Rudy de facteur sluit stipt om 08:15 aan voor het lekker warme dieseltreintje over Mol tot Zolder. Daar komt binnen de 10 minuutjes een al even warme bus 51 aanzetten. Onderweg sluit Jacqueline aan en om 10:00 stappen we de bomvolle Witte Zaal van Bolderberg binnen. Elk jaar houden de Rakkers hier hun wel gesmaakte Driekoningentocht.

We beginnen aan de opdracht met een ruime lus van 9,8 km. Een zacht klimmend zandpaadje loodst ons van spar naar heide. Linksaf gaat de reis langs een grote plas met imposant kasteel. We stappen binnen bij het nu muisstille racecircuit van Zolder. Wandelen behoedzaam over een smal paadje met ontelbaar aantal wortels richting Viversel. Asfalt ligt er glad bij. Gelukkig lopen we meestal over gras of stevig bevroren onverhard langs een diepe beek. Slingerpaadje dan, langs onnoemelijk veel sparren en wat dennen. We passeren de pitlane van de racerij en vervolgen langs wat stille huizen. Hooguit een blaffende hond komen we tegen. Heel wat wandelaars lopen in verspreide slagorde met ons mee. Het riviertje is lange tijd onze gezel langs sparren en loofbomen. Naar het einde toe plots een stevige klim, hé een mens zou er moe van worden !

Hoog tijd dus voor een boterham en kop koffie. Terug op pad voor 6,6 km. Bij de plas van daarstraks rechts op nu. Korte babbel met ‘olat’ Leo en hij gaat er vandoor. Wij volgen in gezapiger tempo een lange zachte klim op tot het privébos van Mijnheer de Baron. Worden beloond met een schitterend vergezicht over de grote plas en het kasteel. Pauzeren even om te genieten en vervolgen langs een stemmig kerkje zo maar te midden het bronsgroen eikenhout. Zwerven nog een tijdje verder door de bossen tot een rechtlijnig tarmacje ons terug bij de Witte Zaal afzet.

Nog steeds even druk en wij pauzeren bij een lekker blondje. Hebben nog 3,4 km voor de boeg. Dwars door het Bolderbergse centrum naar wat op een gerestaureerde hoeve lijkt. Wandelen langs het kabouterbos van de Wijers en even later over een lange houten esplanade boven de bevroren plassen. Uitbollen doen we langs wat villa’s. Genieten na bij ons tweede blondje van deze toch wel heerlijke, zonnige maar ook wel frisse tocht.

Ook onze terugreis verloopt vlekkeloos. Ik neem één bus en drie treinen met een totale wachttijd van nog geen dertig minuten. Afspraak met Rudy, als het enigszins kan volgende week donderdag vanuit Tervant.