Er kan bij mij eindelijk nog eens een snipperdagje af om met Linda te gaan wandelen. Van onze voordeur tot Herentals station is nauwelijks een uurtje reizen. Toch hebben we er dan al twee treinritjes opzitten. Ons eerste wandeluurtje wordt ingevuld door de Streek-GR van de Kempen. Los door de Looyse stad tot standbeeld ‘Potteke Vol’ en het kasseitje in het begijnhof. Strookje bos nu tot de vistrap op de Kleine Nete. Vervolgens langs ziekenhuis en watertoren naar de volgende groene strook. De klim van de kruisweg tot de Toeristentoren die liepen we al tientallen keren. Het is opletten voor de markering maar we komen er feilloos doorheen en stappen monter door de Kempense bossen in noordelijke richting. Denken we toch … want we spelen de roodgele markering even kwijt. Kunnen ze invullen met de pijlen van de Herentalse Wandelclub, onze gastheren voor vandaag. Zij blijken trouwens verderop netjes aan het handje van de GR route te lopen. Het terrein wordt meer open, landerijen eigenlijk, doorkruist door zandpaden. We stappen middels een bruggetje over rivier de AA. Duiken verderop de Kempense sparrenbossen in tot de Heggekapel en zijn bidweg. Startzaal De Kouter ligt dan vlakbij, we zijn anderhalf uur onderweg.

Uit informatie die we onderweg van wandelaars oppikten hebben we al een kleine helft van de 10 km lus afgelegd. De tweede helft sparen we op voor de terugweg. Rest dus twee lussen van respectievelijk 7 en 5 km, zoals door de parkoersmeester aangeboden. Wij pikken er eerst de 7 km uit. Na de dorpsachterafjes stuurt onze gastheer ons richting Heikant en Lille. Elke hoeve heeft hier zijn naam, Willaerthoeve, Hessehoeve etc.. Blijven vertedert in het landelijke staan bij een pasgeboren kalf. Schattig toch, die prille natuur ! Na de akkers en weilanden volgen stille straten, de werkmens is niet thuis. Landelijke lentegeur prikkelt onze reukorganen. Bij de dorpskerk van Poederlee weten wij de pauze vlakbij. Wegenwerkers zijn vriendelijk maar we hinderen elkaar, ik meld het aan de organisatie, die meteen op pad gaat voor de nodige aanpassingen aan het parkoers. 

Hoog tijd voor een soepje. Komt Jeroen daar niet aan, heeft net als ik een goed gekozen snipperdagje. We gaan samen op pad tot de splitsing van 5 en 7 km. Bij Schrieken ‘genieten’ we nog eens van de landelijke geuren. Leuk kort lusje trouwens met heel wat groen en onverhard. Het kan hier.

Tijd voor de terugweg met de groeten van Jo en Lowie. Bij haast zomerse temperaturen stappen wel langs het voetbalterrein richting sparrenbossen. Het terrein gaat over in tarmac en landelijk. Bij een steenweg zoeken we rivier de AA op. Ruilen hem in voor jong bos, Den Haert genaamd. Op de velden laat de boer zijn beer los. Ploegend door de diepe voren getrokken door zijn tractor houden wij de adem in. Paadjes langs rossige grachten sturen ons het open land in. Tarmacjes volgen langs enkele huizen tot het volgende bos. Ik herken plots de GR route van Lichtaart naar Herentals en dus pikken wij deze op. Kruisen nog een paar keer de wandelroute maar volharden langs de spoorbaan en de chalets van het Hermelijnpad in onze boosheid. Komt dus goed. We ‘pakken’ de bulten rond de Toeristentoren, dalen af bij de Kruisweg en doen een terrasje in centrum Herentals. Omstreeks 18:00 zijn we terug in Hemiksem na een heerlijke haast zomerse wandeldag.