Vorig jaar wandelde ik een leuke tocht van de Dauwstappers in Lier. Zij verkassen nu naar Lint, een mij totaal onbekende omgeving. Proberen dus maar. Heb afgesproken met Martin (Roosendaal) rond 09:30 want de maximale afstand bedraagt slechts 25 km. Het parkoers blijkt te bestaan uit twee lussen van respectievelijk 5 en 20 km.

Eerst de korte opdracht dus. Dwars door het dorpscentrum en een best wel leuk Gemeentelijk Park. Nog meer stratenloop tot een natuurgebiedje met vlindertuin, Luitersheide. Terugkeer naar de startzaal door een nieuwbouwwijk en opnieuw het Park van daarnet. En toen was er koffie op een geïmproviseerd terras. De zon priemt zo stilaan door het grijze zwerk.

Terug op pad, langs de spoorbaan van Mechelen naar Lier (denk ik). Via een houten hek, stappen we door volkstuintjes en een nattig bos. Het pad vervolgt door weilanden waarbij Bella het gras groener vindt aan de wandelaarskant van de draad. Wij stappen dan maar letterlijk door de weides tot een paar grote boerderijen. Helaas daarna opnieuw tarmac en wijken tot voorbij het station van Kontich-Kazerne, wat tegenwoordig Kontich-Lint noemt. Pauze in een schooltje. Mijnheer de agent regelt het verkeer, een wielerwedstrijd voor dames in goede banen leidend. Hij blijkt zelf ook een wandelaar te zijn maar ‘today on duty’.

We doen opnieuw een terrasje en vervolgen onze weg langs de Willem Weg. De omgeving wordt landelijk, de bebouwing schaarser. Verhard en onverhard wisselen af dwars door de velden met patat en chrysanten. En dan is het plots feest ! We mogen zo’n 600 meter over de Oude Spoorwegberm wandelen. Pure bosstrook inclusief hindernissen bestaande uit balkjes en vlondertjes. Heerlijk ! De kerk van Waarloos komt in zicht en onder haar toren ligt het Brouwershuis. Blijkt onze rustpost te zijn en is een pracht van een staminee in grootmoeders stijl. Wij doen uiteraard een uitgebreid terras samen met heel wat wandelvrienden. Martin en Nicole (Stroboer) voeren een geanimeerd gesprek. Ik moet lachen, telkens weer ‘botsen’ zij over hetzelfde onderwerp.

Maar er moet nog gewandeld worden, we hebben nog 8 km voor de boeg. Stappen door het lokale speelbos en vervolgens over een graspad langs een paar grote hoeves. Helaas wordt het snel weer tarmac lopen in een open landschap grondgebied Duffel en Duffelshoek. Even wat afleiding bij de Boskapelletjes en een laatste strookje natuur, de finish wenkt. Een laatste wandelaarsdrankje, een laatste onderwerp van gesprek, onze zondagse wandeling zit er op. Ik ben een beetje teleurgesteld over het gebodene maar we hadden zo veel om over bij te praten. Merci Martin voor het luisterend oor en de gezellige dag.