoorden. (in mijn geval dus 22 februari 2013)
Wordt die termijn niet geëerbiedigd, dan kan daartegen beroep aangetekend worden binnen de 30 kalenderdagen bij de beroepscommissie voor openbaarheid van bestuur. (in mijn geval dus ten laatste op 24 maart 2013)

Even herhalen…
Voor een beter begrip, herhaal ik nog even mijn vragen, die ik via het email - adres info@middelkerke.be richtte aan het college van burgemeester en schepenen, omdat die als college geen eigen email - adres hebben.

Vraag 1. Hoeveel bedraagt de gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de
             Noordzeecross?
Vraag 2. Worden de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van
             het organisatiecomité, uitgevoerd tijdens de diensturen en zo neen,
             worden ze extra bezoldigd?
Vraag 3. Werden de bruggetjes en hindernissen op het parcours opgebouwd en de
             nadar - afsluitingen geplaatst door gemeentepersoneel? Zo ja, hoeveel
             bedraagt de gezamenlijke loonkost voor deze prestatie?
Vraag4. Op de dag van de cross
     a. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van de Middelkerkse politie?
     b.Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van ander gemeentepersoneel?
     c. Nemen de gemeenteraadsleden en de OCMW - raadsleden met hun partner  
        deel aan het VIP – arrangement op kosten van de gemeente?
         Zo ja, welk bedrag is daar mee gemoeid?

Hoe de gemeente reageerde of … hoeveel geduld ik moest hebben
Op mijn email van 7 februari werd hoegenaamd niet gereageerd, zelfs een ontvangstmelding kon er niet van af.
Daarom, aanhouder die ik ben, vroeg ik op 15 februari of mijn bericht wel degelijk overgemaakt werd aan de dames en heren van het college. Ook dat bleef zonder reactie.
Na het verstrijken van de termijn op 22 februari 2013 vroeg ik beleefd aan de gemeente of de door mij gestuurde email- berichten misschien aan hun aandacht ontsnapt waren. Vol begrip daarvoor, voegde ik daaraan toe dat ik nog een paar dagen geduld zou uitoefenen in de hoop dat zij alsnog, als overheid, de hierboven aangehaalde verplichting zouden willen nakomen.
Hierop volgde wel een reactie … en wat voor één: mijn bericht werd ongelezen verwijderd!!!
Nu vond ik toch de tijd rijp om eens aan de burgemeester te vragen, op haar persoonlijk email – adres, of zij op de hoogte was van deze laatste reactie?
In haar antwoord op 26 februari, excuseerde zij zich voor het laattijdig antwoord. De reden zou geweest zijn dat mijn berichten, zowel die aan info@middelkerke.be als aan haar persoonlijk adres tegengehouden werden door de SPAM- filter van de gemeente. Zij zou mijn bericht pas opgemerkt hebben toen zij de mailbox met ongewenste e-mails nakeek.
Natuurlijk weten de meeste onder jullie wel wat een spamfilter is? Voor de niet-ingewijden, toch volgende korte uitleg. Wie zich telkens stoort aan ongewenste mail, SPAM genoemd, kan een softwareprogramma installeren, zoals bijvoorbeeld ‘spamfighter’, dat in samenwerking met microsoft automatisch al de binnenkomende mail test en ervoor zorgt dat alle spam in Outlook, outlook express, Windows Live Mail, enz… in een spammap geplaatst wordt. Maar, wat wordt als ‘spam’ herkend?
Als iemand regelmatig ongewenste mail ontvangt van een specifiek e-mailadres, kan hij/zij de afzender daarvan op een persoonlijke zwarte lijst zetten.
Terechtkomen op die zwarte lijst en dus als SPAM behandeld worden, zoals mij overkomen is, gebeurt dus niet ‘per ongeluk’ maar het is een bewuste keuze.
Maar goed, ik was toch tevreden met de rest van het antwoord van de burgemeester, want zij beloofde mij de vragen te zullen doorgeven aan de gemeentesecretaris en hem te zullen vragen om het nodige te doen. Zij zou ook contact opnemen met haar dienst informatica en zij zou hen vragen te onderzoeken waarom mijn mails werden tegengehouden.
Het antwoord heb ik hierboven zelf al gegeven: ze moesten mij gewoon van de zwarte lijst verwijderen, maar dat deden ze niet. Op 1 en op 4 maart voerde ik een test uit door een email zonder inhoud naar info@middelkerke.be te sturen om te zien of de spamfilter mijn mails nog steeds weigerde. Dat was inderdaad het geval. Daarna werd zelfs helemaal niet meer gereageerd op mijn berichten.
Ik begon dus stilaan te denken aan de beroepscommissie voor openbaarheid van bestuur, maar de burgemeester was misschien weer of nog niet op de hoogte van wat haar diensten in het schild voerden en daarom stuurde ik haar op 6 maart 2013 nogmaals een mail met het relaas van hierboven Ik wees er haar op dat dergelijke manier van handelen door een bestuur heel wat anders is dan ‘openbaarheid van bestuur’. Omdat ik dat aantekenen van beroep toch het allerlaatste redmiddel vond en ik toch positief wilde blijven, vroeg ik haar of ik nu echt dat beroep moest aantekenen. Mocht ik voor het verstrijken van de beroepstermijn toch nog een antwoord verwachten of niet?

En ja … op 13 maart, bijna op de valreep, was het zover …
Na een verwittiging door de burgemeester dat zij de secretaris erop zou wijzen dat hij zijn antwoord reeds moest doorgegeven hebben, kwam dat antwoord er nog diezelfde dag.
Ik bedank in elk geval de burgemeester voor haar tussenkomsten.
Heeft het dan zoveel zweet, bloed en tranen gekost?
De secretaris liet mij weten dat hij inmiddels de meeste opzoekingen had kunnen verrichten.
De nog ontbrekende elementen van het antwoord zouden nadien bezorgd worden. In gans mijn artikel heb ik die elementen op een gele achtergrond geplaatst. De secretaris liet mij ook weten dat dit nog onvolledig opzoekingswerk om mijnentwille niet minder dan 16 uur in beslag genomen had. Moet ik daaruit afleiden dat de gemeente, zonder mijn vraagstelling, geen balans zou opgemaakt hebben van de Noordzeecross?
De volgende kleine reeks vragen noem ik de basisvragen omdat er nadien nog een korte reeks aanvullende vragen volgt. Die aanvullingen waren nodig omdat sommige antwoorden onvolledig waren of gewoon ontbraken. Ik heb die overal in mijn tekst op een groene achtergrond weergegeven.

Ziehier de vragen en de antwoorden die ik kreeg met daarbij mijn commentaar.

Basisvraag 1. Hoeveel bedraagt de gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de Noordzeecross?

Antwoord:
1) De gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de Noordzeecross bedroeg
   30.000 euro ten voordele van de cross zelf mits het behalen van een aantal 
   doelstellingen.

    - ruime visibiliteit van de gemeente Middelkerke als partner in alle media, op
      alle informatiedragers van het evenement en op het parcours
    - ruime hospitality voor de mandatarissen en de genodigden van de gemeente
      Middelkerke als presenting partner (door aanbod van 20 VIP-diners en 100
      toegangskaarten tot het crosscafé voor de leden van het college van
      burgemeester en schepen (tegenwaarde 10.990 euro incl. btw), 100
      toegangskaarten tot crosscafé-arrangementen voor gemeenteraadsleden en
      ocmw-raadsleden (geraamde tegenwaarde 7.260 euro incl. btw), exclusieve
      toegang tot het parcours
   - extra vip-kaarten konden aangekocht worden tegen een voordeeltarief (VIP-
      diner aan 100 euro excl. btw i.p.v. 150 euro excl. btw en Crosscafé-kaarten
      aan 40 euro excl. btw ipv 60 euro excl. btw
   - onbeperkt aanbod voor alle Middelkerkenaars en 2^e verblijvers om de cross bij
     te wonen aan halve prijs (5 euro). Deze kaarten werden aangeboden via de
     kantoren van de VVV vanaf 1 december 2012 (tegenwaarde 15.000 euro incl.
     BTW)

Commentaar:
De secretaris zegt er niet bij dat de VVV (Vereniging voor Vreemdelingenverkeer) die 30.000 euro toekende. Natuurlijk vond ik die dus niet in een verslag van de gemeenteraad.
De algemene vergadering van de VVV, waarin de oppositie wel vertegenwoordigd is, heeft daar geen zeggenschap over, enkel de Raad van Bestuur tenzij ze dit delegeerden naar een dagelijks bestuur. De subsidie stond wel vermeld in het financieel overzicht dat werd voorgelegd aan de algemene vergadering. De acties en initiatieven van de VVV zijn niet openbaar voor de gewone burger.
Die verplichting tot openbaarheid, ook voor extern verzelfstandigde besturen, komt er wel op 1 januari 2014, maar totnogtoe heeft Middelkerke zich niet gehouden aan het decreet waarbij alle verenigingen, gemeentebedrijven, autonome gemeentebedrijven en rechtspersonen belast met bepaalde taken van gemeentelijk belang, tegen 1 januari 2013 in regel moesten zijn. Dus ook met decreetartikel 228 die de openbaarheid verplicht maakt.

In het mediaplan werd ook nog voorzien in een tussenkomst door de gemeente van 6.250 euro voor de rechtstreekse uitzending van het slotgala in het casino op VIER, Ook hier werd een voorwaarde aan verbonden: de gemeente moest 20 toegangskaarten krijgen voor de uitreiking van de Superprestige trofeeën in het casino van Middelkerke.
Ook hier wordt er niet bij gezegd voor wie die kaarten bestemd waren en welke tegenwaarde dat vertegenwoordigt. Ik ken niet de waarde van een kaart.

    Commentaar:
       Ik heb lang vruchteloos gezocht naar dat mediaplan zodat ik me afvroeg of
      dat misschien geen spek voor de bek van de geïnteresseerde burger was.
      Toch kreeg ik het uiteindelijk in handen.

2) Aan het OCMW werden 11 Noordzee-arrangementen aan 100 euro
    gefactureerd. We kunnen die 1.100 euro dus nog aan de subsidies toevoegen.

Algemeen Commentaar:
Weten jullie welke de definitie is van ‘subsidie’?
Het woord is afgeleid van het Latijn ‘subsidium’, wat betekent ‘ondersteuning’, ‘hulp’, ‘bijstand’.
Een paar ruimere omschrijvingen spreken van ‘Een geldbedrag dat de overheid geeft aan iemand of een bedrijf om hem of haar te lokken of te helpen iets te bereiken.’ of nog (ZEER belangrijk) ‘Toekenning van een bedrag om praktische, sociale, sportieve of ideële doelstellingen te realiseren zonder dat een tegenprestatie gevraagd wordt van de ontvanger’ of nog ‘door de overheid beschikbaar gestelde fondsen bedoeld om een prijs te verlagen of een bepaalde uitgave aantrekkelijker te maken.’ of tenslotte ‘ aanspraak op financiële middelen, door een bestuursorgaan verstrekt met het oog op bepaalde activiteiten van de aanvrager, anders dan als betaling voor aan het bestuursorgaan geleverde goederen of diensten.’
In tegenspraak met de hierboven aangehaalde definities, zouden aan het geven/krijgen van die subsidie volgens de secretaris echter wel voorwaarden verbonden geweest zijn.
Vooreerst moest de gemeente, als partner in de organisatie, zichtbaar zijn in alle media en op alle informatiedragers van het evenement en op het parcours. Ik schreef hierboven reeds dat ik het maar logisch vond dat de media duidelijk in de verf zetten dat Middelkerke als partner van de organisatie optrad.
De secretaris somt dan alle gelegenheden en mediatypes op die dat inderdaad ook gedaan hebben.
     o veertien dagen tv spots op VIER tv
     o rechtstreekse uitzending van de wedstrijd op VIER tv
     o rechtstreekse uitzending van de slot show vanuit het casino van Middelkerke
     o 7 dagen aankondigingspots op Focus/WTV
     o speciale uitzending sport West Extra op zondag na de wedstrijd (focus/wtv)
     o 14 dagen spotjes op Radio 2
     o 3 inlassingen in Primo tv gids
     o advertenties en reportages in de Krant van West-Vlaanderen
     o advertenties en reportages in Het Laatste Nieuws
     o advertenties en reportages in De Zondag
     o advertenties en reportages in De Tips
     o advertenties en reportages in De Streekkrant
     o advertenties en reportages in gespecialiseerde wielertijdschriften.

Als tweede voorwaarde, moest het organisatiecomité blijk geven van een ruime gastvrijheid ten opzichte van de gemeente.

Hij vindt dat die publiciteit voor de gemeente een handelswaarde heeft van ‘wellicht honderdduizenden euro’s’. Hoe komt hij daaraan? Ik heb in mijn vorig artikel al mijn twijfels uitgedrukt over de bijdrage aan de horecasector, aangezien er die dag gegeten en gedronken werd in de VIP – gebouwen en op het parcours. Worden daardoor meer appartementen verkocht of verhuurd? Komen er daardoor jaar-in, jaar-uit meer toeristen naar Middelkerke? Buiten het feit dat niet alle belastingbetalers baat erbij hebben, is het minste dat gezegd mag worden, dat je zoiets niet in duizenden euro’s kan en mag uitdrukken.
Aangezien alle badplaatsen allerlei activiteiten organiseren, soms ook dezelfde als bij ons, (Koksijde is bijvoorbeeld een nog gekkere wielergemeente) is het moeilijk uit te maken of een kandidaat-eigenaar of een toerist juist voor Middelkerke gekozen heeft omdat hij/zij die naam gehoord, gezien of gelezen heeft in één of ander medium in het kader van de organisatie van een wielergebeuren.
Ik denk dat niet een cross maar het strand, de zee, de dijk en de duinen in eerste instantie de grote aantrekkingspolen zijn en daarna het volledig door een badplaats aangeboden programma. Om de vrijstelling van aanvullende personenbelasting niet te vergeten!
Verder zou daardoor de indruk kunnen gewekt worden dat de gemeente eigenlijk nog wel meer subsidies mag geven en dat alle gemaakte kosten maar een peulschil betekenen tegenover die hoge opbrengsten.
Dat het halveren van de ingangsprijs voor de inwoners van Middelkerke en voor de aangespoelde een tegenwaarde van 15.045 euro (3.091 verkochte kaarten) zou vertegenwoordigen is natuurlijk onjuist. Zonder die 5 euro vermindering zouden misschien minder inwoners en minder eigenaars van een tweede verblijf, dus minder toeschouwers opgedoken zijn, dus ook minder verkoop van bier, frieten en worsten.

De secretaris zet tegenover elke ‘geste’ ten opzichte van de gemeente een tegenwaarde. Hij wil daarmee aantonen dat het geld van de subsidie niet verloren gegaan is.(!!!)
Hij drukte tenslotte zijn tevredenheid uit over het feit dat de vzw cyclocrosscomité op uitstekende wijze alle voorwaarden heeft gerealiseerd.

Samenvattende commentaar bij basisvraag 1:
De tegenwaarde die de secretaris tegenover de subsidie van 36.250 euro subsidie zet, zou dus 10.990 + 7.260 + extra kaarten + 15.045 euro = 33.295 bedragen.
Daaruit besluit de secretaris dat de subsidies volledig de gastvrijheid door het organisatiecomité dekten zodat er geen extra kosten moesten gefactureerd worden aan de gemeente.
Meent hij dat nu echt? Dienen die subsidies, ons belastingsgeld, nu echt om de burgemeester, de schepenen, de gemeenteraadsleden en OCMW – raadsleden toe te laten gratis de VIP uit te hangen?
Waarom bekostigt de gemeente dit dan zelf niet, zonder dat er subsidies bij komen kijken?

Basisvraag 2. Worden de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van het organisatiecomité, uitgevoerd tijdens de diensturen en zo neen, worden ze extra bezoldigd?
Antwoord:
Een aantal personeelsleden/mandatarissen van het gemeente maken sinds geruime tijd deel uit van het organisatiecomité van de vzw Cyclocrosscomité Middelkerke, namelijk:
         a. Daan Fossaert : werkend lid en secretaris van de vzw
         b. Peter Maes : werkend lid en penningmeester van de vzw
         c. Johnny Devey : werkend lid en ere-voorzitter van de vzw
         d. Peter Germonprez : toetredend lid en verantwoordelijke voor sponsoring
                                                  en P.R.
         e. Pierre Ryckewaert : toetredend lid en verantwoordelijke voor VIP

Toetredende leden hebben geen stemrecht in de algemene vergadering maar omwille van hun inzet en deskundigheid worden zij betrokken in de werking van de vzw ofwel voor advies ofwel omwille van hun representatief karakter bij andere instanties van de wielerbond of Super Prestige of toeristische overheden.
Commentaar: dat mag en kan op basis van het grondwettelijk beginsel van vrijheid van vereniging.
De prestaties van bovenvermelde personen (tevens personeelslid) in het kader van de Noordzeecross werden niet uitgevoerd tijdens hun diensturen. Het betreft belangloze inzet (geraamd op 180 uren per persoon per jaar) van deze mensen voor de Noordzeecross. Zij worden ook niet extra bezoldigd noch door de gemeente, noch door de vzw. Zij ontvangen ook geen enkele onkostenvergoeding.
Dhr. Verdonck Bart, sector assistent van de gemeente Middelkerke en tewerkgesteld in de dienst toerisme, is in deze laatste hoedanigheid dossierbeheerder voor de Super Prestige Middelkerke, Zijn prestaties gebeuren vanuit zijn functie tijdens de diensturen.
De schepen Devey bekleedt een protocollaire functie. Als werkend lid!!

Basisvraag 3. Werden de bruggetjes en hindernissen op het parcours opgebouwd en de nadar - afsluitingen geplaatst door gemeentepersoneel? Zo ja, hoeveel bedraagt de gezamenlijke loonkost voor deze prestatie?

Antwoord:
Het gemeentepersoneel voerde de volgende prestaties uit tijdens de voorbereiding:
        - leggen van 2 metalen rijplaten
        - ophalen van nadarafsluiting in Nieuwpoort, Koksijde en Ichtegem
        - leveren van een verreiker (is een voertuig dat gebouwd is om zware lasten
          te tillen en te verplaatsen) met chauffeur op vrijdag 15/02 en zaterdag 16/02
          voor de installatie van start en finish
        - plaatsen van 3 houten bruggen over de grachten (in het kader van de
          veiligheid) (2 personen x 8u)
        - leveren van 2 personen van de sportdienst voor 13/02-14/02 en 18/02 voor
          het aanbrengen en wegbrengen van signalisatie ( 3 dagen x 2 personen x 4u)
        - plaatsen van rubberen matten en leggen van tapijt in de VIP-halle
           (4 personen x 2uur)
        - aansluiten van elektriciteit en water op het parcours, Vipruimtes en
          materiaalposten Aantal personen? Hoeveel uren?
        - afsluitende schoonmaak van het terrein (4 personen x 4 uur)
        - veiligheid, controle en evaluatie door dossierbeheerder van toerisme Bart
         Verdonck
Er was een raming voorzien van 400 manuren voor het uitvoeren van diverse taken voor, tijdens en na de cross. Volgens de registratie aan de hand van werkbonnen werden 516 uren gepresteerd door gemeentepersoneel.
Hoeveel kost een werkuur?

De gemeente leverde voor en na de cross volgende materialen: stuifzand voor het maken van een zandbak en 3 zakken strooizout.
De kostprijs van deze materialen werd opgevraagd aan de technische dienst.

De gemeente leende ook een aantal materialen uit, conform het geldende reglement: hoe luidt dat?
Het ging over nadarafsluitingen, afvalcontainers, vuilnisbakken, 2 generatoren, 100 zandzakjes, mobiele werfkeet en 1 kruiwagen met schop.

Niet alle kosten moesten echter door de gemeente gedragen worden
Het organisatiecomité betaalde zelf:
    - de opbouw van het parcours (inclusief bruggen en hindernissen) en de
      plaatsing van nadars gebeurden volledig door een 14-tal (onbetaalde)
      vrijwilligers, onder leiding van de dhr. Cicou en dhr. Dedecker, die daar
      gedurende een 3-tal weken (10u per dag) hun vrije tijd voor opofferden.
   - het huren en plaatsen van voetgangersbruggen en rennersbruggen door de firma
     ‘All entertainment en stage services’ ten bedrage van 8.439,75 euro.
   - de kosten voor hulpverlening door het Rode Kruis
   - het personeel dat de toegangscontrole uitvoerde.

Basisvraag 4: Op de dag van de cross
a. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van de Middelkerkse
    politie?
b. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van ander
    gemeentepersoneel?
Antwoord:
De gemeente leverde volgende personele medewerking op de dag van de cross
      Op het gebied van hulpverlening
           Openbare veiligheid: 25 politiemensen en 2 officieren en 8 manschappen
                van de brandweer. De kosten worden opgevraagd.   
      Reinheid en netheid: 2 personen van de reinigingsdienst
      Permanentie voor eventuele tussenkomsten bij pannes,…

c. Nemen de gemeenteraadsleden en de OCMW - raadsleden met hun partner
   deel aan het VIP – arrangement op kosten van de gemeente?
   Zo ja, welk bedrag is daar mee gemoeid?
           De vraag 4c werd beantwoord onder basisvraag 1.

Achterblijvende informatie en mijn aanvullende vragen ter verduidelijking
Omdat de secretaris in de tekst hierboven beloofde (op gele achtergrond) mij de resterende informatie door te sturen, dacht ik dat het een kwestie van dagen zou worden tot ik de definitieve balans van de cross zou kunnen opstellen. Wat was ik toch naïef!
Op 15 maart stelde ik ook nog volgende vragen ter verduidelijking en ter aanvulling (zie tekst op groene achtergrond)

Vraag 1:
    Extra vip-kaarten konden aangekocht worden tegen een voordeeltarief (VIP-
    diner aan 100 euro excl. btw i.p.v. 150 euro excl. btw) en (Crosscafé-kaarten
    aan 40 euro excl. btw ipv 60 euro excl. btw.)
    Mag ik weten hoeveel verminderingskaarten aangekocht werden en voor wie ze
    bestemd waren?

Vraag 2:
    De gemeente kreeg verder 20 toegangskaarten voor de uitreiking van de
    Superprestige trofeeën in het casino van Middelkerke.
    Aan wie werden die kaarten gegeven en welke prijswaarde hadden ze?

Vraag 3:
    Hoeveel bedraagt de prijs van één werkuur voor het gemeentepersoneel?

Vraag 4:
    U schrijft: “Voor de volledigheid wens ik u mede te delen dat toetredende leden
    geen stemrecht hebben in de algemene vergadering maar dat zij omwille van
    hun inzet en deskundigheid betrokken worden in de werking van de vzw.”
    En verder: de schepen heeft enkel een protocollaire functie, maar hij is
    ‘werkend lid’!
    Wie zit dan wel in de algemene vergadering?

Vraag 5:
    Welke is de kostprijs voor
      - personen van de reinigingsdienst tijdens de cross voor de reinheid en
        netheid?
      - permanentie voor eventuele tussenkomsten bij pannes,…?

Vraag 6:
    De gemeente leende ook een aantal materialen uit, conform het geldende
    reglement. Waar kan ik dat reglement vinden? Of anders:
    Moest het organisatiecomité dat betalen? Welk bedrag vertegenwoordigt dat?

En het vragen en nog eens vragen herbegint weer
Daar ik op 27 maart nog steeds geen antwoord had ontvangen, stuurde ik nog maar eens een herinneringsmail.
Omdat ik op mijn mails van 15 en 27 maart zelfs geen ontvangstmelding kreeg, vroeg ik op 4 april 2013 aan de secretaris welke de reden daarvoor was.
Op zondag 7 april kreeg ik dan toch de melding dat mijn bericht gelezen werd. De secretaris liet mij dezelfde dag ook weten dat mijn vragen veel opzoekingen vergden.

Er wordt dan maar een nieuw argument bovengehaald om toch maar niet te moeten antwoorden
Volgens de secretaris diende de gemeente die opzoekingen zelfs niet uit te voeren omdat het geen bestaande bestuursdocumenten betrof in de zin van het openbaarheidsdecreet maar wel documenten die speciaal voor mij door de gemeente moesten opgesteld worden.
Dat hij daar niet vroeger aan gedacht heeft!
Hij wou echter toch hoffelijk blijven en mij ‘desalniettemin’ de nodige antwoorden bezorgen “als hijzelf en de medewerkers daarvoor de nodige tijd kregen en na uitvoering van de prioritaire taken.”
Ik kon maar niet geloven dat de gemeente na zo’n evenement geen balans opmaakt en dat de verscheidene diensten (politie, technische diensten) geen nota nemen van de uitgevoerde prestaties? Volgens mij bestaan die documenten dus wel.
In het uitgebreid antwoord dat ik vroeger ontving werden de antwoorden trouwens beloofd, zoals blijkt uit de teksten op een gele achtergrond.
Er waren enkele vragen bij waarop het antwoord zo kon gegeven worden, zonder een document en zonder opzoekingen: kostprijs werkuur gemeentepersoneel, personen die mochten genieten van de avondshow, aantal extra verkochte vip kaarten aan verminderd tarief, is de schepen werkend lid of heeft hij een protocollaire functie, …
Op 10 april gaf ik dan ook uiting aan mijn verwondering over zijn antwoord. Ik vroeg hem ook hoeveel tijd hij dan wel nodig had, aangezien mijn oorspronkelijke vragen dateren van 7 februari 2013.
Ik probeerde hem te overtuigen dat ook ik hoffelijk wilde blijven maar dat hij mijn nog beschikbare termijn voor het aantekenen van beroep bij de commissie voor openbaarheid niet uit het oog mocht verliezen.
Nog dezelfde dag kreeg ik het laconieke bericht: “Ik ben met verlof tot en met maandag 22 april 2013.” Dat zal dan zeker ‘prioritair’ geweest zijn.
Ik wilde zijn vervanger daarmee niet opzadelen en wachtte maar zijn terugkeer af. Op 25 april bracht ik hem dan mijn mail van 10 april in herinnering en deelde ik hem tevens mee dat ik op maandag 29 april eventueel beroep zou aantekenen bij de bevoegde commissie.

Dan toch maar beroep aantekenen bij de beroepscommissie voor openbaarheid van bestuur
Aangezien mij pas op 29 april gemeld werd dat mijn bericht gelezen werd, stuurde ik dan maar op 30 april het dossier naar de beroepscommissie.
Ook hier eerst geen antwoord, maar op mijn aandringen meldde men mij een week later goede ontvangst, gepaard aan het toegekende dossiernummer.
Omdat de termijn van 30 dagen bijna verlopen was, vroeg ik op 27 mei nog eens na welke de vooruitzichten op een beslissing waren.
Op 31 mei kreeg ik volgende mail: “Zoals bepaald in artikel 24, §1, tweede lid van het decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur, stel ik u met dit schrijven in kennis van het feit dat in bovenvermeld dossier de beroepstermijn van dertig kalenderdagen wordt verlengd tot een termijn van vijfenveertig kalenderdagen.
Gelet op de complexiteit van dit dossier (!) is het voor de beroepsinstantie onmogelijk om de nodige informatie te verzamelen binnen de termijn van dertig kalenderdagen. Slechts wanneer alle gevraagde informatie in het bezit is van de beroepsinstantie, kan deze met kennis van zaken een beslissing terzake treffen.
Het beroep werd geregistreerd op 30 april 2013, zodat u nu, met inachtneming van de verlengde termijn, uiterlijk op 14 juni 2013 een uitspraak kan verwachten. Deze zal u dan meteen ter kennis worden gebracht.”

Tussenkomst van het provinciebestuur van West-Vlaanderen
Op 6 juni ontving ik van de secretaris het gemeentelijk ‘Reglement voor het uitlenen van materiaal’.
Dat is het antwoord op mijn vraag 6 van de aanvullende reeks. Aangezien daarin de woorden ‘prijs, en ‘betalen’ niet voorkomen, neem ik dus aan dat het ontlenen kosteloos is en beschouw ik die vraag dus als afgehandeld.
In de mail werd ik ook geïnformeerd dat de gemeente aan ene mevrouw Dumoulin van de provincie ‘West-Vlaanderen’ geantwoord had op de zes bijkomende vragen die ik gesteld had.
De tussenkomst van die mevrouw lijkt mij zeer eigenaardig. Heeft zij de gemeente er willen toe aanzetten om toch te antwoorden? De commissie voor openbaarheid zou op 7 juni door de gemeente in kennis gesteld zijn dat een antwoord gegeven werd op mijn vragen.
Ik heb inderdaad ook een mail gekregen met wat de gemeente ‘een begin van antwoord’ noemt.
Daarin worden inderdaad twee en een halve vraag beantwoord, maar niet de hierboven vermelde.
In eerste instantie werd nogmaals benadrukt dat de antwoorden op de vragen 1 tot en met 5 niet terug te vinden zouden zijn in bestuursdocumenten. Als reden wordt opgegeven dat de organisatie berust bij een derde, de vzw cyclocross comité Middelkerke. Niettegenstaande dat, wil de gemeente toch ‘een poging doen om een begin van antwoord te geven’.

Vraag 1: Hoeveel verminderingskaarten werden aangekocht werden en voor wie
            waren ze bestemd?
     A. De gemeente kocht geen verminderingskaarten

Vraag 2: Aan wie werden de toegangskaarten voor de uitreiking van de
            SuperPrestige trofeeën bezorgd? Hoeveel kostte een kaart?
     A. aan de leden van het college, aan wielerkampioen Freddy Maertens en aan
            de directeur van toerisme samen met hun partners

Vraag 3: Hoeveel bedraagt de prijs voor 1 werkuur gemeentepersoneel?
     A. De prijs voor personeel niveau D met 12 jaar anciënniteit bedraagt 18,58
         euro.

Vraag 4: Heeft schepen Devey enkel een protocollaire functie, of is hij ‘werkend
        lid’! Wie zit dan wel in de algemene vergadering?
    A. Geen antwoord, want dat behoort tot de bevoegdheid van de vzw
        Cyclocrosscomité.

Vraag 5: Welke is de kostprijs voor 
     -personen van de reinigingsdienst tijdens de cross voor de reinheid en netheid?
     -permanentie voor eventuele tussenkomsten bij pannes,…?
     Zie antwoord op vraag 3. Maar hoeveel uren presteerden ze?.

Tevens wordt aan de provincie meegedeeld dat met het toesturen van bovenvermeld reglement over uitlenen van materiaal, vraag 6 beantwoord werd.

En wat besliste de beroepscommissie voor openbaarheid van bestuur?
Het was dus afwachten tot na 14 juni. Ik verwachtte daar niet veel van want ik weet natuurlijk al langer dat het hemd nader is dan het rokje. De commissie heeft gewoon de uitleg van de secretaris overgenomen.
Mijn klacht wordt ongegrond verklaard omdat ‘de gemeente niet over de bestuursdocumenten beschikt waarop de informatie concreet vermeld is. Het decreet openbaarheid van bestuur voorziet niet dat een instantie er toe kan verplicht worden om zelf een bestuursdocument op te maken dat een antwoord biedt.’

Mijn commentaar:
Eerst en vooral heeft men genegeerd dat mijn vragen ook gingen over de gegevens die mij in de mail van 13 maart beloofd waren. Dat waren de kosten voor
         - 25 politiemensen op de dag van de cross
         - 10 brandweermensen
         - het leveren van materiaal door de gemeente.

Het kan toch niet waar zijn dat daarover geen bestuursdocument bestaat. Mocht dat wel zo zijn, dan moet men zich afvragen hoe de gemeentediensten hun administratie (vergoeding van de prestaties) bijhouden. Ik weet nochtans dat ze dat wel goed doen.
Dat de reden waarom de gegevens niet kunnen verstrekt worden, ligt in het feit dat de organisatie berust bij een derde, de vzw cyclocross comité, dat is absurd want dat comité heeft niets te zien met de hierboven aangehaalde kosten.
Ik aanvaard dat men mij niet moet meedelen wie deel uitmaakt van de algemene vergadering.
Een andere nog resterende vraag was: “Hoeveel kostte een kaart voor de uitreiking van de superprestige - trofeeën in het casino?” Moet daarvoor ook een bestuursdocument bestaan om dat te beantwoorden?
Tenslotte nog een laatste vraag: “Welke is de rol die schepen Devey in de organisatie speelt?
In twee afzonderlijke mails deelt de gemeente mij mee, de eerste keer dat de schepen werkend lid is en de tweede keer dat hij slechts een protocollaire functie vervult. Als ik een vraag stel over deze tegenstrijdigheid, behoort dat dan tot de bevoegdheid van het vzw Cyclocrosscomité? Ik meen toch van niet!

Dan maar, ten einde raad, een beroep doen op de politiek
De enige mogelijkheid die mij overbleef, alhoewel ik die liever niet aangewend had, bestond erin aan een gemeenteraadslid van de oppositie te vragen om de nog ontbrekende gegevens op te vragen.
Dirk De Poortere van de Lijst Dedecker, was zo vriendelijk dat voor mij te doen.
Volgens de aan hem geleverde informatie zou het leveren van materiaal en personeel door de gemeente niet moeten betaald worden, ook niet door andere organisaties zoals ‘Zomerhit’, ‘Stripfestival’, enz… .
Zo kwam ik dan toch te weten dat de inzet van 24 politiemensen op de dag van de cross in totaal 6.162,97 euro gekost heeft. Dat wordt berekend aan de hand van een forfait per personeelscategorie, omdat ook leden van de federale politie de veiligheid hielpen verzekeren.
Een ander bestuurslid verklaarde aan het raadslid dat de schepen van sport ere-voorzitter zou zijn van het cyclocrosscomité Middelkerke en dat hij in deze hoedanigheid deel uitmaakt van het bestuur.
Zo heeft het kind dan toch een naam gekregen, zij het dan na drie pogingen.
Ik vind dat een schepen van sport onafhankelijk moet blijven en niet meer aandacht mag wijden aan de ene dan aan de andere sportmanifestatie.
In een eerste antwoord van de secretaris werd in het mediaplan 6.250 euro voorzien voor de rechtstreekse uitzending van het slotgala. Nu kreeg het raadslid als antwoord dat de gemeente geen toelage betaalt aan de organisatie van het slotgala maar dat de VVV (Vereniging voor Vreemdelingenverkeer), zowel een adviesraad als een verwant bestuur van het gemeentebestuur, in de organisatie van dat slotgala een aandeel van 12.500 euro zou betalen. Alsof dat dus geen gemeentelijke bijlage is, met andere woorden geld van de belastingbetaler. Hier kunnen we ook nog opmerken dat Peter Germonprez lid is van het directiecomité van die VVV en tevens toetredend lid van het organisatiecomité en verantwoordelijke voor sponsoring en P.R.
In een vroeger gegeven antwoord werd verklaard dat aan die 6.250 euro een voorwaarde verbonden was: de gemeente moest 20 toegangskaarten krijgen voor de uitreiking van de Superprestige trofeeën in het casino van Middelkerke.
Nu wordt aan het raadslid meegedeeld dat je geen toegangskaart voor dat gala kon kopen maar dat de Superprestige de sponsors en renners uitnodigde en dat de VVV/gemeente recht had op een tafel van 10 plaatsen.

En de brandweer?

Totale subsidie
Voor zover de gegevens die nu in mijn bezit zijn correct zijn, zou de totale subsidie door de gemeente nu volgende waarden aannemen:
37.350 euro + 9.587,28 euro ( 514 werkuren à 18,58 euro of meer tijdens de weekends) + 12.500 euro bijdrage van VVV + kosten brandweer 2.782,32 euro + 6.162,97 euro kosten voor politie lokaal en federaal.
Als dat geen aanzienlijk totaalbedrag is: 68.382,57 euro!!
Het zou volgens mij eens op spaarzame en rechtvaardige manier onder de loep moeten genomen worden. Misschien moet in deze tijden van crisis (of is er hier misschien geen crisis?) ook maar eens in die Noordzeecross gesnoeid worden.

Heb ik nu een nederlaag geleden?
Ik vind van niet. Een aantal van mijn vragen werden weliswaar niet beantwoord en men heeft alweer een (volgens mij onjuist) achterpoortje gevonden om dat niet te moeten doen. Ze wisten toch ook wel dat ik de vragen opnieuw kon stellen via de politiek!
Gezien de onwil van het gemeentebestuur en de lichtgelovigheid van de commissie voor openbaarheid van het bestuur, vind ik dat beide een slechte beurt gemaakt hebben.
Maar ja, wie ben ik, slechts een gewone burger?

23-09-2013, 09:51 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Sportstadion Lombardsijde

In vorige artikels heb ik het reeds meerdere keren gehad over wat ik ‘het sportstadion’ van Sporting Club Lombardsijde noem. Ik wil jullie geruststellen: na het huidig artikel kom ik er niet meer op terug … tenzij …
Ik herhaal nogmaals dat ik vind dat ook provinciale voetballers in de eenentwintigste eeuw moeten kunnen beschikken over een menswaardige deftige infrastructuur. Ik vind nochtans dat daarbij de verhoudingen in acht moeten genomen worden. Het mag niet dat zij zich nog moeten wassen, zoals wij destijds, met een teil water buiten omdat er in de kleedkamer geen plaats voor is. Dat spreekt vanzelf! Ik wil ook nogmaals benadrukken dat ik veel sympathie heb voor de blauwgele club, waarvan ikzelf ooit nog de kleuren verdedigde. Dat het bestuur, de spelers en supporters van de club mij niet toejuichen als ik het weer eens heb over de buitensporige bouwkosten (met belastinggeld), daar heb ik begrip voor en ik verwijt hen dat niet. De club zelf kan er maar wel bij varen. Ik wil enkel maar mijn pijlen richten op het gemeentebestuur. omdat ze een stadion lieten bouwen dat niet in overeenstemming is met de voetbalstatus van de ploeg.
Als we eens de stand bekijken van de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen na het seizoen 2012-2013, dan zien we de pijnlijke laatste plaats van Lombardsijde in zijn reeks. Zakken kan dus niet meer. Aangezien er vier reeksen zijn in de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen, betekent dit dat de club één van de vier laagst gequoteerde ploegen is in West-Vlaanderen.

Dat bedoel ik dus met ‘voetbalstatus’.

De gemeente heeft mij ondertussen ook de uiteindelijke kostprijs van het geheel bezorgd.

Lot 1: tribune, cafetaria, kleedkamers, technische ruimtes en omheining:   1.115.952,31 euro
                      Erelonen gebouw : VC/EPB => 132.606,77 euro
Lot 2: terreinen (basketbal) en omgeving chalet jeugd: 444.680,99 euro
Lot 3: houten jeugdhuis: 133.883,35 euro
                    Erelelonen/VC/EPB => 33.447,43 euro
           VC = veiligheidscoördinator 
                   EPB = regelgeving op het vlak van energieprestatie & binnenklimaat (isolatie, verwarming, ventilatie,
                               zonne-energie,…)
Alles samen is dat dus: 1.860.570,85 euro of bijna 75 miljoen oude francs.
Het schijnt dat daar ergens ook nog petanqueterreinen moeten bij komen.
Hieronder zien jullie een foto van een deel van lot 2 en van lot 3.

Jullie zien dus dat er ook uitgaven bij zijn ten voordele van de jeugd. Wat worden zij toch verwend!
De jeugdsite werd ingehuldigd op 27 juni 2012 in aanwezigheid van Vlaams minister Smet.
Ook voor die installatie werd op geen honderdduizend euro gekeken.
Tussen de straat en het voetbalgebouw is er ook nog onderstaand speelpleintje voor de kleintjes.

Iedereen zijn mening natuurlijk, maar ik vind dat allemaal nogal buitensporig.

Middelkerks voetbal

Middelkerke telt vier voetbalverenigingen: Gold Star Middelkerke-Leffinge, DAVO Westende, SC Lombardsijde en SK Spermalie.
Ik heb daar op 13 december 2009 al eens uitvoerig over geschreven in een artikel ‘Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten’. (zie map ‘Sport’)
Ik had het daarin over de inkomsten en uitgaven van zo’n provinciale club, over de moeilijkheid om de eindjes aan elkaar te knopen en over de steun door de gemeente. De rekrutering van spelers besprak ik toen ook evenals de jeugdwerking die fel gecentraliseerd is in Middelkerke. Ik schreef toen dat we niet jaloers hoeven te zijn op Koksijde dat een ploeg heeft die speelt in derde nationale. Om zoiets in stand te houden is een enorm budget nodig. Voetbal draait meer en meer om geld en steeds minder om clubliefde en vriendschap. Gelukkig zijn er nog de vrijwilligers (meestal ouderen), die ook de voetbalverenigingen recht houden. Het werk van de tweeling Etienne en Gilbert Renty in Westende, bijvoorbeeld, kan dan ook nooit genoeg bewierookt worden.
Ik schreef toen als besluit, terecht vind ik nog steeds, dat Middelkerke niet veel betekent op voetbalgebied. Ik staafde dat toen als volgt: “Gelukkig redt Spermalie nog de eer. Daar hadden ze trouwens vroeger altijd sterke jeugdploegen. Sommige vragen zich af waarom de kleine ploegen hun krachten niet bundelen en fusioneren. Voorstellen daartoe worden steeds weer afgewimpeld wegens jarenlange betrokkenheid van bestuursleden, door te verschillende financiële toestanden of omdat fusies niet noodzakelijk toelaten naar een hoger niveau te klimmen en er ook te blijven. Veel bestuurslieden willen dat ook niet, perse.“

Ik was dan ook verrast toen ik in het dagblad las dat Spermalie (tweede provinciale afdeling a) en Middelkerke-Leffinge (derde provinciale afdeling b) in het vervolg zouden samengaan als SK Spermalie-Middelkerke.
Het initiatief zou uitgegaan zijn van Spermalie en botste op niet de minste weerstand van Middelkerke. De gesprekken zouden al enige tijd geleden opgestart zijn op vraag van het gemeentebestuur. Kersvers gemeenteraadslid Ronny Devriendt (CD&V) is de stichter en al 40 jaar de bezieler van de ploeg in Slijpe, die opkomt voor Slijpe zelf, Sint-Pieterskapelle, Schore en Mannekensvere, samen Spermalie. Volgens hun website zou ‘zijn voetbalhart bloeden bij gebrek aan jeugdspelers en bestuursleden’.
De competitiewedstrijden van de nieuwe ploeg zullen in Spermalie afgewerkt worden. De terreinen van Middelkerke staan ten dienste van de beloften en de jeugd, en er zal daar ook getraind worden. Vanaf volgend seizoen zullen er ook opnieuw jeugdwedstrijden in Spermalie gespeeld worden. Een fusie is het niet want de vzw Middelkerke blijft bestaan. Er wordt dan ook gesproken over ‘samenwerking’.
Waarom de wedstrijden niet in Middelkerke gespeeld worden, weet ik niet, maar dat zal zeker een onderdeel zijn van het compromis tussen beide ploegen.
Ik ben beide terreinen eens gaan bekijken om ze te kunnen vergelijken. Dat van Middelkerke heeft natuurlijk meer mogelijkheden waaronder een tweede terrein en een betere tribune, maar dat van Spermalie is ook goed onderhouden en heeft ook een zeer degelijk kantinegebouw met voldoende sanitair.
Spermalie speelde wel een reeks hoger waardoor Middelkerke dus promoveert.
Het bestuur gaat er vanuit dat door de bundeling van twee clubs, elk met hun sterke en zwakke punten, één sterke ploeg kan gevormd worden. Volgens hen mag de toestand rooskleurig ingezien worden en zou de toekomst hierdoor verzekerd zijn. Ik kan ze alleen maar veel succes wensen.

Bron
http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/cnt/DMF20130503_00566564
http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/tag/voetbal/spermalie

17-06-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat betekent ‘pétanque’ eigenlijk?
Een populaire verklaring van het woord pétanque is dat het afkomstig zou zijn van het Franse "pieds tanqués" dat "voeten samen" zou betekenen. Specialisten ontkennen dat echter en beweren dat het werkwoord "tanquer" (of het daarvan afgeleide adjectief "tanqué") niet bestaat in het Frans. Het woord zou komen van het Provençaals "pétanco", wat een samenstelling is van pé (voet) en tanco (stutpaal) en dient dus opgevat te worden als "voeten die zo geplaatst zijn dat ze zo stevig staan als een stutpaal".

Hoe verloopt het spel?
Petanque kan zowel individueel als in teamverband gespeeld worden, waarbij een team kan bestaan uit twee of drie spelers. Men noemt dit ook wel ‘doublette’ en ‘triplette’. Individueel noemt men ‘tête-à-tête’. Als met drie spelers per team wordt gespeeld, heeft elke speler 2 ballen, terwijl elke speler bij doublette en tête-à-tête 3 ballen heeft. De metalen ballen ("boules") hebben een diameter tussen 70,5 en 80 millimeter en een gewicht tussen 650 en 800 gram. De but ('Frans voor "het doel") heeft een diameter van 30 millimeter met een variatie van 1 mm.

Het team dat de wedstrijd mag beginnen wordt bepaald door loting. Degene die de toss wint, trekt een cirkel met een diameter van 50 centimeter en gooit het but uit op een afstand tussen de 6 en 10 meter. Het team dat het but werpt, werpt ook de eerste boule en probeert deze zo dicht mogelijk bij het but te plaatsen. Daarbij moet er op gelet worden dat de voeten in de cirkel staan en zij niet van hun plaats komen voordat de geworpen boule de grond heeft geraakt.
Vervolgens mag de tegenpartij proberen een boule dichter bij het but te plaatsen (pointer), de bal van het andere team te verplaatsen (tirer of schieten) of het but te verplaatsen.
Het team dat het dichtste bij het but ligt, speelt pas weer als de tegenstander beter ligt of geen boules meer heeft.
In het laatste geval mag dat team proberen meer punten te scoren door boules dichterbij te brengen dan de beste van de tegenstander. Voor elke boule die een speler dichter heeft geplaatst dan de tegenpartij krijgt men een punt (max. 6 punten bij triplette en doublette). Dan is de ronde of ‘mène’ voorbij. Het team dat heeft gescoord, trekt een cirkel op de plaats waar het but lag en gooit hem opnieuw, waarna de volgende mène begint.
Het spel eindigt als een team het eerste 13 punten heeft behaald.

Is Middelkerke niet enkel gek van wielrennen maar ook van pétanque?
Petanque is niet alleen in Frankrijk een populair tijdverdrijf. Ook aan de Belgische kust wordt het meer en meer gespeeld.
Middelkerke lijkt wel een petanquegemeente. Niet te verwonderen natuurlijk als je weet dat veel ouderen ofwel een tweede verblijf hebben in de gemeente ofwel bij hun op rust stelling ervoor gekozen hebben om in hun laatste levensjaren te komen genieten van de frisse zeelucht.
Men zegt wel dat het ballenspel zowel voor jong als voor oud een geliefd tijdverdrijf is, maar dat lijkt mij wat overdreven want je ziet overal vooral ouderen op de daarvoor bestemde terreinen.
Middelkerke en Westende hebben talloze aangelegde velden waar men zowel individueel als in clubverband een balletje kan gooien.
Ziehier hoeveel banen er beschikbaar zijn in Middelkerke en Westende:
   Sportpark Middelkerke (20 buiten en 12 binnen)
   Sluisvaartstraat 19 OCMW Dienstencentrum (3)
   Westenlaan Westende-bad (4)
   Tussen Britselaan en Franselaan Westende-bad (Lakodam) (16)
    Baronstraat 25 (De Bamburg) Lombardsijde (2 buiten, nog aan te leggen) en 2
         binnen bij privépersonen)
    Campings en Vakantieparken
       Middelkerke: Cosmos (6), Mercator (2), Mid’s Park (2), Mijn Plezier (1) 
       Westende: Kristinapark (1), Marinapark (1), Poldervallei (5), Westende (2),
                        Zee & Polder (3) 
       Lombardsijde: Albatros (4), KACB (3), Kompas (3), Lombarde (de) (3),
                 Zomerzon (3)
In de andere deelgemeenten wordt schijnbaar geen petanque gespeeld. Is dat misschien een spel voorbehouden aan toeristen, vakantiegangers of ‘aangespoelden’?
Ik telde dus een groot aantal terreinen! Misschien zijn er zelfs nog meer. Ik heb veel campings bezocht, maar niet allemaal en voor de ontbrekende heb ik de vraag gesteld per email … maar niet van iedereen antwoord ontvangen, behalve van ‘De Viking’ die zijn terreinen verving door een speelplein, wegens gebrek aan belangstelling voor petanque.
Op sommige campings zouden de terreinen wel eens een opsmukbeurt kunnen gebruiken (KACB?).
Het feit dat er zoveel bestaan is dus wel positief, als er maar vraag naar is en als ze ook gebruikt worden!
En dat brengt mij bij de hoofdschotel van dit artikel.

Plots verrees een echt petanqueparadijs in Middelkerke

Nog vóór de zomer 2012 werd naast het tweede voetbalveld van Gold Star Middelkerke een petanque-infrastructuur opgericht met hal (en bar) en uiteraard met speelbanen, zowel binnen (12) als buiten (20).
Ik weet niet of daar eigenlijk veel vraag naar was. Iemand die het zou kunnen weten vertelde mij dat dit geenszins het geval was.
Jullie weten nu stilaan wel dat in Middelkerke op geen euro gekeken wordt en de installatie mocht dus wel wat kosten.
Het gebouw en de binneninrichting leverden uiteindelijk een factuur op van 520.211,43 euro.
De aanleg van de terreinen buiten kostte 154.369,31 euro. Tenslotte moesten nog 41.967,12 euro afgedokt worden voor de erelonen, voor de veiligheidscoördinatie (VC) en voor de EPB- verslaggever die moet nazien of er voldaan wordt aan een aantal vereisten inzake thermische isolatie, energieprestatie en binnenklimaat.
Het letterwoord EPB staat voor ‘Energie Prestatie Binnenklimaat’.
Samen kostte dit dus 716.547,86 euro aan de gemeente. Voor diegene die zo’n bedrag nog steeds graag omzetten in Belgische francs, is dat 28 miljoen 661 duizend 914 francs. Geen peulschil, dus!!!
Ik laat jullie mee oordelen of zoiets wel verantwoord is.
Hieronder zien jullie een paar foto’s van de nieuwe installatie.

Jullie zullen zich de tijd nog wel herinneren dat er in de Leopoldlaan een club gevestigd was, aangesloten bij de ‘Petanque Federatie Vlaanderen’ met de frivole naam ‘De Zeemeermin’. Boze tongen beweren nu dat de nieuwe petanquesite er gekomen is omdat het gemeentebestuur, absoluut het ‘exploot’ van het marktplein wilde herhalen. Ondanks alles, moest er nog zo’n ondergrondse parking met drie verdiepingen bijkomen en daarom moest de club daar verdwijnen.
Er moest enkel nog een uitbater gevonden worden, een waardige bovendien, om dat nieuw juweeltje te koesteren en Middelkerke te promoten in binnen- en buitenland.
Dat mocht niet de eerste de beste zijn want er werd geëist dat de uitbating diende te gebeuren door een lid van de petanquefederatie Vlaanderen. De uitbater moest geïnteresseerd zijn in petanque en mocht niet enkel manager zijn. Na 3 jaar zou er een evaluatie volgen.

Op de gemeenteraad van 14 juni 2012 werd aan de leden gevraagd een bestek goed te keuren, dat voorzag in een openbare inschrijvingsprocedure naast onder andere volgende voorwaarden:
       - duurtijd: 01/08/2012 tot en met 31/12/2015
       - vergoeding
              a) concessievergoeding exploitatie cafetaria: de geboden jaarprijs, met 
                  een minimum van €3.600
              b) gebruiksrechten op de petanqueterreinen (32): € 0,50 per terrein
                  per halve dag met een minimum van € 2.400 per jaar
              c) overige kosten in functie van de dienstverlening

De gemeente wilde actief blijven tussenkomen in deze concessie die dus niet beschouwd werd als het ‘louter ter beschikking stellen van ruimtes, maar eerder als het verlenen van diensten en prestaties.’
Dat had tot gevolg dat het verlenen van concessierechten een btw-plichtige activiteit is, waardoor er een recht op aftrek ontstaat van de btw op de investerings- en exploitatiekosten.
Zoals dat hier wel meer gebeurt (zie ondergrondse parking Leopoldlaan) voelde niemand zich geroepen om zich in te schrijven op basis van bovengenoemd bestek. Een nieuw dus maar … en daarom werd op 13.12.2012 nog maar eens aan de gemeenteraad gevraagd om dat goed te keuren.
Aan de substantiële elementen van de overeenkomst, zoals prijs en duur, werd niet geraakt.
Volgens de gemeente betroffen de wijzigingen enkel modaliteiten die ervoor zorgden dat het bestek nauwer aansloot bij de dagdagelijkse werking van een petanqueclub,
Zo werden de verplichte openingsuren teruggebracht van 18u30 naar 17u30 en werd er een sluitingsdag toegestaan op maandag.
Het recht van de gemeente om de constructie te gebruiken gedurende 10 dagen/jaar bleef ook ongewijzigd. De concessionaris maakt jaarlijks een lijst over van de competitiedagen en de gemeente dient uiterlijk 15 dagen na ontvangst van die lijst mee te delen op welke competitiedagen zij gebruik wenst te maken van de infrastructuur.
Op niet-competitiedagen verwittigt de gemeente Middelkerke de concessionaris dat zij van dit recht gebruik zal maken, uiterlijk dertig dagen voordien.
De verplichting om twee terreinen vrij te houden voor spel door recreanten wordt beperkt tot niet-competitiedagen. De eerste drie maal mogen recreanten gratis spelen. Vanaf de vierde maal dient een bijdrage van 5 euro betaald te worden. Mijn vraag: gaat de uitbater dan ook een verzekering aan voor die recreanten?
Er wordt een opzeggingsmogelijkheid voorzien voor de concessionaris bij het einde van de proefperiode (1 jaar).
Werden die wijzigingen aangebracht ‘à la tête du client’? Deze keer was er welgeteld 1 inschrijving.
Het college van burgemeester en schepenen besliste dus op 21 januari 2013 de concessie toe te wijzen aan ‘PTC De Zeemeermin’ die verhuist van de Leopoldlaan naar de nieuwe site.
De concessie, eigenlijk voorzien vanaf 1 maart, vangt echter maar aan na de inrichting van de bar. Dat zou stante pede gebeuren zodat de uitbating op korte termijn kon aanvangen. De concessietermijn werd verlengd met de vertragingstijd.
Voor alle zekerheid ben ik op 26 april 2013 nog eens polshoogte gaan nemen. Alhoewel alles afgesloten was en er geen beweging te bespeuren viel, lijkt de termijn wel degelijk reeds ingegaan.
Jullie zien de inrichting van de bar hieronder.

Is dat nu een goed akkoord, dat de gemeente waar voor haar geld geeft?
Dat de uitbater na 1 jaar de concessie kan/mag opzeggen, is natuurlijk niet zonder gevaar! Wat zal er volgend jaar gebeuren als de proefperiode geen succes blijkt te zijn?
Zal er dan nog een nieuwe uitbater gevonden worden of zal de installatie enkele jaren onbezet blijven?
Wat houdt de clausule in dat de gemeente 10 dagen per jaar de constructie mag gebruiken? Is dat misschien voor de VIP’s van de hoofdsponsor tijdens de Noordzeecross?
Twee terreinen vrijhouden voor recreanten, die drie maal gratis mogen spelen en daarna 5 euro moeten betalen lijkt mij ook maar een mager voordeel voor de gemeente.
Recreanten vinden trouwens altijd wel een terrein: op het strand, op het gras, desnoods tussen de auto’s op een parking als hun normaal terrein onder water staat.
Is de vergoeding voldoende? Als de uitbater zich houdt aan de minima voor uitbating van cafetaria en terreinen, dan betaalt hij/zij 6.000 euro per jaar. Tegenover een kostprijs van meer dan 700.000 euro betekent dat maar een magere oogst. Kosten voor dienstverlening is geen winst voor de gemeente want daar zullen prestaties tegenover staan.

Besluit
Mogen/moeten we dat alweer een typisch Middelkerks product noemen? Verschrikkelijk veel geld uitgeven voor iets waar misschien onvoldoende vraag naar was. Geen uitbater vinden en dan veel water in de wijn doen om toch iemand ervoor te interesseren en tenslotte ruim verlies lijden op het geheel. Ons bestuur zal toch wel een kosten - baten analyse uitgevoerd hebben, zeker?

Ik hoop dat ik ongelijk heb want het is tenslotte allemaal met ons geld.

Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Petanque
Informatie opgevraagd aan gemeentebestuur + verslagen GR en SC

29-04-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Is Middelkerke een wielergemeente?
Men kan gerust beweren dat onze gemeente stilaan die reputatie aan het krijgen is. Sommigen spreken zelfs van een wielergekke gemeente.
Je kunt hier inderdaad het vertrek meemaken van een rit van de ‘Driedaagse van De Panne-Koksijde’. Je kunt hier straks op 1 maart 2013 de proloog zien van de Ronde van West-Vlaanderen en op zaterdag 16 februari laatstleden werd hier voor de derde keer op rij de Noordzeecross verreden, de finale van de 8 veldritten van het regelmatigheidscriterium Superprestige. Vanaf het seizoen 2012-2013 wordt die “Nissan-Hansgrohe Superprestige” genoemd.
Hansgrohe, de Duitse firma voor sanitaire installaties, is immers medehoofdsponsor geworden, samen met autoconstructeur Nissan, die nog een lopend contract heeft voor twee seizoenen.
Op het eerste gezicht zou je denken dat Middelkerke weer eens Koksijde achternaloopt, want in die andere blauwe gemeente werd verleden jaar op 29 januari al het wereldkampioenschap cyclocross betwist en op 24 november 2012 had er ook al een wedstrijd voor de wereldbeker veldrijden plaats. Deze laatste heeft internationale allure en wordt hoger aangeschreven dan de Superprestige die op Vlaamse bodem blijft, alhoewel de toonaangevende renners in beide competities wel dezelfde zijn. In de wereldbeker is het totaal bedrag voor het klassement veel hoger dan in de superprestige. (160.000 euro tegenover 96.400 euro); voor de eerste is er in de wereldbeker 30.000 euro tegenover 26.500 euro voor de superprestige.
Koksijde heeft ook een groter aandeel in de driedaagse van De Panne-Koksijde zodat men kan beweren dat zij nog een trapje hoger staan als wielergemeente dan wij. Maar … weten jullie ook dat Middelkerke de 54^ste editie van zijn cross organiseerde, onafgebroken sedert 1959 en daarmee de oudste cross van het land is? Vroeger heette die ‘Duinencross’. In 2005 werd die, dank zij Sven Nys volgens directeur van toerisme Germonprez, van de ondergang gered.
De erelijst ervan is werkelijk schitterend, met onder andere als winnaars kersvers wereldkampioen Sven Nys (5x), Eric De Vlaeminck (5) maar ook onze lokale Oostendse tenoren van destijds Norbert Dedeckere uit Oostende (5x) en ook Charles Vanhoutte (in 1963), wiens naam voor eeuwig zal verbonden blijven met de Noordzeecross. Hij was één van de mannen die de cross hielpen groot maken. 'Ik was de publiekslieveling van mijn generatie', zegt hij zelf.

Wie organiseert dat eigenlijk?
Als je leest “De vzw CycloCrossComité Middelkerke organiseert in samenwerking met het gemeentebestuur”, dan ben je geneigd te denken dat de gemeente alleen maar wat subsidies toekent aan de organisatoren en er uiteraard zijn volledige morele en zelfs wat materiële steun aan levert.
Maar de werkelijkheid is anders: het is gewoon de gemeente Middelkerke die organiseert. Of vergis ik mij? Ik moest dat toch denken na het overlopen van de functies van de leden van het organisatiecomité.
Norbert Cicou, naar het schijnt een oud-wielrenner uit Middelkerke, is de voorzitter.
Johnny Devey, schepen van sport, is lid.
Peter Germonprez, directeur toerisme, is de algemene coördinator.
Pierre Ryckewaert, gemeentesecretaris, is coördinator VIP.
Andere leden van het gemeentepersoneel zijn Daan Fossaert, die zich in de gemeente bezighoudt met de juridische zaken en secretaris is van het comité en Bart Verdonck van de toeristische dienst die cross en logistiek coördineert.
Persverantwoordelijke is Marc Van Landeghem, sportjournalist, gespecialiseerd in wielrennen.
Natuurlijk moesten er ook een paar bij met rennerservaring. Daarom zorgt Ivan Messelis voor de rennerscontracten en tekent Norbert Dedeckere al jaren het parcours uit.
Je mag dus gerust aannemen dat dit comité samengesteld is uit kopstukken van de gemeentelijke diensten die als geen ander de weg kennen in de administratieve en technische diensten van de gemeente. Altijd handig, nietwaar?
Zo’n organisatie vergt natuurlijk heel wat materiaal en heel wat handenarbeid. Wie plaatst de nadarafsluitingen, wie bouwt de bruggetjes en de hindernissen op het parcours?
Wie brengt de wegwijzers aan op de toegangswegen naar de parkings, naar de omloop en naar de VIP – tent? Wie zorgt voor de reclame via websites, folders en affiches?
Omdat ik altijd bezorgd ben als er gevaar bestaat voor de verkwisting van ons belastingsgeld, wou ik daarover wat meer duidelijkheid krijgen. Daarom stelde ik op 7 februari 2013, in het kader van het decreet van de openbaarheid van bestuur van 26 maart 2004, volgende vragen aan het college van burgemeester en schepenen.

1. Hoeveel bedraagt de gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de
    Noordzeecross?
2. Worden de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van het
    organisatiecomité, uitgevoerd tijdens de diensturen en zo neen, worden ze extra
    bezoldigd?
3. Werden de bruggetjes en hindernissen op het parcours opgebouwd en de
    nadarafsluitingen geplaatst door gemeentepersoneel? Zo ja, hoeveel bedraagt de
    gezamenlijke loonkost voor deze prestatie;
4. Op de dag van de cross
    a. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van de Middelkerkse politie?
    b. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van ander gemeentepersoneel?

Hoewel de gemeente, volgens het decreet, mij die informatie zou moeten meedelen binnen de 15 dagen, was dat spijtig genoeg op 24.2.2013 nog steeds niet het geval. Ik hoop de gegevens toch nog te krijgen en ik zal alle voorziene mogelijkheden benutten opdat dit ook zou gebeuren. Ik houd jullie op de hoogte!

Het VIP – verschijnsel
Er was eens een 100% volkssport die vooral in Vlaanderen de supportersharten in vuur en vlam zette.
Wie heeft nooit gehoord van de ‘Flandriens’? Sportjournalist Karel Van Wijnendaele lanceerde het begrip in het begin van de vorige eeuw. Hij bedoelde er een renner mee die fysiek sterk en wilskrachtig was, ‘doorgaans een West- of Oost-Vlaming, die in de Vlaamse klassiekers zonder tactisch inzicht het beste van zichzelf gaf’.
In de oorspronkelijke betekenis zou een ‘Flandrien’ dus vooral een knoestige Vlaamse renner zijn. Op zijn fiets wist de dappere ‘Flandrien’ zich een weg uit de armoede te knokken. Heden ten dage probeert men die definitie te verbloemen. Er werd altijd gezegd dat Briek Schotte de laatste Flandrien zou geweest zijn, maar sportjournalisten kleven die benaming tegenwoordig op elke renner die zich bijzonder inspant.
Michel Wuyts maakte voor Canvas zelfs een zesdelige reeks ‘De Flandriens van het veld’.
Natuurlijk is er vandaag geen sprake meer van ‘zich uit de armoede knokken’. Integendeel! We mogen dat niet veralgemenen maar een goeie renner verdient tegenwoordig meer dan een hele goeie boterham: een wedde van de sponsor, sponsorgeld, startpremies, winstpremies, klassementspremies en inkomsten uit reclame.
Zeer vaak worden twee crossen op een weekend gereden.
Rijden die renners alleen tijdens de winter? Neen, want na afloop van het veldritseizoen stappen sommigen over naar de wegritten of naar mountainbike-wedstrijden.
Een organisator die een deftig deelnemersveld aan de start wil krijgen moet over een rijke beurs beschikken. Die wordt natuurlijk gedeeltelijk gevuld door de sponsors, maar ook door de inkomsten via een fenomeen, dat zich de laatste jaren meer en meer doorzet in de wielersport, die steeds commerciëler wordt. Ik bedoel de VIP. Je ziet dan ook in alle grote koersen, zoals de ronde van Vlaanderen, de VIP – tenten verrijzen. Ook het veldrijden kan het niet meer stellen zonder een VIP – arrangement waar vooral gegeten en gedronken wordt.
En goedkoop is dat niet. Verre van! Ziehier wat aan de gegadigden aangeboden werd en hoeveel die daarvoor moesten ophoesten.
Wil je genieten van het VIP – Noordzeearrangement? Nadat je de wagen kwijtgeraakt bent vlak bij de omloop op de voorbehouden VIP – parking, word je persoonlijk ontvangen in het ‘welcome-center’ met een sprankelend aperitief. Er is een tafel voor je gereserveerd waar een luxe 3-gangenmenu met aangepaste dranken gevolgd door koffie, opgediend wordt.
Van 16 tot 20 uur mag je gratis drinken in het crosscafé maar na de wedstrijd word je natuurlijk verwacht op de VIP – receptie waar ook nog een hartelijk buffet op je wacht. Dat kost je wel 150 euro per persoon, BTW NIET- inbegrepen.
Dat er veel trek is naar deze luxehappening mocht blijken uit de mededeling in de nieuwsbrief van de dienst toerisme van 13 februari dat het arrangement uitverkocht was.
Behoor je niet tot de upper-class maar wil je toch een soort VIP – behandeling, dan is er nog altijd het VIP – crossKaffee – arrangement. Je mag ook parkeren op de VIP – parking en je wordt ook persoonlijk ontvangen in het ‘Welcome – center’. Je krijgt dan toegang tot het crossCafé waar je ook gratis mag drinken van 16 tot 20 uur. Je geniet natuurlijk van een VIP – ticket voor de omloop. Wat dit inhoudt heb ik niet kunnen achterhalen. Loop je dan misschien op tapijten rond de omloop? Na de wedstrijd word je vanaf 17u30 verwacht op het hartelijk buffet.
Je komt er wel wat goedkoper van af want je betaalt ‘slechts’ 60 euro per persoon, BTW NIET inbegrepen.
Er waren trouwens nog meer VIP’s. Het zojuist gebouwd en nog onbezet gebouw van een toekomstige petanqueclub was voorbehouden aan de speciale genodigden van Hansgrohe. Wat daar gegeten werd en hoe die daar verzorgd werden en volgens welke regels, werd niet bekendgemaakt.
En de rest van de aanwezigen? Die deden een mooie lange frisse wandeling van hun auto naar de ingang.
De inwoners van de gemeente of zij die hier een tweede verblijf hebben, konden genieten van een vermindering van 5 euro op het ingangsticket (5 in plaats van 10 euro). Zo trek je meer volk aan en worden de toeschouwers tenminste tolerant.
Misschien laten sommige zich daardoor wel verblinden en zien ze niet meer hoe ondemocratisch de wielersport wel geworden is. Volgens een nieuwsbrief van de gemeente zouden er 2.500 kaarten aan halve prijs verkocht geweest zijn en mochten de kinderen zelfs gratis binnen.
Er was een ‘publiekstent’ waar het ‘plebs’ (tegen betaling natuurlijk) pinten en Leffe kon drinken en waar ik zelfs enkele koppels een dansje zag inzetten.
Eet- en drankkraampjes stonden er verder genoeg op de omloop. Frieten aan 3 euro per portie, braadworsten aan 4 euro per stuk, hamburgers en hotdogs aan 3,5 euro, een kleine pint in een plastieken bekertje aan 2 euro. Ik vind dit schandalig hoge prijzen. Toevallig was ik enkele dagen vóór de cross in Aachen en daar kost een braadworst aan een kraampje tussen 2,10 en 2,50 euro.
De foerier is ‘catering Verkinderen’. Bestaat er eigenlijk nog wel een ander gelijkaardig concurrerend bedrijf? Je ziet ze namelijk overal, bijvoorbeeld ook rond het stadion van Club Brugge. Dat is trouwens ook de firma die op de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie de aanwezigen verwent met een gratis zak frieten. Waarom eigenlijk?

Het VIP schandaal in Middelkerke
Jullie weten natuurlijk dat VIP de afkorting is van ‘Very Important Person’. Waarom die vleiende naam? Omdat ze sponsor- of belastingsgeld in het laatje brengen?
De VIP’s zijn inderdaad de sponsors (zie verder) en personen die genieten van een relatiegeschenk zoals dat zo mooi heet en misschien ook wel enkele rijken of mensen die zich als rijk willen voordoen en die gewoon voor zichzelf betalen.
Op de zitting van de OCMW-raad Middelkerke van woensdag 23 januari 2013 besliste de meerderheid van Open VLD en CD&V gesteund door N-VA, volgens Henk Dierendonck, om uitgebreid mee te gaan feesten maar dan op kosten van het sociaal budget. De raadsleden en hun partner mochten genieten van het VIP-arrangement.
Henk Dierendonck was het daar natuurlijk niet mee eens: “ Het sociaal budget dient om de minderbedeelden van Middelkerke een betere toekomst te verschaffen en niet om de raadsleden en hun partners (18 personen) mee te laten schuiven aan een dis van champagne en kaviaar. Lijst Dedecker heeft zich ter zitting formeel verzet tegen dit schandalig profitariaat. Voor de Open VLD/CD&V/N-VA–raadsleden is politiek kennelijk gaan feesten en fuiven. Voor Lijst Dedecker is de OCMW-raad er om mensen te helpen.
Een slordige 6.500 euro fondsen bedoeld om de armoede te bestrijden, verdwijnen zo in de kas van de cyclocross. De Open VLD/CD&V/N-VA–raadsleden zijn ordinaire tafelschuimers op kosten van de belastingbetalers.
De meerderheid kon als enige tegenargument inbrengen dat ook de gemeenteraadsleden hetzelfde zouden doen. Mocht het cyclocrosscomité ons uitnodigen, zij krijgen massaal subsidies van het gemeentebestuur, gaan wij hier graag op in.* Terwijl de buurman naar de voedselbank moet, vullen zij hun buiken met het geld bestemd voor armoedebestrijding.”
           *Die subsidies komen anders ook van de belastingbetaler, hé Henk!

Is zo’n cross een meerwaarde voor de gemeente?
Cyclocross is vandaag merkwaardig populair in ons land. Nu Sven Nys wereldkampioen geworden is, lijkt opnieuw een gektegolf losgebroken. Men beweert nochtans dat de spanning er uitgaat na het wereldkampioenschap en dat ook de renners op hun tandvlees zitten. Nys zegt zelf “Net als iedereen snak ik ook naar het einde”.
Ik kijk ook graag naar zo’n wedstrijd maar zelfs de fanatiekste crossliefhebber zal moeten toegeven dat veldrijden internationaal niets voorstelt of met andere woorden dat de Belgische (uitsluitend Vlaamse) toprenners weinig of geen concurrentie ondervinden. Winnaars zijn altijd sympathiek en daarom stromen de supporters massaal toe bij elke wedstrijd. De vraag is hoe lang dat nog blijft duren.
Zijn dat allemaal Middelkerkenaars? Natuurlijk niet! De renners van alle categorieën worden vergezeld door een grote schare familieleden en supporters.
Middelkerke levert dus een enorme materiële en financiële hulp, maar wat krijgt ze daarvoor terug?
Dat hier de slotcross georganiseerd wordt, daar wordt over gesproken en geschreven en als de wedstrijd dan nog uitgezonden wordt op TV (VIER) dan ligt onze gemeente wel in de volksmond.
Heeft de lokale horeca er iets aan? Maaltijden worden opgediend in tenten voor VIP’s en de minder bedeelde of minder gefavoriseerde supporter lest zijn dorst met een pint bij een pak frieten of een worst op de omloop.
Je zou dus geneigd zijn te denken dat de meerwaarde voor Middelkerke gering is.
Maar volgens directeur van toerisme Germonprez heeft het gemeentebestuur meerdere initiatieven genomen om van zaterdag 16 februari een succesdag te maken. Zo werd gebruik gemaakt van het weekend van Valentijn om mannen en vrouwen naar onze gemeente te lokken. De middenstanders moesten dan maar de vrouwen verwennen terwijl de mannen naar de cross keken.
Leve Valentijn, ik zie jou toch zo graag, maar de cross zie ik nog liever!
Maakt Germonprez daarmee enkel maar (voor hem logische) reclame voor het toerisme in Middelkerke of varen de restaurants en hotels in deelgemeente Middelkerke er echt wel bij? Dat kan ik achter mijn computer moeilijk beoordelen, maar ik heb zo mijn twijfels!

Is de cross winstgevend?
Er wordt gezegd dat je nooit de rekening van iemand anders kunt maken, maar op het eerste gezicht zou ik denken dat zo’n organisatie zeer winstgevend is. Een hele resem sponsors, financiële, materiële en personeelssteun van de gemeente, entreegelden, VIP arrangementen, standgeld kraampjes, TV – rechten.
De Vlaamse gemeenschap, vroeger de hoofdsponsor, zal ook nog wel zijn steen bijdragen.
Natuurlijk werkt de vzw Verenigde Veldritorganisatoren, die het geheel van de superprestigewedstrijden onder zijn hoede heeft, ook niet voor de schone ogen van de supporters. Zij pikken dus waarschijnlijk ook hun graantje(s) mee!

Hoe zag het deelnemersveld er uit?
Alle nationale en internationale toppers zouden dus aanwezig zijn, volgens de organisatoren. Dat zou niet enkel het geval zijn bij de elite (!) maar ook bij de beloften, de juniores en de nieuwelingen. Alle wereldkampioenen, in alle categorieën, zouden aan de start zijn. Bij de beloften en bij de dames heb ik nochtans wel de wereldtrui gemist!
Wereldkampioen bij de elite Sven Nys stond natuurlijk in het brandpunt van de belangstelling en werd ook het luidst aangemoedigd. Alhoewel de jonge gasten voor de toekomst van het veldrijden zullen zorgen en hun ouders en supporters hopen dat hun poulains ooit Nys zullen evenaren, toch gaat de meeste aandacht naar de elite.
De deelnemerslijst was rijk gevuld maar dat is niets nieuws. De renners zijn in alle wedstrijden dezelfde, vooral in klassementswedstrijden.
Een organisatiecomité pronkt graag met de aanwezigheid van landskampioenen zoals Klaas Vantornhout, Philip Walsleben (Duitsland), Jonathan Page (Verenigde Staten), Julien Taramarcaz ( Zwitsersland). De gekwetste Lars Van der Haar (Nederland) kon er deze keer niet bij zijn. Buiten de Belg en de Nederlander zijn dat eigenlijk geen grote namen. Dan voegt men er maar aan toe dat ‘ook onze andere toppers meereden’: Niels Albert, Kevin Pauwels, Tom Meeusen, Bart Wellens, Rob Peeters, Bart Arnouts, Dieter en Sven Vanthourenhout, Jan Denuwelaere.
Misschien zijn er getrouwen van dergelijke crossen onder jullie nog die Kenneth Van Compernolle en Jim Aernouts kennen, maar Joeri Adams en Vincent Bastaens waren mij volslagen onbekend.
Als we dan toch een internationaal cachet aan de cross willen toekennen, dan kan ik nog zeggen dat Radomir Simunek’, Thijs Van Amerongen (Nl), Gerben De Knegt, Marcel Meisen (D) en Martin Bina (Tsjechië) meereden. Die kennen jullie toch wel?
De namen van Arnaud Jouffroy (Fr), Mathieu Boulo (Fr), Al Thys (NL), Patrick Van Leeuwen (Nl), Marius Gil (P), Niels Wubben (Nl), Ian Field (GB), Arnaud Grand (Sui), Alex Revell (N-ZL), Petrus Lubomir (Tsj) en nog enkele anderen zullen wel niet bekend in de oren klinken.
We kunnen dus best erkennen dat zo’n cross eerder een Vlaamse aangelegenheid is.

En wie zijn de sponsors?
Er zijn er twee soorten, de sponsors van de superprestige zelf (hieronder links) en de lokale sponsors (rechts).

Het geld dat sponsors in de sport investeren is geen schenking. Sponsoring wordt gedaan om er iets voor terug te krijgen. Vooreerst mag dat geld voor 50% afgetrokken worden van de belastingen.
Er schijnen ook methodes te bestaan om nog meer af te trekken. Zo zagen we in de voorbije week op TV dat sommige sponsors in de voetbal een ontvangstbewijs krijgen voor het dubbele van het geschonken bedrag zodat ze alles van de belastingen kunnen aftrekken.
Wij betalen dus een groot deel van het geld dat de kas van een organisatiecomité moet spekken.
En wat krijgt een sponsor terug van het veldrijden?
Naar het schijnt leggen ze daardoor contacten. Ook in de gemeente? Waarvoor?

Was de organisatie goed? Hoe was de sfeer?
Wie regelmatig zo’n cross bijwoont, zal wel enkele overal terugkerende goede punten in de organisatie herkennen. Als leek vond ik de organisatie bijzonder goed: de georganiseerde doorgangen om het parcours over te steken maar vooral de grote TV – schermen zodat je op elk ogenblik de renners aan het werk kon zien en aldus de stand en de evolutie van de koers kon volgen. De geluidsinstallatie werkte prima en duidelijk.
De sfeer was uitstekend. Volgens de lokale omroeper zouden er om en bij de 20.000 toeschouwers geweest zijn, vergeleken met andere crossen een hoog aantal! Ik heb een wandeling gedaan rond de volledige omloop en ik heb geen enkele zich misdragende toeschouwer opgemerkt. Bierblikjes en ander vuil lagen er wel maar het was zeker geen vuilhoop.
Eén minpunt toch! Misschien zou ‘De Lijn’ eens moeten overtuigd worden om aan de tram op het einde van de koers een wagon meer te hangen, zodat de reizigers niet als haringen in een ton zouden opgestapeld zitten. De platforms zijn overbezet! Wat als er iets ergs zou gebeuren?

Hoe verliep de koers?
Na zijn zege in Hoogstraten op zondag 10 februari, al zijn zestigste in de geschiedenis van de Superprestige, kon Sven Nys zich al opmaken om in Middelkerke zijn twaalfde eindwinst in de Hansgrohe Superprestige te vieren. Vóór de start had hij tien punten voorsprong op Niels Albert en Kevin Pauwels. Zelfs een tiende plaats zou dus altijd voldoende zijn. Dat is zelfs een onwaarschijnlijke plaats voor Nys, hoewel men natuurlijk nooit kan weten. Brute pech kan iedereen hebben!
Dat maakte dus wel dat de spanning niet meer kon gesneden worden. Het was dus nog erger dan in 2011-2012 toen Nys hier aan de cross begon met 4 punten voorsprong op Pauwels.
Toch zei de dienst toerisme op 13 februari in een nieuwsbrief dat ‘het de laatste cross is van het seizoen en dat de spanning dus verzekerd is’.
Nys zei op 16 februari in ‘Het Nieuwsblad’ “Ik moet ook niet echt nog voor iets knokken”.
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de meeste renners hun inspanningen doseren, naarmate het seizoen vordert, in functie van hun plaats in de klassementen (Wereldbeker, Superprestige, Gazet van Antwerpen of BPost).
De eliterenners begonnen er aan om 16 uur bij een temperatuur van 8 graden en droog weer. Voorzitter Cicou zei dat het late uur gekozen werd omwille van de kijkcijfers op VIER.
Het leek mij een mooie en lastige omloop. Slijkerig was die niet voor de renners maar wel voor de toeschouwers, maar niet overdreven.

Het was tenslotte Klaas Van Tornhout die met grote voorsprong de wedstrijd won vóór Niels Albert. Ik had de indruk dat een vermoeide Nys die zo lang mogelijk bij Albert bleef en met een onbestaande Kevin Pauwels in de achtergrond, zich niet al te ongerust moest maken in verband met de eindzege en dit dan ook niet deed. Een zeer verdienstelijke Tom Meeusen en een hard doorbijtende Bart Aernouts konden respectievelijk de derde en de vierde plaats in de wacht slepen.

Bronnen
http://www.wvcycling.com/wedstrijd/829/parcours/2013/
http://www.debrackeleer.be/clients/noordzeecross/superprestige/index.html
http://www.debrackeleer.be/clients/noordzeecross/infoalgemeen/coordinaten/index.html
http://www.jobat.be/nl/artikels/hoeveel-prijzengeld-verdient-een-veldrijder/
website Noordzee cross
http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/page17311859.aspx

24-02-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wees gerust, dit is geen reclamebericht, maar als Middelkerke een mooie installatie rijker geworden is, dan loont het toch even de moeite daar wat tijd en tekst aan te besteden.

Waarover ik het wil hebben?
Natuurlijk herinneren jullie zich nog de bowling, ongeveer ter hoogte van de ‘Colruyt’, in de industriezone.
Die werd uitgebaat door het echtpaar Boudaer, afkomstig uit Haaltert bij Aalst. Maar dat was niet het einde van de ambities van vader Boudaer: hij wou graag vóór zijn vijftigste nog wat uitbreiden. Bovendien wilde dochter Jeffy (vierde op de N-VA lijst bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen) graag in het bedrijf opgenomen worden. Er werden beurzen bezocht in de Verenigde Staten en in Duitsland om vooral moderne ideeën op te doen en zo ontstond het familiebedrijf Boudaer, genaamd ‘X-treme De Kegel’ dat nu zeer veel meer te bieden heeft dan ‘alleen maar’ een bowling.
De verhuis naar de huidige installaties aan de Westendelaan, naast wat ik altijd ‘Het Kasteel van Middelkerke’ noem, had plaats in juli 2010.

<ALIGN="CENTER">>

Eerst kwamen de karting, de battlefield en de minigolf erbij.
De bowling was toen nog op de oude locatie. Omdat de bouwvergunning nog maar eens afgekeurd werd en omdat het gebouw van de oude bowling al verkocht was, werd de minigolf geplaatst om toch een indooractiviteit te kunnen aanbieden. In december 2012 kwamen de bowling, de laser en het speeldorp erbij, vandaar dat de installaties een paar weken niet toegankelijk waren.

http://www.bowlingdekegel.be/
Dynamische bedrijven kunnen zich vandaag niet meer veroorloven er geen website op na te houden. Jullie vinden er de beschrijving van al de mogelijkheden die in ‘X-treme De Kegel’ aangeboden worden.
Jullie kunnen die ook raadplegen om de openingsuren en de prijzen te weet te komen. Ook de voorgeschreven kledij en de gedragsregels voor de klanten werden erin opgenomen.
Het is een voortreffelijke site met veel illustraties.
Ik had mij kunnen tevreden stellen met het maken van een samenvatting of een kopie, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik wil steeds iets meer weten en met eigen ogen aanschouwen.
Jeffy Boudaer bood mij daartoe de gelegenheid en leidde mij rond zodat ik er nu (bijna) alles van weet.
Ik bedank haar en haar man en haar ouders voor de hartelijke ontvangst.
Maar laat ons eens de kwaliteiten en bijzonderheden overlopen van elk onderdeel, in de (onbelangrijke) volgorde waarin ze mij getoond werden.

De minigolf
‘Uniek’ volgens de website, maar dat is het ook. Zoiets heb ik nooit voorheen gezien.
De attractie wordt ‘interactief’ genoemd omdat je niet zomaar een balletje moet slaan of gooien, maar dat je ook moet reageren op de invloeden die elk toestel op dat balletje uitoefent of op de rare toeren die het ermee uithaalt.
Er is ook nog een gedeelte ‘blacklight’ om het niet eentonig te maken. Dat is dan minigolf in een donkere kamer met fluorescerende hindernissen. Echt de moeite waard, voor jong en oud!

<ALIGN="CENTER">>

Formule e-Karting: ben jij een racer?
Karting is een autosportvariant waarbij men het tegen elkaar opneemt in kleine, vierwielige, speciaal voor dit doel gemaakte voertuigen met 1 zitplaats, zonder carrosserie, de zogenaamde karts.
Het essentiële van een kart is het ontbreken van een differentieel. De starre achteras en het lage zwaartepunt zorgen voor een unieke wegligging en een unieke manier van rijden.
Ultrasnelle liefhebbers kunnen zich uitleven op een buitencircuit in speciaal aangepast asfalt van 620 meter lang, ook bij regenval (niet op ijs en sneeuw!). Het is het enige langsheen de hele Vlaamse kust.
Hier worden de zintuigen en de stuurvaardigheden tot het uiterste getest. Misschien is daar de naam ‘X-treme’ wel van afgeleid.
De karts van Italiaanse makelij worden elektrisch aangedreven.
Vroeger gebruikte men uitsluitend benzinekarts die ook tweemaal goedkoper waren dan de elektrische. Deze laatste zijn zwaarder (180 kilogram) wat te verklaren is door de 4 batterijen die constant 48 volt leveren aan de elektromotor.
Ze hebben het voordeel dat ze vlugger en vloeiender versnellen en dat ze een constanter vermogen van namelijk 18 PK bieden. Op vol vermogen kan je er 30 minuten mee rijden.
Er worden heats gereden van 12 minuten omdat zo maximaal rendement kan gehaald worden uit de batterijen. Dubbel zo lang rijden zou betekenen dat het ook dubbel zo lang zou duren om de batterijen opnieuw volledig op te laden. Bij ritjes van 12 min duurt dat slechts 12 minuten.
Ze zijn geluid(s)arm en er worden geen uitlaatgassen uitgestoten. Het circuit wordt proper gehouden.
Er kunnen maximaal 8 karts tegelijk in elke heat rijden.
Er bestaat nog geen competitie met elektrische karts. De racers houden misschien nog steeds van de reuk van benzine in hun neus en misschien denken ze dat ze hier te doen krijgen met elektrische karretjes, zoals die waarmee de kinderen op de dijk rijden.
Dat ze dwalen, blijkt toch wel uit de gegevens hierboven.
Dat er werkelijk aan alles gedacht werd, mag blijken uit het feit dat er ook twee karts uitgerust zijn met bediening van gas en rem aan het stuur, zodat ook mindervaliden aan hun trekken kunnen komen.
De karts kunnen ook op afstand bediend worden. Bij agressief rijgedrag, opzettelijk botsen of slippen of negeren van vlaggen of hinderen van andere piloten, kan de snelheid van de kart voor één ronde verminderd worden of kan de kart zelfs definitief stilgelegd worden als een waarschuwing niet helpt.

<ALIGN="CENTER">>

Battlefield Live
Battlefield live is een authentiek gevechtspel met de modernste wapens, die werken met infrarood, dus volledig veilig en pijnloos en nauwkeurig tot op 400 meter.
Het spel kan zowel in kleine groepen als in groepen tot maximaal 40 personen gespeeld worden.
De tegenpartij ziet geen straal als er geschoten wordt. De positie van de schutter wordt dus nooit verraden. Deze wapens zijn allemaal uitgerust met een "red dot scope".
De strijders kunnen hun wapen kiezen: een kleine en snelle ‘skorpion’ of een ‘sniper’ (scherpschutter) met telescopische lens.

<ALIGN="CENTER">>

Vooraleer de strijd mag losbarsten, wordt op het slagveld een briefing gegeven over de werking van de wapens en over de ‘missie’ (opdracht) die moet/zal uitgevoerd worden.
Verschillende missies zijn immers mogelijk : ‘team deathmatch’ (twee ploegen tegen elkaar), capture the flag (veroveren van de vlag), free for all (tot enkel een individuele overwinnaar overblijft), escort the vip (begeleiden van een VIP), enzovoort want met wat verbeelding kunnen hier nog andere spelen aan toegevoegd worden.

Indoor laser
De laatste nieuwigheid bij De Kegel X-treme is de indoor LASER.

<ALIGN="CENTER">>

In een futuristisch doolhof wordt gespeeld met het modernste type van laserwapens.. Met deze nieuwe generatie moet er geen pak meer gedragen worden. Over het speelveld zijn er robots en mijnen geplaatst die het spel intenser maken.
Iedereen kan dit spelen en zelfs voor de allerkleinsten zijn er aangepaste geweren zodat ook zij kunnen meegenieten van dit spel.
Na afloop krijgen de spelers de uitslag en weten ze meteen wie de grote winnaar is.

Bowling
De bowling met 10 banen is een prachtige installatie. Ik kreeg ook de gelegenheid de machinekamer te bezoeken waar vader Boudaer bezig was de gaten van een bowlingbal aan te passen aan de vingers van een spelersklant. Hij volgde onder andere daarvoor een speciale cursus van 14 dagen. Ik heb de indruk dat hij een ondernemend en vindingrijk man is.

<ALIGN="CENTER">>

Kinderspeeldorp
Om de kinderen bezig te houden terwijl de ouders hun eigen bowlingcapaciteiten testen of zich meten met vrienden, is er eveneens een kinderspeeldorp voorzien, naast de bowling.
Het heeft een hoogte van 1m30.

Poolbiljart
Poolbiljart is van oorsprong een Amerikaans spel. Het is ook al enige tijd populair bij ons, vooral onder jongeren. Poolen is één van de soorten biljart, naast snooker en carambole.
Een snookertafel is in de regel groter dan een pooltafel, de ballen zijn kleiner en lichter en de keus zijn bijgevolg dunner.
Pool wordt gespeeld op een pooltafel, waar in elke hoek en in het midden van de lange zijden een gat (pocket) zit. De ballen moeten in de pockets worden geschoten, zoals ook bij snooker het geval is.
Een standaard set poolballen is genummerd van 1 tot en met 15, waarbij de nummers 1 tot en met 7 de 'hele' ofwel solids (ballen in één kleur) worden genoemd, nummer 8 de zwarte bal is en de nummers 9 tot en met 15 de 'halve' ofwel stripes (witte zijkant met een gekleurde band) zijn.
Er zijn meerdere spelvarianten. Dit zijn de drie populairste: 8-ball, 9-ball en straight pool ofwel 14.1. De spelregels vinden jullie op http://nl.wikipedia.org/wiki/9-ball.
X-Treme De Kegel biedt speelgelegenheid op vier tafels.

<ALIGN="CENTER">>

Aangehechte installaties
Naast de spelmogelijkheden kan de klant rustig een glas drinken in de ruime cafetaria met zicht op de bowling.
Voor de rokers is er een aparte ruimte.
Een nieuwe sanitaire installatie is er natuurlijk ook.
De ruime parking beantwoordt aan de grootst mogelijke behoefte.

<ALIGN="CENTER">>

En … is het een succes?
De uitbaters lijken mij tevreden te zijn over het succes van hun onderneming. Ik stel ook vast op hun website dat er nogal wat reserveringen geboekt worden, zelfs voor de vakantiemaanden. Dit is immers een uitstekend alternatief voor het strandbezoek bij minder goed weer.
Maar ook daarbuiten schijnen veel groepen (bijvoorbeeld schoolklassen die de 100 – dagen hier komen doorbrengen) de weg naar X-Treme De Kegel reeds gevonden te hebben.

Besluit
Ik was echt onder de indruk na mijn bezoek. Ik kan dan ook niet anders dan deze aanwinst voor Middelkerke ten zeerste aan te bevelen en de uitbaters geluk te wensen. Voor een goed begrip of om misverstanden te vermijden: ik heb geen aandelen in X-Treme De Kegel en ik ben niet verwant noch bevriend met de familie Boudaer.

04-02-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wie weet nog dat Lombardsijde ooit een dorpspark had? Dat het ‘Duinendorp- park heette?
Hebben jullie nog herinneringen aan de manege van ‘Zon en Zee’?
Waarom ik daar nu nog mee afkom? Omdat beide attracties op de dag van vandaag vervangen zijn door een golfterrein - 6-holes, dat op 12 mei 1999 in gebruik genomen werd.
Onlangs werd het terrein uitgebreid met 3 holes, die in de zomer van 2012 bespeelbaar zullen zijn.
Zijn jullie een beetje vertrouwd met ‘holes’? Ik ken niets van de golfsport en daarom heb ik mij wat geïnformeerd. Ik wil jullie absoluut geen lange uitleg opdringen over hoe een golfbaan eruitziet of over de regels van het spel. De voorgeschiedenis van het terrein en de golfsport in het algemeen roepen toch enkele vragen op, vandaar …..

Waar ligt dat terrein eigenlijk?
Als ik jullie zeg dat het gelegen is tussen de Zeelaan, de Pietestraat en de Strandjuttersdreef, ‘op de grens van Westende en Lombardsijde’ dan worden jullie daar waarschijnlijk niet veel wijzer van.
Vandaar volgend plannetje.

           

Heeft er echt altijd een golftraditie bestaan in Lombardsijde?
De uitbaters van Westgolf verklaren aan de pers dat zij een meer dan honderdjarige traditie voortzetten omdat er op het einde van de 19^de eeuw in de duinen van Lombardsijde, waar vandaag het militair kamp is, een Europees vermaarde ‘golf links’ lag (= met direct contact met duinen, strand en zee) waar bekende golfers uit de gehele wereld zich met elkaar kwamen meten!
Dat klopt bijna.
De golfsport werd in het begin van de 20^ste eeuw door Engelse toeristen bij ons geïntroduceerd.
Grootgrondbezitter Benjamin Crombez, stichter van Nieuwpoort- bad, vatte op het einde van de 19^de eeuw het plan op om ook in Lombardsijde of met andere woorden aan de andere kant van de havengeul een badplaats op te richten. Een brug zou de beide oevers verbinden. Als trekpleister werd in de periode 1907-1909 een golfterrein aangelegd.
Tijdens de eerste wereldoorlog werd Lombardsijde volledig vernield en daardoor vervloog de mooie droom over een nieuwe badplaats. Na de wederopbouw, juister gezegd in 1929, werd het golfterrein weer opgestart.
Het was echter geen lang leven meer beschoren. Kwam het door de concurrentie van de nabijgelegen badplaatsen? Of gaf piloot Henri Crombez, zoon van Benjamin, de voorkeur aan de aanleg van een vliegveld? Of doorkruiste de uitbouw van een militair kamp in 1936 de plannen?
Hieronder zien jullie een plan van het golfterrein uit 1910 en twee foto’s van het golfclubhuis uit de tweede periode: links met de (luxe)wagens van de golfers en rechts met de caddies.

           

Wanneer en hoe is het golfterrein ‘Westgolf’ in Lombardsijde er gekomen?
Het terrein was eigendom van het Vlaams commissariaat- generaal voor toerisme (VCGT). In de jaren tachtig was men op zoek naar een alternatieve bestemming voor dat mooie natuurhoekje (!!!!) tussen de Westendse en Lombardsijdse kampeerterreinen omdat men het terrein niet langer in eigen beheer wenste te exploiteren, Van miskenning van de natuur gesproken!
Er waren drie kandidaten met als respectieve mogelijkheden: nog een kampeerterrein, een waterrecreatiepark of een approachgolfterrein (met 9 holes). In overleg met het gemeentebestuur werd op 2 april 1989 voor dat laatste gekozen. (Na lang nadenken terwijl de administratieve molen draaide) zetten de belanghebbende partijen zich, vijf jaar later, op 15 april 1994 samen aan tafel.
Dat was in eerste instantie, naast VCGT zelf, de nabijgelegen kampeerorganisatie KACB (Koninklijke Automobielclub van België), waarvan Bart Vitse sinds 1982 de uitbater was/is. De automobielclub kon via de vzw Sport en Cultuur hoofdaandeelhouder worden van de nog op te richten NV Westgolf, de vermoedelijke exploitant.
De raad van bestuur zou samengesteld worden uit de CV Boudt & Co (gespecialiseerd in de aanleg van golflinks), de vzw Sport en Cultuur en de NV Eclips Promotie (dochtermaatschappij van KACB).
De VCGT en de omliggende kampeerterreinen, volgens beurtrol, zouden als waarnemers in de naamloze vennootschap opgenomen worden.
Ook het ministerie van financiën was aanwezig. Er moest namelijk een 30 – jarige erfpachtregeling aan 490.000 BFr per jaar uitgewerkt worden.
De raad werd meer dan een jaar later opgericht, op 28 juni 1995.
Er werden enkele voorwaarden vastgelegd voor de uitbating. Het terrein moest toegankelijk zijn voor iedereen en de prijs voor een uur golfen moest democratisch zijn. Er werd toen gedacht aan 300 à 400 BFr. Dat het een golfterrein met een niet-elitair karakter moest worden werd zelfs in de pachtovereenkomst opgenomen.
Volgens een eerste raming zou de aanleg van de banen zo’n 15 à 20 miljoen francs kosten.

Lombardsijdenaars richten een actiecomité op en verzetten zich
De berichten over een gepland golfterrein werden in Lombardsijde allesbehalve gunstig onthaald, al was het protest niet algemeen.
“Onze kleine dorpsgemeenschap tussen Middelkerke en Nieuwpoort, zal gewurgd worden tussen alsmaar meer toeristische infrastructuur.”, werd er geopperd.
“’Ons’ park, een unieke brok groen, moet wijken voor het grof geld”.
In april 1994 werd dan ook een actiecomité opgericht vanuit de dorpsraad en er werd aan de inwoners gevraagd een petitie te ondertekenen, omdat het comité dacht toch nog steun van het gemeentebestuur te kunnen bekomen. Tevergeefs, natuurlijk!
De actie van het comité zou niet gericht geweest zijn tegen de golfsport, maar ze waren kwaad omwille van het verdwijnen van hun park.
Ziehier de groep op een foto van Lysianne Van Houtte. Marc Casier (+2000) ontbreekt.

Over de golfsport
“ In tegenstelling tot wat velen denken, is golfen helemaal geen elitaire, laat staan een peperdure sport”, zeggen de uitbaters van Westgolf Bart Vitse en zijn echtgenote Olivia Wynen.

Is golf echt niet meer elitair?
Wat betekent ‘elitair’ eigenlijk? Volgens verschillende woordenboeken samen is de elite een kleine groep van aanzienlijke, achtenswaardige, beduidende, bekende, belangrijke, beroemde, deftige, doorluchtige, eminente, gedistingeerde, gewichtige, glorieuze, hooggeplaatste, hoog in aanzien, treffelijke, verheven, voorname, waardige, welopgevoede, welgemanierde mensen.
De ene club is natuurlijk de andere niet. In De Haan (Oostendse club) en Knokke vind je de oudste en meest traditionele golfclubs. Je moet er voorgedragen worden door twee peters of meters die al lid zijn, om tot de club te kunnen toetreden. De lidgelden zijn er ook hoger dan elders.
Er bestaan zeker nog elitaire clubs, die er ook geen geheim van maken dat mensen van ‘mindere klasse’ niet welkom zijn. Die clubs dragen er natuurlijk niet toe bij om de golfsport democratisch te verklaren.
Het klopt natuurlijk dat we het ledenbestand van een golfclub niet kunnen vergelijken met dat van vroeger. Westgolf ligt ook niet in Knokke. Je moet inderdaad niet meer edel of beroemd of bekend of roemrijk of hooggeplaatst zijn om te golfen. Wie is er dan wel lid? ‘Ook politieagenten en leden van de reinigingsdienst’, zoals burgemeester Lippens van Knokke mordicus wil beweren?
Of zijn het eerder rijke zelfstandigen of leden van de middenklasse die hun voet willen zetten naast hoge ambtenaren of industriëlen opdat zijzelf maar vooral hun kinderen ‘erbij zouden horen’?
De voorstanders van golf die hun sport willen promoten en het elitaire willen ontkennen, voeren aan dat er steeds meer beoefenaars zijn. Bij 55+ zou golf zelfs de tweede populairste sport zijn.
‘Westgolf’ zou 500 leden tellen.
Ik wou eens weten of het klopt dat men een bezoekerspubliek van een instelling of sportinstallatie, waar of wat dan ook, kan taxeren aan de hand van het wagenpark dat voor de deur staat. Ik ben dan maar eens in Westgolf voorbijgefietst op 1 september 2011 om 10u30 en ik telde 23 auto’s: 6 Mercedes, 7 BMW, 3 Volvo en 1 Audi.
Sta mij dus toe mijn eerste (voorlopig nog lichte) twijfels te uiten over de volkse aard van de golfsport.

Is golf een dure sport?

Is ‘duur’ misschien nog een stap naar ‘elitair’?
Als er gezegd wordt dat golfen niet duurder is dan andere sporten, dan wordt er vaak een vergelijking gemaakt met andere elitaire sporten, zoals tennissen, hockey, paardrijden, windsurfen, skiën, zeilen, jagen, duiken. Sommige beweren dat er geen niet-elitaire sporten meer bestaan. Hoe noemen we dan ‘wandelen in de natuur’, ‘zwemmen’, ‘wielertoerisme’, ‘voetbal’, ‘volley’ of ‘basket’ of ‘petanque’ of ‘atletiek’ …… ?
Natuurlijk is een vliegvakantie naar Egypte met duikarrangement en de aankoop van een duikuitrusting niet goedkoper dan golfen. Natuurlijk is dat ook zo voor een jaarlijkse skivakantie van een week inclusief skikledij in Oostenrijk of Zwitserland.
Het is ook juist dat een wielertoerist geen goeie fiets meer kan kopen voor een appel en een ei, maar dat is een eenmalige aankoop.
De uitbaters van Westgolf beweren: “Golfschoenen kosten niet meer dan een goed paar stadsschoenen en golfclubs kan je als beginner voor een prikje kopen. Het jaarabonnement, met beginnerlessen inbegrepen, is pas helemaal democratisch te noemen.”

Is dat wel juist?

Op hoeveel moet je rekenen voor een golfuitrusting?
>Een set clubs ( zeg nooit sticks) bestaat uit ‘woods’, ‘ijzers’, en een putter. Wie met golf begint, heeft genoeg aan 1 club (meestal een ijzer-7) om de basistechniek van de golfswing te leren.
Maar daarna zal elke golfer een set clubs (moeten) aankopen. Om handicap 36 te halen en aangenaam te blijven golfen heb je minimum nodig: en half setje ijzers bestaand uit: ijzer 5, ijzer 7, ijzer 9 en ijzer S, een putter, een rescue voor grotere afstand, een golftas, een 10 tal golfballen, een zakje tees ( dient om je bal op te teeën bij het afslaan op de tee) en een pitchfork (dient om de pitchmarks te herstellen op de green),
Dit alles kost je gemiddeld 185 euro.
Jullie zien, van links naar rechts ijzer, putter, rescue, tees, pitchfork.

Kledij
Eigenlijk heb je geen speciale kledij nodig om te golfen: een ruime trui en een sportieve pantalon (‘no jeans’) zijn voldoende.Er bestaat in golf wat men ‘een universele dresscode’ noemt. Die is per club voorgeschreven.
Een polo-shirt kost 25 euro, een thermo golfbroek 100 euro.
Wat men zeker nodig heeft zijn golfschoenen. Ze zijn uitgerust met ‘soft spikes’ om de kwetsbare ‘greens’ (kort gras rond een hole) minder te beschadigen alsook om een betere grip te hebben op het gras. Ze kosten 80 à 120 euro al naargelang het merk.
De meeste golfspelers spelen met een handschoen aan de linkerhand, voornamelijk om te vermijden dat de club wegglijdt uit de handen tijdens de beweging. Reken daarvoor nog maar 20 euro bij. Een pet kost ook al rap 16 euro.
Samen geeft dat dus 240 à 280 euro.
Alles bijeen kan je dus zeggen dat de aankoop van een sobere golfuitrusting nog binnen de perken valt. Maar er zijn nog andere uitgaven!

Hoe leer je golf spelen?
Om in Europa een golfterrein te mogen betreden moet men beschikken over een GVB (Golfvaardigheidsbewijs).
Kandidaat-golfers kunnen in Westgolf kiezen tussen twee stagemogelijkheden. De eerste, ‘Academy’, omvat 7 groepslessen van één uur. De prijs ervan bedraagt 400 euro + 20 euro voor de lessen, voor 7 maanden lidmaatschap, voor gebruik van materiaal en voor de Vlaamse en Belgische federatiekaarten (een golfpaspoort met golfverzekering). Aan het einde van de cursus legt men een examen af om het GVB te behalen en een handicap van 45 toegewezen te krijgen.
De tweede stage heet ‘Start to Golf’. Het zijn individuele lessen aan beginners. De prijs bedraagt 250 e + 20 e voor de federatiekaart. Het examen voor het GVB is niet inbegrepen.
Bijkomende individuele lessen kosten 22 euro per half uur.

Lidgeld
Om het eenvoudig te houden zal ik mij beperken tot wat een volwassen golfer jaarlijks betaalt als lid van Westgolf NV. Voor 2011 is dat 720 euro. Wegens de uitbreiding van 6 naar 9 holes zal dat in 2012 wat meer zijn. Een lid hoeft niets meer bij te betalen om te spelen.
Verder moet ook nog 25 euro lidgeld betaald worden bij de VVG (Vlaamse Vereniging Golf) en 25 euro bij de KBGF (Koninklijke Belgische Golf Federatie). Die bijdragen omvatten ook een verzekering.

De prijzen om te golfen, als je geen lid bent van Westgolf bedragen
12 holes tijdens WE 25 e, in de week 21 e
18 holes WE 35 E, week 26 E
10 X 18 holes 220 e

25-09-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Sport interesseert mij in hoge mate. Ik bewonder atleten die met natuurlijke middelen een triatlon kunnen afhaspelen. Ook al is het ‘maar’ een kwarttriatlon: anderhalve kilometer zwemmen in zee vanaf 07u30 ‘s morgens, 40 kilometer fietsen en tenslotte 10 kilometer lopen.
Wel, die atleten, 400 mannen en vrouwen, waren bij ons aan het werk op zaterdag 2 juli 2011.
Was dat een wereld-, Europees- of Belgisch kampioenschap? Neen, gewoon een Middelkerkse wedstrijd om de zomer in te zetten met een potje ‘op stang’ jagen van toeristen en tweedeverblijvers maar vooral van de eigen inwoners. Het werd een grandioos succes, vooral dat laatste dan!
De deelnemers hadden namelijk nog een bijkomende opdracht: ze moesten alle wegen van de gemeente van Middelkerke tot Nieuwpoort afsluiten en er aldus voor zorgen dat binnen de omloop niemand nog met de wagen zijn woning uit- of in kon.
Of was het de bedoeling om aldus wat meer toeschouwers langs de omloop te krijgen?
Er was ook gezorgd voor de factor ‘verrassing’ want al die ‘slachtoffers’ wisten van toeten noch van blazen en stonden voor een voldongen feit.
In ‘De Sirene’ nummer 125 die ik, achteraf, op 5 juli 2011 in de bus kreeg, stond “Zo’n groot evenement brengt helaas tijdelijk wat verkeershinder mee. Waarvoor de excuses van de organisator”.

Het avontuur, want dat was het, begon voor mij toen ik in Nieuwpoort aan het monument van Koning Albert I de weg afgesneden werd door een versperring ‘enkel lokaal verkeer’.
Ja, hoe moest ik dan wel de Heidestraat bereiken?
Niet getreurd, natuurlijk langs de Koninklijke baan en via de Essex Scottishlaan! Dag Jan, ook afgesloten.
Ik ken natuurlijk alle wegen van Westende en er leiden er heel wat naar of in de richting van mijn woonst.
Aan de beurt was nu de Henri Jasparlaan. Een vriendelijk politieman “die niet van hier was” riep mij nochtans “halt” toe maar kon mij niet uitleggen hoe ik thuis kon geraken.
Enkele wanhopige chauffeurs reden zowaar de Duinenlaan op in de verboden richting.
De Badenlaan was de volgende afgesloten laan en dus schoof ik maar op naar de Louis Logierlaan waar een al even vriendelijk politieman, die ‘wel van hier was’, mij afstopte. Hij kon mij evenmin helpen want ‘niemand mocht op de omloop’. Hij wist mij wel te vertellen dat de atleten op de Westendelaan kwamen via de Heirweg en dat ik dus langs de Kerkstraat moest rijden. Zo gezegd, zo gedaan  want natuurlijk kon ik ook via de ‘Rattevalle’ naar huis rijden.
Dat dacht ik, tenminste. Deze keer was het een vriendelijke seingever, die begreep dat ik licht ontstemd was, maar die mij niet mocht doorlaten. Hij bezwoer mij dat de oplossing erin bestond langs Nieuwpoort te rijden. Onterecht natuurlijk, want daar begon het juist allemaal.

Ik herbegon dan maar en reed de Nieuwpoortlaan op om via de Zuidstraat, de Prinsenvelddreef en de Bamburgstraat te proberen. Maar, ook deze laatste mocht niet opgereden worden. ‘Demi tour’ dus maar en via de Nieuwpoortlaan naar het kruispunt met de Bamburgstraat, waar alwaar twee politiemannen hadden plaatsgenomen. Eén daarvan, vol begrip ook, gaf mij dan een gouden raad. Het zou niet meer zo heel lang duren en ondertussen kon ik zo dicht mogelijk mijn huis benaderen. Dat deed ik dan ook via de Schoolstraat, de Hoogstraat, de Bassevillestraat en de Hovenierstraat waar ik dus voor het laatst tegengehouden werd door een seingever.

Hieronder zien jullie het plan met de omloop, aangegeven door pijlen. Had ik toen maar enig benul van het verloop gehad, dan had ik natuurlijk onmiddellijk voor de oplossing ‘Hovenierstraat’ gekozen.
De afgesloten wegen zijn gemarkeerd met rode strepen. De rode ellips was de eindbestemming die niet bereikt mocht worden.

Wat bijzonder merkwaardig was: er waren toch uitzonderingen voorzien. Wie uit de Essex Scottishlaan kwam en zich naar de camping ‘Westende’ wou begeven, mocht toch de Lombardsijdelaan oversteken. Had ik dat geweten, dan had ik natuurlijk ook door de camping mijn eindbestemming kunnen bereiken. Of misschien was dat enkel voor kampeerders/ toeristen/ tweede verblijvers?

Misschien waren er ook nog andere bressen in de omsingeling?

Volgens mij is zo’n organisatie in geen geval voor herhaling vatbaar.

10-07-2011, 10:28 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Natuurlijk heb ik, tijdens mijn dagelijkse fietstocht met steeds stijgende verbazing het gebouw van voetbalclub SC Lombardsijde, uit de grond zien rijzen en bij elke passage heb ik me hoofdschuddend afgevraagd waar ze eigenlijk mee bezig waren.
Laat mij vooraf duidelijk stellen dat ik veel sympathie heb voor deze club. In mijn tienerjaren 1952-55 heb ik zelf ook nog de blauwgele kleuren verdedigd. In Westende was er toen nog geen ploeg of liever geen ploeg meer, want er had er ooit wel één bestaan.

Mijn loopbaan bij SC Lombardsijde
Het bestuur van de club, dat was eigenlijk ‘Lon’ Dewulf. Ik heb altijd de indruk gehad dat hij over alles besliste. Onze ‘délégué’ was schoenmaker Staf Aerts.
Toen ik me wilde aansluiten bij de ploeg, verzette mijn vader zich daar eerst tegen. Toen hij eindelijk toegaf, kocht hij wel geen schoenen voor me. Ook de club voorzag niet in schoeisel, enkel in truitjes. Brouwer Charles Broucke hielp me toen uit de nood, zij het met een paar dat twee nummers te groot was.
Eerst speelde ik nog bij de reserven en in mijn laatste jaar ook bij de eerste ploeg. Spelers die ik me uit die tijd herinner, zijn: Gilbert Gunst, onze topschutter, André Seynhaeve, onze lenige doelman, André Ureel, met zijn kanonschoten, Gilbert Note, onze rappe linksbenige flankspeler, de onverzettelijke Lievin ‘Kukke’ Van Elverdinghe, de kleine dribbelaar Boone, technicus Lionel Louwie, Dany Bertier, de veelzijdigste en meest talentrijke, diens broer Odo, enz…
Mijn eerste match speelde ik op Hermes Oostende, bij de reserven dus. Het werd een pijnlijke 13-0. Onze (lange) doelman was Wilfried Castelein uit Lombarsijde, niet dat deze daar veel schuld aan had. Wij waren gewoon te zwak.
Mijn grootste nederlaag, hoewel ik toen een tegendoelpunt maakte vanaf de middencirkel, was tegen AS Oostende: 26-1. We begonnen toen wel met slechts negen man op het veld en toen vielen er nog twee uit.
In Oostende speelden we met groot plezier omdat zij en wij daar konden beschikken over terreinen met een goede accommodatie. Er waren er ook andere.
Zo herinner ik me dat we ooit een wedstrijd speelden in Leke. De kleedkamer was een kap van een laadbak van een vrachtwagen die slechts anderhalve meter hoog was. Voor we begonnen moesten eerst de koeien uit de wei gehaald worden. Daarna was het oppassen geblazen voor glijpartijen omdat de vlaaien rijkelijk over het veld verspreid lagen.
Er werd ook nooit een foto van onze ploeg genomen, tenminste, ik heb er nooit één gezien.

Hoe was de accommodatie in Lombardsijde in ‘onze tijd’?
Met de installaties aan de Baronstraat was het destijds maar pover gesteld. We moesten ons buiten wassen met een teil water.
Trainen deden wij sowieso niet, tenminste niet op de club maar wel op straat of op één of ander graspleintje, na schooltijd. Avondtrainingen konden niet want van een veldverlichting was toen natuurlijk nog geen sprake.
De toeschouwers konden tijdens de rust geen koffie of een pint drinken, tenzij ze die zelf meebrachten, want een kantine was er niet. Daarvoor was er het lokaal ‘In ’t Hapertje, in de bocht van de Zeelaan, uitgebaat door Camiel Dewulf en Simonne Coulier.
Na de match mochten de spelers daar ook iets gaan drinken als beloning. Wedstrijdpremies, daar was immers geen sprake van.
Vóór de bouw van de huidige nieuwe accommodatie zagen de gebouwtjes er zo uit, links de kleedkamers en rechts de kantine. In de periode daarvoor moesten de spelers en de scheidsrechter het met nog veel minder stellen.

Natuurlijk moest het beter!
Ik vind natuurlijk ook in dat er geen toestanden meer moeten/mogen bestaan zoals wij die destijds beleefden. Maar was die grote luxe nu echt wel nodig?
Ik heb al eens een blogartikel gewijd aan ‘Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten’.
Ik heb toen laten opmerken dat DAVO Westende en SC Lombardsijde in die zin verschilden dat het terrein van Lombardsijde toebehoort aan de gemeente en dat van Westende aan de kerkfabriek, die het verhuurt aan de gemeente. Voor de rest verloopt alles er min of meer op dezelfde manier.

Welke ambities koestert SC Lombardsijde, eigenlijk?
Hoewel DAVO zich zojuist nipt gehandhaafd heeft in derde provinciaal, waar Lombardsijde ook ooit al eens speelde, zijn beide eigenlijk het niveau van vierde provinciale nooit echt ontgroeid. Zonder de vele ‘vreemde’ spelers zou dat ook hun afdeling zijn. Voor niet-kenners, dat is de laagste provinciale afdeling.
Misschien is het ook wel verstandig om geen hogere ambities te koesteren, omdat het moeilijk betaalbaar wordt. De clubs kunnen enkel overleven door sponsoring en reclame en natuurlijk door hun kantine. Veel entreegeld komt er niet binnen en de lidgelden moeten doorgestort worden aan de voetbalbond.
Ze krijgen, gelukkig voor hen, veel steun van de gemeente.
Zo worden alle voetbalterreinen van de gemeente jaarlijks heringezaaid voor een totale kostprijs van ongeveer 35.000 euro (gemiddelde van 2007 – 2010).
De voetbalclubs genieten ook jaarlijks van een gemeentelijke subsidie. Die bedraagt een percentage van de begroting van de club en is verder gebaseerd op nog enkele andere criteria. Jullie kunnen het reglement daaromtrent downloaden op http://www.middelkerke.be/page267695440.aspx
In 2010 zou SC Lombardsijde een subsidie van 846,14 euro ontvangen hebben.
Als je echter het nieuw gebouw in Lombardsijde bekijkt, van binnen en van buiten, dan zou je denken dat die club andere en grotere plannen heeft. De vraag die je dus kunt stellen is: is het verantwoord dat de gemeente een dergelijke accommodatie optrekt voor een voetbalploeg uit de laagste provinciale afdeling?
Je vindt er moderne kleedkamers en sanitair voor de spelers. De kantine, met een groot magazijn erachter, is ruim en biedt zicht op het speelveld, voor zij die niet in wind of kou wensen te staan. Er is zelfs een lift.
Er is al een tearoom in de turnzaal van de gemeente, vlak naast het voetbalterrein, waarvoor moeilijk een uitbater gevonden wordt wegens niet zeer rendabel.
De club vaart er goed bij, natuurlijk, en eigenlijk verwonderen die werken me niet echt omdat het volledig in de stijl is van het Middelkerks gemeentebestuur, dat op geen honderdduizend euro kijkt.

Hoeveel heeft dat dan wel allemaal gekost?
Dat is natuurlijk DE vraag!
In de gemeenteraad van 9 maart 2005 werd een bijzonder bestek en bijkomende raming goedgekeurd voor een prijs van 54.000 euro Inclusief BTW (2.160.000 BFr). Op 20 oktober 2008 duidde de gemeenteraad een ontwerper aan, voor een ereloon van 6.000 euro Incl BTW.
Die bedragen werden telkens unaniem goedgekeurd, want welke politieke partij durft nu iets weigeren aan een voetbalclub? De supporters-kiezers zouden eens van kleur moeten veranderen!!!
Nu vroeg ik mij natuurlijk af of er geen meerkosten bijkwamen, aangezien de beslissing meer dan zes jaar geleden genomen werd. Daarom stelde ik de vraag aan de financiële beheerder van de gemeente.
Ze schijnen daar nogal veel werk te hebben, want het heeft 42 dagen geduurd eer ik een antwoord kreeg!! Daarvoor heb ik dan nog een viertal keren moeten aandringen. Ik begon mij zelfs al vragen te stellen. Had ik daar een teer punt aangeraakt? Had ik in een stinkend potje geroerd, dat men liever toegedekt hield?
Maar goed, het antwoord kwam dan toch! Beter laat dan nooit!
De financiële dienst deelde mij mee wat zij tot op heden betaald hebben. Aan het studiebureau van ir Ch. Lobelle ging dat over een bedrag van 115.251,86 euro plus 3.993 euro voor de veiligheidscoördinatie.
Aan de firma Himpe nv werd reeds 1.115.952,31 euro betaald voor de werken aan lot 1. Samen is dit dus meer dan 51 miljoen oude Belgische francs!!!!!!!
Zo’n fenomenaal bedrag en enkel nog maar lot 1?
Logisch dus dat ik mij afvroeg en ook navroeg welke en hoeveel loten er nog volgden.
Lot 1 bleek de werken te betreffen aan de voetbalaccomodatie zelf...
Maar ik had nog meer vragen! Ik wilde namelijk ook weten wie zijn goedkeuring gaf voor die betalingen aan Lobelle en Himpe? En zie, ik kreeg een zeer deskundige uitleg en ik heb daaruit nog wat bijgeleerd.
Houden jullie zich nu maar vast, want het wordt ingewikkeld.
De financiële dienst kan enkel betalen als er geld voorzien is in het budget(of de wijziging daarvan) van de gemeente.
Dit budget en de wijzigingen daaraan worden jaarlijks opgemaakt en daarna goedgekeurd door de gemeenteraad. Investeringen worden hierin nominatief vermeld. Dat wil dus zeggen dat een project dat nominatief vermeld staat in het budget, na goedkeuring door de gemeenteraad, de bevoegdheid wordt van het schepencollege wat betreft mededinging, toewijzing,…
Het project ‘gebouw SC Lombardsijde’ stond nominatief vermeld in de 1^ste budgetwijziging van 2010. Waarom ik dat niet kon terugvinden in de verslagen van de gemeenteraad, blijft mij toch wel een raadsel.
Het college van burgemeester en schepenen keurde de hogervermelde bedragen goed, namelijk op 21.6.2005 en 29.9.2009 voor Lobelle en op 23.3.2010 voor Himpe.
Maar die betaalde bedragen kwamen hoegenaamd niet overeen met de toewijzingen.
Voor het studiebureau was maar 36.000 euro toegewezen. De uitleg zou zijn dat het werk ondertussen is opgesplitst in fasen inclusief. omgevingswerken etc...
Aan Himpe werden 1.115.952,31 euro betaald hoewel slechts 992.448,55 euro toegewezen werd.
Ingewikkeld, hé? Ik vraag me dan ook af hoe de meeste van de gemeenteraadsleden (en van de schepenen?) in staat zijn hun controletaak uit te voeren. Wie van hen geraakt er nog wijs uit de budgetwijzigingen, de indeling in loten, de opsplitsing van de werken, de samenvoeging van begonnen werken en nieuw gestarte werken, de latere rekeningen die overeenkomen met de geschatte budgetten, de toewijzingen door het schepencollege? Of is het misschien juist de bedoeling dat de kat er haar jongen niet meer in terugvindt?

Nog enkele foto’s
Hieronder zien jullie twee foto’s van de bouwwerken van de nieuwe accommodatie.

En zo ziet het er nu uit.

En hier volgt tenslotte nog een foto van de site met voorlopig nog het huis ‘Dedecker’ waarmee de gemeente ook nog grote (en dus dure, zeker?) plannen heeft.

Daar worden namelijk nog een speelplein, een parking en petanquevelden aangelegd. Dat heet dan Lot 2. Op vrijdag 13/05/2011 is er een aanbesteding geweest voor de buitenaanleg. Binnenkort zullen de aannemer en de kostprijs dus gekend zijn.
Lot 3 is dan het bouwen van een houten jeugdhuis.
Daarvoor waren er geen inschrijvingen en dus geen info over aannemer of kostprijs.

Besluit
Ik zal jullie later nog wel eens de totale kostprijs meedelen van het project ‘Voetbal- en andere accomodaties’ aan de Bamburgstraat. Wees maar al voorbereid op een schandalig hoog bedrag!
Wie zal er toch ooit in slagen ons rijk gemeentebestuur een halt toe te roepen?

Bron
http://www.sclombardsijde.com/homepagina#!__homepagina

22-05-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Verleden jaar heb ik een paar dagen na de start van de Driedaagse een blogartikel daarover geschreven. Omdat het uitzonderlijk slecht weer was, was de publieke belangstelling toen aan de lage kant.
Aangezien het zonnetje dit jaar wel van de partij was, wilde ik toch eens weten of de massa nu wel de weg naar het Epernayplain gevonden had om er de start bij te wonen.
Er was inderdaad meer volk. Ik vroeg me toch wel af hoeveel procent daarvan gewone wielerliefhebbers zijn die het evenement absoluut niet willen missen en die hun idolen willen toejuichen. Er zijn inderdaad ook enorm veel mensen die beroepshalve op die koersen aanwezig zijn.
Als je langs de dijk loopt, vanaf het kursaal naar Westende toe, zie je de tientallen auto’s van de volgers staan. Langs de andere kant, naar Oostende toe, staan de bussen van de deelnemende ploegen, elk met 2 à 3 auto’s met reservefietsen en – wielen. Al die chauffeurs en begeleiders (meestal 4 per wagen) lopen over en weer, VIP – kaart op de borst.
Tel daarbij het bestuur van KVC Panne Sportief vzw, de plaatselijke politie en de provinciale wegenpolitie, de pers en de lokale politici en genodigden en je komt al aan een belangrijk pakket aanwezigen. Misschien zelfs meer dan er supporters- toeschouwers zijn!

Mijn vraag blijft dus: is dit een meerwaarde voor Middelkerke? Weegt de hoge financiële bijdrage van de gemeente om de start hier te houden wel op tegen de spektakelwaarde en de interesse van de inwoners en tweedeverblijvers? Is dat een topdag voor de horeca of blijft het bezoek aan restaurants en tearooms eerder beperkt? Na de start heb ik, zoals vele andere, het plein verlaten en misschien heb ik de horecazaken niet zien vollopen, maar ik vermoed dat dit ook bij de meeste niet gebeurd is. Het startuur, vlak op de middag, zit er misschien ook wel voor iets tussen.
Wil het gemeentebestuur enkel meer bekendheid voor Middelkerke? De naam wordt wel even vermeld op TV, natuurlijk. Is het doel daarmee bereikt? Is dit echt wel 36.000 euro waard (=prijs 2010)? Misschien is het in 2011 nog duurder geworden?

Vergeten we niet dat de ‘Driedaagse van West-Vlaanderen’ hier op 4 maart 2011 ook al startte met een proloog. Het deelnemersveld bevatte toen nog veel minder ‘namen’ (zelfs geen Devolder, Balan, Chavanel, Greipel, Steegmans, Roelandts, Pozzato, ….) Kijk maar eens op http://www.3dwvl.be/documents/3dwvl_uitslag_middelkerke_2011.pdf

Op 12 februari 2011 werd hier ook al een eindeseizoen - superprestige – veldrit gereden, helaas zonder inzet, voor een weliswaar talrijk publiek.

Maar, moeten wij nu echt een wielergemeente worden? Er zijn ook nog andere sporten, hé?
Toch wel de moeite waard om even over na te denken!
Maar misschien wil men dat gewoon niet!!

Bronnen
http://users.skynet.be/fa204276/doc/weg1.pdf

03-04-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In ‘Het Nieuwsblad” van 4 mei 2010 schrijft Dany Van Loo dan toch een artikel over de goedkeuring van het zwembadreglement in de Middelkerkse gemeenteraad van 19 april 2010.
Mijn blogartikel van 25 april 2010 moet toch nuttig geweest zijn voor heel wat lezers.

Toen het Vlaams Belang een amendement aan het reglement indiende om de boerkini te verbieden hoorden nogal wat raadsleden het in Keulen donderen.
Michel Landuyt en Vlaams Belang fractieleider Jan Lacombe zijn het zelfs eens over het feit dat wat toen gebeurde ‘te gek is voor woorden’.
Alleen de interpretatie van de ‘gekte’ zou verschillend zijn, volgens Landuyt.
Pure Kafka', stelt Jan Lacombe zelfs. Jullie kennen wel de Praagse romanschrijver Franz Kafka? Hij hekelde steeds weer het feit dat de bureaucratie en de onpersoonlijke maatschappij zich steeds meer manifesteerden.
Het Vlaams Belang vond dat de boerkini moest verboden worden als zelfs de ‘doordeweekse’ short niet toegelaten is.
Natuurlijk had de partij ook nog een ander motief, namelijk een dam opwerpen tegen de steeds grotere invloed van de islam en het opdringen van de wil door moslims en het feit dat onze overheid daar geen graten in ziet.
Jan Lacombe beweert nu ook dat sommige raadsleden hem na de zitting kwamen vragen wat een boerkini nu eigenlijk is. Ook burgemeester Landuyt geeft toe dat hij er nog nooit van gehoord had. Leeft die man misschien in een andere, vreemde wereld? Leest hij dan nooit een dagblad of tijdschrift of enkel de artikels over Middelkerke en over zichzelf? Misschien dacht hij wel dat het een tweedelig zwempak is dat vooral door boerinnen gedragen wordt?
Jullie moeten dus goed weten dat het voorstel van het Vlaams Belang door alle andere raadsleden weggestemd werd. Die neen-stemmers, inbegrepen de burgemeester, hebben dus iets verworpen waarvan ze nog nooit gehoord hadden. Gaat dat dan altijd zo in onze gemeenteraad?
Als iemand voorstelt om een ‘kruisbolwagen’ van 50.000 euro aan te kopen, stemmen ze dat dan weg als het van de oppositie komt en stemmen ze het goed als het van de meerderheid komt? Proficiat!
Hoewel de raad niet vergaderde op 1 maar op 19 april, beweert Michel Landuyt toch ‘dat het om een grap ging’!! Volgens hem heeft niemand het amendement ernstig genomen en het daarom weggestemd. Worden er misschien vaker van die ‘rare’ en niet-ernstige voorstellen ingediend? Reageren Michel en zijn gevolg dan ook altijd zo ‘raar’?
Is het misschien verboden om wat meer uitleg te vragen in de gemeenteraad? Of hebben ze schrik dat ze als ‘onwetend’ zouden bestempeld worden? Misschien zijn ze dat wel?
Dus, vliegensvlug mijn blog raadplegen, waar alle kini’s uitvoerig ‘uit de doeken gedaan worden’.
De vraag die ik me nu stel is: zou het amendement van het Vlaams Belang misschien niet weggestemd geworden zijn, mochten de raadsleden geweten hebben waar het over ging?
Dat kan natuurlijk want als reactie op mijn blogartikel, schrijft gemeenteraadslid Henk Dierendonck van de lijst Dedecker, vroeger NV-A in kartel met CD&V: “Ik begrijp de commotie niet helemaal. Als een T-shirt en een zwembroek tot onder de knie verboden is, dan valt een boerkini toch ook onder de noemer 'niet aanvaardbaar'? Waarom de dingen moeilijk maken?”
Hij heeft natuurlijk gelijk. Ik begrijp alleen niet waarom hij dan tegen het verbieden gestemd heeft. Of was hij afwezig?
De burgemeester zegt tenslotte dat het probleem zich in Middelkerke niet stelt. Maar, wat gebeurt er op de dag dat onverwacht een moslimvrouw uit een cabine tevoorschijn komt … in boerkini? Geen probleem! Volgens Landuyt zijn “de redders ter plaatse die de algemene veiligheidsregels, ook voor de kledij, al naargelang de situatie, beoordelen.” Maar als het niet in het reglement staat, wat doen ze dan?
Zij kennen toch wel de boerkini?

Michel, Michel toch… Weer een afgang van jewelste!

09-05-2010, 09:56 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op de gemeenteraad van 19 april 2010 was buiten het agendapunt in verband met de terrassen op de dijk, ook nog de bespreking voorzien van het zwembadreglement. Eigenaardig genoeg kon men daarover niets lezen in de pers. Wil men misschien vermijden dat iemand voor het hoofd gestoten wordt?

In artikel 1 van het vroeger reglement stond uitdrukkelijk dat men ‘niet onzedig gekleed’ mag zijn om toegang te krijgen tot het bad. Maar wat betekent ‘zedig’? Dat kan zeer snel evolueren, hé?
De raad heeft dan maar precies vastgelegd welke zwemkledij uitdrukkelijk verboden is. Dat zijn: jeanshorts, zwemshort onder de knie, string, opgerolde jeans, onderbroek onder zwemshort.
Om misverstanden te vermijden, krijgen jullie hieronder wat meer uitleg en omdat het meer aanspreekt, enkele beelden met de verboden drachten, in de hiervoor aangehaalde volgorde.

Een G-string, string, stringtanga of tangastring is een klein zwembroekje of slipje dat het geslachtsdeel bedekt en voor de rest slechts bestaat uit een touwtje om het middel en door de bilspleet.

Het Vlaams Belang, dat in de gemeenteraad vertegenwoordigd is door drie mandatarissen, had graag ook de boerkini verboden maar stuitte op tegenstand van alle andere raadsleden. Het amendement werd dus weggestemd waardoor het iedereen toegelaten wordt om in boerkini te komen zwemmen. Het zou mij enorm plezier doen indien jullie mij dan een seintje geven. Ik wil dat namelijk absoluut zien!
Ik heb, zoals gebruikelijk, wat opsporingswerk verricht over dit (lichtzinnig) onderwerp, meer waarschijnlijk dan alle raadsleden samen. Ik wil jullie dat werk niet onthouden. Wees maar niet gechoqueerd, beste lezer, door de voor deze blog ongewone afbeeldingen.

Wat is een boerkini eigenlijk? Jullie kennen waarschijnlijk beter de boerka, de nikab en de chador? Of toch niet?
De termen boerka en nikab worden vaak door elkaar gebruikt. Beide kledingstukken kunnen het aangezicht in zijn geheel bedekken. De nikab zit niet vast aan andere kledingstukken, de boerka wel.
De chador is een gewaad dat het gehele lichaam bedekt behalve het gezicht en dat zoals de andere gewaden de vrouwelijke vormen onzichtbaar maakt.

Boerkini is een samenvoeging van boerka en bikini. Het is een badpak uit waterafstotende speedostof dat het lichaam vrijwel van top tot teen inpakt, zoals bij een duikerspak. Het laat slechts de handen, de voeten en het gezicht vrij terwijl het hoofd bedekt blijft. Om de vrouwelijke vormen te verhullen heeft het pak rondom de borsten nog een extra stuk stof.

De hiernavolgende afbeeldingen staan in de volgorde: boerka, boerka met gaas voor de ogen, nikab, boerkini en chador.

Wat is er dan wel toegelaten, naast de boerkini? Alles wat niet verboden is?
Laat ons eens de verschillende bestaande soorten ‘kini’ wat nader bekijken.
Omwille van de zedelijkheid in ons zwembad, neem ik aan dat de monokini (pak dat de borsten bloot laat) en de nokini (adamskostuum) niet als aanvaardbaar beschouwd worden.
Maar wat met de andere kini’s? Wanneer is men niet zedig gekleed? Hoever mag de ontbloting of onthulling doorgevoerd worden? En, wie zal daarover (willen) oordelen?
Een tweedelige microkini is een extreem klein badpak dat werd ontworpen om slechts de minimaal vereiste lichaamsdelen van een drager te bedekken.
Een tankini is een tweedelig zwempak, een tussenvorm tussen de bikini en het ééndelig zwempak: het bovendeel strekt zich naar beneden toe uit, soms net nog de navel bedekkend, soms tot net boven de heupen. Sommige draagsters beschouwen dit als een decentere vorm van de bikini.
Ziehier de kini’s, in de volgorde: bikini, microkini, tankini en vkini.

Politiek en sociaal gezien ligt het dragen van een boerkini, maar vooral van de boerka (om veiligheidsredenen) in de westerse wereld gevoelig.
De dragers ervan vinden dat dit deel uitmaakt van hun geloof en dat een verbod hun persoonlijke vrijheid aantast. Andere vinden dan weer dat het onterend is voor de vrouw, omdat deze onder druk gezet wordt om zich zo te kleden.
De koran gebiedt namelijk dat de vrouw haar schaamdelen, dat is alles behalve gezicht, handen en voeten, kuis bedekt moet houden. “Zij mag haar schoonheid niet tonen en moet sluiers tot over haar boezems dragen. Ze moet ook haar klederdracht verlengen zodat ze herkend wordt als eerbare vrouw.” De man waakt mee over de klederdracht van zijn vrouw. Maar hoe kan hij dat in een zwembad? Volgens koranvers 24:30 dient hij zijn blik neer te slaan telkens hij naar een vrouw kijkt en er een brutale of schaamteloze gedachte in zijn hoofd opkomt. Of doet hem dat niets?
Ik heb via verschillende websites de indruk gekregen dat vooral Westerse vrouwen, die zich tot de islam bekeerd hebben, erop staan in boerkini te gaan zwemmen. Er wordt ook soms beweerd dat ze dat doen om te provoceren.
Terwijl de ene vindt dat de moslimvrouw nu eindelijk ook kan gaan zwemmen, vinden de andere dat het samenleven van allochtonen en autochtonen daardoor nog wat meer bemoeilijkt wordt. Volgens de koran krijg je nu namelijk ‘eerbare’ en ‘niet-eerbare’ vrouwen samen in één bad.
Sommige vinden de boerkini zelfs onhygiënisch maar dat wordt, gezien de gebruikte textielstof, ten stelligste betwist door de andere.
Het verschijnen van de boerkini in meer en meer van onze zwembaden, geeft diegene gelijk die beweren dat de islam zijn opmars in Europa beetje bij beetje verder zet. Zij vinden dat ook de gemeentebesturen hun steentje moeten bijdragen om daaraan een einde te maken. In dat licht moet waarschijnlijk het amendement aan het zwembadreglement van het Vlaams Belang gezien worden.

Wat ik nu persoonlijk denk over de boerkini, vragen jullie zich misschien af?
In onze Westerse maatschappij vinden (vooral de bestgevormde) vrouwen dat ze fier mogen zijn op hun lichaam, dat bij voorkeur slank en mooi gebruind moet zijn, door de zon of in een solarium. Het lichaam is niet vies en niet aanstootgevend, dus waarom zouden we het bedekken, vinden ze.
Jaren heeft de geestelijkheid het (half)bloot lopen als een zonde beschouwd. Nu dat juk van de kerk afgeworpen is, krijgen we te doen met een andere godsdienst die nog strengere normen oplegt.
Eerlijk gezegd, ik vind dat dit een stap achteruit is. Is de volgende vooruit nu een ‘apart zwembad’?
Mocht ik gaan zwemmen en daar naar een vrouw kijken (ssstt…) dan weet ik wel naar dewelke. Jullie toch ook, hé? Of ben ik nu ook niet eerbaar?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nikab
http://www.lddmiddelkerke.be/uploads/2/9/3/9/2939055/huishoudelijk_reglement_zwembad_goedkeuring.pdf
Koranverzen 7:26, 24:30, 24:31 en 23:59 Regels over kleding voor mannen en vrouwen http://dutch.faithfreedom.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=12430

25-04-2010, 20:07 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Middelkerke telt vier voetbalverenigingen: Gold Star Middelkerke-Leffinge, DAVO Westende, SC Lombardsijde en SK Spermalie. Hoeveel hebben de andere badplaatsen (exclusief Oostende) er? 
Dat zien jullie in de onderstaande tabel waarin jullie ook de afdeling vinden waarin ze optreden.

Middelkerke heeft dus de meeste clubs maar, buiten Spermalie, spelen die op een bescheiden niveau.
Dat kan deels verklaard worden door het aantal inwoners per vierkante kilometer, dat voor onze gemeente het laagst is. Met andere woorden, de kernen waar een ploeg kan gevormd worden, liggen verder uit elkaar.
Koksijde is de absolute koploper. Moeten wij nu jaloers zijn omdat zij een ploeg hebben die in de derde nationale afdeling speelt?
Ik vind het niet en heel wat bestuurslieden van onze ‘kleine’ ploegen zullen het daarmee zeker eens zijn.
Om een ploeg op een dergelijk hoog niveau te onderhouden, is een enorm budget nodig. Om dat te staven, overloop ik even de uitgaven die elke ploeg moet dragen.
De Belgische voetbalbond is de grote slokop: lidgeld van de club in functie van de afdeling waarin gespeeld wordt, aansluitingsgeld voor de spelers à rato van 25 euro per speler, onafhankelijk van de leeftijd en tenslotte de maandelijkse betaling van een verzekering van de spelers.
Dan komt de trainer. Die werkt niet gratis. Hoe hoger de afdeling, hoe duurder, natuurlijk.
En dan de matchen zelf. Ongeveer de helft van de totale uitgaven worden besteed aan premies voor de spelers in functie van de afdeling (en volgens het contract?) en volgens het resultaat. Voor elke speler, ook bij de jeugd, kunnen of moeten er drankbonnen uitgedeeld worden, zelfs na een nederlaag. Tijdens de rust moet koffie voorzien worden voor alle acteurs.
Bij thuismatchen moet de scheidsrechter vergoed worden voor zijn fluitwerk maar hij dient ook nog een nota in voor zijn transportkosten. Na de match moet hij minimaal enkele boterhammen opgediend krijgen.
Voor een uitmatch moet het transport van de spelers georganiseerd worden. Voor de jeugd doen de ouders dat of, aangezien de matchen zo gepland zijn, kan een globaal transport ingezet worden voor twee ploegen tegelijk. Voor de volwassen spelers bestaat er meestal een onderlinge regeling, waarbij geëist wordt dat een minimum aantal spelers in één wagen plaatsnemen, dat om de transportkosten te beperken.
Er zijn natuurlijk nog andere uitgaven. Aankoop van ballen, bijvoorbeeld, om er maar één te noemen.
Een volgende grote zorg voor de bestuurders van een voetbalploeg, is het terrein. Gelukkig neemt de gemeente grotendeels het onderhoud voor zijn rekening. Niet enkel het maaien van de grasvelden, maar ook de voorziening in elektriciteit (verlichting voor avondtrainingen) en water.
De telefoonkosten zijn wel voor rekening van de ploeg.
De gemeente is ook meestal eigenaar van de terreinen. Enkel in Westende is dat de kerkfabriek, die zich daarvoor royaal laat betalen door de gemeente. De accommodaties verschillen nogal. Zo heeft Middelkerke (relatieve) luxe-installaties, daarna volgt Spermalie terwijl Westende en Lombardsijde het moeten stellen met veel bescheidener, weliswaar goed onderhouden, terreinen.
Sommige ploegen hebben ook een betaalde terreinhouder voor het trekken van de lijnen en voor andere klussen.

Kunnen de ploegen uiteindelijk de eindjes aan mekaar knopen? Eenvoudig is dat niet, want een club heeft eigenlijk bitter weinig inkomsten.
De opbrengst van de kantine zal wel de voornaamste zijn. Daarbij komen de entreegelden, betaald door een gemiddelde van 50 à 100 supporters per match van de eerste ploeg en nog minder voor de reserves.
De spelers betalen lidgeld maar dat moet zoals reeds gezegd doorgestort worden aan de Belgische voetbalbond.
Hoe meer initiatief het bestuur aan de dag legt, hoe meer geld er via allerlei organisaties (loterij tijdens de match, bingo- of kaartavond, feestjes, mosselsoupers, …) in het laatje kan komen.
En dan is er natuurlijk de sponsoring en reclame. Aan de kust zijn die eerder schaars. Het komt er op aan zo veel mogelijk lokale zelfstandigen en sympathisanten ervan te overtuigen om een goede daad te stellen en hun steentje bij te dragen. Dit kan de vorm aannemen van een reclamebord rond het veld of bij sommige ploegen van een vermelding in het clubtijdschrift. Sponsors schenken ook meestal uitrustingen en het is de gewoonte dat voor elke thuismatch een weldoener een bal schenkt.
‘Weldoener’ is goed gekozen want veel krijgen ze er niet voor terug, gezien ze er slechts een beperkt aantal mensen mee bereiken.
De gemeente subsidieert ook de ploegen, in functie van het aantal leden. Ik hoorde ooit, in een tamelijk ver verleden, de burgemeesters van Koksijde, Diksmuide, Ieper en Poperinge daarover discussiëren. Omdat sommige ploegen het subsidiegeld gebruikten voor buitensporige contracten met trainers en spelers, vonden zij het gepaster dat enkel nog materiële steun zou geleverd worden. Een wijze beslissing!

Als de uitgaven en inkomsten in evenwicht kunnen gehouden worden, of beter nog, als een voetbaljaar met een overschot kan afgesloten worden om een spaarpotje aan te leggen, dan is dat in de meeste clubs te danken aan de onbaatzuchtige inzet van een aantal vrijwillige bestuursleden en afgevaardigden van de ploegen. Iedereen kent in Westende de legendarische broers Etienne en Gilbert Renty, die reeds respectievelijk 40 en 38 jaar de sterkhouders zijn van DAVO.
Etienne is kantinehouder, secretaris en voorzitter van de beheerraad, Gilbert vult hem aan en zijn eega zorgt er zelfs voor dat de spelers er elke week piekfijn uitzien in een door haar gewassen uitrusting.
De voorzitter is vaak een lokaal politicus/ mandataris die aldus een achterban kan opbouwen en/ of vasthouden. Een nadeel kan dat voor een ploeg nooit zijn.

Tenslotte moeten we het nog hebben over het voetbalspel zelf.
Voetbalploegen zijn er reeds lang niet meer om de dorpsjeugd en – jongeren een aangenaam tijdverdrijf te bezorgen. De helft van de spelers, of meer zelfs, komen uit de wijde omgeving en hebben nog nauwelijks een band met de supporters. Deze ontwikkeling heeft natuurlijk als gevolg gehad dat de spelerspremies fel de hoogte zijn ingegaan.
Ik heb eens de jeugdploegen (duiveltjes niet meegerekend) geteld bij elk van de bovengenoemde badplaatsen. Koksijde (15) en Knokke (11) tronen hoog boven de andere uit. De 5 jeugdploegen van Middelkerke vormen een gemiddeld aantal tussen de andere. Ik zeg dus wel ‘van Middelkerke’. Al die ploegen spelen immers onder de vlag van Gold Star Middelkerke. Ik vraag mij af waarom. Ik ben er zeker van dat dit organisatorisch enkele voordelen kan hebben, maar heel zeker op sportgebied ook enkele belangrijke nadelen. Een jonge Westendenaar die goed wil en kan voetballen, kan dan maar beter direct aansluiten bij Middelkerke, want later wordt dat toch zijn ploeg.
Misschien zijn daar ook betere accommodaties en betere trainers beschikbaar. Dat trekt jonge spelers natuurlijk sterk aan.
Ja maar, zullen de voorstanders van dit systeem beweren, de jonge speler blijft eigendom van de club van oorsprong. Wat dat ook mag betekenen, want sedert het van kracht worden van het Bosman-arrest kan een speler vrij van ploeg veranderen, zonder dat de afstaande ploeg daarvoor ook maar één euro vergoeding krijgt.
Als een speler echt goed blijkt te zijn, zal Middelkerke het beter weten dan zijn oorspronkelijke ploeg en er alles aan doen om die speler in te lijven.
En de zwakkere speler? Die krijgt gewoon geen kans meer om te voetballen.

Besluit
Middelkerke betekent niet veel op voetbalgebied. Gelukkig redt Spermalie nog de eer. Daar hadden ze trouwens vroeger altijd sterke jeugdploegen.
Sommige vragen zich af waarom de kleine ploegen hun krachten niet bundelen en fusioneren. Voorstellen daartoe worden steeds weer afgewimpeld wegens jarenlange betrokkenheid van bestuursleden, door te verschillende financiële toestanden of omdat fusies niet noodzakelijk toelaten naar een hoger niveau te klimmen en er ook te blijven. Veel bestuurslieden willen dat ook niet, perse.
Maar, ook zonder die fusies zou men toch mogen verwachten dat ze in de kern Middelkerke niet enkel de ambitie koesteren om in tweede, ja zelfs eerste provinciaal, te spelen maar dat ze het ook voor mekaar brengen. Misschien later als de huidige jeugd daar rijp voor is?

Bron: http://www.middelkerke.be/resources/2/sport.pdf

13-12-2009, 10:37 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een paar dagen geleden zat ik in mijn wagen te wachten naast het borstbeeld van Freddy Maertens in Lombardsijde. Ik dacht toen “Wie zou ooit dat ‘lumineus’ gedacht opgevat hebben om voor een nog levende ex-wielrenner een ‘monument’ op te richten?”.

Niemand zal in twijfel trekken dat Freddy een zeer talentvol wielerkampioen was, niet te vergelijken met Eddy Merckx natuurlijk, maar Lombardsijde zal er nooit meer zo één hebben. Kijk maar naar zijn erelijst, zie http://www.france-cyclisme.com/maertens.htm. Van 1966 tot 1978 boekte hij de ene overwinning na de andere maar daarna, buiten een ‘raadselachtig’ succesjaar 1981 met een tweede wereldtitel, reed hij nauwelijks nog een prijs tot hij in juli 1987 (eindelijk) stopte.

Spijtig genoeg kwam hij steeds weer in opspraak. Hij werd als geen ander in verband gebracht met al het negatieve wat de wielersport kenmerkt: doping, verkopen van overwinningen en allerlei arrangementen die niets meer met sport te maken hebben. Voeg daarbij het mengen van zaken met sportbeoefening (voorbeeld;: Flandria-ranch in Torhout), slechte investeringen met financiële perikelen tot gevolg, naijver, wondermedicijnen, duivelsuitdrijving uit geloofsovertuiging en overdreven drankgebruik (champagne in de drinkbus!) en het klinkt allemaal niet zo mooi meer.
Natuurlijk loopt een bekend sportman fel in de kijker. Maertens is steeds een dankbaar onderwerp geweest voor schrijvers. Journalisten durven al eens kleine voorvallen uitvergroten en het klopt dat het succes van iemand van gewone afkomst die in een mooie villa woont en met een Mercedes rijdt, niet altijd door iedereen toegejuicht wordt, zeker niet in een dorp.
Freddy was zeker te goedgelovig en sommige figuren zoals Lomme Driessens en andere ‘profiteurs’ hebben zonder enige twijfel misbruik van hem gemaakt. Men kan gerust zeggen dat hij zijn leven te weinig onder controle had. Hij had nood aan een betrouwbaar leider en raadgever. En die schijnt hij nooit gevonden te hebben in het wielermilieu.
Hij mag wel dankbaar zijn dat zijn vrouw Carine hem, niettegenstaande alles, steeds is blijven steunen.
In bovengemeld boek doet Maertens zich echter voor als de ‘gezochte’, die steeds de oorzaak van alle miserie bij andere legt. Waarom was hij het toch altijd die geflikt werd? Waarom heeft hij het steeds weer aan de stok gehad met de wielerunie, met ploegleiders, met sponsors, met de belastingen, met andere renners, ja zelfs tenslotte met zijn boezemvrienden-musketiers Pollentier en Demeyer? Hij spreekt al het negatieve over hem tegen en rechtvaardigt zich met ‘ik was een beroepsrenner’ of ‘iedereen dopeerde zich’ of ‘ik moest toch geld zien te verdienen’.
Waarom was zijn relatie met de inwoners van Westende en Lombardsijde niet zo best? Niet enkel uit naijver!
Ik herinner mij hoe kwaad zijn aanhangers waren toen hij zelfs niet deelnam aan een beroepsrennerwedstrijd in zijn eigen dorp omdat hij andere verplichtingen had. De bijnaam ‘Lippe’, die ze hem gaven, wijzend op zijn manier van spreken en zijn dikke lippen, getuigt ook niet van veel eerbied. De Westendenaars liepen evenmin storm om hem toe te juichen. Vooral tussen burgemeester Soetaert en de ‘Maertens’ boterde het helemaal niet. Dat zal misschien nog wel dateren van de tijd dat vader Gilbert Maertens en Julien Soetaert op elkaar bestrijdende politieke lijsten stonden. De blauwe Maertens, boezemvriend van Raoul Bouve, nam het in 1976 op voor de fusiebelangen tegen de CVP’er en verdediger van de ‘Gemeentebelangen’ Soetaert. Deze weigerde als burgemeester een huldiging voor wereldkampioen Maertens. Later werd toen maar een eigen huldiging georganiseerd. De stoet met een koets met Freddy en Lomme Driessens ging toen demonstreren voor het leeg en gesloten huis van Soetaert, die … met vakantie was in het buitenland.

Op 26 juni 2004 kreeg Freddy Maertens het ereburgerschap van Middelkerke toegewezen en werd het borstbeeld onthuld. De rechtvaardiging daarvoor luidde : “Met zijn 373 overwinningen zette Freddy Maertens de gemeente Middelkerke, na de fusie van Lombardsijde, op de kaart. Hij bleef zich ook na zijn carrière inzetten voor sport”. Klopt dat wel? Hij woont reeds sinds 1988 in Rumbeke! Hij verkocht toen sportkledij, daarna haalde hij als hulpconservator in het nationaal wielermuseum in Roeselare herinneringen op met de bezoekers en sinds februari 2008 werkt hij als gastheer en PR-medewerker voor het ‘Centrum Ronde van Vlaanderen’ in Oudenaarde. Is dat wel echte inzet voor de sport? Was hij ooit ploegleider, leidde hij jongeren op? Neen!

De lezer moet maar oordelen. Ik vind dat men andere adelbrieven moet kunnen voorleggen om op zo’n voetstuk geplaatst te worden. Zelfs Merckx en Van Looy zijn nog op de grond gebleven. En zij waren wel meer wielerkampioen dan onderwerp van roddel en spot.
Dat er een fietsroute naar hem genoemd werd, dat zijn beeltenis op bierkaartjes en champagnecapsules voorkomt, dat lijkt me logisch. Dat hij ereburger wordt, tot daar toe, dat word je ook als je lang genoeg als toerist naar Middelkerke komt, maar een borstbeeld!

01-03-2009, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)