Ik zit er al jaren mee in mijn hoofd … het Adeps wandelen. Het moet er maar eens van komen, ondanks de beperkingen van het openbaar vervoer in Wallonië, 2018 wordt mijn Adeps jaar ! Begin eraan met een makkie, startlocatie 750 meter van treinstation Braine-l’Alleud, toevallig de lijn van Antwerpen naar Charleroi. En toch gaat het bijna mis ! Kan gelukkig fluo markeringen van de organisatie oppikken en tegendraads vele wandelaars naar de verscholen startzaal stappen. Het typisch Waalse, beetje aftandse zaaltje gonst van de activiteit. Ik bied mijn gratis verkregen Point Vert kaart aan en betaal 5 Euro, twee als contributie voor de tocht en drie voor de jaarkalender. Democratisch toch ! Stel vast dat de consumpties ook duurder zijn dan bij ons, maar heb daar nu verder geen oog voor.

Adeps dat is wandelen zonder rustposten en met afstanden per 5 km vanaf 5 tot 20 km. Ik krijg en papiertje mee ‘pour les ballisages’ waar ik verder niks mee doe. De markeringen zijn kleurrijk, duidelijk. Ik volg aanvankelijk het groene ‘parcours commun’. Een paar straten met duidelijk gemarkeerde parkeer mogelijkheden en dan een oude spoorbaan op, puur natuur. De 5 km gaat van ons weg en de anderen mogen langs tarmacjes en een vettig paadje genieten van bolle akkers en een zicht op Braine. We vervolgen met schattige steegjes van de stad langs een riviertje, denkelijk de Hain. Opvallend hoeveel joggers gebruik maken van het parkoers, ja zelfs een paar mtb’ers flitsen mij voorbij. Le Lac du Paradis en eerste afcheckpunt na 4,25. Heerlijk wandelen rondom een recent aangelegd meer dat ik vorig jaar ontdekte dankzij de Marcheurs du Hain.Ook de 10 km gaat van ons weg en ik ben plots helemaal alleen. Een leuke holle weg en le Sentier de Timpe et Tard loodst mij door de golvende akkers van Ophain. In het dorp dokker ik over kasseitjes voorbij de splitsing van 15 & 20 km en dan richting autobaan. Even wat huisjes kijken en dan kiezen voor de Promenade du Seigneur Isaac. Fout lopen kan niet want je botst telkens op een markering met duidelijke rode X. Prachtige holle weg tot de spierwitte kapel van Notre Dame des Belles Pierres, nog 9 km te gaan volgens de organisatie.

Hoog in de weilanden waar ik ooit zomers tussen de Limousins liep, pal op de wind tot een eenzame hoeve en verder door het stille land tot rand Lillois. Tarmacje door jong bos nu met aan weerskanten de borden van Vivaqua, waterwingebied. Het parkoers van de 15 km sluit opnieuw aan als ik, nog steeds moederziel alleen, dwars door de velden loop richting verweerde spoorbrug. Duik onder de snelweg door en loop er parallel mee, lekker verscholen in het groen. Plots een bedrijvenzone met Baxter nadrukkelijk aanwezig. Enkele wandelaars houden er een kouwelijke picknick op de bankjes, ik loop gewoon door. De markeringen worden intussen bizar. Nog te lopen afstand gaat omhoog i.p.v. omlaag, negeer de boodschappen dus maar. Een volgend bosje zet mij af bij de woonkernen van Braine. Loop achterafjes langs een gracht die ik herken van Les Marcheurs eind vorig jaar. Probeer een deerne te volgen die er een stevig tempo op nahoudt, pff … je wordt ouder papa. We stappen door een leuk kasteelparkje en vervolgens naar de Stade Gaston Reiff. Nog wat straten, plezante steegjes en dwars door een scholengemeenschap, de opdracht zit er op.

Ik kan het niet laten inkopen te doen bij een neringdoener uit Stavelot, boerenbrood en geitenkaas. Rep mij dan naar de trein. Je suis ravi, ik ben verk(n)ocht, volgende week loop ik Adeps in Nivelles een voor mij totaal onbekend gebied.