We zijn net op tijd voor bus 600 aan de Rooseveldplaats. Hebben een rit van ruim anderhalf uur voor de boeg. Stappen af ‘in the middle of nowhere’ met verspreide hoeves. Wandelen langs de steenweg tot Meerle dorp om te beseffen dat we fout zijn. Gelukkig hangt er in deze bushalte een stratenplan en kan ik corrigeren. Een auto stopt, dame zoekt de weg naar de start. Ik vraag of wij mogen meerijden want kan haar de route aanwijzen. Ze gaat weifelend akkoord. Binnen de vijf minuten zijn we bij het schooltje in Meerseldreef en bedanken elkaar voor de goede samenwerking.

De Pinguins van Langdorp vallen binnen en Nooit Moe Boezinge, wij gaan op pad voor de drukte. Lopen het ganse dorp, zijnde één dreef langs het Kapucijnenklooster af. Eén tarmacje verder wacht een zompig graspad. Heerlijk wandelen langs weilanden en vennen. Op grondgebied van het Nederlandse Galder een strook sparrenbos. We volgen langs zijn rand en met uitzicht over weidse akkers de GR-route tot hoeve Galderzicht. Overvolle, donkere rustpost, we zullen hier drie maal komen !

Hebben na ons eerste uurtje een lus van 10 km voor de boeg. Ik heb mijn twijfels met herinneringen aan het Nederlandse Wiego. We moeten de autobaan Antwerpen – Breda over en volgen landelijk tarmac dat dra overgaat in brede zandwegen. Huizen liggen rechts verscholen achter hoge beplanting, links de nu toch nog desolate polder. Een gure wind doet ons verstijven. Nog meer stroken tarmac en dan een hagelnieuw fietspad langs het water, denkelijk een arm van de Mark. Weg van het water stappen we door het muisstille Buurtschap Kaarschot richting bossen, de Krabbenbossen. Opvallend veel hulst als ondergroei. Opnieuw de autobaan over, oef de zwaarste beproeving is voorbij. Twee stoelen zoeken en ‘bunkeren’.

Hebben een tweede lus van een kleine acht kilometer voor de boeg. De Rijsbergsebaan stuurt ons linea recta voorbij de Galders meren naar het Mastbos (Baronie van Breda). Heerlijk genieten wordt het, een zwerftocht langs bos, ven en heide. Zelfde baan terug dan en nu echt langs het Galderse Meer. Genieten langs de waterkant samen met tientallen honden en hun baasjes. Vrij guur weer dus wagen de viervoeters zich al evenmin aan pootjes baden. Laatste pauze in het donkere maar toch knusse hol, nog een kleine 8 kilometer voor de boeg.

Een laatste keer het Galderse Meer en vervolgens stappen we dwars door de Galderse dorpskern. Een kasseitje zet ons af bij het Vonderpad, met zure wind op kop naar de Mark. Eenvoud siert nu, we volgen de rivier en zijn moerassen stroomopwaarts over ettelijke kilometer tot we opnieuw in Meerseldreef zijn. Lekker lopen dit. Ter aankomst staat ons dametje van deze ochtend er weer. Ze stelt voor ons een eindje op weg te helpen. We drinken samen iets met Rita van de Sint-Michielstappers, want zo noemt ze. De schat zet ons af bij de kerk van Hoogstraten waarvoor onze oprechte dank. We komen er Annie tegen, sinds een paar jaar gestopt met wandelen en uit ons zicht verdwenen. Hebben nog de tijd voor een extra Duvelke in Café Poulet, U raadt al waaruit de eetkaart bestaat … Vlotte terugreis naar Hemiksem en toch tevreden over onze uitstap ondanks die polderlus van 10 km.