Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Childhood is within me, It stalks me everywhere I go.
It makes me want to head back, To turn around, and go home.
Mijn Kinderziel
Kind zijn is verwondering
Om dagelijkse dingen
Kind zijn is verdriet hebben
En even goed nog zingen
Kind zijn is de waarheid spreken
Net als dronken mensen
Kind zijn is verwachtingsvol wachten
Op het uitkomen van wensen
Kind zijn is veel dromen
En die dromen ook werkelijk beleven
Kind zijn is een snel gevulde hand
En die dan al delend weg geven
Kind zijn is groeien en bloeien..
Koop je artikelen in mijn winkeltje,
dan support je de dieren.
De totale opbrengst
gaat naar de opvang !
https://taofoundation.international/
Bosheks
Liefde en Respect voor Alles wat Leeft ! SAFE THE PLANET !
08-10-2017
Doce de Coco....Same Old Story Again..
Doce de Coco
Brasil Guitar Duo
Stevie Wonder is so special to me. Make you dance with tears in your eyes. His lyrics and music are just awesome . Thank you for brighten up my life !
"Same Old Story"
Born to open for Mankind nature's door A life known by a few
And those who knew that shared Their knowledge fewer cared About what plants could do
For most felt it was mad to conceive That plants thought, felt, and moved quite like we But with instruments Bose would devise Would take Science itself by a surprise, so
On we go to where who knows To a place where there's still non-believers What will it take for heaven sakes For those who find what's real too hard to believe in It's that same old story again.
Born of slaves who died Too soon to realize The need his life would be
Selflessy he gave His wisdom to a way Where first no minds would see
He said if farm land was to be rich We must plant crops to replenish it But it took him persuasion and tests To convince them Canver's way was best, so
On we go to where who knows To a place where there's still non-believers What will it take for heaven sakes For those who find what's real too hard to believe in It's that same old story again. ..
Benny Proot Alain De Coussemaeker bij een verhuis van enkele bomen in februari 2015.
Man dreigt woning en inboedel te verliezen bij burenruzie over bomen
In de Brugse Vondelstraat nadert een burenruzie die al jaren aansleept een nieuw kookpunt. De vete draait rond Alain De Coussemaeker, een natuurliefhebber die met bomen in zijn tuin de lichtinval bij zijn buren inperkt. Na een gerechtelijk bevel verwijderde De Coussemaeker de bomen niet op tijd, waardoor de dwangsom al is opgelopen tot 800.000 euro. De 52-jarige man dreigt nu zijn huis, zijn tuin en zijn inboedel te verliezen.
sam
Bron: eigen berichtgeving, Het Nieuwsblad
In 2013 moesten in de tuin van De Coussemaeker op bevel van de kortgedingrechter enkele bomen verplaatst worden omdat die te dicht tegen de perceelgrens stonden. De man spande toen een heel proces aan, maar werd uiteindelijk verplicht om de bomen te verplaatsen op straffe van een zware dwangsom. De Coussemaeker hield vol dat de bomen er al meer dan 30 jaar stonden en volgens de wet niet verplaatst mochten worden. Hij liet dit vaststellen door een expert, maar de rechters hielden er geen rekening mee.
In december 2014 en februari 2015 liet hij een kraan uitrukken om bomen te verhuizen naar een natuurgebied. "Ik heb nu een gespecialiseerde firma laten komen om de wilg en twee esdoorns voor mijn huis te verplanten", zei hij in december aan onze redactie. "Op die manier hebben ze de meeste overlevingskans, want ze zijn al meer dan dertig jaar oud". De wilg en esdoorns werden, net als eerder enkele kleine bomen, in een natuurgebied in Zedelgem geplaatst. "Dat was de dichtste optie. Zo kan ik ze later nog gaan bekijken. Het blijft vreselijk dat mijn buren me daartoe hebben gedwongen. Wat de bomen achteraan betreft, ben ik dit nog aan het bekijken met de firma. De laatste bomen hebben nog wat voorbereidingstijd nodig. Hopelijk krijg ik die tijd nog van mijn buren", hoopte de natuurliefhebber.
6Foto Proot
Vonnis omzeilen
"Alain probeert het vonnis te omzeilen", reageerde een buurman echter in februari. Enkele bomen stonden namelijk nog altijd te dicht bij de tuingrens, en bovendien had De Coussemaeker enkele bomen ook gewoon verzet. "Wij moeten vaststellen dat enkele bomen ter hoogte van onze keuken gewoon wat meer naar het midden van zijn tuin zijn verplaatst", vertelde een buurman die anoniem wenste te blijven. "Door die bomen wordt zowat de helft van onze tuin bedekt met takken en verliezen wij heel wat zonlicht. Het is jammer dat Alain het vonnis gewoon probeert te omzeilen door die bomen enkel te verplaatsen. In het vonnis wordt immers gevraagd om de bomen te rooien en dat heeft hij nu wel gedaan. Maar die enkele bomen zijn niet voldoende."
"Door die bomen wordt zowat de helft van onze tuin bedekt met takken en verliezen wij heel wat zonlicht."
6Benny Proot
De Coussemaeker had echter een uitleg klaar. "Het rooien van bomen betekent enkel dat bomen ontworteld worden. Ik heb de bomen effectief gerooid en daarna heb ik ze verplant. Mijn buren hebben inmiddels toegegeven dat de bomen die ik in mijn tuin heb verplant niet meer storend zijn, maar blijkbaar vinden ze ook dat het vonnis niet gerespecteerd wordt. Ik hoop enkel dat ik goede afspraken kan maken met de buren en dat we zo tot een overeenkomst komen." De buren waren het er niet mee eens. "Alain zegt wel dat hij een constructief gesprek wil, maar in de praktijk worden zijn beloftes toch niet nagekomen."
"Het rooien van bomen betekent enkel dat bomen ontworteld worden. Ik heb de bomen effectief gerooid en daarna heb ik ze verplant."
6Foto Benny Proot
"Verkoop onvermijdelijk"
De bomen werden echter niet op tijd verwijderd, waardoor De Coussemaeker nu toch dwangsommen dreigt te moeten betalen. De bedragen zijn intussen opgelopen tot meer dan 800.000 euro. "De oostelijke buur dreef mij tot collectieve schuldbemiddeling nadat ze uitvoerend onroerend beslag liet leggen op mijn woning", zegt De Coussemaeker nu in Het Nieuwsblad. "Ze eist bijna 700.000 euro. Nochtans werden alle bomen aan haar zijde verplant tegen februari 2015. De westelijke buur eist 158.000 euro."
6Foto Proot
Een schuldbemiddelaar besliste om het huis en de tuin te verkopen, iets waar een rechter hem ook in beroep in volgde. "De verkoop van het huis is onvermijdelijk", stelt schuldbemiddelaar Kristoff Soete in de krant. Hij zegt dat De Coussemaeker probeert zijn schuldeisers te ontlopen, terwijl een advocaat van de buren stelt dat "alle mogelijke vertragingsmanoeuvres worden gebruikt". De Coussemaekers advocaat voert echter aan dat de dwangsommen deels zijn verjaard, dat ze de bedragen betwisten en dat de buren enkel uit zijn op geld. De Coussemaeker zei op de rechtbank dat hij door de psychologische druk al anderhalf jaar niet meer in zijn woning kan wonen en dat hij rondzwerft in de Ardennen, in Frankrijk en op de Canarische Eilanden.
6Benny Proot
De zaak over de dwangsommen komt op 18 oktober voor de beslagrechter, terwijl het arbeidshof op 3 november een uitspraak doet over de verkoop van de woning. De Coussemaeker kondigde al aan desnoods naar het Hof van Cassatie en het Europees Hof voor de rechten van de Mens te trekken.
Bomen te laat verplant? Da’s dan 800.000 euro
VERKOOP HUIS LIJKT ONVERMIJDBAAR NA ESCALATIE BURENRUZIE
MMB Alain woont al 1,5 jaar niet meer in z'n huis, maar keerde gisteren eens terug naar de tuin.
Brugge De burenruzie over de bomen van Alain De Coessemaeker (52) uit Assebroek dreigt voor de man uit te draaien op een financieel drama. Omdat hij z’n bomen te laat verplantte, eisen zijn buren nu meer dan 800.000 euro aan dwangsommen op. Een verkoop van z’n ouderlijke woning is volgens de schuldbemiddelaar van Alain onvermijdbaar. “Maar daar leg ik me niet bij neer”, zegt de man.
Al meer dan vijf jaar verhit de burenruzie rond de bomen van Alain De Coessemaeker (52) de gemoederen in de Vondelstraat in Assebroek. Zijn naaste buren trokken begin 2013 naar de vrederechter omdat ze vonden dat de bomen in Alains voor- en achtertuin hun zonlicht ontnamen en ze dichter dan de wettelijke vastgelegde twee meter van hun perceel stonden.
In hongerstaking
Als gepassioneerd bomenliefhebber haalde Alain alles uit de kast: hij ging een maand in hongerstaking en putte al zijn rechtsmiddelen uit om zijn gelijk te halen. Uiteindelijk besliste het Hof van Cassatie in mei 2014 dat de bomen moesten gerooid worden. De rechtbank had toen al een dwangsom van 1.000 euro opgelegd per dag dat Alain zijn bomen niet zou rooien. In december 2014 en februari 2015 werden kosten noch moeite gespaard om de vijf esdoorns en een wilg levend te verplaatsen naar een grond in Veldegem. “Te laat”, oordeelden zijn buren die nu in totaal meer dan 800.000 euro aan dwangsommen terugeisen. Volgens Alain deed hij er nochtans alles aan om het vonnis na te leven. “Om oude bomen te verplanten is er normaal minstens drie jaar nodig”, vertelt hij. “Wij hebben het uiteindelijk in twee jaar geklaard. De bomen vellen was voor mij gewoon geen optie. Ik woon in die woning sinds mijn jeugd. Toen ik vier jaar was, overleed mijn moeder. De bomen gaven me liefde, rust en affectie. Mij vragen hen te doden zou hetzelfde geweest zijn als een vader vragen zijn kind te vermoorden.” Er werd enige tijd geleden een schuldbemiddelaar aangesteld die Alain verplichtte zijn woning en bijhorende tuin te verkopen om al een deel van z’n schulden af te betalen. Alain legde zich daar evenwel niet bij neer en ging in beroep. De zaak kwam vrijdagmorgen voor de arbeidsrechtbank in Brugge.
Met tent door Frankrijk
“Dwangsommen zijn een middel om iemand te dwingen een vonnis na te leven”, meent Alain. “Hier is het echter een doel geworden van mijn buren. Ik ben niet koppig geweest en heb mijn bomen wel degelijk verplant. De omvang van de opgeëiste dwangsommen is totaal niet in evenredigheid met de zaak waarover het hier gaat. Waar zijn we eigenlijk mee bezig?” Op 3 november doet de rechter uitspraak over de verkoop van de woning. Op 18 oktober wordt de omvang van de dwangsommen bepleit voor de beslagrechter. Intussen woont Alain al anderhalf jaar niet meer in de Vondelstraat. “Ik kan het psychologisch niet meer aan. Ik trek met de tent door Frankrijk en de Ardennen en sliep zelfs al op de Canarische Eilanden. Pas wanneer er een rechtvaardig vonnis komt van de rechtbank, keer ik terug. Desnoods trek ik naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.”
Deurwaarders: In Naam van de Koning Pakken wat je pakken kan !
In Naam van de Koning Pakken wat je Pakken kan !
Veel mensen hebben wel eens te maken gehad met een deurwaarder en meestal niet op een positieve manier .
Terwijl de Koning en aanhang vakantie vierde in zijn Griekse buitenverblijf, mede bekostigd door de belasting betaler, terwijl ze zelf geen belasting hoeven te betalen, komen zijn vazallen bij weerloze burgers aan de deur om te incasseren.
Lukt dat niet leggen ze beslag op je inkomsten en desnoods je inboedel.
Hierbij gaan ze vaak onwettig te werk.
Voorbeeld:
Er wordt beslag gelegd op je AOW .
In principe kan dat niet, net zo min als op een bijstandsuitkering, want die zitten altijd onder de beslagvrije voet.
Dat weten ze wel, maar dat doen ze lekker toch .
Je komt dan in de problemen met je huur en andere vaste lasten, ook kunnen betalingsregelingen niet meer worden na gekomen en komen die te vervallen en meer van dat soort ellende.
Je moet zo snel mogelijk een site zoeken waar je zelf je beslagvrije voet berekent en dit direct sturen als bezwaarschrift naar de deurwaarder en tevens naar je uitkeringsinstantie .
Hierin eis je dat het geld ONMIDDELIJK met terugwerkende kracht wordt geretourneerd.
Hoewel de uitkeringsinstantie er zelf niks aan kan doen, omdat ze weer afhankelijk zijn van de deurwaarder, is het toch nuttig om ze op de hoogte te stellen.
Tevens moet je een termijn stellen dat het te veel in beslag genomen geld wordt terug gestort, anders gaat de deurwaarder je zeer waarschijnlijk aan het lijntje houden .
Slik niks voor zoete koek want je hebt best nog wat in te brengen .
Bijgaande een schrijven aan een onwillige deurwaarder dat direct een positief resultaat had !
Geachte heer, mevrouw,
Op d.d. ...... heb ik u per brief verzocht de beslagvrije voet met terugwerkende kracht aan te passen en het bedrag dat teveel is ingehouden terug te betalen.
U heeft inmiddels de beslagvrije voet nog steeds niet aangepast,
noch met terugwerkende kracht.
Volgens art. 475d lid 7 Rv moet u met wijziging van omstandigheden die de beslagvrije voet verhogen, onverwijld rekening houden.
Volgens de wetgever moet dit ook met terugwerkende kracht gebeuren.
In het Memorie van Antwoord staat namelijk (Kamerstukken II 1986-1987, 17897, nr. 5, p. 13): "is in onwetendheid te veel aan de beslaglegger betaald, dan moet hij dat onverwijld teruggeven of verrekenen.
" Deze interpretatie is zowel door de rechtspraak, de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders als de Nationale ombudsman overgenomen.
Zie onder andere:
Kantonrechter Leiden 27 februari 2002, PRG 2002/5857
Kamer voor Gerechtsdeurwaarders 20 mei 2003, nr. 233.2002
Kamer voor Gerechtsdeurwaarders 20 juli 2004, nr. 67.2003
Nationale ombudsman 7 augustus 2003, rapport 2003/254
Middels deze brief verzoek ik u:
inhoudelijk op deze klacht te reageren;
alsnog de beslagvrije voet met terugwerkende kracht vanaf 1 april 2013 aan te passen en het teveel geïnde bedrag binnen een week naar mijn bankrekening over te maken. Mijn bankrekeningnummer is: ......
Mocht u hiertoe niet bereid zijn, dan overweeg ik een klacht in te dienen bij de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders en de Nationale ombudsman.
Mocht u binnen een week niet reageren (laatste ultimatum), kunt u rekenen op een van de volgende acties te weten :
Een kort geding om u langs rechtswegen te dwingen de wet op de beslagvrije voet te handhaven ,
de gerechtskosten zijn uiteraard voor uw rekening, tevens de kosten van boetes en incasso's die ik door uw onrechtmatige handelen moet betalen !
Ik ga over tot schuldsanering dat houdt in dat u het in te vorderen bedrag NOOIT zult krijgen !
Datum heden .....
aflopend ultimatum ......
Deze brief zal ik aangetekend versturen, mailen en doorfaxen omdat mij is gebleken dat ..... een onbetrouwbaar kantoor is !
In afwachting van uw antwoord,
Uiteraard ga je niet over tot schuldsanering, want vrijwel zeker zal de deurwaarder over gaan tot terugbetaling, want hij WEET dat hij tegen de wet handelt !
Ironisch: ‘Helft deurwaarders kampt zelf met financiële problemen’
In Memoriam: Eberhard van der Laan: Sociaal, Calvinistisch, maar eiste wel privileges
Zo ontspoord is deze Saoedische coke-prins
Apart businessmodel: 4 dagen aan seks en drugs op een verlaten eiland
11 november 2015 om 10:25
Het zal niet lang meer duren of de ene deurwaarder gaat bij de andere langs om deze aan te sporen een rekening te betalen.
In De Telegraaf meldt een ingewijde dat de helft van de kantoren niet aan de solvabiliteitseisen zou voldoen.
Eigenaren van een deurwaarderskantoor of incassobureau zijn dezer dagen niet te benijden. Eind vorige week verscheen er een rapport waarin incassobureaus werden afgeschilderd als cowboys die te hoge kosten rekenen en onterechte of verjaarde facturen proberen te innen. Wie weigert te betalen wordt niet zelden bedreigd, uitgescholden of ziet zijn privacy geschonden. Incassobureaus konden zich niet verweren door de afzender van het onderzoek weg te zetten als leveranciers van broddelwerk. De studie is uitgevoerd door de Autoriteit Consument & Markt (ACM), het overheidsorgaan waar de Consumentenautoriteit, de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) en de OPTA sinds 2013 in zijn opgegaan. De ACM valt onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Economische Zaken. Alvorens zijn ongezouten oordeel te vellen analyseerden de onderzoekers van de ACM vierhonderd incassobrieven en voerden ze tal van gesprekken met rechters, schuldhulpverleners en andere experts. Kortom, de aanval op de incasso-industrie, waar jaarlijks tien miljard euro in omgaat, is gedegen onderbouwd.
Deze week zijn de deurwaarders aan de beurt. De Amsterdamse gerechtsdeurwaarder Paul van Roon wist de aandacht op zijn beroepsgroep te vestigen nadat De Telegraaf berichtte dat hij door de rechtbank uit zijn ambt is gezet. Van Roon wendde 1,2 miljoen euro van een klantenrekening aan om de tekorten van zijn eigen kantoor weg te werken. Het voorbeeld van Van Roon staat niet op zichzelf. Eerder dit jaar werden twee deurwaarders uit Noord-Holland, Kees Wijers uit Haarlem en Ron Wijburg uit Purmerend, wegens hetzelfde vergrijp geschorst. Tel de onthutsende conclusies van het ACM-rapport bij deze zaken op en wordt zonneklaar dat de gehele incassobranche zich diep in de financiële nesten heeft weten te werken. In de afgelopen jaren werden diverse bedrijven al getroffen door een faillissement, kleine maar ook grotere ondernemingen zoals CreditForce Professionals bv uit Houten dat in juli 2013 onderuit ging, het Algemeen Financieel Incassobedrijf uit Leeuwarden dat al sinds 1948 actief was en het Eindhovense Credit Yard bv, beter bekend van haar dochterbedrijf Inkasso Unie, dat in het voorjaar van 2014 de deuren sloot.
De malaise is ten dele het gevolg van een natuurlijke shake-out. Het aantal incassobureaus is de laatste vijf jaar explosief gestegen, menige brodeloos geworden sportschoolhouder plaatste bij wijze van spreken een bord in de tuin en begon facturen te verzamelen die hij op no cure no pay-basis ging innen. Waren er in 2001 579 incassobureaus, inmiddels zijn het er meer dan 850 – een groei die volgens een trendrapport van ABN Amro vrijwel geheel is ontstaan door de aanwas van eenmanszaken. Hoewel het aantal deurwaarders – in tegenstelling tot eigenaar van een incassobureau geen vrij beroep – rond de vierhonderd bleef schommelen, hebben ook zij het moeilijk. Door de grotere concurrentie en de druk op de tarieven is het inningsrisico geleidelijk van de klant naar de branche verschoven. Daarnaast zijn de griffierechten gestegen waardoor burgers en bedrijven er vanaf zien naar de rechter stappen om een vordering van een paar honderd euro te laten innen: het aantal beslagleggingen is fors gedaald. Inmiddels zouden tientallen deurwaarders technisch failliet zijn.
thinkstock De Europese hoornaar is een bondgenoot van mens, zegt Natuurpunt.
Dieren Na de vondst in het West-Vlaamse Wevelgem van een Aziatische hoornaar, een wesp die een gevaar betekent voor de bijenpopulatie, krijgen imkers verschillende meldingen dat de onschadelijke Europese hoornaars “doodgemept” worden. Dat meldt Natuurpunt, die “de onnodige paniek over allesverslindende monsterwespen” betreurt.
De eerste Aziatische hoornaar in Vlaanderen werd in mei waargenomen in een bijenkast in Oudenaarde. De imkers werden toen opgeroepen om alert te zijn. In tegenstelling tot inheemse wespensoorten, vangt de Aziatische hoornaar honingbijen aan de ingang van een kast.
Lees ook
‘Monsterwesp’ die bijen bedreigt duikt opnieuw op in Vlaanderen
De vondst in Wevelgem was de tweede in Vlaanderen van de soort, die op de Europese lijst van te bestrijden exoten staat. Om de verspreiding tegen te gaan of in te dammen, moeten de nesten verdelgd worden. “Er brak heel wat onnodige paniek los over de exotische wespensoort”, zegt Jens D’Haeseleer van Natuurpunt. “Bij ons en bij tal van imkerorganisaties liepen heel wat meldingen binnen van doodgemepte Europese hoornaars. Zonde, want die dieren zijn erg nuttig en onschadelijk. De Europese hoornaar blijft in tegenstelling tot gewone wespen doorgaans uit de buurt van mensen en heeft het voornamelijk gemunt op andere wespen en vliegen. In die zin is het een bondgenoot voor wie een zomerse barbecue organiseert.”
De Aziatische hoornaar mag ook niet verward worden met de Aziatische reuzenhoornaar, die nog niet in Europa werd waargenomen. Die komt enkel voor in het Verre Oosten en wordt tot 55 mm lang.
Wetenschap & Planeet Wetenschappers hebben een opmerkelijk verschil ontdekt tussen de hersenen van mannelijke en vrouwelijke muizen. Agressie en seksualiteit komen bij mannelijke muizen uit dezelfde hersenregio, maar bij vrouwelijke muizen niet.
Dat blijkt uit een studie die werd gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Neuroscience. Dayu Lin en haar collega’s van de universiteit van New York kwamen al in 2011 tot de conclusie dat bij mannetjes alle vormen van agressie en seksualiteit vanuit dezelfde hersencellen in dezelfde regio van de hypothalamus (een deel van de hersenen) worden aangestuurd.
Lees ook
Nuttige en onschadelijke hoornaars doodgemept door paniek over ‘monsterwespen’
Vrouwtjes
Nieuw onderzoek van Lin en haar team leert echter dat dit bij vrouwtjes niet het geval is. Daar worden agressie en seksualiteit elk afzonderlijk door verschillende hersencellen op verschillende plaatsen in de hypothalamus aangestuurd.
thinkstock
Mens
In een ander wetenschappelijk tijdschrift, The New Scientist, stelt Lin dat de hypothalamus sterke gelijkenissen vertoont bij verschillende diersoorten. De resultaten zouden dus ook betrekking kunnen hebben op mensen. Daphna Joel van de universiteit van Tel Aviv in Israël zegt in hetzelfde vakblad dat er echter voldoende onderzoek is dat aantoont dat de hypothalamus in mensen en muizen van elkaar verschilt.
Milieu Toen masterstudente Anastasia O’Donoghue de eerste maag van een Schotse stormvogel opensneed viel haar meteen de uitzonderlijke hoeveelheid plastic op. Omdat deze vogel nog een tweede maag heeft, hield ze de mobiele telefoon bij de hand.
O’Donoghue doet onderzoek naar plastics in de magen van vissen, maar hielp die dag collega’s bij het opensnijden van de magen van stormvogels.
Lees ook
In 2050 is er meer plastic dan vis in de zee
De meeste stormvogels uit het Noordzeegebied hebben iets van plastic in hun maag. Vaak zijn dat kleine, niet direct opvallende stukjes. Toen student Anastasia O’Donoghue de inhoud van de maag van een stormvogel van de Schotse Shetlandeilanden blootlegde, keek ze op van de uitzonderlijke hoeveelheid plastic.
Omdat stormvogels twee opeenvolgende magen hebben, maakte ze met haar smartphone een filmpje tijdens het openen van de tweede maag.
Grote, harde plastics
Die bleek naast kleine stukjes schuimplastic en lapjes flexibel plastic veel grote, harde plastics te bevatten waaronder een herkenbaar deel van een plastic deksel van een bekend merk instantkoffie.
Na het schoonmaken, drogen en wegen van het plastic bleek deze vogel bijna 5 gram plastic in de maag te hebben. Gemiddeld in de Noordzee hebben stormvogels rond de 0,3 gram plastic in hun maag.
Het 24-jarige Canadese fotomodel Catt Gallinger is het slachtoffer geworden van een verontrustende tatoeagetrend. Ze liet op aandringen van een vriend met paarse inkt een afbeelding in het wit van haar oogbol tatoeëren, wat resulteerde in een ernstige ontsteking en mogelijk permanente blindheid.
Volgens Gallinger had haar inmiddels ex-vriend verzekerd dat het aanbrengen van de bijzondere tatoeage - die sinds 2005 vooral populair is onder gevangenen en in het criminele circuit in Amerika - ongevaarlijk zou zijn. Maar vervolgens ging het helemaal mis. Nadat ze onder plaatselijke verdoving was getatoeëerd had het model veel pijn en begon haar oog op te zwellen.
Een arts die ze bezocht kon niks vreemds vinden, maar omdat Catt stekende pijn, vaag zicht en een dik oog bleef houden, bezocht ze dagen later een tweede dokter die groot alarm sloeg. Op korte termijn moet ze een operatie ondergaan waarbij de irriterende, hard geworden inkt uit haar oog zal worden verwijderd, zo vertelde ze aan de Huffington Post.
De vriend die de tatoeage bij het model aanbracht heeft inmiddels gereageerd op het incident. Hij stelt dat Catt Gallinger zich niet hield aan de nazorg zoals het druppelen van haar ogen. “Als ze dat had gedaan, was er waarschijnlijk niks aan de hand geweest.” In de Verenigde Staten en Canada gaan inmiddels stemmen op om de opmerkelijke tatoeagevorm te verbieden, omdat het regelmatig mis gaat. Het gevaar bestaat namelijk dat de tatoeëerder te dicht bij het netvlies komt en zo permanente schade aanricht.
lees verder onder de foto
AP Crimineel Jason Barnum.
Twee jaar geleden kwam de extreme tatoeagevorm wereldwijd in het nieuws toen crimineel Jason Barnum werd veroordeeld tot 22 jaar cel wegens poging tot moord en een reeks overvallen in Alaska. De zaak kreeg veel aandacht in de media, vooral omdat de veroordeelde er bijzonder angstaanjagend uitziet. Zijn gezicht zit vol tatoeages en vooral zijn rechteroog valt op. Dat is volledig zwart getatoeëerd. Nadat Barnum achter de tralies was gezet, doken in de VS steeds meer mensen op met dergelijke tatoeages in het oog.
Nederland
Ralph Moelker, de zoon van de beroemde Rotterdamse tatoeageartiest Bob, noemt het geval van slachtoffer Catt Gallinger ‘het zoveelste geval van hoe het vreselijk mis kan gaan met deze extreme tatoeagevorm’. Moelker heeft in Nederland nog nooit iemand gezien met een soortgelijke tatoeage, maar denkt dat er mensen zullen zijn met een permanent prentje of gekleurd vlekje in hun oog.
Hij verzekert dat dergelijke, extreem gevaarlijke tatoeages in het legale Nederlandse tatoeagecircuit nooit zullen worden gezet. “Het zijn alleen de enorme freaks die dit, waarschijnlijk onder invloed van drugs, laten doen door onopgeleide, domme thuistatoeëerders die geen weet hebben van de gezondheidsrisico’s en mogelijke complicaties zoals blindheid.”
Moelker vermoedt dat de oogwittatoeages in Nederland alleen achter gesloten deuren worden gezet. “En dan vooral op feestjes waar veel wordt gebruikt.” Hij roept iedereen op die zoiets tegenkomt het gelijk te melden bij de politie en gezondheidsdiensten. “Er bestaat in Nederland geen wetgeving die dit verbiedt, maar die zou er wegens de enorme risico’s wel moeten zijn.” Ralph Moelker wil, als het over de oogwittatoeages gaat, niet spreken over een trend in Nederland. “Godzijdank zijn we daar waarschijnlijk te nuchter voor, maar in andere landen zoals de VS komt het inderdaad steeds vaker voor.”
Zonder enige ervaring
Het zou hem overigens niks verbazen als er binnenkort ook Nederlanders met gekleurd oogwit rondlopen. “Er is momenteel sprake van een verontrustende trend in Nederland: die van de illegale thuistatoeëerders. Ik hoor steeds vaker over feestjes waarbij gasten zonder enige ervaring aan de slag gaan met naaldjes en Oost-Indische inkt. Omdat er veelal drugs in het spel zijn doet het eindresultaat er tijdens het zetten niet toe. Maar achteraf hebben de meeste getatoeëerden er vreselijk veel spijt van.”
De 12-jarige Manon Buijsse uit Gent is sinds vrijdag vermist. Dat meldt Child Focus in een opsporingsbericht
Het meisje is 1,60 meter groot, slank gebouwd, heeft blauwe ogen en halflang bruin haar met geblondeerde toppen. Ze droeg op het moment van de verdwijning een donkere jeansvest met wollen kraag, een donkere jeansbroek, zwarte schoenen met een witte streep van het merk Vans en een topje met het opschrift ‘Barcelona’. Wie meer weet over de verdwijning of waar Manon is, kan contact opnemen met Child Focus op het nummer 116 000 of met de Politie op het nummer 0800 30 300.
Het leukste van het web 92 jaar oud is hij, Charles ‘Chuck’ Svatos uit North Liberty, Iowa. En al sinds 1985 speelt Charles elke week mee met de Iowa Lottery. Dinsdag bleek hij de grote winnaar. Pittig detail: op zijn gezegende leeftijd won hij net de ‘25.000 for life’-prijs. Gelukkig kreeg Charles de optie om die prijs in te ruilen voor een eenmalig contant geldbedrag.
39 jaar lang werkte hij in een zuivelfabriek, in juli werd Charles 92 jaar. Al sinds 1985, sinds de oprichting van de loterij van Iowa, waagt hij zijn kans. Tot nu toe was zijn grootste winst 6 dollar. Dat veranderde toen hij onlangs na al die jaren vijf willekeurige nummers koos in de plaatselijke Gasby’s convenience store en het de juiste nummers bleken.
Lees ook
Rosa (19) wint twee keer de loterij in één week
“Eindelijk is het je gelukt, Chuck!”
“Elk weekend bestelt hij daar een koffietje, vult hij zijn kaartjes in en dient hij die in. Een week later checkt hij zijn cijfers. Hij wist dus een week lang niet dat hij had gewonnen!”, vertelt zijn dochter Doris, die samen met haar papa de prijs ging claimen op het hoofdkantoor van de loterij. Een werknemer bij Gasby’s wist dat iemand bij hen een grote prijs had gewonnen en toen Charles zoals elke week binnenkwam en zijn nummers kwam checken, was hij dolblij voor zijn bejaarde vriend: “Eindelijk is het je gelukt, Chuck!” “Ik dacht dat hij een grap maakte”, vertelt Charles. “Maar het was echt.”
Iowa Lottery
Charles had vijf cijfers juist en wint daarmee de tweede hoogste ‘Lucky for Life’-prijs. De kans om die te winnen is 1 op 1.813.028 miljoen. Gelukkig voor Charles kon de negentiger de prijs - 25.000 dollar per jaar, je hele leven lang - inruilen voor een eenmalig bedrag van 390.000 dollar. “We waren verrast dat hij meespeelde met de ‘Lucky for Life’ op zijn leeftijd, maar met de cashoptie draait het goed uit voor hem”, grijnst Terry Rich van de Iowa Lottery. “Dit is echt een leuke winnaar. Met alle gekke dingen die in de wereld gebeuren vandaag, tovert dit echt een lach op je gezicht. Hij verdient het en het is echt een lieve kerel.”
Naar Hawaï en Zwitserland
Charles vertoeft momenteel in een bejaardentehuis, maar nu hij zoveel geld heeft gewonnen wil hij er volop van genieten. “Ik wil graag naar Hawaï en Zwitserland”, vertelt hij. “Dat zijn plekken waar ik altijd al naartoe wou.” Hij geeft toe dat hij misschien liever het grote lot had gewonnen toen hij nog wat jonger was, maar poseerde toch met een brede smile en een dikke duim omhoog met zijn oversizede cheque.
Flashback naar januari 2010: een jong meisje uit Atlanta (Georgia) was al negen maanden vermist toen haar moeder haar per toeval als prostituee terugvond op de Amerikaanse advertentiesite Backpage.com. M.A. -een schuilnaam- was met andere woorden het slachtoffer geworden van vrouwenhandel. Maar hoe kon ze uit hun klauwen bevrijd worden? Kubiiki Pride besloot zich voor te doen als klant en zo haar eigen dochter te ‘bestellen’. Het gewaagde plannetje werkte, de twee werden op die manier weer verenigd. Hun opmerkelijke verhaal maakt deel uit van ‘I am Jane Doe’, de pittige documentaire rond minderjarige vrouwen die via onlineadvertenties in de seksindustrie terechtkomen. U kan de bundeling van waargebeurde verhalen nu bekijken op Netflix.
M.A. wilde als dertienjarige meid absoluut naar een schoolfeestje, maar mocht niet van haar moeder omdat ze nog te jong was. ’s Avonds glipte ze echter toch het huis uit, een beslissing die haar bijzonder zuur zou opbreken. Ze vond geen lift meer naar huis en dus stapte ze in de wagen van een onbekende vrouw. M.A. werd zo een van de ruim 100.000 kinderen die jaarlijks het slachtoffer worden van mensenhandel in de Verenigde Staten.
Negen maanden lang zou M.A. geen teken van leven geven. Tot een buur plots voorstelde om eens naar het escortgedeelte van de advertentiesite Craigslist te kijken, daar waren in het verleden immers nog al vermiste kinderen opgedoken. “We checkten alles, maar vonden niets. En daar waren we blij mee”, herinnert Kubiiki zich. “Mijn man stelde voor om ook eens de site Backpage onder de loep te nemen. Daar had ik zelf al een koelkast gekocht en enkele kleren verkocht. Geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht dat daar ook kinderen verhandeld werden.”
“Mijn wereld stortte in” “De derde advertentie in het escortgedeelte trok meteen mijn aandacht. Ik zag veel sterren en hartjes, iets wat een kind wel leuk zou vinden. Ik klikte op de link en daar floepte mijn oogappel tevoorschijn.” Kubiiki was zo opgelucht dat de ernst van de situatie haar even ontging. “Het drong in eerste instantie niet tot me door dat ze weinig kleren droeg en vreemde poses aannam. Toen ik echt besefte wat de bedoeling was, stortte mijn wereld in.”
Kubiiki belde de politie, maar daar werd ze eerst nog doorverwezen naar de cyberafdeling. “Dat duurde allemaal te lang, dus besloot ik zelf in actie te schieten. Ik probeerde haar te ‘boeken’ voor 200 dollar (170 euro), tot mijn grote verbazing kreeg ik via de telefoon antwoord. Ik dacht dat er iemand met haar zou meekomen, maar dat bleek niet het geval. Toen ik haar van de trein zag stappen, verliet ik mijn schuilplaats. Ze viel op de grond en begon te huilen. Ze zag er totaal anders uit, veel groter en magerder.”
“Gedrogeerd en kaalgeschoren” De ware omvang van het misbruik kwam nu aan het licht. “Na haar ontvoering kwam ze in een huis terecht waar ze geslagen, verkracht en gedrogeerd werd. Ze werd uitgehongerd, kaalgeschoren en gestoken met een mes. Alles om haar geest te breken. Toen ze verslaafd geraakt was aan de drugs verkochten ze haar op Backpage, alsof het om een occasiewagen ging. Een deel van haar ziel is nu voor altijd weg.”
M.A. was gedurende een jaar niet weg te slaan uit ziekenhuizen, ze probeerde ook nog verschillende keren weg te lopen. “Ze kan niet werken, heeft vaak emotionele inzinkingen en vindt het lastig als er mensen in haar buurt komen”, aldus haar moeder. “School is dus ook nooit een optie voor haar geweest. Ze slaapt op vreemde tijdstippen omdat ze nog altijd nachtmerries heeft.”
I am Jane Doe M.A. als kind.
Proces De vrouw die haar al die ellende bezorgde, kreeg uiteindelijk vijf jaar cel. En de expliciete foto’s, die bleven intussen gewoon online staan. “Ik heb Backpage tientallen keren gebeld, met de vraag ze weg te halen. Mijn dochter was nog een kind, ze was het slachtoffer van een misdaad. Maar ik kreeg het deksel op de neus: verwijderen lukte enkel als ik er fiks voor betaalde. Uiteindelijk namen ze de telefoon zelfs niet meer op.”
Kubiiki bereikte nu het kookpunt. “Op de foto’s zie je duidelijk dat ze nog een kind is, en toch mag Backpage daar geld blijven uitslaan? Dit moest stoppen en dus spande ik een proces aan.”
Rv
“Niet verantwoordelijk” Het verdict betekende voor de 39-jarige vrouw een nieuwe slag in het gezicht. De rechter oordeelde immers dat de site niet verantwoordelijk gesteld kon worden voor de inhoud die erop gezet wordt. “Websites die illegale dingen verkopen, worden offline gehaald. Waarom kan dat dan niet voor Backpage, dat miljoenen verdient aan de verkoop van kinderen?”, klinkt het wanhopig.
Pas in 2017 -zeven jaar later- zou Backpage bezwijken onder druk van nieuwe rechtszaken. De pure seksadvertenties zijn intussen weg, maar de problemen zijn daarmee niet van de baan. “Ik maak nu gewoon -net als vele anderen- reclame in de datingsectie”, stelt een zekere ‘Tyffany’ (18) in de New York Times.
Rv Moeder en dochter opnieuw verenigd.
“Gevaarlijker geworden” Ze kwam in het verdorven wereldje terecht toen ze amper veertien jaar oud was. Voor haar bleken de strengere regels geen goede zaak. “Dankzij die advertenties kon je een klant eerst telefonisch of via sms spreken. Als de toon niet beviel, kon je altijd weigeren. Nu vinden de mannen ons moeilijker en dus laten pooiers ons veel vaker op straat werken. En daar weet je nooit wie je tegen het lijf loopt, het is gevaarlijker geworden.”
Voor Kubiiki blijft het intussen vooral wonden likken. “Haar kindertijd heeft mijn dochter nooit meer teruggekregen. Ik weet dat ze er nog steeds zwaar van afziet. Net als ik trouwens.”
Een nieuwe strategie die wordt uitgedacht bij AXA Bank zal verregaande gevolgen hebben voor het kantorennet. Van de 631 verkooppunten zullen er in 2020 wellicht maar 400 overblijven, of een daling met een derde. Die afslanking kan honderden banen kosten bij de agenten. Dat schrijft De Tijd vandaag.
Zoals de rest van de sector kampt ook AXA, de zesde grootste financiële instelling van het land, met een te zware kostenstructuur. De nieuwe CEO, Peter Devlies, wil de problemen oplossen met een paar maatregelen.
Lees ook
BNP Paribas Fortis gaat 65 kantoren sluiten
Zo legt hij de lat voor elk kantoor op een beheerde portefeuille van 50 miljoen euro tegen 2020, om daarna te groeien naar 80 miljoen. Nu bedraagt het gemiddelde 25 miljoen. Daarnaast moet elke vestiging behalve de zaakvoerder ook een specialist beleggingen, een expert kredieten en een kantoormanager hebben.
Samen met een verlaging van de commissievergoedingen moet dat leiden tot minder, maar grotere kantoren, door fusies en sluitingen. Meerdere bronnen melden aan De Tijd dat het de ambitie is tegen 2020 op 400 kantoren uit te komen, en het cijfer staat ook in een intern document dat de krant kon inkijken.
Een woordvoerder van de bank bevestigt de nieuwe doelstellingen voor de kantoren, maar zegt dat er geen cijfer is voor de beoogde omvang van het netwerk. “De cijfers die circuleren zijn veronderstellingen die ik voor rekening van anderen laat”, zegt woordvoerder Wim Pauwels.
Driekwart van de honing uit de hele wereld bevat resten van het bijengif neonicotinoïde. Dat zijn omstreden bestrijdingsmiddelen die voor sommige teelten in de EU al niet meer mogen worden gebruikt.
Zwitserse onderzoekers hebben in bijna tweehonderd honingmonsters vanuit de hele wereld resten van bestrijdingsmiddelen gevonden. Volgens het wetenschapsmagazine Science zijn de concentraties niet gevaarlijk voor de mens, maar wel voor de bijen. Bijen zijn onmisbaar voor de mens, doordat ze door middel van bestuiving voedsel opleveren.
Honing uit Noord Amerika het meest vervuild
De onderzoekers vroegen vrienden en kennissen over de gehele wereld honing voor onderzoek op te sturen. In zendingen uit Noord-Amerika troffen ze het vaakst bestrijdingsmiddel (86 procent) en in die uit Zuid-Amerika het minst (57 procent). Wereldwijd vertoonde een derde van de onderzochte monsters concentraties die echt gevaarlijk zijn voor bijen. De honing in Nederland is niet onderzocht. In een Belgisch monster werden alle vijf onderzochte neonicotinoïden aangetroffen.
Neonicotinoïden zijn insecticiden die sinds de jaren ’90 in gebruik zijn. Ze werken in op het centrale zenuwstelsel van insecten. Ze blokkeren de overdracht van zenuwimpulsen, waardoor de insecten stoppen met eten, verlamd raken en uiteindelijk sterven door verhongering, uitdroging of doordat ze ten prooi vallen aan andere dieren. De beruchte bijensterfte lijkt voor een belangrijk deel hiervan het gevolg te zijn.
In Vlaanderen en Nederland worden neonicotinoïden veelvuldig toegepast in de bollenteelt, akkerbouwgewassen, kassen en in de (fruit)boomteelt. Een belangrijke toepassing is de behandeling van zaaizaad: vóór het planten krijgen zaden een coating van een neonicotinoïde. Het insecticide verspreidt zich vervolgens door de groeiende plant zodat die giftig wordt voor alle insecten die ervan eten. Tevens komen de gifstoffen via het grondwater in de sloten terecht en doden zo ook vogels
De Dierenambulance Amsterdam kreeg donderdag de melding van een dode zwaan op de A10 net voorbij de Zeeburgertunnel. Hierop gingen de medewerkers direct ter plaatse.
'Terwijl ze in de ambulance werd gelegd zagen we aan de andere kant van de weg haar partner liggen', zo meldt de Dierenambulance op Facebook.
Onvoorwaardelijke zwanenliefde
'Het zou kunnen dat nadat de ene zwaan was aangereden, de ander in de buurt wilde blijven en ook is aangereden. Dit zijn dieren die elkaar niet in de steek laten. Laten we maar denken dat ze nu vredig door de zwanenhemel vliegen. Samen', aldus de Dierenambulance.
Watching the sun Watching it come Watching it come up over the rooftops.
Cloudy and warm Maybe a storm You can never quite tell From the morning.
And it's going to be a day There is really no way to say no To the morning.
Yes it's going to be a day There is really nothing left to Say but Come on morning.
Waiting for mail Maybe a tail From an old friend Or even a lover.
Sometimes there's none But we have fun Thinking of all who might Have written.
And maybe there are seasons And maybe they change And maybe to love is not so strange.
The sounds of the day They hurry away Now they are gone until tomorrow.
When day will break And you will wake And you will rake your hands Across your eyes And realize
That it's going to be a day There is really no way to say no To the morning.
Yes it's going to be a day There is really nothing left to say but Come on morning...
Dan Fogelberg
"From The Morning"
A day once dawned and it was beautiful A day once dawned from the ground Then the night she fell and the air was beautiful The night she fell all around
So look, see the days The endless coloured ways And go play the game that you learned From the morning
And now we rise and we are everywhere And now we rise from the ground And see she flies, and she is everywhere See she flies all around
So look, see the sights The endless summer nights And go play the game that you learned From the morning
D'r is een Amsterdammer doodgegaan.. R.I.P. Eberhard van der Laan..Amsterdam huilt ..
Amsterdams Parfum
Ik leef op Amsterdamse lucht Vanaf mijn vroegste kindertijd Ik raak het Amsterdams parfum Zelfs in mijn dromen zelden kwijt Die geur van olie, teer en touw Van uitlaatgas en duivenstront En zelfs als het een beetje waait De adem van de havenmond
Mijn Amsterdam, mijn wereldstad Ik ruik haast altijd jou erbij Tot in den verste vreemde toe Mijn eigen stinkstad aan het IJ Mijn Amsterdam
Zo'n avond in de late herfst Als ik gelukkig en alleen Een rondje langs de grachten maak En niets dan nevel om mij heen Terwijl op ieder woonschip Weer een kromme schoorsteen dapper rookt Dan krijgt de mist de scherpe geur Van kacheltjes op hout gestookt
Mijn Amsterdam, mijn warme jas Ook als de winterkou me bijt En alle nachten donker zijn Dan walm je van geborgenheid Mijn Amsterdam
De geur van de cacaofabriek Hangt nog in sluiers om de dag Dat ik in het Mirandabad Mijn eerste grote liefde zag Een echte man van vijftien jaar Bij wie ik op de fiets daarna De Amstel langs reed in een wolk Van bitterzoete chocolade
Mijn Amsterdam, mijn tweede ik Voor wie ik elke dag nog val Mijn minnaar die mij nooit verlaat Van wie ik altijd houden zal Geen stad die zo de zinnen steelt Geen stad die zo het hart versterkt Geen stad brengt zo mijn hoofd op hol Geen stad die zo bedwelmend werkt
Mijn Amsterdam, mijn roezemoes Mijn onversneden eerste keus Met veel meer body dan Bordeaux En Jezus wat een mooie neus Mijn Amsterdam..
D'r is een Amsterdammer dood gegaan Hij zat gewoon in z'n café te kaarten Hij kreeg een glaasje bier van tante Sjaan En hupsake hij gaf de pijp aan Maarten De dokter was gebeld Stond met de deurknop in zijn hand En Tante Sjaan die lag voor pampus in d'r ledikant De GGD u kent dat wel, wat was dat gauw gegaan En allemaal zo rond het 700 jaar bestaan
D'r is een Amsterdammer dood gegaan Hij stond gewoon zijn pierement te draaien Hij zong het lied "Bij ons in de Jordaan" En even later was ie naar de haaien De tram stond even stil En iedereen die liep te hoop Heel even maar ze moesten gauw weer naar de bioscoop Maar in het oog van 't orgelvrouwtje blonk een dikke traan En allemaal zo rond het 700 jaar bestaan
Hij was veel meer een probleemoplosser dan politicus. Eberhard van der Laan handelde praktisch, doelgericht en met volle overgave.
Niemand kon met meer overtuiging zeggen dat Amsterdam de allermooiste stad van de wereld is. Eberhard van der Laan zei het vaak en graag, en zo stellig dat er geen ruimte overbleef voor enige twijfel aan de juistheid van zijn bewering.
Ook bijzonder: hij zei het met zoveel charme dat mensen buiten Amsterdam er geen aanstoot aan namen. Van der Laan was chauvinistisch zonder dat het voor arrogantie versleten kon worden.
Wat hielp was dat zijn liefde voor Amsterdam geen pose was. Voor Van der Laan bestond er echt geen mooiere stad dan de stad waar hij in 1975 kwam wonen en waarvan hij 35 jaar later benoemd zou worden tot eerste burger.
Optimistische calvinist Een 'optimistische calvinist die graag dingen wil veranderen', zo noemde Van der Laan zichzelf. Een beschrijving waarin meerdere contradicties schuilgaan, zoals ook de gecompliceerde persoonlijkheid Van der Laan een vat vol ogenschijnlijke tegenstrijdigheden was.
Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik zo'n haast heb.
Van der Laan in 2014
Diep van binnen was Van der Laan een klassieke sociaaldemocraat voor wie de spreiding van kennis, inkomen en macht een centraal uitgangspunt vormde, maar in de praktijk opereerde hij toch vooral als een pragmaticus die politieke problemen het liefst met een juridische blik tegemoet trad.
Hij kon oergeestig uit de hoek komen, was attent en meelevend, maar ook bot en keihard als hij dat nodig vond. Van der Laan had een grondige hekel aan protocol, maar kon zich ernaar schikken als de situatie daarom vroeg.
Hij wilde altijd winnen en had een gigantische geldingsdrang, maar was geen ijdeltuit die graag aanschoof bij televisieshows. "Dan moet ik zeker gaan debatteren met zo'n nitwit die er de ballen verstand van heeft," kon hij antwoorden als zijn medewerkers hem probeerden te overtuigen om toch eens in te gaan op een uitnodiging van De wereld draait door.
Politiek met een kleine p Voor iemand die meer dan veertig jaar actief was in de politiek hield Eberhard van der Laan een opvallende afkeer van politiek. Politiek stond in zijn ogen voor geruzie en gekonkel, voor partijpolitieke spelletjes, voor gedoe.
Hij begreep de machinaties van het politieke bedrijf maar wist zich er gedurende zijn hele loopbaan zoveel mogelijk te onttrekken aan 'politiek met een kleine p', zoals hij dat zelf noemde.
"Laten we dit nou alsjeblieft niet politiek maken," kon hij als burgemeester de gemeenteraad vaderlijk toespreken. Niet zelden stuurde hij de besluitvorming vervolgens in de richting die hij al ver van tevoren had uitgestippeld.
Voor Van der Laan was politiek een middel om dingen voor elkaar te krijgen, en soms een noodzakelijk kwaad dat in stond tussen het resultaat dat hij voor ogen had en de uiteindelijke uitkomst.
In 1978 verscheen het eerste interview met Van der Laan in het afdelingsblad van de PvdA, de partij waar hij twee jaar eerder lid van was geworden.
Van der Laan studeerde rechten en hielp bij de Ombudspost in Oud-West huurders die in de clinch lagen met hun huurbazen. Het artikel ging over het door hem opgerichte actiecomité Handhaaf de Huurbescherming, waarin meerdere partijen ten strijde trokken tegen woonplannen van het kabinet.
"Het (is) een actie voor en door huurders, en geen partijpolitieke actie. Als dit soort zaken partijpolitiek vertaald wordt, gaan er allerlei onduidelijke, door de partijpolitiek bepaalde of door de coalitie bepaalde zaken een rol spelen," sprak de toen 23-jarige Van der Laan. De kop boven het stuk: 'Ik snap toch al zo weinig van de politiek.'
'Zomaar een gedachtekronkel' Daarmee maakte hij zichzelf kleiner dan hij was, zoals hij dat vaak zou blijven doen. Dan zei hij in een raadsdebat quasinederig: "Sta mij toe om als eenvoudige benoemd dienaar van de gemeenteraad hier ook iets over te zeggen," om vervolgens een weldoordacht vertoog af te steken.
Of hij introduceerde zijn mening over een controversieel onderwerp als 'zomaar een gedachtekronkel' en kwam dan met een messcherpe analyse van het probleem, inclusief een door hem bedachte oplossing.
"Hou toch eens op met die flauwekul!" riep GroenLinks-wethouder Maarten van Poelgeest eens geërgerd tegen Van der Laan nadat hij in een collegevergadering voor de derde keer had gezegd dat hij 'als benoemd burgemeester eigenlijk geen mening mocht hebben'.
Van der Laan had namelijk overal een mening over, voelde precies aan hoeveel politieke speelruimte hij had en wist die geregeld tot het uiterste op te rekken.
Oorlog Van der Laan groeide op in Rijnsburg, als jongste van een gezin met zes kinderen. Zijn ouders waren in de oorlog actief in het verzet, hun woning diende als uitvalsbasis voor de knokploegen van onder anderen de gebroeders Johannes en Marinus Post.
De oorlog drukte een zwaar stempel op het doktersgezin. Bij iedere dodenherdenking barstte zijn moeder uit tranen uit, zijn vader ging de tuin in om te schoffelen, zo vertelde Van der Laan op 4 mei 2014 bij de nationale herdenking op de Dam.
Krakersproblematiek Op het Visser 't Hooftlyceum ontpopte Van der Laan zich als een snelle leerling met een activistische inborst. Hij schreef scherpe stukken in de schoolkrant, werd voorzitter van het leerlingenparlement en regelde dat Cuby + Blizzards kwamen optreden op een schoolfeest.
Na een mislukte studie geneeskunde in Brussel streek Van der Laan in 1975 neer in Amsterdam om rechten te studeren aan de Vrije Universiteit.
Hij trad toe tot de faculteitsraad, en werd in 1976 lid van de PvdA. Samen met D66'er Roger van Boxtel zette hij een (succesvolle) actie op poten om de huurbescherming te behouden, hij hielp mee met het beteugelen van de krakersproblematiek en kwam in contact met Jan Schaefer, de roemruchte wethouder Volkshuisvesting die Van der Laan in 1982 als assistent aannam en die zo Van der Laans grote politieke leermeester werd.
In 1989 haalde Felix Rottenberg Van der Laan over om raadslid te worden, een functie die hij acht jaar lang naast zijn werk als advocaat vervulde, eerst bij Van Doorne en vanaf 1992 voor het door hemzelf opgerichte kantoor Kennedy Van der Laan. Van der Laan bedreef politiek in de stijl van Schaefer: pragmatisch, oplossingsgericht en met het hart op de tong.
Woede-uitbarstingen Bekend werd zijn ongenadige uitval tegen een boze witte man (ook toen bestonden die al) tijdens een AT5-debat onder leiding van Ton van Royen in café De Kroon. "U bent een ouwehoer, u bent gewoon een ouwehoer!" beet een furieuze Van der Laan de man toe die hem verweet nooit met echte Amsterdammers te spreken.
"Flikker toch op, ik woon in De Baarsjes, waar woon jij? Ouwehoer!" Zijn woede-uitbarstingen waren niet gespeeld. Als Van der Laan boos was dan was hij ook echt boos. Maar als hij aan jouw kant stond, dan ging hij ook voor je door het vuur, merkten mensen die met hem te maken kregen.
Het paste bij zijn onmatige karakter: hij werkte veel te hard, rookte veel te veel en leefde ongezond. Niemand kon sneller een schaaltje ossenworst naar binnen werken dan Van der Laan. Alles of niks, dat was de modus operandi van Van der Laan, en het was aanzienlijk vaker alles dan niks.
Ook nadat Van der Laan de gemeenteraad had verlaten bleef hij nadrukkelijk betrokken bij de Amsterdamse politiek. Van der Laan fungeerde als vraagbaak, juridisch adviseur en probleemoplosser: als zich een ingewikkeld probleem voordeed, kreeg Van der Laan een belletje vanuit het stadhuis.
Eind 2008 deed de PvdA opnieuw een beroep op Van der Laan, maar dit keer kwam het telefoontje uit Den Haag. Of hij er wat voor voelde om Ella Vogelaar op te volgen als minister van Wonen, Wijken en Integratie. En al ging Van der Laan een stuk daadkrachtiger te werk dan zijn weifelende voorganger, hij zou zich achteraf maar zelden positief uitlaten over het Haagse avontuur dat door het voortijdig vallen van het kabinet nog geen anderhalf jaar zou duren.
Het stak Van der Laan dat hij niets waar hij aan was begonnen af had kunnen maken, en de Haagse slangenkuil stond wat hem betreft te ver af van wat hem dreef: problemen oplossen voor normale mensen.
Ongekende dadendrang Door de stoelendans in de PvdA - Wouter Bos verliet de politiek, Job Cohen werd partijleider - kwam in 2010 de droombaan vrij voor Van der Laan: het burgemeesterschap van zijn stad.
Mateloos bleef Van der Laan. Zijn werklust, die voortkwam uit een calvinistisch plichtsbesef en een ongekende dadendrang, grensde aan het ziekelijke. Telkens nam hij zich voor minder hard te gaan werken, taken over te dragen en meer tijd vrij te maken voor zijn gezin, telkens verviel hij na verloop van tijd weer in zijn oude gedrag.
Hier, en nog eentje voor straks.
Tegen iedere dakloze die een peukje kwam bietsen
Wethouders en naaste medewerkers maakten zich zorgen over de roofbouw die Van der Laan pleegde op zijn lichaam. Na de inhuldiging van koning Willem-Alexander in 2013 stortte Van der Laan in. Kort erop werd bij hem prostaatkanker geconstateerd.
Tijdens zijn behandeling werkte Van der Laan stug door: 's ochtends werd hij in alle vroegte bestraald in het Antoni van Leeuwenhoek, een uur later was hij vaak alsnog als een van de eersten op het stadhuis. Doorwerken, doorvechten, altijd maar doorgaan.
"Ik heb me weleens afgevraagd waarom ik zo'n haast heb," zei in de zomer van 2014 in de Volkskrant. "Mijn ziekte kan daar ook een rol in hebben gespeeld, zonder dat ik me daarvan bewust was. Als je voelt dat er een paar moeren en schroefjes los zitten, krijg je meer haast."
Haast had hij altijd, de stad was immers nooit af en de sociaaldemocratische idealen nooit vervuld, maar in zijn contact met Amsterdammers was Van der Laan nooit haastig. Voor het jaarlijkse daklozenontbijt in café Amstelhoeck nam hij uitgebreid de tijd, de drie pakjes sigaretten die hij meenam gingen steevast op.
"Hier, en nog eentje voor straks," zei hij tegen iedere dakloze die een peukje kwam bietsen bij de burgemeester; lachend ging hij met iedereen die erom vroeg op de foto. Iemand die de burgemeester wanhopig aanklampte met zijn droevige levensverhaal kreeg zijn kaartje.
"Beloof je me te bellen?" zei hij dan dwingend, om het volgende moment in te haken bij een paar mannen die in kennelijke staat en uit volle borst 'een pikketanissie gaat er altijd in' zongen.
Van der Laan kon streng zijn, hij kon empathisch zijn, hij kon uitbundig vrolijk zijn of strontchagrijnig. Maar bovenal was Eberhard van der Laan altijd volstrekt authentiek.
- Geliefd was hij altijd al, maar nadat Van der Laan meldde dat hij ziek was steeg zijn populariteit tot ongekende hoogte: De burgemeester die een volksheld werd.
- Een burgervader die geliefd was bij alle Amsterdammers, maar ook een harde bestuurder die werd gevreesd door zijn ambtenaren. Joviaal en charmant, maar soms ook bot en bloedchagrijnig. Een straatvechter met een hekel aan verliezen: Amsterdam is zijn geliefde, integere doordouwer kwijt.
Dieren In het West-Vlaamse Wevelgem is voor de tweede keer in Vlaanderen een Aziatische hoornaar gespot, een wesp die een gevaar betekent voor de bijenpopulatie. Dat meldt de Krant van West-Vlaanderen. “Onze honingbijen hebben er geen verhaal tegen. Bij een prospectie is er voorlopig geen nest gevonden maar in Nederland zetten ze zelfs drones met warmtecamera’s in om de nesten te vinden”, zegt Tim Adriaens, expert exoten bij het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek (INBO).
De eerste Aziatische hoornaar in Vlaanderen werd in mei waargenomen in een bijenkast in Oudenaarde. De imkers werden toen opgeroepen om alert te zijn. In tegenstelling tot inheemse wespensoorten, vangt de Aziatische hoornaar honingbijen aan de ingang van een kast. De soort vormt niet alleen een nieuwe bedreiging voor de imkerij, maar kan ook een probleem worden voor de inheemse bestuivers, zoals zweefvliegen, solitaire bijen, muggen en andere insecten die bestuivingsdiensten leveren. Ze staat daarom op de Europese lijst van te bestrijden exoten.
Om de verspreiding tegen te gaan of in te dammen, moeten de nesten verdelgd worden. De kunst is het nest te vinden, zegt Adriaens. “Vandaag is een prospectie uitgevoerd maar er werd geen nest gevonden. Vermoedelijk ging het om een individueel exemplaar. In Nederland zetten ze zelfs drones met warmtecamera’s in om de nesten te vinden. De brandweer van Zwevegem heeft ook drones maar bij ons zijn ze nog niet ingezet.”
De soort werd in 2004 met een lading Chinees aardewerk in Frankrijk binnengebracht. Sindsdien verspreidt de wesp zich met 60 tot 100 kilometer per jaar en in november 2016 werd een eerste nest aangetroffen en vernietigd in Guignies in de provincie Henegouwen.
Dieren Ben jij ook zo iemand die bij het zien van een spin meteen een schoen of boek zoekt, dan denk je in het vervolg best even twee keer na. Spinnen doden trekt immers meer spinnen aan. Dat zegt Koen Van Keer, spinnenspecialist van Natuurpunt, aan VTM Nieuws. “Leef er gewoon mee samen. Ze doen niemand kwaad, integendeel.”
De herfst is inmiddels in het land, en daarmee ook de spinnen. Niet dat ze zijn weggeweest, want spinnen zijn er altijd. “Spinnen zitten vaak al de hele tijd in huis en verlaten nu pas hun web”, zegt Van Keer, “om op zoek te gaan naar een vrouwtje. Ze verlaten hun web en vallen zo sneller op bij mensen.
Maar ook al heeft u het niet begrepen op spinnen, ze doden is volgens Van Keer geen goed idee. “Dat heeft juist een omgekeerd effect”, klinkt het. “Spinnen doen niemand kwaad, integendeel. Ze eten andere insecten op en zijn dus zeer nuttig in huis. Als je een spin gaat doden, is er meer voedsel voor andere spinnen en zullen ze meer eitjes gaan produceren, waardoor er dus meer spinnen zullen bij komen.”
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
