Perron 5 in Antwerpen-Berchem deel ik onder meer met Rudy, Xavier en een wandelmaatje van Club 76. Heb me voorgenomen dit jaar twee midweekse wandeltochten per maand te stappen. Linda geeft forfait, vreest de modder van de Wijngaardberg, maar dan ben ik net in mijn sas, hoe vettiger hoe prettiger. Het perron in Wezemaal ligt er gevaarlijk glad bij, we zijn gewaarschuwd. In de startzaal, onder de prachtige en sobere Wezemaalse kerktoren waarschuwt ook Hugo voor gladheid op het parkoers.

Zoals de meesten spreek ik de parkoersbouwer tegen en loop de kleine lus van de 27 km eerst. Ze voert mij langs de markt en het Marktsteegje naar de Langestraat, die ik al liep komend van het station. Grijze vogels zetten de westelijke landing op Brussels Airport in, de wandelaars moeten oostwaarts langs de Olivierstraat. We stappen door een vallei tussen de Rotselaarse Middelberg en de Wijngaardberg in, tot aan de grens met Gelrode. Verrassing bij het Waterloospad en zijn fruitgaarden. De organisatoren bieden ons een jeneverke aan. Diegenen die de 27 km vol maken kunnen er zelfs twee keer van genieten, klasse toch ! Ik wordt bijgehaald door Annie & Willie (Kessel). Hier loopt trouwens schoon volk rond vandaag. We ploeteren samen door de modder onderaf de Wijngaardberg in onze retour naar de startlocatie. Mijn maatjes lopen door, ik ga voor een broodje met koffie, snel Yvan Le Terrible groetend. 

Het is zowaar zonnig als ik mij terug op gang trek, geen Bibbertocht dus vandaag. Achterafjes en een tarmacje loodsen mij naar de A2. We lopen parallel de snelweg en de Wijngaardberg tot de brug over de verkeersader. Even kasseitjes van het Poellekenspad en dan klimmen, de Beniksberg op. Wordt kilometers lang genieten van heide, berken, bosjes, grasvlaktes en magistrale vergezichten. Ook Viking heeft er zin in, stoomt mij vrolijk voorbij. Paar ‘vettige’ strookjes richting Hellegat, clubmaatje Jakke wordt mijn gezel. Langs de Donkerstraat, deels een holle weg gaat het verhard richting klassieke rustpost in Gelrode. Er komt nog meer bekend volk op ons af, heerlijk gezellig.

De Jakke is in Gelrode gestart en loopt samen met mij de lokale lus van 8 km, ik zal uit mijn pijp moeten komen ! We beklimmen de Liedeberg en gaan dan heerlijk zwerven door de bossen van ’s Hertogenheide. Zijn open plekken zijn dicht begroeid met hoge heide. Het parkoers is vrij technisch na Schaapsvijver, inclusief een paar natte oversteekjes. Golft bijwijlen ook lekker op en neer. Mijn maatje moet geduld hebben, ik wandel een versnelling trager dan hij. We genieten allebei van de rustende natuurlijke pracht en keuvelen er verder gezellig op los. Ruilen de bosrijke omgeving in voor veldwegen in de buurt van de A2. In het dal zien we de kerk met zandsteentoren van Gelrode al liggen. Een pittig technische holle weg voert er ons naartoe. Samen nog een borrel, de Jakke gaat naar huis.

Ik heb nog een kleine 7 km te gaan. Bij een frisse wind stap ik van de kerk richting kasseitjes en Moedermeule. Passeer Nestor hoog in de akkers, fruitgaarden eigenlijk. Het terrein ligt er nattig, slijkerig bij. Duik het Waterloospad naar beneden … recht naar de jeneverstand ! Mmm dat smaakt. Mag de brandstof meteen aanspreken voor een eerste klim van de Wijngaardberg. Tussen appelen en peren of althans zij die ze voortbrengen gaat het stevig omhoog. Over het duin is het genieten van prachtige vergezichten met in de onmiddellijke nabijheid wijngaarden. Het bosstrookje wordt terug een klim tot een beukenbos. Even zakken en dan blijven we een eind op het kruin lopen. Technische afdaling en een weidse boog om het magistrale kruisbeeld. De finish komt in zicht een paar straatjes verder.

Even tijd voor een drankje en dan wacht de trein samen met de maatjes van deze morgen. Tjonge, die gepensioneerden beseffen niet wat een mooi leven ze hebben … Bedankt lieve mensen van wk Werchter, het was een heuse top wandel dag vandaag.