De Vlaamse Spoorweg Maatschappij rijdt feilloos volgens het boekje. Vandaag beginnen we in Aarschot aan ons wandelweekend. Waar is de tijd dat de Pinguins mij voor het eerst naar Gelrode loodsten, nieuwsgierig als ik toen was naar een onbekende omgeving. Nu is het al bijna routine de steenweg richting Leuven op en dan door de prachtige holle weg Papenakker genaamd. We pikken er de eerste pijlen op die ons over frisgroen begroeid duin sturen. De Dievenvoetweg stuurt ons … inderdaad op een diefje tot het ingetogen kerkje van Gelrode en de statlocatie. 30 km zetten we op het menu vandaag, samen met Annieken en Chris.

Onze ‘groene kikker’ dartelt in het rond, loopt af en aan fototoestel in aanslag, Oma Kodak in actie. Linda en Chris stappen samen en ik volg wat verder, ook al om nota’s te nemen. Klassiek meteen langs de Moedermeule en daar het mooie Hageland voorbij nieuwsgierige kalveren en  nog groene fruitgaarden. Onder de A2 door en een krakkemikkig paadje in stijgende lijn, mij onbekend. We bereiken het plateau grondgebied Holsbeek en lopen geruime tijd parallel met de valleien genietend van zonnige, zwoele vergezichten. Op en neer nu door donkere holle wegen dan de befaamde Sint-Jobsweg op en stilaan dalen naar de kerk van Nieuwrode en de klassieke rustpost De Losting.

Chris moet er vandoor, sportief wandelend, wij nemen ruim de tijd voor een babbel met Sabine & Freddy. We gaan hen achterna over de kasseitjes van Grootveld. Een holle weg ook met een veelheid aan frisgroene varens, de Sint-Jansberg op. Pinot Noir, één van de vele wijnakkers hier in de omgeving. Zakken naar een graanvlakte, het Houwaartsgat. Kapel ter ere van Sint-Jozef-onder-de-Linden en Krissie (Lint) wordt onze gezel. We trekken de natte bossen in rondom het kasteel van Horst. Heerlijk wandelen is het. Heuveltje op tot de kerk van Sint-Pieters-Rode en de rustpost ‘bij Roger’. Veel bekend volk hier, de dapperen van de 50 km. Ook een mokkende Chris want ergens fout gelopen en uit zijn ritme.

Krissie achterna voor een lokale lus. Volgen een pas gemaaid graspad, geleidelijk klimmend waar de 30 km er alleen vandoor gaat. Tot helemaal bovenaan de Galgenberg en genietend van een weliswaar mistig vergezicht. Willy & Marij lopen voor ons uit. We gaan wat kasseitjes dokkeren om terug een verdiepingetje lager te geraken bij de twee pauze ‘chez Roger’. Voorzien ons voorbeeldig van zedig vocht en trekken verder richting Geestmolen. Wandelen door halfopen terrein, verhard en onverhard in het gezelschap van Hobohem Linda, ook al sportief wandelend. Een heel pittige klim, kort en krachtig en we stappen richting Panoramastraat, die zijn naam niet gestolen heeft. Vervolgen door het hoge gras en een strookje fietspad, de Bennenberg af. Langs een aanplant van coniferen tot De Losting.

Sportieve Linda kan zich slechts 7 minuten pauze veroorloven, wij nemen het breed. Kraaikant is een stevige klim tot de Sint-Jobsweg. Al heb ik wat hinder in het hoofd vanwege het drukkend klimaat, ik steek op elke helling een tandje bij, gewoon goesting. Stappen door akkerland, wat we een strookje echt letterlijk dienen te nemen. Dan weer zachtjes klimmen langs de A2 – Linda laat hare zot zijn kuren uitwerken. Onder de snelweg door, een laatste strookje steenweg, een laatste strookje veldweg … en toen was er Duvel.

De commentaren aan de finish zijn unaniem lovend. Linda, de schat, biedt ons een lift aan tot het Schoonselhof. Kunnen wij uitbollen per 2 pk tot in Hemiksem en zijn een uurtje vroeger thuis dan voorzien. Bedankt meid, daar drinken we nog wel eens ene op !