Eén op acht Vlamingen heeft niet-Europese achtergrond. Is dat ook zo in Middelkerke?
‘Vlaanderen is in dertig jaar flink verkleurd’, herhaalde ‘De Tijd’ na de ophef rond de uitspraken van CD&V-kandidaat-voorzitter Walter De Donder. Ik heb niet de bedoeling in het huidig artikel de gevolgen daarvan te bespreken. Dat is trouwens gevaarlijk want je wordt al rap als racist bestempeld. Ik houd het dus maar bij cijfers. Jullie zullen trouwens zelf wel een mening hebben over de moderne samenstelling van onze Vlaamse bevolking en over de wijzigingen die onze samenleving daardoor ondergaat.
En de klassieke vraag: hoe zit dat in Middelkerke? Hoeveel immigranten wonen er hier?
Herkomst (voor Middelkerke – indeling van de 8,3% hierboven Uit Europa: Frankrijk 1,1 % of 9, Nederland 0.9% of 8, NW Europa 0,7% of 6, Z-Europa 0,9% of 8, O-Europa 0,8% of 7 Niet_Europa: Turkije 0,5% of 4, Azië 1,6% of 14, 0,7% of 6 uit Europa (n-EU), 0,7% of 6 uit Maghreblanden (N-W Afrika: Marokko, Algerije, Tunesië, Mauritanië en Libië), ……
Er zijn ook nog andere immigranten Als je in Oostende rondloopt, dan zie je natuurlijk wel dat ook de grootste kuststad aan het verkleuren is. Het is echter maar als je bovenstaande cijfers ziet, dat je dat volop beseft. Wie zou gedacht hebben dat in Oostende één op zes inwoners afkomstig is uit een niet-Europees land? Men spreekt natuurlijk over verkleuren omdat de immigranten die van buiten Europa komen, Irakezen, Syriërs, Afghanen, Marokkanen, Indiërs, … opvallen door hun huidskleur.
Enkele kernbegrippen Immigranten. Dit zijn alle personen die in het buitenland geboren zijn en officieel in België verblijven. Ze hebben dus een ander land verlaten om zich in België te komen vestigen. Het criterium is het geboorteland. Zo omvatten de immigranten zowel personen van vreemde nationaliteit als personen die Belg geworden zijn.
Vreemdelingen. Dit zijn alle personen die niet de Belgische nationaliteit hebben en officieel in België verblijven (ongeacht of ze in België of in het buitenland geboren zijn). In de Belgische statistieken wordt een persoon die zowel de Belgische als een vreemde nationaliteit heeft (een dubbele nationaliteit dus), uitsluitend als Belg en niet als vreemdeling beschouwd. Het gebruikte criterium is hier dus de huidige nationaliteit. Vreemdelingen hebben een andere nationaliteit dan die van het land waarin ze verblijven, maar ze hoeven niet per se ooit in een ander land te hebben verbleven. Niet alle vreemdelingen zijn dus immigrant.
Vreemdelingen die in België zijn geboren en nooit migreerden, zijn eigenlijk de kinderen van immigranten. Ze worden vaak aangeduid met de termen tweede of derde generatie. Omgekeerd zijn niet alle immigranten vreemdeling. Een groot deel van hen heeft de Belgische nationaliteit verworven sinds ze in België zijn aangekomen. De twee groepen hebben dus een deel gemeen, maar overlappen elkaar niet helemaal.
De bevolking van vreemde origine. We definiëren die bevolkingsgroep als alle personen die niet als Belg geboren zijn en officieel in België verblijven. Ze kunnen in België of in het buitenland geboren zijn. Sommigen zijn Belg geworden, anderen niet. Het criterium is de nationaliteit bij de geboorte. In België is van de 11,2 miljoen inwoners meer dan 2 miljoen geboren met een vreemde nationaliteit. Dat is bijna een vijfde van de bevolking. Bij die bevolking van vreemde origine cumuleert iets minder dan de helft twee criteria: ongeveer één miljoen inwoners hebben een vreemde nationaliteit en zijn geboren in het buitenland (47%). 200.000 inwoners hebben een vreemde nationaliteit en zijn geboren in België (of 9% van die 2 miljoen vreemdelingen bij de geboorte). 550.000 mensen zijn dan weer niet in België geboren maar verwierven de Belgische nationaliteit (26%). De 390.000 die overblijven? Zij hebben de Belgische nationaliteit verworven en zijn geboren in België (18%). De volgende benamingen worden ook nog gebruikt: Illegalen of ‘mensen zonder papieren’, personen die illegaal in het land verblijven. Hoeveel? Men weet het niet! Mensen met Europese achtergrond Mensen met ‘niet-Europese achtergrond’ Vluchteling = erkende asielzoeker In België geboren van ouders met niet-Europese achtergrond Allochtoon en autochtoon. Waarom immigreert men? Er zijn verschillende redenen waarom mensen immigreren: in verband met hun beroep, door vervolging, omwille van politieke motieven, om de familie te herenigen, om economische redenen, door oorlog of door meerdere van die redenen. Oorlog kan er, bijvoorbeeld, voor zorgen dat de persoon ook economische problemen heeft. Traditioneel wordt een onderscheid gemaakt tussen vrijwillige migratie (om economische, studie- en gezinsredenen) en gedwongen migratie (wegens gevaar, bedreiging of discriminatie). In de praktijk blijkt dit onderscheid niet altijd zo duidelijk te maken. Bovendien is een beslissing om te migreren heel vaak een wisselwerking tussen zogenaamde push en pull factoren. Eerstgenoemde heeft betrekking op de leefomstandigheden in het land van herkomst, terwijl men bij pull factoren spreekt over de aantrekkingskracht van het gastland.
Daarnaast dient gezegd te worden dat 97% van de wereldbevolking in hun geboorteland blijft wonen, wat ook aantoont dat mensen niet noodzakelijk wensen te migreren. Bovendien spelen ook de wetgeving en de middelen waarover de potentiële immigrant kan beschikken een belangrijke rol in zijn of haar beslissing. De aantrekkingskracht van bepaalde landen verschilt naar gelang het profiel van de immigranten. Zo kan de keuze verklaard worden door de taal en de historische en culturele banden, de toegang tot de arbeidsmarkt of de aanwezigheid van immigranten met dezelfde afkomst.
Daarnaast zijn sommige migranten geïnteresseerd in tijdelijke jobs in specifieke niches (zoals bouw en zorg). Migranten uit Franstalig Afrika komen naar België omdat ze hier meer mogelijkheden zien op de arbeidsmarkt of om hun opleiding af te werken.
De belangrijkste migratiereden is gezinshereniging (50%). De vluchtelingenstatus en de subsidiaire bescherming* is goed voor 17%. * als er zwaarwegende gronden zijn om aan te nemen dat, wanneer hij naar zijn land van herkomst, of in het geval van een staatloze, naar het land waar hij vroeger gewoonlijk verbleef, terugkeert een reëel risico zou lopen op ernstige schade, en hij zich niet onder de bescherming van dat land kan of, wegens dat risico, wil stellen'.
Even herinneren: Vooral na WO II nam de immigratie een hoge vlucht. In die periode rekruteerde de Belgische regering actief immigranten uit de landen rond de Middellandse Zee (Marokko, Italië, Spanje) om te komen werken in de mijnbouw en staalindustrie. Vanaf 1970 werd dit beleid officieel stopgezet, maar dat betekende geenszins het einde van de immigratie. 1990 is een veelgebruikt referentiejaar. Het aantal asielzoekers in België in dat jaar bedroeg toen 12.898. Dat aantal steeg in 2000 tot 42.691. De regering (zeg maar Johan Vande Lanotte) moest toen op zoek naar gebouwen om al die asielzoekers onderdak te verschaffen, in afwachting van hun procedure. Het ACW vond toen dat ‘Zon en Zee’ in Westende-dorp geen toekomst meer had omdat het sociaal toerisme achterhaald was. Het verkocht het gebouw aan de Belgische Staat voor 555 miljoen Belgische francs. Zeven honderd vijftig asielzoekers moesten er gehuisvest worden. De eerste kwamen aan op 30.3.2001.
Hoeveel procent van de inwoners in België is moslim? (2019) Daar bestaan geen exacte cijfers over omdat er geen officiële bevragingen over georganiseerd worden, maar de schattingen gaan uit van 7 procent voor heel België. Dat percentage zal hoger liggen in de grote steden en lager liggen in de kleinere dorpen.
Hoeveel mensen vragen gemiddeld per dag asiel aan in België? (2019) Vorig jaar hebben gemiddeld 64 mensen per dag een “verzoek om internationale bescherming” ingediend bij de Dienst Vreemdelingenzaken. Is dat veel? Het ligt alleszins hoger dan het jaar voordien, toen het om 19.688 ging of zo’n 54 per dag. “Toch ligt het nog steeds veel lager dan in 2015, op de piek van de migratiecrisis. Toen ging het om 44.760 mensen of meer dan 122 mensen per dag”, zegt het Commissariaat-Generaal voor de vluchtelingen en staatlozen (CGVS) in haar jongste jaarrapport. “Het zijn vooral mensen uit Syrië, Palestina, Afghanistan en Irak die hier asiel aanvragen, landen en regio’s waar soms nog hevige conflicten woeden”, zegt het CGVS.
En hoeveel van die aanvragen wordt ook effectief goedgekeurd? “In 49,1 procent van de gevallen hebben we geoordeeld dat de persoon die de aanvraag deed, daadwerkelijk bescherming nodig had”, zegt het Commissariaat-Generaal. “10.483 mensen – inclusief minderjarige kinderen die hun ouders vergezellen – kregen vorig jaar de status.”
Dat aantal ligt fors lager dan in pakweg 2016, toen in de nasleep van de vluchtelingencrisis met ook een recordaantal asielaanvragen, meer dan 15.000 mensen asiel kregen in ons land. In hetzelfde jaar werden er 50.085 verblijfsvergunningen toegekend aan niet-EU burgers.
’t Is donderdag en op de Vlaamse televisie wordt de ‘Plenaire zitting van het federaal parlement’ uitgezonden onder de naam ‘Villa Politica’. Linda De Win is de moderator. Ze voelt zich weer in haar sas want ze doet niets liever dan een volksvertegenwoordiger het vuur aan de schenen te leggen.
Ook voor onze burgervader is de donderdag één van zijn lievelingsdagen. Hij zou die namiddag voor geen geld in de wereld willen missen. Zijn ego en temperament hebben altijd heimwee gehad naar het donderdagse spreekgestoelte in de Kamer. En zijn vrouw schijnt bovendien niet meer te dreigen met een scheiding omdat hij wekelijks naar Brussel trekt! Hij kan niet vlug genoeg in het 'Paleis der Natie' in de Wetstraat zijn. Hij vervloekt de minister, volgens hem een nieuwe keizer-koster, die ooit van automobilisten pesten zijn bijberoep heeft gemaakt en die ervoor zorgde dat hij zich nu slechts mag bewegen aan het tempo van een ezelskar.
Als hij eindelijk de plek bereikt ‘où on parle et où on ment’, begeeft hij zich eerst even naar zijn lokaal, één van de N-VA, waar behalve een Vlaamse Leeuw – de strijdvlag, een cadeautje van de partij – weinig daarnaar verwijst. De ruimte is, op twee tafels, drie stoelen en een kast na, ook leeg. Even gaan zijn gedachten terug naar zijn burgemeestersbureau bij de overname ... nu al bijna een jaar geleden. “Dat gaat zo, als onafhankelijke”, zegt hij daarna. “Je moet alles zelf regelen en uitzoeken. Ik heb geen inspraak, kan alleen in het vragenuurtje mijn politieke werk doen. Als je niet in een fractie zetelt, ben je een paria.” Op de vraag waarom hij dan als onafhankelijke zetelt, antwoordt hij: “Omdat ik dan elke week het recht heb om het woord te nemen. Het gaat mij niet om de macht, maar om de invloed. Als parlementair ben je een volledig onmachtig wezen geworden. Je bent altijd maar bezig met roepen in de woestijn. Soms ben ik beschaamd dat ik die wedde krijg, dat is bijna 7000 euro per maand om dan maar dit te moeten doen.” Daar waar hij ooit, tot grote woede van voorzitter Peumans, het Vlaams parlement een veredelde gemeenteraad noemde, noemt hij de Kamer voor Volksvertegenwoordigers, theater: “De koffiekamer is belangrijker dan het halfrond. Daar ontmoet je de echte machtshebbers.”
Zal hij straks het vuur aan de schenen leggen van de restregering? Hij noemt de voortzetting daarvan ‘therapeutische hardnekkigheid met een opgewarmd lijk, een regering die nog slechts met spuug en paktouw aaneenhangt. Je zou kunnen denken dat Jean-Marie niet meer houdt van politiek. Als hem gevraagd wordt of hij er nog plezier in heeft, luidt het: het enige vermaak dat ik in de Wetstraat opmerk, is leedvermaak. Als ik politieke debatten hoor, stel ik vast dat de mens het woord heeft uitgevonden om zijn ideeën te verbergen.”
En dan betreedt Jean-Marie het toneel. Er wacht hem daar wat klimwerk want hij heeft een plaats op de hoogste rij. Onderweg schudt hij wel enkele handen, onder andere die van de NV-A fractieleider, bijgenaamd de ‘roeptoeter’(*), van zijn goede vriend Theo (***), volgens zijn broer te cynisch(**) en van Sander, zijn West-Vlaamse lijsttrekker, die ooit 28 dagen militaire dienst deed, als minister dan.
* =iemand die er lustig en druk op los praat met de bedoeling anderen te overtreffen, zonder al te zeer te worden geremd door vakkennis, waarbij de kwaliteit van de mededelingen ondergeschikt is aan het volume (Wikipedia) ** =wantrouwig tegen iemands goede bedoelingen, of tegen het nut van instituties, in grote mate ongevoelig voor de gevolgen van de eigen daden; geen geloof hechtend aan de oprechtheid of deugdzaamheid bij de bedoelingen en daden van medemensen en dit op spottende of sarcastische wijze laten blijken.(Wikipedia) *** zou dat cynisme misschien een eigenschap kunnen zijn die Theo en Jean-Marie delen?
De tussenkomsten van Dedecker schijnen succes te kennen, door zijn welsprekendheid, zijn visie, zijn speciale woordenkeuze. Zijn collega’s zijn het niet zo gewoon dat een spreker ‘geen blad voor de mond’ neemt, dat een politicus ‘vrank en vrij’ spreekt, dat iemand ‘rechts voor de raap is’. Het is niet ‘Eén tegen allen’ want het gebeurt dat hij zelfs applaus krijgt van de ganse Vlaams Belang – fractie. Soms zijn niet alle ‘N-VA collega’s het met hem eens en soms knikt ook wel eens een lid van een andere fractie instemmend. Hier en daar verschijnt wel eens een onverwachte glimlach. 'Die dekselse Dedecker, toch!'
Misschien moet onze burgemeester opletten dat hij niet ‘de attractie’ van de Kamer wordt, maar dat hij met zijn tussenkomsten invloed kan uitoefenen op de restregering en straks ook op de nieuwe federale regering als die er ooit komt. Hij beweerde ooit wel dat hij niet zomaar zou schieten op zijn eigen mensen: “Als ik kritiek heb, zal ik die eerst intern bespreken.” Anderzijds is hij er helemaal niet voor te vinden dat de N-VA in een federale regering zou stappen samen met de Parti Socialiste (PS).
Het ontzag voor Dedecker is groot, al weten weinig N-VA’ers zich een houding te geven als ze hem in de wandelgangen kruisen. “Ik heb met niemand in dit gebouw ruzie, maar ze hebben wel allemaal schrik.” Hij kan mensen overtuigen want hij beweert zelf een goede commerciële feeling te hebben. Volgens eigen zeggen kan hij bij wijze van spreken een koelkast verkopen aan een Eskimo. Onze burgemeester-boeman toch!
Bronnen Jullie zullen wel gemerkt hebben dat ik voor mijn artikel heel wat uitdrukkingen geleend heb van Jean-Marie uit zijn ontmoetingen met de media en uit zijn Knack’ – columns. Wikipedia
Hoeveel beton willen we nog in Vlaanderen? Blijven we Vlaanderen volbouwen of stoppen we daarmee? Om de discussie tastbaar te maken, bracht ‘De Standaard’ de toestand over de voorbije halve eeuw in Vlaanderen in kaart, tot op gemeenteniveau, tussen 1975 en 2015.
Er zouden elke dag 12 voetbalvelden aan open ruimte in Vlaanderen verdwijnen. Gemiddeld nemen we een derde van alle ruimte in voor wonen, werk, ontspanning en transport. Daarmee zijn we wereldwijd de koploper.
En nu natuurlijk de vraag ‘En wat in Middelkerke?’ In Middelkerke neemt de mens 18 procent van de ruimte in. In vergelijkbare kustgemeenten is dat 27 procent. In die 18 procent ruimtebeslag zit ook 9 procent effectieve verharding (gebouwen, (spoor)wegen, parkeerterreinen ...). De rest zijn tuinen en parken, braakliggende gronden, voetbalterreinen ....
Onze claim op de open ruimte is bijzonder groot. Toch blijven de betonmolens draaien. In onze gemeente verdwijnenjaarlijks 9 voetbalvelden aan open ruimte, en dat al tien jaar lang. Dat is meer dan in gelijkaardige kustgemeenten. Zie hieronder de vergelijking:
Gemeente
% inname ruimte
% effect. verharding
Aantal voetbal- velden
Aantal bouw- vergunningen per jaar + %
Nog bebouw- baar (ha)
Aantal personen/ bebouwde hectare
Krijgt (euro)
Vlaanderen
12
-
25
-
Bredene
44
26
5
152/92/6/2
156
43
141.255
De Haan
22
11
7
70/79/16/5
81
22
257.546
De Panne
24
12
3
34/59/28/13
123
31
198.094
Koksijde
29
12
14
107/70/23/6
245
23
291.385
Middelkerke
18
9
9
112/72/16/11
107
25
460.055
Nieuwpoort
26
12
3
38/53/27/20
214
27
265.474
Nieuwbouw Het voorbije decennium reikte het gemeentebestuur van Middelkerke jaarlijks gemiddeld 112 bouwvergunningen uit voor nieuwbouwprojecten. In 72 procent van de gevallen was dat voor de bouw van nieuwe eengezinswoningen. Flatgebouwen vertegenwoordigden 16 procent van de bouwvergunningen – de resterende 11 procent ging naar niet-residentiële nieuwbouw. In vergelijkbare kustgemeenten werden in dezelfde periode minder bouwvergunningen uitgereikt dan in Middelkerke. (Oostende, Knokke-Heist en Blankenberge beschouw ik niet als vergelijkbaar met Middelkerke) 170 hectarekan hier nog worden volgebouwd. Advies van de opstellers van de studie: “Bouwen in afgelegen verkavelingen of linten is niet meer aangewezen. Wie zich daar settelt, woont te ver van openbaar vervoer of van een kern waar basisvoorzieningen zijn zoals een bakker, dokter, basisschool, kruidenier of supermarkt. De klimaatuitdaging maakt een mobiliteitsshift onvermijdelijk. Wie te ver woont van openbaar vervoer of voorzieningen, dreigt zich vast te zetten.”
Compacter leven Om de schaarse open ruimte te vrijwaren en te verhinderen dat Vlaanderen helemaal dichtslibt, zouden we compacter moeten gaan leven. De Middelkerkenaars zijn nog niet op de goede weg. Ze hebben de voorbije tien jaar evenveel ruimte ingenomen voor wonen, werk en ontspanning. Op een bebouwde hectare wonen in onze gemeente nu 25 personen. Dat is een gemiddeld cijfer want in Vlaanderen wonen gemiddeld 25 personen per hectare. In 1985 waren dat er nog 36. Over heel Vlaanderen bekeken wordt onze ruimtelijke voetafdruk dus groter. Ontwikkelaars springen op de kar van de verdichting. Er zou nu al veel compacter gebouwd worden dan vroeger: kleinere huizen, kleinere tuinen. De voorraad bouwgronden raakt langzaam op, terwijl de vraag nog steeds stijgt. Er moet dus verdicht worden om de prijs te drukken. Dat gebeurt ook in kernen. Oude woningen worden gesloopt, appartementen komen in de plaats. Zolang er geen harde bestemmingen geschrapt worden in het gewestplan, kunnen we nieuwe gronden blijven aansnijden. Momenteel zitten we volop in dat ‘volbouwscenario’. Daarbij bouwen we niet op de meest ideale locaties. De beste bouwgronden zijn doorgaans al ingepikt. Wat rest, ligt voor een groot deel in landelijk gebied, in woonlinten of in woonuitbreidingsgebied. Vaak zijn het plekken die ver liggen van openbaar vervoer of waar weinig voorzieningen zijn. De Vlaamse Confederatie Bouw, de koepel van de bouwondernemingen, vindt uiteraard dat er geen harde bestemmingen mogen geschrapt worden. Dat zou volgens hen schaarste creëren en de grondprijzen zouden te hard stijgen’.
Er wordt beweerd dat er voldoende opties zijn in de kernen. De gezinnen worden kleiner, oudere mensen blijven te lang in een veel te groot huis wonen, eens de kinderen de deur uit zijn. Zeventig procent van onze huizen zou onderbewoond zijn. Men wil meer beweging krijgen binnen de bestaande bebouwing, in plaats van steeds nieuwe gronden aan te snijden.
De regering-Jambon stapt af van de betonstop*, maar wil gemeenten wel stimuleren meer open ruimte te creëren. De komende jaren krijgt Middelkerke daarvoor een duwtje in de rug van 460.055 euro. Het gemeentebestuur mag zelf beslissen hoe het dat geld besteedt, maar de gemeenten worden wel ‘opgeroepen’ om te investeren in zaken die de gemeenten echt beter maken, zoals fietspaden en veilige wegen, energiezuinige gebouwen, bossen en groene ruimte. Investeren in meer personeel of de eigen werking kan geen optie zijn. *bouwstop = de vorige Vlaamse regering besliste dat in de toekomst in Vlaanderen enkel nog constructies zouden mogen neergepoot worden op percelen waarop al gebouwd is of die verhard zijn. Open ruimtes zouden in principe niet meer bebouwd mogen
Mijn mening/ vragen 1. De regering Jambon wil de gemeenten stimuleren (een pak euro’s) om meer open ruimte te creëren. Middelkerke heeft zeer veel open ruimte en het percentage ingenomen ruimte is het laagst van alle beschouwde badplaatsen. 2. Voor wie een hekel heeft aan hoogbouw, is streven naar behoud van meer open ruimte, geen goed nieuws, omdat hoogbouw daar een goed middel voor is. 3. Zal bewaren van Erfgoed nog wel mogelijk blijven als afbreken van oude gebouwen in de stadskernen één van de beoogde doelstellingen is?
Hoe ziet de toekomst eruit? Als we open ruimte blijven innemen, slibben de haarvaten van Vlaanderen verder dicht. Ik wil niet proberen jullie uit te leggen hoe de studie uitgevoerd werd, hoe men tot de toestand van vandaag gekomen is* en hoe de toekomst er voor Middelkerke uitziet. Dat is eerst en vooral niet eenvoudig, maar ik kan ook de interactieve kaart niet overnemen. Voor wie bezorgd is om die toekomst, verwijs ik naar de hieronder volgende websites *Hoe zijn we te werk gegaan om tot dit eindresultaat te komen? https://www.standaard.be/cnt/DMF20191025_04684370
Wat dat betekent voor de provincie West-Vlaanderen, ziet u in de animatie op de site hieronder. Deze doorkijk naar 2050 simuleert wat er gebeurt wanneer we alle bouwgronden (inclusief industrie en bedrijven) in het gewestplan aansnijden. De verdere bebouwing verspreidt zich heel diffuus over de provincie. Samen wordt in heel Vlaanderen nog de oppervlakte van 2,5 keer groot-Antwerpen bijgebouwd. Een bredere kijk op dat toekomstscenario vinden jullie op https://www.standaard.be/cnt/DMF20191025_04684258
Hoe zag Middelkerke er uit in 1971? Een doorkijk tussen de luchtfoto's van 1971 en vandaag toont hoe Vlaanderen de voorbije halve eeuw is veranderd. Was uw huis of wijk toen al gebouwd? Lag het bedrijventerrein er al, of de spoorlijn? Of waren dat nog allemaal velden? Kijk daarvoor naar https://www.standaard.be/cnt/DMF20191022_04678056
Bronnen ‘De betonstop in 10 concrete vragen: wat verandert er voor u?’ 01/12/2016 om 14:49 door Geert Neyt ‘Als de bouwwoede doorgaat, slibt Vlaanderen verder dicht.’ 26 oktober 2019 Ine Renson,
Middelkerke: “Windturbines zouden nefaste gevolgen hebben voor uniek toeristische karakter”
Gaat dit artikel nu over windmolens of over windturbines? De term "windmolen" is algemener. Er zijn windmolens die bedoeld zijn om graan te malen, hout te zagen, etc. Een windturbine is ook een windmolen, maar dan specifiek om energie op te wekken. Windenergie wordt gewonnen door de bewegingsenergie van lucht (wind) om te zetten in een bruikbare vorm, bijvoorbeeld in elektriciteit.Er wordt aangenomen dat wind de goedkoopste bron is voor nieuwe energie en dat die nog een enorm potentieel heeft.
De regeringsleiders van de Europese lidstaten hebben verschillende afspraken gemaakt om de opwarming van de aarde binnen de grens van 2 graden te houden en daarom de CO2-uitstoot, tot 2050, steeds verder te verlagen. Zeven op tien Vlamingen (is dat niet wat veel?) zouden vinden dat we ons energiesysteem moeten uitbouwen op hernieuwbare bronnen. Daarvoor zijn grootschalige installaties (zoals windturbines en bio-energiecentrales) echt nodig.
Wat voorziet het Vlaams regeerakkoord? Daarin staat opgenomen dat het vermogen van de windmolens in Vlaanderen tegen 2030 moet verdubbelen tot 2,5 gigawatt. Tegen het eind van het jaar moet minister van Omgeving Zuhal Demir daarvoor een plan uitwerken. Die doelstelling halen wordt moeilijk, zo vreest ze, want ze kreeg de voorbije weken het bezoek van vele burgemeesters die kwamen pleiten om geen windmolens in hun gemeente te plaatsen. Daarover beslist de provincie, maar als de burgemeesters tegen die beslissingen in beroep gaan, moet de Vlaamse minister de knoop doorhakken. Het Vlaamse regeerakkoord wil die bevoegdheid ook overhevelen naar de gemeenten zelf.
Welke zijn de plannen? De energiebedrijven Aspiravi, Elicio en Eneco willen langs de E40 het project ‘Polderbries’ realiseren. Bij de start gaat/ging het om achttien windturbines, waarvan dertien stuks op het grondgebied van Middelkerke en vijf op dat van Gistel. Definitief is de inplanting niet, er wordt nog gewerkt aan een milieu-effectenrapport of MER. Daarin worden de effecten van de windturbines op mens, natuur en milieu in kaart gebracht. Dit leidt vervolgens tot de uitwerking van een definitieve inplanting.
Eén windturbine in Vlaanderen produceert (afhankelijk van o.a. de windsnelheid op de site, de grootte en het type) tussen 5.000 en 12.000 MWh. Dat is genoeg om te voorzien in het jaarlijkse elektriciteitsverbruik van 1.500 tot 3.500 gezinnen. (totaal aantal private huishoudens in Vlaanderen = 2.807.008)
Hoe is de situatie in West-Vlaanderen? Hoewel West-Vlaanderen het meest windrijke gebied van België is, hinkt de provincie achterop voor wat de productie van windenergie op haar grondgebied betreft. In 2016 en 2017 werd er geen enkele windturbine in West-Vlaanderen gebouwd. In 2018 kwamen er slechts 3 nieuwe bij! Dat brengt het totaal aantal in West-Vlaanderen op 90, goed voor 180,7 MW.
Daarmee doet West-Vlaanderen het weliswaar beter dan Vlaams-Brabant, maar wel een stuk minder dan de andere Vlaamse provincies! West-Vlaanderen zou op het vlak van windenergie een grote inhaalbeweging moeten maken. Van de 90 windturbines die vandaag in West-Vlaanderen groene stroom produceren, zijn er 39 gerealiseerd door Aspiravi, Elicio of Eneco. Bezwaren van ons gemeentebestuur Windmolens en badplaatsen, dat gaat niet goed samen. De kustgemeenten De Panne, Koksijde, Nieuwpoort en Middelkerke hebben het de voorbije maanden niet onder stoelen of banken gestoken dat ze een resem windturbines op hun grondgebied niet bepaald zien zitten. Onze gemeenteraad dient daarom een gemotiveerd bezwaarschrift in. Daarin wordt gesteld dat de geplande ontwikkeling van deze windmolens ondoordacht is en niet strookt met het toeristisch en agrarisch waardevol karakter van de projectzone. “Achttien windmolens van maximaal 200 meter hoog (*) op een traject van 14 kilometer is voor Middelkerke ondraaglijk”, zegt schepen Tom Dedecker (Lijst Dedecker). “De komende jaren investeert het gemeentebestuur in de verdere uitbouw van een landelijk fietsnetwerk. Middelkerke kan zo uitgroeien tot centraal schakelpunt voor het fietstoerisme in de regio. Een windmolenpark van die omvang haalt door de visuele vervuiling en het industriële karakter een groot stuk van die doelstelling onderuit. Om maar te zwijgen van de overlast door de slagschaduw en het geluid voor de omwonenden.” (zie ‘nadelen’ verder) * hoe hoger de turbine, hoe meer wind)
De betrokken gemeenten mogen dan wel hun advies op het project geven, het blijft aan de Vlaamse overheid om een definitieve beslissing te nemen.
De stem van de oppositie Ook de oppositiepartij Open VLD, met Franky Annys als woordvoerder, vindt dat het voorgesteld project niet past in onze gemeente. Ze zijn nochtans voorstander van windenergie maar toch verwerpen ze het ‘Polderbries’ – project omdat het geen rekening houdt met de belangen van de bewoners, handelaars en landbouwers. Ook de hoogte van de turbines is een doorn in hun oog.
Ze vragen zich ook af waarom er achttien turbines in Middelkerke zouden moeten komen tegenover zeer weinig turbines in de andere poldergemeentes langs de E40. Ze vinden dat eerst de capaciteit op zee, waar de visuele pollutie minimaal is, moet worden uitgeput alvorens de turbines in het polderlandschap neer te planten.
Tenslotte zijn ze van mening dat de gemeente wel kan mee zoeken naar alternatieven, zoals kleinschalige windturbines voor kmo’s.
Bron Ook oppositiepartij Open Vld wijst windturbineproject af: “ door Timmy Van Assche 17.10.2019
Waarom worden die turbines niet op zee geplaatst? Windturbines op zee plaatsen is een prima idee: het waait er niet alleen meer, de wind is er ook constanter en voorspelbaarder dan op land. Windturbines op zee hebben echter ook nadelen. Het belangrijkste nadeel is de kostprijs: omwille van de complexe netaansluitingen, en de diepe onderzeese funderingen, is stroom geproduceerd door windturbines op zee een stuk duurder dan stroom geproduceerd door windturbines op land.
Windturbines op zee hebben daarom meer subsidies nodig dan windturbines op land.
Een evenwichtige energiemix zal sowieso moeten bestaan uit windturbines op zee zowel als op land. Beide inplantingen zijn nodig om de doelstellingen inzake hernieuwbare energie te halen.
Hieronder zien jullie de gegevens over de windparken op zee:
Windpark
Turbines (stuks)
Turbine- vermogen MW)
Totale capaciteit (MW)
Gemiddelde jaaropbrengst (GWR)
Ingebruik- name (jaar)
Kosten (miljoen euro)
Diepte (m)
Afstand tot kust (km)
Belwind
55
3
165
550
2010
614
10-12
46
Belwind (demo)
1
6
6
2010
30
45
Thorntonbank
54
5/6,2
325
2013
1100
13-19
27
Northwind (Aspiravi)
72
3
216
875
2014
900
16-29
37
Nobelwind (Belwind)
50
3,3
165
550
2017
655
26-38
47
Rentel (Aspiravi)
42
7
309
2019
1000
24-34
34
Totaal België
318
1556
Bouw gestart 2019 Aspiravi Seastar/Mermaid
Welke zijn de voor- en nadelen van windturbines?
Voordelen
Windturbines hebben veel voordelen. Windenergie is 100% schone energie die vrij is van alle politieke, ethische, economische en milieubelastende problemen eigen aan steenkool, olie, gas of kernenergie. Windenergie heeft geen enkele van de belangrijkste nadelen eigen aan andere vormen van elektriciteitsproductie: geen geopolitieke risico’s, geen buitenlandse energieafhankelijkheid, geen brandstofprijsrisico, geen exploratie, geen raffinaderijen, geen pijpleidingen, geen uitputting van grondstoffen, geen radioactief afval,
Ook voor de inwoners van de betrokken gemeenten zijn er voordelen: zij kunnen (vanaf één aandeel van 125 euro/gezin) mee investeren in de windturbines, om zo mee te delen in de winsten die ze genereren.
Windenergie is een duurzamevorm van energie. Wind is onbeperkt beschikbaar en het gebruik ervan als energievorm benadeelt niet het milieu of toekomstige generaties.
Het opwekken van energie met behulp van fossiele brandstoffen (steenkool, aardgas, aardolie) gaat gepaard met een hoge CO2 uitstoot. Deze uitstoot heb je niet met het opwekken van windenergie waardoor dat een schonere manier van energie opwekken is en de uitstoot van CO2 vermindert.
Doordat windmolens in principe overal te plaatsen zijn worden de transformatieverliezen en transportverliezen van de opgewekte elektriciteit tot een minimum beperkt. Ook is lokale energieopwekking mogelijk waardoor de afhankelijkheid van het distributienetwerk afneemt.
Het omzetten van windenergie in elektriciteit is relatief gemakkelijk. Daarnaast kunnen windmolens snel worden geplaatst. Een windmolenpark kan al binnen een paar maanden tot een half jaar worden geplaatst en in werking worden gesteld.
Nadelen van windenergie Zoals elke vorm van energieproductie heeft ook windenergie enkele nadelen, waarvan er veel grotendeels geneutraliseerd worden door het gebruik van moderne windmolens.
De hoeveelheid elektriciteit die windturbines produceren is niet constant, en hangt af van de windsnelheid.
Een van de meest aansprekende nadelen van windenergie is de landschapsvervuiling die windmolens kunnen veroorzaken. Ze nemen veel ruimte in beslag nemen en zijn opvallend aanwezig in het landschap. Bij modernere windmolens wordt daar meer rekening mee gehouden door het ontwerp te verfraaien en de plaatsing zorgvuldig te kiezen.
Slagschaduw is de schaduw die ontstaat als de zon schijnt doorheen de draaiende wieken van een windturbine. Indien dergelijke schaduw op een huis valt, is dat zeer vervelend binnen in de woning: het effect schaduw/geen schaduw/schaduw/geen schaduw/… dat in de woning ontstaat doordat de schaduw van de wieken op de ramen valt. Slagschaduw is daarom zeer strikt gereglementeerd. Windturbines moeten worden uitgerust met een slagschaduwdetector met stilstandregeling, die de windturbine automatisch uitschakelt als er zich bij een bepaalde woning meer dan 8u slagschaduw per jaar zou kunnen voordoen.
Geluidsoverlast van de windmolens één van de meest genoemde nadelen. Deze ontstaat door de beweging van de rotorbladen (zoevend geluid) en door de generator. Dit is één van de redenen waarom de Vlaamse overheid windturbines ingeplant wil zien in de omgeving van autosnelwegen. Het geluid van de autosnelweg overstemt daar immers veelal het geluid van de windturbines. Moderne windmolens zijn zodanig aangepast dat ze op een afstand van 250-300 meter bijna niet meer hoorbaar zijn. Daarnaast legt de Vlaamse overheid zeer strenge geluidsnormen op: bij solitaire woningen in landbouwgebied mogen windturbines ’s nachts niet meer dan 43 dB(A) produceren, bij woongebieden niet meer dan 39 dB(A).
Op de luchtfoto op http://windparke40.be/inplanting/ vinden jullie de geluidscontouren (=lijnen op de omgevingskaart die aangeven tot waar de geluidsnormen overschreden worden) van de windturbines (43 dB(A) en 39 dB(A)), op basis van het definitieve inplantingsplan van het windpark (11 windturbines, tiphoogte 122m). De rode lijnen geven de gemeentegrenzen weer.
De vijf meest zuidelijke windturbines zouden uit de aanvraag gehaald zijn. Het is echter niet uitgesloten dat voor één of meerdere van deze windturbines in de toekomst een nieuwe vergunningsaanvraag wordt ingediend. Daarom staan de windturbines, en het geluid dat ze mogelijk zouden veroorzaken, nog mee aangegeven op het inplantingsplan hierboven.
Dat schept wel wat verwarring, maar alle beschouwingen blijven geldig.
U kan op de luchtfoto naar believen inzoomen, tot op een woning.
Energieterugverdientijd Voor het produceren van windmolens is onder andere staal en kunststof nodig. Het vervaardigen van deze materialen heeft natuurlijk vervuiling tot gevolg. De hoeveelheid energie die nodig is om een windmolen te produceren zou in ongeveer 6 maanden kunnen terugverdiend worden.
Vogels, eenden en vleermuizen zijn vaak het slachtoffer van de wieken van een windmolen. Jaarlijks sterven een hoog aantal vogels als gevolg van de aanwezigheid van windmolens.
Worden daarvoor subsidies voorzien? Bijna alle vormen van energieproductie worden gesubsidieerd. De kosten van windenergie zijn hoog. Momenteel wordt dit door subsidies opgevangen Voor klassieke vormen van elektriciteitsproductie zijn er de externe kosten die niet door de producenten maar door de maatschappij gedragen worden, en die daarom beschouwd moeten worden als een subsidie. Het gaat dan bijvoorbeeld over ziektekosten die door de sociale zekerheid gedragen worden maar die veroorzaakt worden door luchtvervuiling door steenkoolcentrales; provisies voor kosten van nucleaire ongevallen ingevolge de ontoereikende verzekering van de uitbaters van kerncentrales; kosten ten gevolge van de klimaatverandering; …
Daarnaast zijn er de rechtstreekse subsidies aan klassieke vormen van energieproductie. In het verleden ging het dan meestal om subsidies voor (door de overheid gebouwde) kerncentrales. Tegenwoordig gaat het veelal om subsidies voor eindgebruikers van elektriciteit uit (veelal) vervuilende bronnen.
Windparken in Vlaanderen die hun vergunningen krijgen in 2020, krijgen een ondersteuning (‘subsidie’) van minder dan € 8/MWh gedurende 20 jaar (windturbines > 3MW).
Dat is veel minder dan, bijvoorbeeld, de subsidies die nodig zijn voor een kerncentrale van de nieuwe generatie.
Mijn mening De voor- en nadelen van windturbines tegen elkaar afwegen, is geen eenvoudige opgave. Ze mogen echter niet principieel afgewezen worden. Ik ben tegen hoogbouw en ik zou dus ook hoge windturbines moeten afwijzen omdat die ook niet passen in een toeristische omgeving. Zowel de LDD als de Open VLD moeten misschien een wat diepere studie over windturbines uitvoeren. Hun argumenten die in de kranten verschenen, zijn nogal oppervlakkig en schijnbaar ook niet getoetst aan de beschikbare bronnen over windturbines.
Als ik lees hoeveel de productie van die windmolens kost, weliswaar gedeeltelijk gesubsidieerd met ons belastinggeld, dan vraag ik mij af welk prijsvoordeel ze zullen opleveren voor de energieverbruiker.
Middelkerke: Jean-Marie heeft het niet altijd bij het rechte eind, hoor!
Een tijdje geleden schreef iemand op Facebook dat mijn blog niet neutraal is. Ik wil daar toch even op reageren.
Mijn houding tegenover het vorig gemeentebestuur Elf jaar lang heb ik, via mijn blog, de daden beoordeeld van de Open VLD met Michel Landuyt en Janna Rommel-Opstaele als kopstukken. Voordien, vanaf de start van het asielcentrum in 2001 tot de sluiting in 2003, hadden ze bij mij al zeer veel van hun krediet verloren om niet te zeggen alle krediet. Mijn oordeel was vaak negatief, tijdens drie legislaturen, omdat hun acties/beslissingen niet steeds getuigden van de zuiverste eerlijkheid noch van een grote schranderheid, noch van een duidelijke visie. Mijn afwijzing van het bestuur bereikte hoogtepunten toen bij de afhandeling van bepaalde dossiers duidelijk een reukje waar te nemen viel. Om maar twee gevallen te noemen: Zon en Zee (ijspiste) en recenter het casinodossier. Mijn reacties waren vaak wat scherp of heel scherp maar volgens mij eerlijk. Steeds heb ik geprobeerd de vinger op de wonde te leggen en er geen doekjes om te winden. Ik vermeld steeds mijn bron(nen) en roddelen doe ik niet.
Ons bestuur had de mogelijkheid om te reageren. Ik wenste en hoopte altijd dat ze dat zouden doen, maar nooit kwam er enige reactie. Er ontstond zelfs een onherstelbaar slechte verstandhouding tussen de blauwe machthebbers en mezelf, omdat zij duidelijk niet opgewassen waren tegen mijn kritiek en daarom maar besloten mij af te zonderen in een schutkring. Geen enkele uitnodiging, geen samenspraak, geen verduidelijking van standpunten … De Open VLD sloot van 2006 tot 2012 en van 2012 tot 2018 een coalitie met de CD&V, met Liliane Pylyser-Dewulf als kopvrouw. Ze leed ook wel een weinig aan de blauwe ziekte maar in veel mindere mate. Zij kon al eens een fout erkennen, een verduidelijking sturen en ze antwoordde steevast op mijn vragen.
Het moest veranderen en dat gebeurde ook De roep naar verandering klonk steeds luider. Ik ben al langer dan vandaag van mening dat een bestuur dat 18 jaar de scepter in handen houdt, die stok wel eens mag doorgeven zodat de geesten en dus ook de meningen van de mandatarissen en van de gemeentelijke ambtenaren eens kunnen opgefrist worden. Naar het einde van de tweede blauw-oranje periode toe werd Jean-Marie Dedecker steeds invloedrijker en kreeg zijn partij steeds meer aanhang. Het verdict, de absolute meerderheid voor zijn partij, dat op 14 oktober 2018 viel, was het logisch gevolg en dat werd enthousiast onthaald.
Vanaf 1 januari 2019 brak ook voor mij een ander tijdperk aan. Mijn relatie met de leden van het schepencollege en van de partij Dedecker werden joviaal en hartelijk. Ik werd uitgenodigd zoals de mensen van de pers, zodat ik nu steeds vroeg op de hoogte ben van de op handen zijnde gebeurtenissen. Mijn vragen worden steeds correct beantwoord.
Kan Jean-Marie Dedecker wel omgaan met kritiek? Heel zeker, maar dat lijkt me ook logisch. Iemand die verkozen werd als volksvertegenwoordiger op de N-VA lijst, die zich onafhankelijk opstelt, die de fractieleider van de partij in de Kamer een roeptoeter noemt, die de minister Weyts kenmerkt als minister van immobiliteit en die regelmatig de partijlijn en de voorzitter op de korrel neemt, heeft natuurlijk weinig last van de al bij al zwakke kritiek van een blogschrijver.
Of ik dan misschien, zoals vroeger, af en toe nog eens mijn pen in vergif dompel? Dat is voorlopig niet nodig, maar mocht de LDD een scheve schaats rijden, of met andere woorden een misstap begaan, dan zal ik dat vanzelfsprekend aanklagen. Dat weten ze en ze vinden ook dat het zo hoort.
Wat valt er voorlopig te beoordelen? Wij bevinden ons nog steeds in de inloopperiode waarin enkele grote projecten afgehandeld worden, die door het vorig bestuur gestart werden: het verleggen van de tram met daarmee gepaard gaande de afwerking van de Lombardsijdelaan en het vernieuwen van de Nieuwpoortlaan en de Zeelaan, het afbreken en heropbouwen van de gemeenteschool, het parkeergebouw in de Badenlaan, dat ik geen ‘toren’ mag noemen, de verkaveling in de Badenlaan, …
Binnen afzienbare tijd zullen ook de vroeger geplande maar aangepaste of volledig herziene initiatieven verwezenlijkt worden: het project Debaillie, het sportpark, de heropleving van de vroegere parel Westende-bad, het verbreden van de zeedijk, het vernieuwen van het Dorpsplein in Lombardsijde, … We wachten ook nog op absolute nieuwigheden: een nieuw gemeentehuis, een nieuw zwembad, een tunnel onder het kanaal gepaard aan een betere toeristische ontsluiting van Middelkerke, …
Het spreekt vanzelf dat ik alle plannen volg met arendsogen en ik geef er mijn mening over, als ik vind dat het nodig is. Enkele voorbeelden …
Mijn goede oude gemeenteschool is in volle wederopbouw hoewel ik een hevig voorstander was van renovatie en nog steeds overtuigd blijf dat daarvoor dezelfde subsidies konden bekomen worden als bij een volledige vernieuwing.
Het project Debaillie is nog zo’n doorn in mijn oog. Ik vond het een megalomaan project, niet op zijn plaats in Lombardsijde. Het zou namelijk van de Zeelaan wel eens de drukste verkeersroute van Middelkerke kunnen maken. Het was weliswaar het vorig bestuur dat een paar weken voor de machtswisseling het oorspronkelijk plan goedkeurde, mits enkele aanpassingen (minder bouwlagen, minder hotelkamers, meer groen, meer recreatiemogelijkheden, meer parkeerplaatsen, …). Toen zat de LDD nog in de oppositie, maar ik verwijt hen nu dat ze hun mening gewijzigd hebben. Zij vonden immers toch dat een kunstmatig bad aanleggen op 500 meter van de zee, hetzelfde was als een overdekte skipiste bouwen in de bergen van Tirol? Ze vroegen zich ook af of dat geen concurrentie zou zijn voor het gemeentelijk zwembad. J.M. Dedecker vond toch ooit dat het project een typisch voorbeeld was van het wanbeleid (corruptie) en het totaal gebrek aan visie van het gemeentebestuur? Hij oordeelde dat, in tegenstelling tot de aanleg van het wave-of golfbad en enkele tennisterreinen, zoals onze 'echte burgemeester-secretaris' het wilde, een uitbreiding van Westgolf daar voor een groene long had kunnen zorgen naast de nieuwe verkaveling. JMD vroeg op de gemeenteraad aan sportschepen Devey waarom er op deze plaats nog extra tennisterreinen moesten komen, naast het sportpark, de site Vandebroucke en het kasteel van Middelkerke. Die antwoordde dat hij met een uitgebreid plan zou komen maar Dedecker noemde dat een 'inflatieplan'. Het is er nog steeds niet. Dedecker vond dat de sportaccommodatie in Lombardsijde moest gecentraliseerd worden rond het voetbalveld in de Bamburgstraat.
Lees daarover maar eens mijn artikels: “Lombardsijde: Megalomanie ten top gedreven door de firma Debaillie” (9.10.2017 map: Immobiliën) “Is het project Debaillie in de Schorrestraat nog steeds megalomaan”? (10.12.2018 map: Immobiliën)
En nu komt dat project er toch!!!
Hoogbouw of niet? Een steeds weer opduikende discussie! Michel Landuyt vond destijds al dat het moest kunnen. Ik vond dat niet. Nu toont Jean-Marie Dedecker zich toch ook wel een voorstander daarvan zeker! “We kunnen niet anders”, beweert hij. Op enkele ‘mooie’ ‘gebouwtjes’ na, wordt ons strand van de voormiddag- en middagzon gescheiden door een muur van tien hoog: “Wij gaan op termijn tot twintig verdiepingen, op plaatsen waar dat kan. De bevolking groeit, de rente staat laag en zicht op zee zal altijd zicht op zee blijven: populair, dus.”
Onze burgemeester geraakt toch ook niet in de greep van de immobiliënsector, zeker? Die is natuurlijk ook uit op hoogbouw. Versluys Oostende, kandidaat voor de bouw van het vroeger gepland casino en zonder twijfel ook voor het nieuw, staat bekend als grote liefhebber daarvan, met steun van Marc Coucke die nog een ‘frankske’ wil bijverdienen. Zijn er dan nog geen toeristen genoeg aan de kust? Willen ze misschien op de hoge gebouwen ook helistrips aanleggen opdat de rijke toeristen op de autostrade niet meer in de file moeten zitten? Ik wacht met ongeduld/spanning om te horen waar die plaatsen waar hoogbouw kan, zich bevinden!
Ik heb ook daarover enkele artikels geschreven waaruit mijn afkeuring bleek:
4.1.2008 “De Vlaamse kust, Dubai achterna”(map: Immobiliën) 1.4.2013 “Middelkerke wil het hoogste gebouw van België op zijn grondgebied” (aprilgrap) 23.2.2015 “Dit artikel is niet bedoeld als aprilgrap; het lijkt er wel een beetje op” (map: Immobiliën)
Verleggen van de tram in Lombardsijde Toen het opzet verspreid werd om de tram niet meer door het dorp te laten rijden, maar langs de kustbaan, kon men op de website van de lijst Dedecker het volgende lezen: “Het is nog wachten op het financieel fiat van het Vlaams Gewest om definitief van start te gaan. Dit geeft de gemeente ruimschoots de tijd om te starten met de planning voor de noodzakelijke opwaardering van Lombardsijde. Lombardsijde zou zo ook perfect kunnen aansluiten op de Nieuwpoortse Yachthaven en een nieuw elan geven voor projecten aan de Zeelaan.” Ik heb al een paar keer op mijn blog geschreven dat ik vreesde dat dit misschien de echte reden was waarom die tram moest verlegd worden. Zullen de gesloten ateliers van de firma Brusselle rechtover het Koning Albert monument, die nu aan het verkrotten zijn, nog een rol spelen in de uitbreiding van de Nieuwpoortse yachthaven? Was de tram, die het bebouwd gedeelte scheidt van een groot grasplein, misschien hinderlijk voor toekomstige projecten en moest die daarom verdwijnen?
Recente nieuwtjes In de eerste berichten over de nieuwe gemeenteschool konden we vernemen dat het bibliotheek-aanhangsel van het Trefpunt en de naschoolse opvang in Westende-dorp zouden overgeplaatst worden naar het schoolgebouw.
Voor wat de bibliotheek betreft, kan ik me daar absoluut niet mee verzoenen.
Dat is stof voor een volgend artikel waarin ik het, met een lichte overdrijving, zal hebben over het ‘spookdorp’ Westende.
De LDD beloofde ook nog … Weten jullie het nog? ‘Er moet een catamaranzone en een getijdenzwembad komen.’ ‘In Leffinge moet er een kleine binnenjachthaven komen.’
Jean-Marie heeft toch niet vergeten dat hij ook nog beloofde dat de volledige bevolking inspraak zou krijgen bij grote ingrijpende werken en beslissingen die bepalend zijn voor de toekomst van de gemeente? Hij beweerde ook dat de partij voorstander is van een bindend referendum. Nu zijn er wel inspraakmomenten maar ik denk aan een andere invulling van het begrip ‘inspraak’.
En … voor wanneer de afschaffing van 5% personenbelasting?
Alles samengevat
Kan Jean-Marie lang blijven spelen op meerdere paarden? Ik hoop het natuurlijk, maar…
Ik vraag mij af hoelang de 67-jarige Jean-Marie stand zal houden in zijn drieledig leven Volksvertegenwoordiger – Burgemeester, gepaard aan TV- en radio– optredens. Hij is een veelgevraagd man, maar ik vind dat hij daarmee wel wat veel hooi op zijn vork neemt. Zal zich dat vroeg of laat niet wreken? Hij beweert toch zo graag burgervader te zijn terwijl hij anderzijds soms beschaamd is om volksvertegenwoordiger te zijn en dat hij voor het weinige dat dit inhoudt 7.000 euro per maand mag opstrijken. Voor het geld zal hij dat wel niet moeten doen. Ook een burgemeester wordt goed betaald. Wie de kunst van het delegeren verstaat, kan natuurlijk rekenen op zijn college en wie het vertrouwen kan verwerven van zijn ambtenaren, zal de kerk wel in het midden kunnen houden. De burgemeester moet natuurlijk de dossiers instuderen om kwalitatieve leiding te kunnen geven.
Over de verstoring van een normaal gezinsleven wil ik mij niet uitlaten.
Besluit Daarmee wilde ik dus de bloglezers die bezorgd zijn over mijn neutraliteit, geruststellen. Ik hoop dat ik daarin geslaagd ben. Dat Jean-Marie geen grijze figuur is, daar twijfelt wel niemand aan.
Eindelijk een Vlaams regeerakkoord! Vinden jullie het goed?
Deze week wil ik het eens hebben over een paar resultaten, verre van de belangrijkste, van onze inspanning die we op 26 mei 2019 leverden bij de Vlaamse verkiezingen. Ik heb er twee uitgekozen, die uiteraard iets met Middelkerke te zien hebben.
1.Vlaamse regering investeert 245 miljoen euro extra in West-Vlaamse gemeenten 2.Opkomstplicht bij gemeenteraadsverkiezingen wordt afgeschaft
Eerst het goed nieuws: hopelijk geen vestzak – broekzak! Dat de N-VA, de Open VLD en de CD&V, drie verliezers van de verkiezingen van 26 mei 2019, na ruim vier maanden tot een regeerakkoord kwamen en dat we bijgevolg nu ook een Vlaamse regering hebben, dat hebben jullie ook allemaal gevolgd, zeker? Volgens de nieuwe, tevens oude, machthebbers willen zij een investeringsregering zijn. Wie wil investeren moet daar natuurlijk ook het geld voor hebben en dat geld moet komen uit besparingen. De oppositie en verschillende sectoren van onze samenleving hebben daarop forse kritiek uitgebracht, maar daar wordt uiteraard geen rekening mee gehouden. Zij delen ook geschenken uit. Jawel! De 64 West-Vlaamse gemeentebesturen krijgen 245 miljoen euro extra om te investeren in hun gemeente. ‘Meer financiële ademruimte geven’, noemt men dat. ‘Erop vooruitgaan’ is een andere beschrijving.
De gemeenten worden ‘opgeroepen’ om te investeren in zaken die de gemeenten echt beter maken, zoals fietspaden en veilige wegen, energiezuinige gebouwen, bossen en groene ruimte. Investeren in meer personeel of de eigen werking kan geen optie zijn.
En wat zal er gebeuren als ze het toch doen?
Waar komen die 245 miljoen vandaan? De pensioenen van de statutaire ambtenaren worden in principe betaald door de bijdragen op de lonen van de nog werkende statutairen. Dat zijn er echter steeds minder, waardoor de bijdragen meestal niet voldoende zijn om de pensioenfactuur te dekken. Daarom betalen de meeste gemeenten een responsabiliseringsbijdrage aan de federale overheid. Nu zal Vlaanderen daarvan de helft overnemen. Voor de West-Vlaamse gemeenten levert dit 158 miljoen euro op.
De jaarlijkse inkomsten van Middelkerke bedroegen in 2018: 3.447.812,33 euro aan personenbelastingen, 16.259.586,29 euro aan onroerende voorheffing (Incl tweede verblijven) en 10.941.099,56 euro aan werkingssubsidies, waaronder 5.484.093,16 euro van het gemeente- en provinciefonds, dat zorgt voor de basisfinanciering van de gemeenten. De gemeente beslist autonoom waarvoor deze middelen worden aangewend: hetzij voor de financiering van reguliere uitgaven, hetzij voor hun investeringsbeleid. Ook in de komende regeerperiode zal deze financiering 3,5% groeien.
De tweede verblijven brachten in 2.018 een aardig bedrag op, namelijk 8.746.113 euro. Van de jaarlijkse milieubelastingen kwamen 1.318.016 euro, van het parkeren 837.999 euro. Ook mochten nog relatief kleinere bedragen geïncasseerd worden voor motorrijtuigen (281.056 euro), bouwen en schutsels (312.014 euro), terrasen en tafels en stoelen (239.479 euro), ontbreken van parkeerplaatsen (280.000 euro) en leegstand en verkrotting (111.260 euro)
Daar bovenop komt er nog extra geld naar de gemeenten omwille van de open ruimte die ze bezitten en moeten onderhouden, zeker in Middelkerke met talrijke plattelandsgemeenten met veel landbouwgebied en veel open ruimten.
Bron ‘Vlaamse regering investeert 245 miljoen euro extra in West-Vlaamse gemeenten’ 1.10.2019 door Valentijn Dumoulein
Gaan jullie in 2024 nog stemmen? Geen lijststemmen meer! Het wordt eenvoudiger! Maar beter? Men wil de burgers meer inspraak geven bij de lokale en provinciale verkiezingen. De lijststem verdwijnt. De kandidaat van de grootste lijst met het grootste aantal voorkeurstemmen op zijn naam, krijgt automatisch het recht om een coalitie te vormen, of dat althans te proberen. Hij/zij wordt dan ook burgemeester tenzij zijn/haar partij nog uit de boot valt bij de coalitievorming.
Om dat te illustreren bekijken we even de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen in Middelkerke in 2014. Jean-Marie Dedecker had het hoogste aantal voorkeurstemmen (2.331) gevolgd door Janna Rommel-Opstaele met 2.113 voorkeurstemmen, maar de LDD was niet de grootste partij (7 zetels) en de Open VLD (9 zetels) vormde een coalitie met CD&V (5 zetels). Janna werd dus burgemeester.
In 2006 was de Open VLD met 12 zetels de grootste en vormde met de CD&V (8 zetels) een coalitie. Janna Opstaele-Rommel stond op de tweede plaats en haalde 2.613 voorkeurstemmen tegenover 2.390 voor lijsttrekker Michel Landuyt. Deze laatste werd burgemeester met behulp van de lijststemmen. In de toekomst zou Janna in een dergelijke situatie burgemeester worden. Ik vind dat onlogisch. Wie een lijststem uitbrengt, geeft daarmee aan dat hij/zij akkoord gaat met de volgorde van de lijst. Landuyt kon genieten van 2132 lijststemmen bij overdracht toegekend, wat zijn totaal op 2.390 + 2.132 = 4522 bracht. Daarmee werd niet eens het verkiesbaarheidscijfer van 5.003 bereikt. Er bleven dus geen lijststemmen meer over voor Janna.
Geen stemplicht maar opkomstplicht In ons land geldt een opkomstplicht voor Europese, federale, regionale, provinciale en gemeentelijke verkiezingen. Dat betekent dat iedereen die mag stemmen zich moet aanmelden bij zijn kiesbureau. Voor Belgen woonachtig in het buitenland geldt de opkomstplicht niet automatisch: als zij willen kiezen moeten zij daarvoor een persoonlijk inschrijvingsformulier invullen bij de consulaire beroepspost. Zij zijn vervolgens ook aan de stemplicht onderworpen. Je moet echt wel het stemhokje betreden, maar bij volmacht stemmen en blanco of ongeldig stemmen is toegestaan. Wie niet stemt begaat een overtreding en riskeert in principe een berisping of boete van de correctionele rechtbank. De bedragen variëren normaal tussen de 27,50 en 55 euro, bij herhaling kan de geldboete echter tot 137,50 euro oplopen.
Ondanks die opkomstplicht, daalt het aantal Belgen dat zijn stem uitbrengt, verkiezing na verkiezing. Naar het schijnt zou zo’n 10 % thuisblijven. Ik heb niet gevonden hoeveel Vlamingen niet meer gaan stemmen voor de gemeente en voor de provincie.
België iss één van de weinige landen ter wereld waar de opkomstplicht nog bestaat, maar daar komt nu bij de provincie- en gemeenteverkiezingen een einde aan. Volgens professor lokale en provinciale politiek Herwig Reynaert (UGent) zal de afschaffing van de opkomstplicht straks niet veel veranderen aan de verkiezingsresultaten. “Maar de campagne verandert wel. Alle politieke partijen zullen mensen moeten overtuigen om te gaan stemmen. De campagne zal vroeger moeten beginnen.” Uit een onderzoek van Bram Wauters, professor politieke wetenschappen aan de UGent, en Robin Devroe, onderzoeker aan de UGent, zou blijken dat de afschaffing van de opkomstplicht goed nieuws is voor vrouwelijke politici. De onderzoekers ontdekten dat kiezers die niet zouden opdagen als ze niet worden verplicht, meer voor mannen dan voor vrouwen stemmen. Dat heeft niet te maken met hun politieke overtuiging of met een mogelijk lagere gevoeligheid voor genderkwesties. Wel brengen degenen die liever thuis zouden blijven een minder gesofistikeerde keuze uit bij de verkiezingen. Ze brengen minder vaak een voorkeurstem uit en zijn minder geneigd om voor kandidaten lager op de lijst te stemmen. Ze brengen eerder een lijststem of een stem op de lijsttrekker uit.
Onze partijen zijn verplicht op de eerste of de tweede plaats van de lijst een vrouw te zetten. Ze kiezen echter nog steeds veel vaker voor een mannelijke lijsttrekker. Die profiteert dus nu van het stemgedrag van de minder gemotiveerde kiezers. Het opheffen van de opkomstplicht kan bijgevolg helpen om meer vrouwen verkozen te krijgen.
In een debat op De Zevende Dag kwam Jean-Marie Dedecker met een verrassende mening: "Ik ben libertair. Ik ben voor de absolute vrije meningsuiting en voor de vrije keuze. En toch heb ik het hier moeilijk mee. Ik zou het niet afschaffen. Er zijn mensen gestorven voor het algemene kiesrecht. We leven in een democratisch systeem en dat systeem garandeert onze vrijheid. Wij hebben dit voorrecht".
Hij legt het probleem ook niet bij de opkomstplicht: "Als je vraagt aan de mensen waarom ze niet gaan stemmen, dan is de reactie altijd: Waarom moeten we gaan stemmen? Het verandert toch nooit. En het is bewezen want diegenen die vandaag aan tafel zitten om de coalitie te vormen, zijn de partijen die zijn weggestemd."
Geen rood meer in de burgemeesterssjerp? (keuze in Vlaanderen) De Vlaamse symboolstrijd over de burgemeesterssjerp wordt uiteindelijk een compromis ‘à la Belge’: burgemeesters kunnen voortaan kiezen of ze een tricolore sjerp dragen met Vlaams schild of een ‘Vlaamse’ zwart-gele. In Wallonië woedde die discussie overigens ook. De sjerp van de schepenen was er zwart-geel - te Vlaams - en bestaat intussen uit de kleuren van de Waalse vlag: geel-rood.
Een sjerp kan over de schouder worden gedragen of rondom de lenden.
Bron Stemplicht bij gemeenteraadsverkiezingen wordt afgeschaft 28.9.2019 Opkomstplicht bij gemeenteraadsverkiezingen wordt afgeschaft 28.9.2019 door jvh, lca
Op veiligheid staat er geen prijs! Of is die prijs onredelijk?
Op maandag 30 september 2019 was ik uitgenodigd om een belangrijke vergadering bij te wonen. Nooit voorheen meegemaakt! De voorzitterstafel werd namelijk bevolkt door vier burgemeesters, die van De Panne, Koksijde, Middelkerke en Nieuwpoort.
Het onderwerp was erg belangrijk: de vier gemeenten willen namelijk in de toekomst hechter samenwerken op het gebied van hulpverlening, brandveiligheid, brandpreventie en politie. Ze vinden dat er heel wat scheelt aan het huidig ‘Hulpverleningsplan’ en ze willen dat opgelost zien met een nieuwe organisatie.
Huidige toestand Sinds 1 januari 2015 werd overgegaan van een gemeentelijke opdracht naar een zonale verantwoordelijkheid. Dat werd toen goedgekeurd door de toenmalige burgemeesters, voor Middelkerke door Janna Opstaele en voor Koksijde door Marc Vandenbussche, de enige van de vier die toen al in functie was. West-Vlaanderen werd in vier zones ingedeeld:
Zone 1 omvat 17 gemeenten: Beernem, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Knokke-Heist, Middelkerke, Oostende, Oostkamp, Oudenburg, Torhout, Zedelgem en Zuienkerke. Zone 1 bestaat uit 9 brandweerposten en 2 voorposten met een totaal van 775 brandweerlieden en ongeveer 25 administratieve medewerkers.
Brandweerzone Westhoek bestaat voorlopig nog uit 22 posten verspreid over 18 gemeenten: Alveringem, De Panne, Diksmuide, Heuvelland, Houthulst, Ieper, Koekelare, Koksijde, Kortemark, Langemark-Poelkapelle, Lo-Reninge, Mesen, Nieuwpoort, Poperinge, Veurne, Vleteren, Wervik en Zonnebeke.
De Belgische geïntegreerde politie bestaat sinds 1.1.2001 uit twee niveaus: de federale politie en de lokale politie. Deze laatste bestaat vandaag uit 185 zones, 39 één-gemeentezones waarvan Middelkerke er één was/is en 146 meer-gemeentezones waarvan De Panne, Koksijde en Nieuwpoort er samen één vormen.
Een hulpverleningszone heeft een zoneraad en een zonecollege. De zoneraad is verantwoordelijk voor de organisatie en het beheer van de brandweerdiensten in de hulpverleningszone. Vergelijk het met de werking van een gemeenteraad. De raad bestaat van rechtswege uit de burgemeesters van de gemeenten die binnen het interventiegebied vallen en die financieel bijdragen in de werkingsmiddelen. De raad heeft een voorzitter en een secretaris. De zonecommandant adviseert.
Het zonecollege vormt het dagelijks bestuur van de hulpverleningszone. Het is verantwoordelijk voor de goede gang van zaken bij alle brandweerkorpsen van de zone. Het college wordt samengesteld door de zoneraad die de 8 leden ervan kiest. De voorzitter van de zoneraad is ook de voorzitter van het zonecollege.
Toch even duidelijk stellen: Wie dringende hulp nodig heeft, bij brand of een noodgeval of wie een ambulance nodig heeft, belt het noodnummer 112 of gebruikt de app. Voor dat laatste ga je naar de app store of play store op je smartphone, je geeft “app 112 BE” in als zoekopdracht en je downloadt de app. Voor niet dringende interventies kan je terecht bij jouw lokale brandweerpost of op het E-loket. (https://www.brandweerzonecentrum.be/e-loket)
Voor niet dringende medische bijstand, neemt u het best contact op met uw huisarts of de huisartsenwachtdienst.
Welke voordelen zag men in de grote zone-indeling? 1. Betere vorming en opleiding van brandweerlieden en ambulanciers. Voor een aantal specialisaties zou er een eigen zonaal opleidingscentrum komen met een pool van brandweerlieden. De komende jaren zou er geïnvesteerd worden in een groter aantal vrijwilligers terwijl het aantal beroepsbrandweerlieden op peil zou gehouden worden. 2. Meer officieren om -veiligheid van evenementen en gebouwen te controleren -grootschalige uitrukken te combineren en om preventieadvies te geven -iedere dag 24 uur een beroep te kunnen doen op een aanwezig officier 3. Meer gespecialiseerd personeel, o.a. eigen adviseurs gevaarlijke stoffen (AGS)
Welke nadelen zien de 4 genoemde kustgemeenten?
Er wordt geen vooruitgang geboekt in de zone. De werkwijze is veel te omslachtig. De meerjarenbegroting van de brandweerzone Westhoek laat al jaren op zich wachten, Waar gemeenten vroeger autonoom konden beslissen over de aankoop van een nieuwe brandweerwagen, moet dat nu door alle 18 burgemeesters van de zone worden gestemd. Dat noemt men onwerkbaar en frustrerend.
De burgemeesters van de zone geraakten het maar niet eens over de verdeelsleutel van de financiële inbreng per gemeente (al 5 jaar geen akkoord!) noch over de aankoop van nieuw materieel.
De kustregio heeft een totaal ander profiel dan de hinterlandgemeenten en heeft bovendien compleet andere noden: een pak appartementen, toeristen en tweede verblijvers. Dat vraagt een andere aanpak. Om het te illustreren: Nieuwpoort heeft 1600 interventies met de ambulance terwijl Heuvelland, die deel uitmaakt van dezelfde zone, er nog geen 200 heeft.
De leden van de posten voelen zich niet altijd gewaardeerd binnen de zone.
Er lagen in de zone ‘Westhoek’ plannen op tafel om de kazernes van Nieuwpoort, Koksijde, Oostduinkerke en De Panne samen te voegen tot één kazerne in Koksijde. Dat werd bijzonder slecht onthaald.
Er werd tevens gevraagd het bestaande patrimonium over te dragen aan de zone.
De in te brengen bijdragen werden veel te groot. In 2015, bij de eenmaking van de plaatselijke brandweerkorpsen tot hulpverleningszone, werd gesteld dat het budget neutraal en efficiënt zou zijn. Maar het tegendeel is waar. Volgens Jean-Marie Dedecker bedroeg ons gemeentelijk budget voor de brandweer in 2014 630.000 euro. Volgens de voorgestelde meerjarenplanning loopt dat bedrag in 2025 op tot 1.297.000 euro: “Een verdubbeling in tien jaar tijd is onaanvaardbaar, wetende dat Middelkerke enkel over een vrijwilligerskorps beschikt maar van alle gemeenten wel op de vierde plaats komt als geldschieter”. De reden van die forse toename in gemeentelijke toelages zou onder meer komen door nakende investeringen van 22,5 miljoen euro in nieuw materiaal, wagens en nieuwe kazernes voor Brugge en Oostende. “Die investeringen worden volledig gedragen door de plaatselijke besturen, terwijl de federale dotatie voor de brandweerzone in al die jaren gelijk is gebleven. Daarnaast mogen we als gemeente niet meer rekenen op de brandweer voor bepaalde taken, zoals het onderhouden van hydranten. Per jaar kost die uitbesteding ons 60.000 euro. De gemeenten worden leeggezogen en krijgen er niets voor terug. Dit moet stoppen”, aldus Dedecker. Hij stelt onder meer voor om de ambulancediensten los te koppelen van de brandweer om de personeelskosten, toch 82 procent van het brandweerbudget, met een derde te beperken.
Intentieverklaring van de vier kustgemeenten De vier burgemeesters van De Panne, Koksijde, Nieuwpoort en Middelkerke ondertekenden op maandag 30 september de intentieverklaring om samen een nieuwe brandweerzone op te richten.
Ziehier de FOCUS – opname van die vergadering
Het doel van de samenwerking is een efficiëntere dienstverlening, veel meer afgestemd op de noden van de kust en op maat van de burger. De zone-exit zal nu juridisch en administratief worden voorbereid zodat deze ordentelijk en in de beste relaties kan gebeuren. Een timing hierop plakken is moeilijk. De exit dient te leiden tot een nieuwe "veiligheidszone", waarbij een aantal synergieën ( = samenwerking) tussen politie en brandweer financiële en operationele voordelen kan opleveren. Volgens Jean-Marie Dedecker zal de burger het verschil voelen: “Wespennesten laten verwijderen zal opnieuw gratis worden (*). Daarnaast moeten de gemeenten opnieuw meer kunnen rekenen op de brandweer voor algemene opdrachten zoals het reinigen van pakweg de zeedijk. De belastingbetaler zal dit dus ook voelen in zijn portefeuille”. * zopas betaalde ik nog 48,40 euro Daarnaast mag gerust gesteld worden dat de burgemeesters opnieuw een nauwere en directe band kunnen opbouwen met hun korpsen en dat de vrijwilligerswerking meer aandacht kan krijgen.
Mijn oordeel/vragen over de geplande hervorming Op de vergadering van 30 september 2019 stelde ik enkele vragen aan de vier burgemeesters. Ik vroeg mij af waarom de burgemeester van Koksijde, de oprichting van die uitgebreide hulpverleningszone, waartoe zijn gemeente zou behoren, goedgekeurd had.
Toen ik in een persinterview las dat de burgervader van Nieuwpoort eigenlijk vond dat zijn Nieuwpoorts brandweerkorps een goed korps is dat kan beschikken over een kazerne met voldoende materiaal om zelfstandig te werken, had ik het gevoel dat hij eigenlijk wilde terugkeren naar de toestand van vóór 2015 in plaats van zich in een nieuw avontuur/ een nieuwe zone te storten. Toen ik kennisnam van de doelstellingen van de grote zones, vroeg ik mij af of een nieuwe zone met 4 gemeenten wel in staat zou zijn hetzelfde te bereiken.
Ik suggereerde ook dat de federale autoriteiten zich zouden bekommeren om de bestaande problemen in de 34 zones omdat ik het onbegrijpelijk vind dat de lokale instanties zelf het initiatief moeten nemen voor dergelijke nieuwe reorganisaties.
Ik stelde ook de vraag of de gemeenten misschien weg wilden uit hun grote zone ENKEL en ALLEEN voor het geld. Ik herinnerde daarom aan de wijze uitspraak ‘Op veiligheid staat geen prijs.’
De burgemeesters wilden mij natuurlijk geruststellen. Alles zou wel in orde komen. Hun antwoorden konden mij slechts gedeeltelijk bevredigen.
Een later bij mij opgekomen vraag Ik was benieuwd hoe de andere burgemeesters van de kustgemeenten in de zone van Middelkerke, Blankenberge, Bredene, De Haan, Knokke-Heist, Oostende en Zuienkerke, reageren. Vinden zij ook dat dergelijke grote zones met een mix van kust- en hinterlandgemeenten onwerkbaar zijn? Zouden zij ook een eigen kustzone willen vormen?
Bart Tommelein (Open Vld), burgemeester van Oostende, begrijpt de verzuchtingen van Dedecker: “Er moet een evenwicht zijn tussen performantie en betaalbaarheid. We moeten steeds op zoek gaan naar manieren om de kosten te beperken, zonder de veiligheid in het gedrang te brengen. Maar straffe verklaringen houd ik liever voor de onderhandelingen. Aan de verdeelsleutel tussen de gemeenten zou ik overigens niet raken. Die is in 2014 door alle gemeenten goedgekeurd en ook door Dedecker in de toenmalige oppositie in Middelkerke. We kunnen die niet telkens herzien als er een nieuwe burgemeester is”, reageert Tommelein. De brandweerzone hoopt in oktober de budgettaire meerjarenplanning volledig rond te krijgen.
Besluit Het lijkt er dus op dat de nieuwe zone met 4 kustgemeenten er wel degelijk zal komen. De burgemeester van Nieuwpoort had al contact met de gouverneur en met de minister van Binnenlandse Zaken en Veiligheid Pieter De Crem, van zijn partij CD&V. Zij zouden de beslissing van de Westkustgemeenten steunen. Persoonlijk, maar wie ben ik, sta ik niet voor 100% achter de hervorming. Natuurlijk hoop ik dat onze veiligheid beter zal kunnen verzekerd worden voor minder geld, maar ik ben er niet gerust in. Ik zal dus maar eindigen met ‘Ik ben benieuwd’. Enkele maanden geduld, dus, tot de reorganisatie een feit is en verder tot de resultaten ervan merkbaar zijn.
Een vorig blogartikel ‘Kunnen de inwoners van Lombardsijde en van Westende rekenen op redelijke interventietermijnen door de MUG Groep? (2.9.2013)
'Jean-Marie Dedecker dreigt brandweerzone te verlaten: “Bijdrage Middelkerke verdubbeld in 10 jaar tijd” ' (1.7.2019) door Bart Boterman en Timmy Van Assche 'Kustgemeenten scheuren zich af van Brandweer Westhoek en gaan samen met Middelkerke voor een ‘veiligheidszone’ door Bart Boterman 'Burgemeester Vanden Broucke duidelijk: Het gaat niet vooruit met de brandweerzone Westhoek’ door Gus 27.9.2019 ‘De Panne, Nieuwpoort, Koksijde en Middelkerke vormen nieuwe hulpverleningszone’ (30.9.2019 door Bart Boterman)
Middelkerke: zal het gezang van ‘De Sirene’ nu anders klinken?
Jullie weten nu toch zeker al dat ik het graag heb over verhalen uit de Griekse mythologie, vooral over godinnen en half-godinnen. Telkens er een exemplaar van het gemeentelijk informatieblad in mijn bus valt, denk ik daar weer aan. Sedert 2016 gebeurt dat nu nog slechts vijf keer per jaar omdat er geen nummer meer uitgegeven wordt voor juli-augustus.
Hoewel ik Homerus niet ben, wil ik daar steeds weer over schrijven. Hoewel half-vrouw half-vogel, waren de ‘Sirenen’ heel knap en ze zongen zulke mooie liederen. Ik moet het hem alleszins nog eens vragen maar misschien was dat wel de reden waarom Georges Keters, die op 1 oktober 1992 aan de basis lag van het eerste nummer, ook nog ‘De Sirene’ koos als naam voor het blad.
Omdat de reizigers die al varend het eiland van de knappe zangeressen passeerden, niet konden weerstaan aan de verlokking van hun gezang, liep hun schip te pletter tegen de rotsen en werden zij gedood. De ‘lieve’ sirenen zogen namelijk alle levenskracht uit hun slachtoffers.
Odysseus, de linke Griekse koning-aanvoerder, was gewaarschuwd. Hij stopte daarom bijenwas in de oren van zijn bemanningsleden en bond zichzelf vast.
Zelfs al droom ik van die verleidelijke half-godinnen, het gevaar dat ik verleid word, is op mijn leeftijd niet zo dreigend meer. Ik hoef geen was in mijn oren en van vastbinden is bij mij geen sprake, maar … nu ben ik toch wel aan het fantaseren zeker! Ik zal het maar houden bij ‘De Sirene’ uit Middelkerke. Sinds 1 januari 2019 is de dirigent van de gemeente namelijk veranderd en ik heb de indruk dat hij een groot voorstander is van ‘De Sirene’… ik bedoel van het infoblad.
Het recente nummer 170 van augustus – september 2019 Er is een nieuwe verantwoordelijke uitgever: de algemene directeur Pierre Ryckewaert, die ingevolge de machtswissel in de gemeente afgezwaaid is, wordt opgevolgd door de burgemeester ‘himself’. De redactie en ontwerp zijn weliswaar nog steeds in handen van de communicatiedienst met de medewerking van alle gemeentelijke diensten, maar ik denk te mogen aannemen dat JMD daar duidelijk zijn invloed zal doen gevoelen.
Het voorwoord van de burgemeester heet nu ‘Hallo Middelkerke’ in plaats van ‘Dag Middelkerkenaar’, maar er is een veel belangrijker verschil met vroeger. Herinneren jullie zich dat wijlen Fred Vandenbussche, daarin door mij gesteund, Janna’s tekst het ‘sermoen’ van de burgemeester noemde? Hij vond het zoutloos en pover geschreven: ‘Janna houdt op haar foto wel een soort pen vast, maar uit wat daar staat blijkt toch nergens dat ze ook echt kan schrijven’. En dat was allesbehalve overdreven. De tekst van Jean-Marie bewijst dat hij wel kan schrijven. Hij onderschrijft zijn ‘woordje’ met ‘Jean-Marie’. Het is niet de eerste keer dat ik vaststel dat hij het niet nodig vindt met ‘Burgemeester’ aangesproken te worden. Zijn voorgangster (het klinkt inderdaad verdacht, maar ik kan het ook niet verhelpen dat dit het vrouwelijke is voor voorganger!) onderschreef haar woordje wel met ‘Burgemeester Janna Rommel-Opstaele’. Het zal wellicht aan mijn opgedane ervaring liggen maar ik vind dat het aangewezen is dat wie een verantwoordelijke functie uitoefent, ook met zijn titel mag/moet aangesproken worden. Het is wel niet zo dat ik vrees dat zijn gezag hierdoor zal aangetast worden. Hij heeft altijd nog wel een worp (been-, schouder-, heup-, arm-, offer-), een greep, een klem of een verwurging in petto, zeker? Zou hij echt nog in staat zijn om een ippon uit te voeren en daarmee een tegenstander uit te schakelen?
(Spijtig genoeg NIET bewegend want Seniorennet laat geen GIF’s toe).
Reeds verschenen Hieronder vinden jullie de verwijzingen naar mijn vroegere artikels over het gemeentelijk informatieblad. 21.11.2016: “Middelkerke: ‘De Sirene’ en toch geen gevaar” 12.12.2016: “Middelkerke ‘De Sirene’ het laatste woord was nog niet gezegd” Ik heb daarin al voldoende de kwaliteit van het blad geprezen. Als ik dan toch iets mag opmerken: waarom werd de lijst met geboorten, huwelijken en vooral overlijdens weggelaten? (gestart en afgeschaft onder het vorig gemeentebestuur) Waar vroeger niemand kon zeggen ‘Ich habe es nicht gewusst!’, bestaat die kans nu opnieuw.
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_judotechnieken
12 jaar bloggen: Blik op Lombardsijde, Middelkerke, Westende
Het twaalfde jaar is geen lustrumjaar. Een viering van deze verjaardag is dus niet aan de orde. Ik denk, wat zeg ik, ik ben er zeker van dat het geluk om te vieren in een belangrijk populair lustrumjaar mij nooit meer zal te beurt vallen.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf dat ik blijf ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toelaat ofwel tot ik vaststel dat het geen zin meer heeft er nog langer mee door te gaan omdat de/het interesse/succes tot een minimum gedaald is. Ik schrijf elk jaar in september een artikel om te wijzen op die verjaardag en ik maak dan van de gelegenheid gebruik om even kort terug te blikken op de door mij beschreven gebeurtenissen in Middelkerke uit het voorbije blogjaar.
Betekenis van het getal 12
Als ik toch eens de lijst met de lustrumvieringen overloop, dan vind ik dat 12 jaar overeenkomt met een zijden jubileum. Zijden weefsels zijn geliefd vanwege hun glans, souplesse en zachte textuur. Ik vrees echter dat mijn soort blog niet tot de zachte mag gerekend worden.
Het getal twaalf wordt als het getal van perfectie gezien. Dit heeft waarschijnlijk ermee te maken dat 12 oorspronkelijk als grondtal werd beschouwd. Er zijn 12 maanden, 12 apostelen, 12 uren per half etmaal, enz. Dat 12 als grondtal gekozen is, heeft te maken met de deelbaarheid van het getal. Het is behalve deelbaar door 1 en zichzelf - zoals alle gehele getallen - deelbaar door 2, 3, 4 en 6, dus door de eerste vier getallen. Ik vrees dat mijn blog ook niet tot de perfecte mag gerekend worden.
Ik wil ‘verschoning’ vragen omdat ik het alweer wil hebben over de helden en de Goden uit de Griekse mythologie. Hercules moest 12 moeilijke opdrachten vervullen om onsterfelijk te worden. Mijn opdrachten in de voorbije twaalf jaar zullen mij uiteraard en zeer terecht nooit onsterfelijk maken.
Heeft een blog nog zin in het tijdperk waarin alles in een razendsnel tempo verandert? Natuurlijk heeft het gebruik van Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin, meer in het bijzonder de groepen die aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel.
Zoals jullie weten kan ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus, voor de twaalfde keer. Bij sommige ontstaat hierdoor de mening dat mijn blog uitsluitend voor senioren bestemd is, maar dat moet ik resoluut tegenspreken, want ik heb in ieder geval nooit in die richting gedacht. Het is ook niet omdat ik voor mijn blog de naam ‘Westendse Blik’ gekozen heb, de blik van een Westendenaar, dat andere Middelkerkse lezers niet welkom zouden zijn. Integendeel! Het gaat niet uitsluitend over Westende.
In de populariteitsrangorde (op iets minder dan 25.000 blogs), stond ik op 7 september 2019 op de 27ste plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. Het huidig artikel is het 647ste in de reeks en op 7 september mocht ik de 351.026ste bezoeker begroeten (# verschillende lezers!)
Soms vraag ik me af waarom er zo weinig gereageerd wordt op mijn artikels. Noch afkeuring nog goedkeuring. Noch goed, noch slecht? Ik zit daarvoor niet te treuren natuurlijk, maar omdat ik toch een weinig ijdel ben, hoor ik toch liever ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ of ‘ik ben een fan van uw blog’ dan ‘ik lees dat al lang niet meer’. Op bepaalde openbare gelegenheden word ik toch wel af en toe eens gecomplimenteerd.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’ of via de gemeentelijke kanalen. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE partijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2018
In mijn twaalfde blogjaar waren er verkiezingen voor de gemeenteraad op 14 oktober 2018 en voor Europa, de Federale Kamer en het Vlaams parlement op 26 mei 2019. Het leek me dus logisch daar de meeste aandacht aan te besteden. Bovendien trekken verkiezingen de meeste lezers aan.
Aan de verkiezingen wijdde ik dus negen artikels Stemmentrekkers, hoe stemmen veroveren?, belangrijke verkiezingen ook voor JMD, lijsten bekend in twee delen, kiezer heeft geoordeeld, laatste nieuwtjes, wat mogen wij verwachten?, zij zien ons graag Zes artikels schreef ik over: Burgemeester Middelkerke weer vertegenwoordigd in Brussel, 50 straffe uitspraken, uitzending met Alloo, overgave- overname dienst, verhaal van haat en liefde met N-VA, nieuwe burgemeester - nieuwe grote projecten? Vier artikels handelden over Sociale zaken Organisaties voor ‘Warmste Week’ in Middelkerke, diamanten huwelijk gevierd in Middelkerke?, wilde wijk, avondmarkt in Lombardsijde Drie artikels over Gemeentebestuur Start LDD afgang OVLD, nieuw schepencollege, LDD neemt macht over Oorlogen/Bevrijding: Westende bevrijd, in 3 delen Politieke partijen Newsflash OVLD, Jana en Michel stappen uit politiek, toekomstige 1e schepen LDD roert zich al Kwamen twee keer aan de beurt: Allerlei Tram uit Lombardsijde-heraanleg Dorpsplein-verkaveling Havenzijde – Project Debaillie, Tram – Gemeenteschool Casino Persoonlijk bezoek aan tijdelijk gebouw in Westendelaan, eindelijk weer eens nieuws Erfgoed Afbraak gemeenteschool definitief, afbraak Noble Rose Evenementen Eindejaarsfeesten, reuzenrad op plaats casino Fusies: fusie of geen fusie Horeca Kwaliteit restaurants in zomer 2019 Middelkerke genegeerd door Luc Bellings, Tastoe Mijn blog: 11 jaar en 12 jaar bloggen Sociale woningen Badenlaan nieuwe verkaveling?, Geen verkaveling in Badenlaan wel parkeergebouw Verkeer: tram verlegd in Lombardsijde, worden fietsregels hier nageleefd? Westende-bad: W-B opnieuw de parel van de kust? 2 afleveringen
Werden één keer behandeld: Dialect: Juultn en Bertn op café Immobiliën: project Debaillie Maatschappij: Wereld verandert Onderwijs: bouw nieuwe gemeenteschool Zon en Zee: eindelijk heropleving door nieuwe woningen? Zwembad: splinternieuw in 2020
Westends dialect Sinds 3 december 2018 heb ik daarvoor een nieuwe blog aangemaakt. http://blog.seniorennet.be/WestendsDialect Die kent nauwelijks succes en reacties krijg ik al zeker niet, maar ik geef het niet op. Ik heb al 38 wekelijkse lijsten met Westendse woorden en uitdrukkingen gepubliceerd. Tweemaandelijks las ik een paar ‘Westendse moppen’ in. Ik hoop dat er ooit een doorbraak komt. Hoop doet leven …
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Herakles_(mythologie)
Wie kan mij helpen? Sedert de publicatie van mijn artikel ‘De wereld verandert’ is ook mijn blogwereld veranderd. Ik heb namelijk het volgende probleem: om het artikel in éénmaal te kunnen bekijken (en lezen) moet je met de pijl naar links schuiven. Ik heb ook de foto’s naar de linkse rand moeten schuiven in plaats van te centreren. Seniorennet kan me ook geen handelwijze aanraden.
Kan iemand van de lezers mij misschien helpen? Bedankt bij voorbaat.
Vier dagen vóór de 75ste verjaardag van bevrijding van Westende, die plaatsgreep op 12 september 1944, heeft de gemeente Middelkerke een groots feest georganiseerd. We moesten er destijds zo lang op wachten en dat was dus zeker een goede manier om dat op een heuglijke manier in de herinnering te brengen. Schepen Eddy Van Muysewinkel was daarvoor de drijvende kracht en de dienst erfgoed de regisseur.
Verloop
Uit folder gemeente Foto van ‘Het Nieuwsblad’
Om 16 uur startte een feestelijke optocht aan de Calidris, via de Essex Scottishlaan en de Westendelaan naar het oorlogsmonument aan de Sint-Laurentiuskerk. De belangstelling was zeer groot en enthousiast. Ik was wel een weinig maar aangenaam verrast toen ik zag dat tientallen gezinnen in beide straten de Canadese vlag hadden uitgehangen. De stoet was mooi om te bekijken, alhoewel ik ook een stem opving die beweerde ‘dat het wel wat meer had mogen zijn’. Misschien was dat wel niet volledig onterecht maar het kan ook positief bedoeld geweest zijn.
De roeper opende de stoet, gevolgd door de spelers van de West Coast Pipe Band, in 2005 opgericht in Koksijde, die prachtige klanken uit hun doedelzak toverden.
Foto’s Gwen Laremans
Ze werden gevolgd door elf legervoertuigen, waarvan sommige bij mij persoonlijke herinneringen opriepen, namelijk de Jeep Willy’s en de GMC.
p>
Foto Dany Van Loo (Het Nieuwsblad) Foto Sabine Bieno Willems
In de spaties tussen de voertuigen traden de re-enactors op. Leden van een toneelgroep in originele kledij uit die tijd, speelden de rol van gewone, blijde burgers. Sommige droegen bordjes, met opschriften als ‘Leve de Canadezen’, ‘Westende dankt zijn bevrijders’, ‘In donkere tijden hoopten wij op jullie’, ‘Honour on our Liberators’, ‘Dank aan onze bevrijders’, ‘Westende bevrijd 1944 – 2019’, ’12 september 1944’, Essex Scottish Regiment For Ever, ‘Jullie versloegen de vijand in de duinen en veroverden onze harten’, ‘Door de Canadezen bevrijd, keren wij naar ons huis verblijd’. Sommige vrouwelijke figuranten hadden plaatsgenomen in de voertuigen. Zo zat raadslid Bianca, mooi uitgedost in een volgens haar zelfgemaakt kleed, in een jeep. Hier en daar werden papieren Canadese vlaggetjes uitgedeeld en kinderen deelden snoep uit.
Foto’s Sabine Bieno Willems Eigen foto
Foto Benny Proot
Een paar groepen of groepjes of enkelingen mogen niet vergeten worden: Kristof Jacobs als kopman van enkele militairen in uniform van Canadese regimenten, een motorrijder en een fietser.
Ik verwachtte min of meer dat op het kruispunt met de Joseph Matthieulaan bloemen zouden neergelegd worden aan het fotopaneel dat herinnert aan de bevrijding, maar dat gebeurde niet.
Eigen foto
Dat bord moet er nu een goeie vijf jaar geleden geplaatst zijn en het duidt ook aan dat hier een rustpunt is van de wandeling ‘Schuddebeurze’. Ik zal wel de enige niet zijn die daar toen niet erg mee opgezet was. Daar stond daarvoor immers het volgend gedenkteken
Foto Annick Keters
Dat gedenkteken had men nooit mogen wegnemen. We mogen namelijk niet vergeten dat twee Canadese militairen sneuvelden bij de bevrijdingsgevechten tussen 10 en 12 september. In de tekst van het huidig paneel worden de namen van de twee gesneuvelde Canadese militairen niet eens vermeld.
Dat waren sergeant Edgar Rivait (25 jaar) en soldaat Douglas Lyttle (19 jaar). Waarom het vorig gemeentebestuur zo weinig respect daarvoor opbracht, mag bovendien blijken uit wat in de wandelgangen verteld wordt: het monumentje werd gewoon op het stort gegooid. Burgemeester Dedecker antwoordde op mijn vraag daarover dat de zondag aanwezige Ereconsul Agneessens hem liet verstaan dat hij plannen heeft in dat verband.
Een youtube-film van 11’58” van Marc Haverals, van de volledige stoet, voorafgegaan door een opwarming van de doedelzakgroep op het strand, kan bekeken worden op
De stoet trok daarop via de Westendelaan naar het oorlogsmonument aan de kerk, waar, rond 17 uur dan een officieel huldemoment plaatsgreep. De roeper leidde alles in goede banen.
Ziehier de groep ‘Autoriteiten’
Foto Sabine Bieno Willems
Er werden toespraken gehouden door
Frédéric L. Agneessens, Ereconsul van Canada voor Vlaanderen Jean-Marie Dedecker, burgemeester Eddy Van Muysewinkel, schepen
Eigen foto’s
Er werden bloemtuilen neergelegd door bovenstaande autoriteiten alsook door
Fregatkapitein Luc Desanghere, korpscommandant van de provincie West-Vlaanderen samen met Luitenant-Kolonel SBH Quentin Van Kerckhoven, kwartiercommandant kamp Lombardsijde Schepen Natacha Lejaeghere Een mevrouw in militair uniform (????)
Tijdens de huldiging weerklonk muziek van het ensemble ‘De Confrérie van Toulouse-Lautrec’ (te weinig, vond ik), terwijl het Camerlinckxkoor heerlijk gezang ten beste bracht. De Confrérie van Toulouse-Lautrec uit Oostende is een groep vrienden die onder andere op plechtigheden bij monumenten op de klaroen blazen ter ere van de gesneuvelde soldaten "Ten Velde" of "Last Post" en de andere militaire eerbewijzen. Ze speelden hier een aandoenlijke ‘Last Post’
Foto Dany Van Loo (Het Nieuwsblad)
Twaalf zangers van het Camerlinckxkoor brachten hartverwarmende muziek. Zij staan bekend voor hun hoofdzakelijk vierstemmige liederen uit verschillende periodes en culturen, van diverse origine en componisten, in hun eigen taal. Hun repertoire zou nu meer dan 300 partituren omvatten.
Als slot van het huldebetoon brachten het koor en de doedelzakspelers gezamenlijk ‘Amazing Grace’. Dat is één van de liederen die ik het liefste hoor. Kennen jullie het misschien niet?
Van 18 tot 22 uur greep op het Arthur Meynneplein of markt, een ‘Bal Populaire’ plaats met optredens van de Coast Big Band (vanaf 18 uur) en Slick Nick & the Casino Special ((voorzien) vanaf 19u30).
De “Coast Big Band” is het grootste jazzorkest uit het Conservatorium Aan Zee (CAZ) in Oostende. De muzikanten zijn allemaal leerlingen en gepassioneerde amateur muzikanten die les volgen in het CAZ en de band staat onder de leiding van Yves Fernandez, jazztrompettist. De band bestaat al verschillende jaren en verzorgde al verschillende lokale optredens. Hun optreden in Chicago tijdens de gerenommeerde Midwest Convention, waar de Coast Big Band als allereerste niet-Amerikaanse band mocht spelen in de categorie Jazz Bands, was een hoogtepunt!
Eigen foto
De markt was goed gevuld met toeschouwers. Een grote biertent, een standje van ‘ ’t Zwientje’, een tearoom, eethuis en brasserie in Lombardsijde en ‘Cross to Romania’, de lokale vereniging die zich reeds sinds eind de jaren ‘90 inzet voor Roemeense bevolkingsgroepen die in armoedige omstandigheden leven. Het bakken van hun pannenkoeken zal wel goed opgebracht hebben.
‘Slick Nick and the casino special’, een Antwerps zevental dat aan de wieg stond van de retro revival. Ze brachten Rock & Roll, Rythm & Blues en swing. Denk aan Radio Modern sfeer met mooi grijs jasje, zwarte strikjes en veel attitude. De frontman, Slick Nick, fungeert als mister entertainment himself. De muzikanten hebben hun strepen al verdiend bij talloze bands.
Het optreden was voorzien vanaf 19u30. Om 20u30 waren ze echter nog bezig met hun voorbereiding. Ik ben niet langer gebleven, zoals zoveel anderen, zodat ik jullie enkel onderstaande foto kan aanbieden. Bij navraag bleek dat velen terugkeerden en er een leuke avond beleefden.
Eigen foto
Expo ‘Westende Bevrijd 1944-2019’
Naast het uitstekend initiatief, dat ik in een vorig artikel behandelde, om op het marktplein een mini-cinema in een container aan te bieden en naast het bevrijdingsfeest op 8 september 2019, bracht de gemeente nog een derde mogelijkheid om de bevrijding in de herinnering te brengen van zijn inwoners, een tentoonstelling gewijd aan het bevrijdingsleger van de Canadezen. Die was geopend van 30 augustus tot 15 september 2019 in ‘De Kilt’ Essex Scottishlaan, 3 telkens van 10 tot 18 uur.
Uit folder gemeente
De tentoonstelling omvatte voorwerpen in verband met de bevrijding, die Westendenaar Kristof Jacobs na jaren intens zoeken, kon verzamelen. Hij toont uniformen, uitrusting, lichte wapens en objecten van de Canadese bevrijders en van de Duitse bezetter. Niet alledaags en mooi gepresenteerd. Ik meen te mogen zeggen dat felicitaties hier echt op hun plaats zijn. Met toelating van Kristof mocht ik de onderstaande foto’s nemen, waarvoor dank.
In het verslag van de gemeenteraad van 24.09.1947 had ik gelezen dat Romain PAQUAY, gewezen onderofficier van het Essex Scottishregiment, die meehielp aan de bevrijding van Westende op 10, 11 en 12 sep 1944 als aandenken aan deze ‘heuglijke’ dagen zijn uniform schonk aan de gemeente Westende (toen uiteraard nog zelfstandig)
De gemeente had reeds bij de opening van de Essex Scottishlaan op 10.6.45 het vaandel van het regiment ontvangen.
Om mijn artikel wat te illustreren, had ik dus graag een foto van dat vaandel en van het uniform daaraan toegevoegd. Ik vroeg dus (in 2007) aan de gemeente om daartoe de toelating te krijgen. De gemeente vond echter dat dit niet kon en gaf daarvoor volgende rechtvaardiging: “Gezien het uitzonderlijke historische belang van dit uniform en omwille van de kwetsbaarheid van de materialen is het niet aangewezen deze stukken permanent tentoon te stellen. Licht, temperatuurschommelingen en vocht hebben immers een zeer nefaste inwerking op de weefsels: ze verkleuren, desintegreren... Daarom moet blootstelling aan deze elementen zoveel mogelijk worden vermeden. Dat betekent natuurlijk niet dat het uniform voor altijd achter slot en grendel zit, integendeel. Bij speciale gelegenheden kan het nog altijd tentoongesteld worden.”
Dat is dus nu gebeurd voor het uniform, maar waar is het vaandel? Zou het kunnen dat beide toch niet in de beste omstandigheden bewaard worden? Misschien moet toch maar een manier gevonden worden om dat toch te doen, zonder dat ze beschadigd worden.
In 2012 werd Kristof Jacobs ingehuldigd in The Royal Canadian Legion. Zijn passie voor alles wat met de wereldoorlogen te maken heeft, kende daarmee een nieuw hoogtepunt. “Ik kreeg bij mijn inhuldiging een opdracht mee die ik zo goed mogelijk en in alle sereniteit probeer uit te voeren”, zegt Kristof. Door zijn inhuldiging en de onderscheiding is hij op veel plaatsen waar Canadezen worden gehuldigd aanwezig als vertegenwoordiger van The Royal Canadian Legion. Jacobs schreef ook een aan te bevelen boek over de Brits-Australische bezetting van Nieuwpoort in 1917.
Besluit Dat was een waardig feest waarvoor de gemeente en zijn diensten, in het bijzonder ‘Erfgoed’, en Kristof Jacobs een pluim verdienen.
Bronnen Foto’s van Gwen Laremans, Sabine Bieno Willems, Dany Van Loo (Het Nieuwsblad), Dirk Benoot, Annick Keters, overgenomen met toestemming van de fotografen. Foto’s hier en daar wat kleiner gemaakt wegens opgelegde groottebeperking door Seniorennet (100 kB) Folders gemeente
Nu ik tot de jaren van verstand gekomen ben, met andere woorden oud en wijs geworden ben, heb ik besloten grondig mijn levenswijze aan te passen aan de nieuwe wereld. Nieuw? Wel ja, hoe kan ik die anders noemen als we zien dat alles in de voorbije jaren met een razendsnel tempo gemoderniseerd werd en ook vandaag nog wordt.
Hoe kan je een tijd anders bestempelen waarin dagelijks alle mogelijke wijzigingen (verbeteringen?) in de maatschappij, hetzij in de politiek, hetzij op sociaal en cultureel gebied maar misschien wel het meest op het vlak van de techniek, op ons afkomen? Ik geef toe dat ik het al enkele jaren moeilijk heb om mij aan te passen. Als ik zag dat zelfs kinderen spelen met alle mogelijkheden van de GSM, dat mijn kinderen en kleinkinderen eens over mijn schouder keken toen ik op de computer bezig was en meewarig zegden ‘Je moet da zo niet doen’ of dat vrouwen mij voorbijvlogen op hun elektrische fiets, dan zakte mij soms de moed in de schoenen. Was ik dan achterlijk? Versleten? Afgestompt door mijn hoge leeftijd? Neen toch! Daarom … actie, vanaf vandaag is dat gedaan! Definitief!
Ik ben uitgegaan van het standpunt dat alles in de toekomst gemakkelijker moet gaan of met andere woorden dat ik mij vanaf nu zo weinig mogelijk zal moeten vermoeien. Voilà!
Ik moet bekennen dat de uitrusting van mijn huis vandaag eerder ouderwets moet genoemd worden. Wij hebben geen behoefte gehad om al die nieuwigheden die op de markt kwamen, aan te schaffen. Maar de keuze van mijn nieuwe levenswijze noopte mij dus tot de één en de andere aankoop. Ik moet toegeven dat mij dat een bom geld gekost heeft.
Ik heb een nieuwe auto gekocht! Ik heb gekozen voor een Tesla Model S
Ik heb mij bij mijn aankoop laten inspireren door wat op de film
te zien is. Dat betekent: gedaan met zelf te sturen, gedaan met zelf te remmen als een andere auto voor mij stopt of aan een rood licht of een stopbord. Gedaan met chauffeur te spelen voor mijnheer of mevrouw: ik beschik over de software om mijn garagedeur te openen en mijn wagen uit zichzelf uit de garage te doen rijden en zich buiten op te stellen, zodat wij alleen maar moeten instappen. Gedaan met een parkeerplaats te zoeken en mij persoonlijk tussen twee auto’s te wurmen. Achteruitrijden wordt kinderspel. Daar zorgt een camera voor. Gedaan met het opvragen van een vignet om met mijn oude Diesel een grote stad met lage emissiezone binnen te rijden.
Maar er zijn nog andere nieuwigheden: Geen dashboard recht voor de bestuurder vol informatie over de snelheid, hoeveelheid brandstof en andere zaken. Alles zit rechts op het touchscreen. En dat is heel wat! Wat zeg ik? Tot zelfs het openen van het handschoenenkastje kan met één toets! Natuurlijk ook de bediening met de stem van de GPS. En real-time verkeersinfo met eventuele aanpassing van de route in functie daarvan. En telefoneren, nu vanzelfsprekend handenvrij! Als er iets misgaat krijg je daarover een bericht.
Maar er zijn nog andere nieuwigheden:
Aluminium carrosserie Automatisch dimmende en inklapbare, verwarmde zijspiegels Automatische airconditioning Draadloze updates via wifi en mobiel netwerk Intelligente luchtvering Glazen dak getint met bescherming tegen ultraviolet en infrarood LED mistlampen Middenconsole met afgedekte opbergruimte, 4 USB-aansluitingen en dockingstations voor 2 smartphones Persoonlijke bestuurdersprofielen Premium 12-voudig elektrisch verstelbare voorstoelen met stoelverwarming Premium audiosysteem Premium connectiviteit (1 jaar) Satellietkaarten met live verkeersweergave Streaming media in de auto Waarschuwing zijdelingse botsing
Hoewel de gemeente Middelkerke reeds 10 van de geplande 19 laadpalen installeerde (per paal kunnen twee auto’s opgeladen worden), heb ik voor mijn gemak ook maar een laadpost bij mij thuis laten installeren. 'Opladen', HET woord van deze decennia!
Robot-reiskoffer Wanneer ik mijn volgende reis onderneem zal ik niet meer zelf mijn reiskoffer moeten voortduwen. De zogenaamde ‘Robot Suitcase’ zal mij voortaan volledig autonoom volgen als ik door de luchthaven loop. Dat voordeel kon ik mij toch niet laten ontgaan, wat denken jullie?
Nog werken in mijn tuin?
Beslist niet! Mijn tuin waarin ik elk jaar vele uren doorbracht om mijn gazon te maaien, zal vanaf nu onderhouden worden door mijn maairobot.
Ik kijk ongeduldig uit naar het ogenblik dat hij ook mijn haag en mijn struiken en rozen kan snoeien, mijn gazon kan verticuteren en bemesten. Daar zal ik voorlopig nog menselijke hulp voor nodig hebben.
Zoals mijn gebuur heb ik ook een ondergrondse sproei-installatie laten installeren die ’s nachts automatisch in werking treedt.
Drone Ik wou al een hele tijd luchtfoto’s nemen van Westende, van evenementen in de gemeente. Ik heb mij nu een voorgeprogrammeerde drone aangeschaft. Zo kan ik foto’s nemen voor mijn blog zonder de straat te moeten opgaan.
Al fietsend de gezondheid verzorgen Wie denkt dat hij/zij mij nog zullen voorbijvliegen op de fiets, zal over sterkere troeven moeten beschikken. Ik heb namelijk gekozen voor een elektrische fiets. Het is een speed elec en daarmee kan ik 45 km per uur halen. Ik zal dus met meer plezier meer kilometers afhaspelen. Gedaan ook met steeds weer tegen de zeewind in te beuken.
Ik heb meteen ook drie fiets-oplaadpunten bij mij thuis laten installeren.
Alarminstallatie Ik heb het ook nodig gevonden mijn woning beter te beveiligen. Ik heb daarom een draadloos alarmsysteem met camerabewaking (2 camera’s) laten installeren, natuurlijk in verbinding met een meldkamer die reageert wanneer een alarmsignaal weerklinkt.
Daaraan werd tevens een rook- en CO melder gekoppeld.
In het huishouden Mijn vrouw zal voortaan ook gebruik kunnen maken van een moderne dienstbode. Wat die allemaal kan! Stofzuigen natuurlijk! Maar veel meer dan dat: koken, de was in een wasmachine stoppen, er weer uithalen en ophangen, of in de droger stoppen, de vuile afwas in de vaatwasser stoppen, na afloop weer uitruimen en de propere vaat in de juiste kasten plaatsen. De huishoudelijke robot heeft een camera, kan reageren op spraakcommando's, fungeert als digitale assistent en kan dienen als afstandsbediening om lichten en televisie aan- en uit te zetten. De robot heeft ook menselijke trekjes. Als mijn twee nog jonge kleinkinderen op bezoek komen, dan kan de robot een verhaal voorlezen. Als gans de familie op bezoek is voor een feest, dan kan die daar een groepsfoto van maken.
Echt, ik begrijp dat jullie nu ongeveer sprakeloos moeten zijn.
Ik zou het nog vergeten, een paar weken geleden heb ik ook zonnepanelen op mijn dak laten plaatsen.
Wat zegden jullie? Een robot is niet sociaal? De Jibo-robot, die nog op mijn ‘aan te schaffen lijst’ staat, werkt met gezichts- en stemherkenningstechnologie, zodat het tot zestien verschillende mensen kan herkennen en er aangepaste gesprekken mee kan voeren.
Internet Op mijn nieuwe computer heb ik Windows 10 en de laatste versie van Norton Antivirus laten zetten. Surfen op het net, dat doe ik al lang en een blog bijhouden ook. Met het versturen van e-mails heb ik ook geen moeite. Facebook, Instagram, Whatsapp, Twitter en Linkedin leverden mij soms nog een probleem op. Chatten was ook mijn sterkste punt niet. Ik durfde ook nog wel eens een steek laten vallen bij het telefoneren met mijn mobiele telefoon. SMS’s versturen had ik nooit geprobeerd. De voornaamste Apps, Skype, Waze, Netfix, WhatsApp, Spotify, … heb ik natuurlijk gedownload. Dankzij internet kan ik al mijn gewenste aankopen (kleding, tickets, vakanties en verzekeringen) ‘on-line’ bestellen en betalen. Mijn boodschappen bij Colruyt en Carrefour worden de dag na mijn bestelling aan huis bezorgd. Naast mijn tablet, mijn laptop, mijn smartphone zijn ook mijn printer, mijn wasmachine, mijn verlichting, mijn koelkast, mijn rolluiken, mijn garagedeur, mijn thermostaat, mijn bewakingscamera op wifi aangesloten. Ik kan die voortaan allemaal vanop afstand bedienen. Dat is best handig. Het zal jullie wel niet verwonderen dat ik al mijn bankverrichtingen regel met de PC.
Televisie Ik schafte mij onlangs ook een nieuw toestel aan, een 892 inch QLED, een schitterende TV als hij aanstaat, een kunstwerk als hij uitstaat. Op een TV kan tegenwoordig voor tientallen programma’s gekozen worden. Een programma kan herstart worden, kan opgenomen worden om het later te bekijken (ook diegene die nog maar gepland zijn in de volgende dagen). Men kan ook een recentere film aanvragen, weliswaar tegen betaling. Elke match van mijn geliefde voetbalploeg, in alle mogelijke competities, kan ik bekijken. Wil ik nog meer voetbal, dan kan dat desnoods ook op vrijdag, zaterdag en zondag en soms nog een Europese wedstrijd op dinsdag, woensdag of donderdag. Ook tegen betaling. En dat zijn nog maar enkele van de comfortabele mogelijkheden maar … helaas ook steeds meer reclame.
GSM Op nauwelijks 15 jaar tijd is de gsm geëvolueerd van een luxegadget voor rijkelui tot een onmisbaar voorwerp in het dagelijkse leven van... wel, van zowat iedereen. Het is iets wat we niet kunnen wegdenken uit ons dagelijks leven. We willen altijd bereikbaar zijn en dat is zelfs vereist in de huidige maatschappij. Iedereen voelt zich veiliger met een gsm op zak. Als er iets is, moeten we kunnen contacteren en gecontacteerd worden. De types vermenigvuldigen zich met altijd weer nieuwe mogelijkheden. Moeilijk om bij te houden! Ik heb voor het ogenblik een GALAXY S9+. Die heeft volgende voordelen: betere foto’s, hoge batterijcapaciteit, snel draadloos opladen, 6+ GB werkgeheugen, groter beeldscherm. Dank zij Windows 10 kan ik mijn GSM ontgrendelen via gezichtsherkenning of met een vingerafdruk.
Of ik dat nu allemaal met kennis van zaken kan bedienen? Dat is een goeie vraag, want het was niet eenvoudig om zo ver te komen. Ik heb daarom een leraar betaald die mij een opleiding gaf die mij zal toelaten voortaan mijn voet te zetten naast de moderne gebruikers, van welke leeftijd ook.
De gemeente Middelkerke vernieuwt ook Nieuw zwembad, nieuw casino, nieuwe gemeenteschool in Westende, nieuw sportpark, nieuwe zeedijk, nieuw gemeentehuis, nieuwe pleintjes in de deelgemeenten, trambedding verlegd.
Hopelijk komt er eindelijk ook een streaming van de gemeenteraad opdat we het verloop van de raad bij ons thuis kunnen volgen. De gemeente kan tegenwoordig gemakkelijk de inwoners bereiken, door het sturen van e-mails met persberichten, met nieuwsbrieven. De website van de gemeente informeert de bevolking over alle mogelijke onderwerpen: organisatie, beschikbare diensten, gemeenteraden, evenementen, …
Genieten jullie ook wel eens van een bezoek aan één van onze luxueuze strandbars? Leuk toch, voeten in het zand, slurpen aan een weliswaar dure cocktail, …
Te veel om op te sommen Dat er nog veel meer verandert of veranderd is, dan wat ik hierboven beschrijf, dat spreekt vanzelf. Om er maar enkele te noemen: voortgang van de geneeskunde met onder andere robotten die operaties veiliger en gemakkelijker maken, nieuwe medicijnen, ruimtevaart, bewakingscamera’s die overal opduiken, geldautomaten, digitalisering van diensten, games, hoogbouw, talloze muziekfestivals, dag- en avondmarkten ‘à volonté’, …
De nieuwste ontwikkelingen in talloze domeinen opsommen, is gewoon een onmogelijke taak. Daar zijn trouwens ook heel wat negatieve bij, zoals veiligheid, milieuvervuiling, drugs, criminaliteit, …
Wie zich zou wagen aan een globale behandeling van de door mij aangekaarte ontwikkelingen, zal waarschijnlijk ervaren dat zijn/haar werk nauwelijks beëindigd is en dat er alweer heel wat nieuwigheden bijgekomen zijn.
Daarin zijn ook zaken onveranderd gebleven, onder andere de politiek. ‘Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was”, is nog altijd van toepassing.
Opgepast!! Natuurlijk heb ik vertrouwen in jullie oordeelsvermogen. Jullie hebben natuurlijk onmiddellijk begrepen dat ik mij niet al die nieuwigheden aangeschaft heb … en het mij ook niet zou kunnen veroorloven. Ik zou ze bijlange niet allemaal kunnen bedienen. Mijn artikel schreef ik enkel op deze manier om te benadrukken dat de wereld zodanig snel aan het veranderen is dat het nauwelijks nog bij te houden is, zeker voor ouderen. Het is wel zo dat al de door mij beschreven nieuwigheden wel degelijk bestaan. Het zal nog niet voor morgen zijn maar de kans dat robotten op termijn veel werknemers zullen vervangen in de bedrijven, is groot. Lees hierover maar het artikel waarvan ik de bron aangeef hieronder.
Eindelijk een fris (blauw) geluid in Middelkerke, nu 'NEWSFLASH' genoemd
Deze morgen was ik aangenaam verrast toen ik in mijn brievenbus een blauwe folder vond. Verrassing? Wel ja, sinds 14 oktober 2018 was toch enkel nog de mening van de lijst Dedecker te horen, te zien (op TV) en te lezen. De oppositie bleef stom, dus ook de Open VLD. Hieronder vinden jullie de inhoud van de folder. (in het blauw) Na ieder onderdeel, vinden jullie de repliek van de burgemeester die hij mij op mijn verzoek stuurde.
Artikel 1: Het voorwoord van de voorzitter Frederick Spaey zegt het zelf: “De uitslag van de verkiezingen is verteerd”.
De Open VLD voorzitter is tevreden omdat de realisaties van de nieuwe meerderheid zich vooral beperken tot het afwerken van de reeds bestaande projecten ‘die onze burgemeester en schepenen tijdens de vorige legislatuur reeds tot in de puntjes hadden uitgewerkt.” Hij vermeldt zelf ‘het verleggen van de tram, de nieuwe zeedijk, het sportpark, de ‘Wave’ ( = project Debaillie), …’
De burgemeester antwoordt: “Het is verbijsterend dat de Open VLD, een partij die 18 jaar ononderbroken aan de macht was en haar eigen plannen niet ten uitvoer kon brengen, nu raaskalt dat wij er in amper een half jaar in slagen om dat wel te doen.
Het is wettelijk verplicht om de aangegane verbintenissen van het vorig bestuur uit te voeren. Zo moesten we de bouw van de overbodige en lelijke parkingtoren met een kostprijs van 6.000.000 euro aan de Badenlaan laten doorgaan. Zo niet moesten we een torenhoge schadevergoeding betalen. Het sportpark is een compleet nieuw ontwerp. Zowel wat het zwembad betreft, als de aanbouw van een sporthal en de schikking van het volledige park met tal van nieuwe activiteiten, zoals een klimtoren, hindernissenpistes, BMX… e.d.m.
De zeedijk is nog in volle ontwikkeling. De werken starten volgend jaar vanaf Westende-Bad en schuiven op naar Middelkerke en er werd onlangs nog opdracht gegeven voor een nieuw ontwerp van het Rauschenbergplein.
De “Wave” in Lombardsijde is inderdaad van projectontwikkelaar Debaillie. Het oude bestuur ging de bouw van een hotel toestaan van 10 verdiepingen hoog zonder bijkomende accommodatie voor recreatie. Wij hebben dit afgekeurd, en nu zal de hoogte beperkt worden tot zes verdiepingen. Er komt ook nog een kunstmeer waarop er kan gewaterskied worden evenals een klein wavebad.”
Frederick Spaey vindt dat over andere projecten met veel bombarie gepocht wordt, maar dat het opnieuw ‘copy-paste’ is van de projecten van hun mensen. Met andere projecten bedoelt hij enkel ‘de gemeenteschool van Westende’ want dat is het enige project dat vermeld wordt. LDD zou die afgedaan hebben als een lelijke blokkendoos. Dat klopt inderdaad en ik schreef zelf al in een vorig artikel dat enkel de kleur aangepast werd. Hij is van mening dat het handenvol geld zal kosten om dit gebouw proper en fris te houden, om de meerjaarlijkse schilderwerken nog niet te noemen.
De burgemeester antwoordt: “Wat de “blokkendoos” betreft, kent u waarschijnlijk al lang mijn standpunt. Ik wilde de gemeenteschool definitief onderbrengen in de Calidris, en alle gemeenschapsvoorzieningen (kinderopvang, bibliotheek, jeugdwerking…) onderbrengen in de oude school aan de Henri Jasparlaan. Niet alleen het onderwijzend personeel stond argwanend tegenover deze beslissing. We riskeerden ook een schadevergoeding van de bouwondernemer, maar vooral het feit dat de restauratie van het oude gebouw zo’n slordige 4 miljoen euro zou kosten heeft onze mening doen herzien. We hebben de nieuwbouw dan maar gerationaliseerd. De gevel werd gemoderniseerd, van grauwe bakstenen naar wit waterbestendig niet-verkleurbaar stucwerk (een besparing van 137.000 euro) en geen bijkomende schilderwerken. Binnenin wordt er ook een bijkomende ruimte gerealiseerd voor kinderopvang.”
De raadsleden van de Open VLD willen ook benadrukken dat zij zich heel actief tonen binnen de gemeenteraad: “Op iedere gemeenteraadszitting werd er door meerdere raadsleden tussengekomen en werden positieve voorstellen gedaan.” Zij beweren dat zij verder de belofte van een actieve en constructieve oppositie zullen nakomen.
De burgemeester antwoordt: “Wat de werking van de oppositie betreft zou u beter de verslagen van de gemeenteraad consulteren. Deze zijn objectief, want ik kan me eigenlijk geen positieve voorstellen van Open VLD herinneren. Het blijft volgens mijn bescheiden mening altijd stil aan de overkant.”
De Open VLD wacht nu af welke nieuwe projecten er zullen gerealiseerd worden en hoe ze gefinancierd zullen worden. Ze hebben het over twee beslissingen, die de burger veel geld zullen kosten:
- de schadevergoeding voor het verbreken van het casinodossier die kan oplopen tot 8,2 miljoen euro
De burgemeester antwoordt: “Willemen zocht aanvankelijk onszelf op om uit de impasse te geraken over het casinodossier, nog vooraleer ik als burgemeester in functie kwam. Het gebouw was niet functioneel, ze vonden geen financiers en de werken hadden al meer dan anderhalf jaar vertraging. De site op de zeedijk was herschapen in een puinhoop. Na advies van prof. Dr. Sophie Stijns van de Kul, het advocatenkantoor Eubelius, hebben we de firma in gebreke gesteld. De opzegvergoeding was wettelijk geregeld in de oorspronkelijke DBFMO overeenkomst (art. 27.1.1.). Het bedroeg de kosten van de afbraakwerken (296.450 euro) vermeerderd met 50.000 euro, maar ook nogmaals verminderd met 75.000 euro enz … (de berekening kun je netjes napluizen in het contract). Niettegenstaande een oorspronkelijke gunstige wind zijn de onderhandelingen afgesprongen toen Willemen 10 keer meer eiste dan wat ze oorspronkelijk voorstelde en wat er contractueel voorzien was. Willemen is nu naar de rechtbank gestapt en vraagt 8.135.807 euro voor “geleden verlies en gederfde winst” evenals 100.000 euro voor zogezegde “reputatieschade”. Vragen is vrij en doet de zotten in vreugde leven.
De opzeg met de bouwfirma hield echter ook automatisch in dat de casinoconcessie met Napoleon Games verbroken werd. Deze werd echter reeds verlengd voor twee jaar en brengt nu vier keer meer op dan wat door het vorig bestuur onderhandeld werd.”
- het ontslag van de gemeentesecretaris; ze verwijten het huidig bestuur dat ze hem nu moeten bedanken met een vette cheque van meerdere honderdduizenden euro’s hoewel ze beloofd hadden hem te zullen buiten zetten met de handboeien. De blauwe partij baseert zich op wat in de wandelgangen zou gefluisterd worden om te beweren dat het ontslag absoluut noodzakelijk zou geweest zijn om iemand van de meerderheid in die zetel te zetten.
De burgemeester antwoordt:
“Over het ontslag van de algemeen directeur mag ik geen commentaar geven. Ik ben gebonden door het beroepsgeheim en door wettelijke bepalingen. Het maakt onderwerp uit van een gerechtelijk onderzoek.”
Artikel 2: Meer dan 1.000.000 euro subsidies voor het sportpark in de vuilbak of niet?
Hierin worden twee onderwerpen behandeld: het sportpark en het vroegere radiostation in de duinen. Zij verheugen er zich om dat de huidige meerderheid het werk van de vorige legislatuur overneemt of met andere woorden dat daaruit blijkt dat het werk van de Open VLD schijnbaar toch nog zo slecht niet was. De burgemeester antwoordt over sportpark: zie hoger
In verband met het radiostation, beweren ze dat de vorige meerderheid reeds gesprekken daarover voerde met Defensie.
De burgemeester antwoordt: “Er was al jaren sprake dat het leger de radiomasten wilde afbreken, maar er gebeurde niets. Na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 ben ik naar de kersverse minister van landsverdediging Sander Loones toegestapt, en wonder boven wonder gingen de masten pas dan tegen de vlakte. Ondertussen heb ik gevraagd om het natuurdomein aan de gemeente te verkopen. We zijn nu in het beslissend stadium en de akte zal in het najaar verleden worden, waardoor we een mooi recreatiegebied en een stukje duinen rijker worden.”
Artikel 3: Wist-je-datjes uit de Gemeente/Gemeenteraad
Met deze rubriek wil men aangetoond hebben dat de Open VLD fractie sinds 1 januari 2019 reeds heel wat tussenkomsten en successen in de gemeenteraad op zijn naam mocht schrijven
- Verhoogde huurprijs persoonlijke strandcabines herzien en bijna gehalveerd - Op onze vraag Tempelier kunstwerk op rotonde in Slijpe
De Burgemeester antwoordt: “Het beeld van de tempelier op de rotonde in Slijpe hun idee was. De kunstenaar Eric Baeyens heeft het echter op mijn initiatief persoonlijk ontworpen om die “onnozele” schapen te vervangen."
- Extra controle gevraagd op baasjes van honden - Op ons aangeven fietsrekken ter hoogte van Warandetoren - Hogere veiligheid om en rond Epernayplein door plaatsen van duidelijker verkeersborden - Epernayplein opnieuw toegankelijk voor fietsers, go-carts, steps, enz… - Aanpassen van maximumsnelheid van de Circ-deelsteps op de zeedijk - Persberichten nu slechts verspreid na de gemeenteraad - Oprotpremie voor algemeen directeur van honderduizenden euro’s op kap van de bevolking - Plaatsen van reusachtige strandmatten op project Zon, Zee, Zorgeloos om strand toegankelijk te maken voor iedereen.
Artikel 4: Duinpieper 2.0? Dat het nieuw schoolgebouw er komt, schrijft de blauwe partij op zijn persoonlijk palmares. Zij verwijten de CD&V fractie dat zij tijdens de vorige legislatuur niet akkoord gingen met de integratie van de kinderopvang in dat nieuw gebouw en liever een extra stuk grond kochten van de kerkfabriek, terwijl ze daar nu op terugkwamen. Ze vragen zich af of ze misschien niets te vertellen hebben in het nieuw college.
De burgemeester antwoordt: “Voor die kinderopvang ging het vorige bestuur een gebouw oprichten naast restaurant Vicino in de Henri Jasparlaan. Door het onder te brengen in de nieuwe school besparen we 1.000.000 euro aan bouwkosten en staat deze bouwgrond te koop voor 150.000 euro.”
De Open VLD eindigt met: ‘Het beloven nog boeiende tijden te worden. Wij zullen alleszins waak zaam zijn.”
De mening van Jean-Marie Dedecker over de ‘Nieuwsflash’ van Open VLD "Het blauwe pamfletje van de Open VLD is een aaneenschakeling van vuilspuiterij, leugens en halve waarheden. Jaloersheid en frustratie zijn slechte raadgevers.”
Mijn persoonlijke mening Ik vind het leuk dat de blauwe fractie zich eindelijk roert. Als ze gelijk hebben, zal ik ze ook steunen. Ik hoop wel dat ze zich altijd zeer goed informeren zodat ze geen valse kritiek leveren. Ik vind dat de burgemeester wat overdrijft met ‘vuilspuiterij, leugens en halve waarheden’. Zo erg is het nu toch ook niet.
Als de blauwe raadsleden aanhalen wat ze allemaal reeds verwezenlijkt hebben in de huidige legislatuur, dan weten ze toch ook dat ik dat kan nagaan door de verslagen van de gemeenteraden te consulteren. De burgemeester beweert ‘dat het altijd stil blijft aan de overkant’. Dat is ook wat overdreven. We mogen niet vergeten dat optornen tegen zo’n overweldigende meerderheid, geen sinecure is.
Het klopt dat het plannen van een kinderopvang buiten de gemeenteschool op verzet stuitte van de CD&V.
Besluit Ik vind het goed dat een beleid af te rekenen krijgt met een redelijke en eerlijke oppositie. Ik heb de indruk dat de verstandhouding in de raad toch wat beter geworden is en dat met goede wil van beide kanten positieve resultaten kunnen bereikt worden.
In 2013 heb ik voor de eerste keer aandacht besteed aan de beoordelingen van de kustrestaurants die tijdens de zomermaanden verschenen in ‘Het Nieuwsblad’ en in ‘Het Laatste Nieuws’. Sindsdien heb ik dat elk jaar opnieuw gedaan, in 2019 voor de zevende keer.
Aangezien erkende chefs die uitvoerden, vond en vind ik nog steeds dat men daarmee een idee kan hebben van de kwaliteit die onze restaurantuitbaters aan hun klanten aanbieden. ‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ aan met ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen’. Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij van Knokke tot De Panne een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.
Ik weet niet juist waarom, maar Luc Bellings is in 2018 uitgeweken naar de Ardennen en dit jaar stelde ik tot mijn verwondering vast dat ‘Het Nieuwsblad’ er schijnbaar mee gestopt is.
Na het ommetje vorig jaar in de Ardennen keerden (sterren)chef Luc Bellings en redacteur Stefan Vanderstraeten deze zomer echter weer voltijds naar de Belgische kust terug. Zeven zaterdagen, vijfendertig nieuwe restaurants, zeven oerklassieke gerechten. ’Back to Basics’, heet dat. Zo bezochten zij Blankenberge (5x), De Panne (6x), Heist (3x), Knokke (8x), Koksijde (6x), Nieuwpoort (5x), Oostende (6x), Zeebrugge (1x). Bredene, De Haan/Wenduine en Middelkerke/Westende stonden dus niet in hun agenda. Dat moet toch een reden hebben. Ik vroeg het per e-mail aan Luc Bellings, maar ik kreeg geen antwoord.
Jullie kennen Luc Bellings toch nog wel? Dat is de man of de chef-kok die al jaren vaak scherpe en rake beoordelingen uitbrengt over de restaurants die hij bezoekt en die worden hem niet vaak in dank afgenomen.
Dat zat er nog wel niet in, maar 2x deed hij het toch wel, maar anderzijds kregen drie zaken een 0 op het rapport.
Bellings spaart echt de zaken niet die volgens hem geen degelijke kwaliteit leveren. Ziehier enkele van zijn krasse uitspraken.
6.7.19 Luc Bellings proeft mosselen - natuur en geeft meteen 0 op 10: “Overgaar, taai en smakeloos”
13.7 Luc Bellings proeft dame blanche: “Saus uit een plastic buske en industrieel vanille-ijs. Dit is een drama”
20.7 Luc Bellings proeft sliptongetje: “Primeur: een 10 op 10” , maar ook: “Aan dit bord heb ik niet voldoende, wie hier honger heeft, eet zelfs die slechte frieten nog met plezier op”
27.7 Luc Bellings proeft steak tartaar en is schroeiend kritisch: “Het meest onappetijtelijke slaatje van de zomer”
3.8 Luc Bellings proeft tomaat-garnaal: “Sorry, voor deze prijs is dit bord een verkrachting”
10.8 Luc Bellings proeft Brusselse wafels met ijs: “Deze wafel werd twee keer gebakken. Resultaat: nul smeuïgheid, één en al droogte”
17.8 Luc Bellings proeft stoofvlees met frieten: “Hier kun je enkel na een dronken avond blij mee zijn”
Uitspraken van Luc Bellings over de gehele horecasector aan de kust. In Knokke ben ik al eens buitengesmeten. We hadden de drank al gekregen toen de ober kwam en zei ‘De baas wenst voor u niet te koken.’ Wat voor een lafaard zijt ge dan?
‘België frietland’ In 35 restaurants heb ik geen drie keer verse friet gehad. Doodziek word ik daarvan. Zelfs in Spanje eet ik meer verse frieten. Een schande.
De bediening gaat erop achteruit. In veel zaken is het een organisatie van ‘nul de botten’. Tafels die een kwartier nadat het volk weg is nog smerig zijn en klanten die eindeloos moeten wachten op de rekening. Er is aan de kust steeds meer personeel dat maar één van onze landstalen begrijpt
Geen compassie: wie iets verkoopt, moet maken dat het in orde is. Ik ben de kwade hond voor wie nul krijgt, maar wie ik een tien geef, vindt mij een God. De voorbije negen jaar heb ik kwalitatief gezien het beste gegeten in Nieuwpoort. Koksijde heeft nog altijd de beste hotelschool van het land en dus beginnen veel studenten een zaak in de buurt.
Elke week voegde Bellings een rubriek ‘Zo maakt hij het zelf’ toe aan zijn beoordelingen.
Bron Het Laatste Nieuws 29.6, 6.7, 13.7, 20.7, 27.7, 3.8, 10.8, 17.8 Stefan Vanderstraeten
Een persoonlijk artikel schrijven over wat de bevrijding na 1940-45 voor de Westendse bevolking betekend heeft, verschilt natuurlijk van het gebruik van de herinneringen van meerdere Westendenaars, ouder dan ik. Ik raadpleegde daarvoor de archieven van de gemeente, ‘Graningate’ en persoonlijke documenten. Ik heb daar een paar persoonlijke herinneringen aan toegevoegd, maar veel is dat niet. Ik heb weliswaar de heuglijke bevrijdingsdag en al wat kort daarna gebeurde in het dorp kunnen meemaken. ‘Snotter’ wat ik toen was, was ik de korte broek nog niet ontgroeid en bovendien is het algemeen bekend dat zogezegde herinneringen, vooral uit de kinderjaren, vaak ontstaan ‘van horen vertellen’. Met verhalen van personen die het wel als volwassene beleefden, moet men voorzichtig zijn. Ik heb iemand gekend die een boek wilde schrijven over ‘Oorlogen in Nieuwpoort’. Hij liep daarvoor de deuren plat om voldoende gegevens te verzamelen. Hij is er tenslotte mee gestopt omdat de ‘herinneringen’ zo uiteenlopend, verschillend, ja zelfs tegenstrijdig waren.
Verschil tussen de eerste en de tweede wereldoorlog De tweede wereldoorlog verliep en eindigde op totaal verschillende manier als de eerste. Na 14-18 lag er nauwelijks nog één steen van Westende op de andere, de bevolking was gevlucht. ‘De ‘bevrijding’ betekende toen ‘terugkeren’, ‘opruimen’, ‘wachten op toelatingen en materialen’ en ‘heropbouwen’.
De 'Achttiendaagse Veldtocht' is de operatie van het Belgisch leger tijdens de tweede wereldoorlog vanaf de inval door het Duitse leger in Nederland, België en Frankrijk op 10 mei 1940 tot de capitulatie van het Belgisch leger op 28 mei 1940. Dat betekende echter geenszins dat we toen van de Duitsers verlost waren. Tot aan de bevrijding, dus meer dan vier jaar, werd Westende nog bezet. De Duitsers vreesden dat een aanval van de geallieerden uit de Noordzee zou komen en daarom werd de kustlijn extra verdedigd. Er werd een soort muur opgericht, vandaar de naam ‘Atlantikwall’, een ononderbroken opeenvolging van steunpunten, batterijen en radarstations, geëchelonneerd langs gans de kust. Op het Westends grondgebied werden twee steunpunten en een batterijstelling uitgebouwd. Tevens moesten mijnenvelden, versterkt met prikkeldraad en ontelbare palen en paaltjes waaraan springstoffen vastgemaakt waren, eventuele landingsschepen de aanval onmogelijk maken. Dikke boomstammen of ijzeren rails moesten de doorbraak van manschappen en tanks op het strand beletten. De schuine helling van de zeedijk vormde een tweede antitanklijn. Daarachter lag nog een overdekte antitankgracht. Om de kilometer stond antitankgeschut. Op de zeedijk stond een dikke muur, die eruitzag als het gelijkvloers van een gebouw. Alle straten die uitmondden op de Zeedijk waren afgesloten door nog een dikke muur. In de lege villa's lagen mijnen of andere explosieven. Ondoordringbaar voor de geallieerden! De vele militaire installaties brachten ook mee dat heel wat Duitse militairen in onze kustplaats vertoefden. De beweging van onze inwoners werden fel beperkt. De militaire stellingen en de Duitse strijdkrachten waren uitgelezen doelwitten voor de geallieerde vliegers. De gemeente werd dan ook vaak gebombardeerd. De bommen zorgden voor de vernieling van de Duitse stellingen, maar troffen ook de burgerlijke gebouwen. De mijnen in de villa’s en op de velden eisten ook slachtoffers. Af en toe stortte er een vliegtuig neer op de gemeente.
En toen waren daar de Canadezen
Op 6.9.1944 verliet het I Bataljon van het Essex Scottish Regiment Dieppe om zich via Duinkerke in de nacht van 8 september naar Oostende te begeven. ‘s Anderendaags werd de stad bereikt, waar geen Duitse weerstand te bespeuren viel. Een ontvangst in verwarring viel de Canadezen te beurt. Omdat de terugkeer van de vijand niet mocht uitgesloten worden, werd een verdedigingsgordel opgetrokken rond de stad.
Op 10 september trok een gevechtsgroep bestaande uit twee Compagnies begeleid door eenheden met steunwapens naar WESTENDE met het doel er de Duitse kustbatterij in de duinen uit te schakelen. De stelling werd omsingeld. Twee dagen actieve verkenningen en nauwkeurige waargenomen vuren met mortieren, antitankwapens, bofors (kanonnen 40 mm) en veldkanonnen bleken tenslotte te veel voor de verdedigers. Op 12 september om 12u15 gingen de witte vlaggen de hoogte in, wat leidde tot een complete overgave.
Er werden 316 krijgsgevangenen gemaakt, waaronder negen officieren. Een grote voorraad wapens en uitrusting werd buitgemaakt.
Ik herinner mij dat er eerst gevechten plaatsgrepen in de dorpskern. Op de hoek van de (toen nog) Zeelaan (B) stond een Duits mitrailleurnest opgesteld. Wij woonden toen in de Lombardsijdelaan Nr 7. (A)
Achter ons huis was het ‘Veld’, begroeid met heidestruiken. Een ideale naderingsroute voor de Canadese militairen. Wij hadden een grote tuin met veel fruitbomen. Mijn vader wilde de Canadezen op zijn manier bedanken voor hun komst en had zich op een ladder bij een fruitboom geïnstalleerd. Hij wierp de militair, die dat wilde, bij het voorbijkomen door de tuin, een stuk fruit toe. De militairen hadden eigenlijk wel andere zorgen want ze installeerden zich achter het muurtje vooraan ons huis. Van daaruit schoten ze naar de Duitsers om het mitrailleurnest uit te roeien. Dat het muurtje er nu niet meer is, valt te verklaren door het feit dat de Duitsers het vuren beantwoordden zodat de steenbrokken in het ronde vlogen.
De echtgenote van Bernard Van der Weyden die een fietszaak had op de hoek van de Dorpplaats en de Duinenweg (C), was wat te nieuwsgierig en waagde even een kijkje naar buiten. Dat aanvaarden de Duitsers niet en ze schoten haar in de arm.
Hoeveel Westendenaars maakten echt de bevrijdingsdag mee? Op 16 juli 1944 vaardigde de Kreiskommandant een ontruimingsbevel uit. Al wie geen vrijstellingsgetuigschrift kon voorleggen moest ten laatste op 3 augustus 1944 de gemeente ontruimen.
De lijst van diegene die moesten evacueren omvatte 90 mannen, 125 vrouwen, 99 ouderlingen en 101 kinderen, zijnde een totaal van 415 personen. De geëvacueerden werden zowat verspreid over West- en Oost-Vlaanderen en Brabant. De meeste zijn slechts teruggekeerd na de bevrijding door de Canadezen. Wie kon er vrijgesteld worden? Al diegene die van enig nut konden zijn voor de bezetters, zoals geneesheren, personen die werkten voor de Wehrmacht, landbouwers, kleermakers, chauffeurs, houders van trekpaarden, herbergiers, winkeliers, haarkappers, leden van de commissie ‘Openbare Onderstand’, garagisten, politiebeambten, viswinkels, gemeentebedienden, werklieden in dienst van verschillende firma’s, ouderlingen van meer dan 80 jaar die deel uitmaakten van een gezin dat niet moest evacueren, hoveniers, personen werkend bij de zeevisserij. De lijst van de personen die op 10 augustus in de gemeente mochten verblijven omvatte aldus 422 mannen en 422 vrouwen, 438 kinderen minder dan 18 jaar, een totaal van 1282.
Huldebetoon ter ere van het Essex Scottish Regiment: de ‘Groote Stoet’ Was de repatriëring van alle geëvacueerde de reden dat gewacht werd om hulde te brengen aan de Canadezen die ons bevrijdden? Of wachtte men het einde van alle gevechtshandelingen en de overgave van de Duitsers af? Dat gebeurde in mei 1945 en het lijkt me logisch dat er geen officiële vieringen plaatsgrepen zolang de oorlog niet definitief beëindigd was.
De huldiging had dus inderdaad plaats op zondag 10 juni 1945, onder grote belangstelling. Op de rechtse foto, o.a. Ivonne Devriendt, mijn moeder, Lucie Ramon, Martha Madelein e. Alidore Lefevere, Margriet Morel, …
Er werd een feestcomité opgericht met de volgende samenstelling: Leon Tack Voorzitter Victor Massaux E.H. Theophiel Castelein Alidore Lefevere Albert Deschacht Lucien Coulier Leden Henri Tack Secretaris
Ziehier het programma van de ‘Groote Stoet’ die toen plaatsgreep.
Groep 14: groepen met Wagen
Groep 14: groepen te voet
Voor enkele groepen, vermeld op het programma, heb ik geen overeenkomst kunnen vinden met foto’s in mijn bezit: 7 Boerenbond, 8 Christen Syndicaat, 10 Kroostrijke Gezinnen, 15 Duivenmaatschappij, 16 Oudstrijders en Invaliden. Kan iemand mij misschien helpen?
Bezoek autoriteiten aan de Atlantik Wall
Militair Defile
Huldebetoon aan de doden
Receptie (?)
Op de linkse foto zien we de verpleegster Thérèse Minne, die zich niet enkel tijdens de oorlog maar ook lang daarna met hart en ziel ten dienste stelde van de Westendse bevolking.
Repressie Zodra een stad of dorp van de Duitsers was bevrijd, kwam naast de vreugde ook de volkswoede tot uiting en begon de jacht op echte of vermeende collaborateurs. Diegenen die zich tijdens de bezetting Duitsgezind getoond hadden of meewerkten aan de collaboratie werden bij de bevrijding het mikpunt van de plaatselijke bevolking.
Zo herinner ik mij dat de inboedel van M.G. (bijgenaamd ‘Miete Sakosj’) via deuren en vensters op straat gegooid werd. Ook werden op de gevels van het huis van echte en/of van vermeende collaborateurs hakenkruisen geschilderd. Het is algemeen bekend dat de rangen van het verzet begin september plots vervoegd werden door een vloedgolf van helden van het laatste uur, die, zolang de Duitsers nog in het land waren, nog nooit de nek hadden uitgestoken en waarvan de meesten hoopten met hun viriel vandalisme tegen de inboedel van de achtergebleven "zwarten" nog vlug een wit voetje te halen. Maar ook gespuis allerhande maakte van deze chaotische dagen gebruik om oude vetes te vereffenen, te plunderen en doodgewoon economische of amoureuze concurrenten uit de weg te ruimen. (uit ‘De Afrekening’ van J. Maes)
Naarmate de steden en gemeenten bevrijd werden namen de tijdens de verkiezingen van oktober 1938 verkozen gemeenteraden en de in 1939 verkozen schepenen en benoemde burgemeesters, die door de Duitsers waren afgezet, onmiddellijk hun ambt weer op. Dat was ook het geval in Westende. Joseph Maesen en Jos Van Oeteren waren lid van het 'Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV)' en waren schepen geworden via een speciale verordening in 1941 waarbij alle mandatarissen ouder dan 60 jaar moesten vervangen worden.
Leden van het onderwijzend personeel die zich hadden aangetrokken gevoeld door de ‘Nieuwe Orde’, August Dewulf en Albert Bloes, werden door de gemeenteraad geschorst vanaf 27 september 1944 tot einde februari 1945 en later nogmaals. André Inghelram, oorlogsburgemeester in Middelkerke, schoolmeester in Westende, werd afgezet.
De gevolgen van de repressie lieten zich tot in de eenentwintigste eeuw gevoelen.
Wat herinnert ons vandaag nog aan het Essex Scottishregiment? Ted Lancefield maakte in 1944-45 een fotoreportage toen hij als Canadees militair aan de Belgische kust verbleef.
“I was a member of the Essex Scottish Regiment. At the time of the celebration in june 1945 I took over 100 pictures of the parade and ceremonies. These pictures have never been shown to the people of Belgium.”
In het schepencollege van Westende van 26 mei 1945 werd beslist dat de ‘Zeelaan’ in de toekomst ‘Essex Scottishlaan’ zou heten. Op 17 juni 1945 werd het straatbord plechtig onthuld. Het bord werd enkele jaren geleden verwijderd en vervangen door een paneel met foto’s dat staat op de hoek van de Essex Scottishlaan en de Joseph Matthieulaan.
In de gemeenteraad van 24 september 1947, aanvaardde de gemeente van Romain PAQUAY, gewezen onderofficier van het Essex Scottishregiment, die meehelp aan de bevrijding van Westende op 10, 11 en 12 sep 1944, zijn uniform als aandenken aan deze heuglijke dagen.
Het zou, samen met het Canadees vaandel, dat bij de opening van de Essex Scottishlaan op 10.6.45 door het Essex Scottishregiment aan de gemeente afgestaan werd, zorgvuldig op het gemeentehuis bewaard blijven. Het bevindt zich nu in het museum ‘De Oude Post’ in Middelkerke
Op 12 september 1944 werd Westende bevrijd door Canadese troepen van het ‘Essex Scottish Regiment'. Natuurlijk moet zo’n heuglijk feit herdacht worden! Ik wil dit dan ook uitvoerig doen, met drie artikels:
Minibioscoop 'Westende bevrijd – in woord en beeld’
Mijn eigen ‘herinneringen’ plus 'gelezen en gehoord'
Bevrijdingsfeest op 8 september 2019
Deel 1: een minibioscoop
Als je tot het besef komt dat het al vijf en zeventig jaar geleden is dat wij bevrijd werden, dan realiseer je je ook dat er maar weinig Westendse overlevende meer zijn die het heuglijk einde van de tweede wereldoorlog mochten meemaken en er nog kunnen over vertellen.
Is het dan niet logisch dat hun herinneringen voor het nageslacht bewaard worden? Natuurlijk! En daar zorgden gelukkig enkele leden van de familie Van Troostenberghe voor.
Edwin Van Troostenberghe was twee jaar lang bezig met de opmaak van een 10-delige reeks over het leven in bezet Middelkerke tijdens de Tweede Wereldoorlog. 1.200 pagina’s en 400 verhalen met tal van unieke foto’s. Later zette de gemeente Middelkerke de digitale reeks gratis online, zodat iedereen die het wil deze unieke verhalen en foto’s kan volgen. Op de afbeelding met de rolverdeling hieronder, kunnen jullie zien dat Edwin daarbij geholpen werd door zijn zoon Thomas en door zijn broer Ronny.
Misschien is het overbodig dat ik jullie nog meer over die bekende familie vertel, maar ik wil het toch doen omdat zij al jaren een heel belangrijke sociaal-culturele rol spelen in Middelkerke en zoiets wordt al te weinig in de verf gezet.
Momenteel leidt Edwin zijn eigen zaak TROOSTWIN Mediawijze Projecten, dat met opleiding, consultancy en eigen producten organisaties ondersteunt die mensen mediawijzer willen maken. Van opleiding is Edwin socioloog en houder van een bibliotheekschooldiploma. Hij had van 1982 tot 2013 de leiding van de gemeentebibliotheek Middelkerke. Hij nam actief deel aan een groot aantal bovenlokale werkgroepen bij Linc, Bibnet, VVBAD en de Provincie West-Vlaanderen. Hij was medeontwikkelaar van ZIZO jeugd. Hij was medeontwikkelaar van ZIZO en fungeerde jarenlang als voorzitter van de werkgroep. Hij schreef artikels in vaktijdschriften (Bibliotheek-&Archiefgids, Klapper...) en gaf referaten in heel Vlaanderen. Hij was projectleider van het Project Delphi in de opstartperiode en bleef jarenlang bezieler. In die hoedanigheid ontwikkelde hij cursussen, draaiboeken en andere producten voor de bibliotheeksector.
Broer Ronny, architect, zes jaar voorzitter Gecoro, heemkundige, stichter van Graningate en auteur van artikels in dat tijdschrift, gids bij winterwandeling kusthistories, …
Zoon Thomas, video-editor bij VideoLine, actief in bedrijfspresentaties en documentaires.
Het werk werd opgedragen aan vader Carlo, oudstrijder en krijgsgevangene, die zij ‘de stille inspirator’ noemen van dit album.
Het onderdeel over de Bevrijding Eén van de 10 delen handelt over de bevrijding en heet ‘Westende Bevrijd – in woord en beeld’. Middelkerkenaars/ Westendenaars vertellen hun verhaal over de Tweede Wereldoorlog voor de camera. "Heel wat van die verhalen zijn uniek en bevatten ook heel wat anekdotes over angst, verraad, vaderlandsliefde en guitenstreken, maar ook de dagelijkse strijd om eten en brandstof. De gesprekken worden per aflevering omkaderd door een deskundige tekst en uitleg en het geheel omvat ook tal van foto’s die nooit eerder zijn verschenen. De mensen die aan het woord komen in de reeks, waren allemaal nog kind toen de oorlog woedde."
Ik zal het verder niet hebben over de details van hun ervaringen. Die kunnen afgelezen worden op internet of beluisterd en bekeken worden in de minibioscoop.
Ziehier de behandelde onderwerpen: (door Westendenaars en Lombardsijdenaars) Robert Boone (en NIET Roger): Handgranaten, Spelen met munitie Irène Coucke (+): de repressie, Engelsen versus Duitsers, Villa’s op de dijk Isidoor Coulier (+): Lachen met de Duitsers Simonne Deprez (+): Rock ’n Roll bij Wiskes Georges Hosten: De Afrekening, Aanhouding van zwarten, De wet Gutt, De Engelsen Simonne Hosten: Engelstalig cliënteel Solange Madelein (+): Georges Soete verstopt
Minibioscoop Maar er is meer. Op het Arthur Meynneplein (of markt) in Westende kan men ook van de reeks genieten en dat tot en met zondag 15 september, elke dag van 10 tot 18 uur. Dat gebeurt in een container waarin 12 mooie zeteltjes aangebracht zijn, vandaar de benaming ‘Minibioscoop’.
Zoals hieronder te zien is, zal men straks ook een tentoonstelling kunnen bezoeken in ‘De Kilt’ met foto’s, voorwerpen, uniformen in verband met de Bevrijding (collectie Kristof Jacobs)
Besluit Ik kan de Van Troostenbergh’s alleen maar feliciteren voor dit merkwaardig en bijzonder verzorgd werk.
Bronnen https://www.hln.be/in-de-buurt/middelkerke/figuranten-gezocht-voor-de-bevrijdingsstoet-in-westende~a3d0465b/ Artikel door Timmy Van Assche in Het Laatste Nieuws op 24 juli 2019 https://www.hln.be/in-de-buurt/middelkerke/-opvallend-veel-mensen-hadden-sympathie-voor-de-duitsers~a3271be2/ Artikel door Paul Bruneel in Het Laatste Nieuws op 11 februari 2017
Actiegroep tegen sociale verkaveling Badenlaan boekt succes … de gemeente reageert
Er is al heel lang sprake van een nieuwe verkaveling in de Badenlaan in Westende-bad. Zeventien jaar geleden was er al een protestactie tegen dat project. Het zal jullie dan zeker niet verbazen dat ik daar al verschillende artikels over geschreven heb, over de waterziekte van het terrein, over het niet uitvoeren van maatregelen door de Middenkustpolder om overstroming te vermijden, over de talloze argumenten van het actiecomité, dat zich met grote vastberadenheid en hardnekkigheid verzet tegen een verkaveling, over de aard van de zeer deskundige acties door het comité, dat daarbij kon rekenen op heel wat steun van de omwonenden.
Succesvolle klacht De gemeenteraad keurde in april 2019 de verkoop van de verkavelingsgronden aan de Badenlaan aan de woonmaatschappijen IJzer & Zee en WoonWel goed. Kort nadien ontvingen het gemeentebestuur van Middelkerke en het OCMW van Nieuwpoort een klacht, die ook werd ingediend bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.
Die klacht stelde dat de verkoop van de gronden werd gebaseerd op een verouderd schattingsverslag dat dateert uit 2012. Daarop vernietigde het Agentschap de gemeenteraadsbeslissing en dus ook de verkoop. Die werd ondertussen in een notariële akte beschreven en om de voortgang van dit belangrijke huisvestingsdossier niet te belasten, werd de verkoopakte ontbonden.
Opdat de verkoopprocedure in het beste belang voor alle partijen kan worden hernomen, laat het gemeentebestuur nu zo snel mogelijk een nieuw schattingsverslag opmaken. Ze voorzien verder geen problemen en maken zich sterk dat de nieuwe verkaveling fundamenteel zal bijdragen tot meer leefkwaliteit in Westende-Bad. In een eerste fase worden zo’n 165 sociale woningen opgetrokken. Na de ontwikkeling van deze eerste fase, kunnen ook private percelen worden verkocht.
De argumenten van de actiegroep Onroerende goederen van de gemeente dienen steeds verkocht te worden volgens de principes van mededinging en transparantie, behalve als er een motivering wordt gegeven voor een afwijking daarvan. Bovendien dient de verkoop te gebeuren aan een prijs zoals die blijkt uit een recente schatting (niet ouder dan twee jaar). Maar hoe gebeurde het werkelijk? 1. De gronden werden zonder concurrentie en publicatie verkocht aan de sociale uisvestingsmaatschappijen. 2. Noch de beslissing van de raad, noch deze van het college bevatte een afdoende motivering tot afwijking 3. De geboden prijs van 85 €/m² was gebaseerd op een schattingsverslag van 2011 waardoor de verkoopprijs (4 miljoen euro) niet correct tot stand is gekomen. Het gemeentebestuur heeft daarmee het zuinigheidsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel geschonden.
Nu wacht de actiegroep af. Zal het “ontwerpdecreet Woonreservegebieden”* binnenkort door de nieuwe Vlaamse regering worden gestemd? Zal dat al dan niet opnieuw voorzien in een overgangsregeling voor de ontwikkeling van gronden in eigendom van sociale huisvestingsmaatschappijen?
Vermoedelijk zullen beide besturen zo snel mogelijk de verkoopprocedure opnieuw aanvatten, en deze keer wel volgens het boekje. Daarna zal opnieuw (voor de zoveelste keer) beoordeeld moeten worden of het gebied al dan niet voor ontwikkeling in aanmerking komt en of er een vergunning kan worden afgeleverd.
Het comité vindt dit een illustratie van ‘volharding in de boosheid’ vanwege de huisvestingsmaatschappijen. Ze zijn ontgoocheld dat het nieuw gemeentebestuur hen daarin steunt, ook al moeten ze daarmee volgens hen de wet schenden en het algemeen belang schaden.
De strijd is dus nog lang niet gestreden … Het actiecomité geeft de moed niet op. Ze vinden dat het recht kan blijven geschieden zolang er beroepsmogelijkheden zijn. Het aanvaarden van hun klacht geeft hen opnieuw hoop en kracht om voor deze zaak te blijven gaan!
En ondertussen groeit het parkeergebouw
Zoals ik vroeger reeds schreef, had het actiecomité ook bezwaren tegen het oprichten van een parkeergebouw op de plaats van de geasfalteerde parking omwille van de toenemende geluidsoverlast en uitlaatgassen, terwijl een ondergronds alternatief evengoed mogelijk is. Waarom er daartegen dan geen klacht ingediend werd? Er zou een vernietigingsberoep moeten ingediend worden bij de Raad voor vergunningsbetwistingen, door een daarin gespecialiseerd advocaat. En daarvoor is geld nodig, veel geld: ereloonprijs, verplaatsingskosten, gerechtskosten, eventuele ‘success fee’ bij vernietiging, eventuele minnelijke “proces-afkoop-onderhandelingen” met buurtbewoners. Er werd dan ook gepolst bij de actievoerders of die bereid waren om bij te dragen in die zeer hoge kosten. Dat bleek geen succes en voor wie wel akkoord ging, zou het bedrag te hoog uitvallen in verhouding met de slaagkans. Ziehier enkele afbeeldingen die de toestand weergeven bij het ingaan van het bouwverlof 2019. Er werd gezegd dat een aantal parkeerplaatsen toch zouden kunnen bezet worden tijdens het zomerseizoen. Zoals men kan zien op de derde foto, lijkt me dat onmogelijk terwijl de werken bezig zijn. Tijdens het bouwverlof werd de inrit dan toch vrijgemaakt.
Vorige artikels Geplande waterzieke verkaveling geschorst HNB 11.2.2003 20.2.2011: Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo! Ze zijn toch niet waterziek, hé? (map ‘Milieu’) 13.2.2012: Op zoek naar sociale woningen (map ‘Sociale woningen’) 21.1.2019: Dan toch geen verkaveling in de Badenlaan … maar wel een parkeertoren (map ‘Milieu’
Bronnen Zitting college burgemeester en schepenen op 8.11.2016 Artikel in HLN van Timmy Van Assche op 11.7.2019: ‘Sociale verkaveling Badenlaan ‘on hold’ na klacht van actiegroep’
Wat vinden jullie van de huidige avondmarkt in Lombardsijde? Beter zo of liever in de Hoogstraat en Schoolstraat?
Elke woensdag van de maanden juli en augustus pakte de bvba Dacovan uit met een avondmarkt in de Schoolstraat in Lombardsijde. De markt werd telkens gehouden van 17 tot 22 uur en lokte telkens heel wat volk. Volgens een bewoonster van de Schoolstraat zou de markt gedurende 27 jaar in haar straat gestaan hebben. Ziehier een foto van de vroegere toestand.
Nu de tram Lombardsijde-dorp niet meer aandoet is er meer ruimte vrijgekomen en worden de kramen opgesteld op het Dorpsplein. Een hele verandering natuurlijk! Dat weekt reacties los en Facebook is daarvoor een zeer geschikt medium. Ik heb alle reacties geregistreerd en daarenboven ben ik op 24 juli zelf eens gaan kijken.
Argumenten voor en tegen de verandering
Tegen: We zijn het nu al zolang gewoon De tramsporen zijn hinderlijk voor rolstoel- en buggygebruikers. De ziel is uit de markt. Zo gezellig het vroeger was, zo neutraal is het nu. Er zijn minder kramen dan vroeger, te veel eetkramen. Vroeger kon je dingen kopen op de avondmarkt die je nergens anders kon kopen.
Voor: De cafés hebben er meer aan. Rustiger, overzichtelijker en aangenamer. De bezetting van de Oude Nieuwpoortstraat is een aanwinst. Geen luidruchtige muziek zoals vroeger. De bewoners van de Schoolstraat zijn blij dat ze er van af zijn, want voor veel bewoners was dit ambetant qua gerucht, mensen die vuiligheid op de ramen achterlaten , ruzies voor de deur, mensen die in hun tuin waterden enz… was echt niet aangenaam.
Iemand beweert dat 93% van de betrokkenen tegen de nieuwe opstelling zijn. Dat zal wel zwaar overdreven zijn. Op Facebook is de meerderheid er wel tegen, maar bijlange niet zo ruim.
Sommige zijn niet voor of tegen, maar doen voorstellen “Ze hadden beter gewacht met de verhuis tot de tramsporen en het tramkotje verwijderd waren.” Niets meer in de Hoogstraat, maar één rij op de ‘Platse’ en één in de Schoolstraat. Laat ons wachten op de beloofde werken: het dorpsplein zal dan mooier, aangenamer en toegankelijker zijn. Er zouden kramen moeten staan tot aan het Patershof.
Soms wordt wel eens vergeten dat sommige problemen mee verhuizen van de oude naar de nieuwe standplaats.
De mening van ons nieuw gemeentebestuur Aangezien ons nieuw gemeentebestuur grote plannen heeft voor het dorpsplein (‘Montmartre’ – achtig!!) heeft die discussie misschien weinig zin. Ik vroeg dan ook de mening van de nieuwe schepen voor economie, Natacha Lejaeghere. Ze is logischerwijze van mening dat je nooit voor iedereen goed kan doen: “Het is een uitdaging voor het nieuw bestuur maar er wordt aan gewerkt.” Op mijn vragen over de tramsporen en over de vernieuwing van het dorpsplein, antwoordt ze dat de heraanleg van het plein in de planning voorzien is maar dat de sporen al na deze zomer zullen verwijderd worden. “Verandering is altijd een beetje moeilijk voor iedereen, maar eenmaal dat alles goed vertrokken is, zal iedereen weer tevreden zijn.” Ze vindt wel dat men nu reeds kan zeggen dat de cafés volop genieten van de huidige markt.
“De orde van de Ezel heeft heel veel aanhangers en ze blijven scoren zoals andere jaren. Ook het ‘droogvisje’ is positief dat de markt tot aan hun winkel in de Schoolstraat komt.”
Mijn bezoek Natuurlijk zou het nooit in mijn gedacht komen om mijn mening over de avondmarkt neer te schrijven, zonder die eerst bezocht te hebben en enkele meningen van marktkramers en bezoekers gevraagd te hebben.
Mijn algemene indruk was goed, veel volk, terrassen drukbezet. De huidige opstelling lijkt mij te voldoen en iedereen vindt dat er geen kramen meer moeten staan in de Hoogstraat.
Iemand vestigde mijn aandacht op het ‘Café Marijke’, dat te huur staat en volgens mijn gesprekpartner is dat een gevolg van het verplaatsen van de markt. Ik twijfel daar wel aan!
Ik zag ook dat het verplaatsen van de trambedding en de daarmee gepaard gaande nieuwe tramhalte een hele verandering teweegbrengen. Veel bezoekers komen immers met de tram en vroeger stopte die in het centrum. Nu moet men een eindje wandelen vooraleer het eerste kraam tegen te komen. Het ‘Patershof’, op de speelplaats van de gemeenteschool, is acht woensdagen het toneel van een gratis muziekevenement, georganiseerd door de ‘Orde van de Ezel’ die ook in 2019 voor de zestigste keer de ‘Ezelcavalcade’ of ‘Ezelstoet’ organiseerde. Worst en dranken zijn er te koop en zorgen ervoor dat de ‘Ezelkas’ goed gespijsd wordt. Hebben zij te lijden onder de verandering? Een bestuurslid relativeert dat. Er staan weliswaar geen kramen tussen de Hoogstraat en de Koninklijke Baan, maar tegen dat het muziekevenement start, is hun openluchtzaal vol bezet.
Besluit Het ligt voor de hand dat dit een logische verhuis is. Elke verandering vraagt een aanpassing. De organisatoren moeten elke woensdag nagaan wat er eventueel kan verbeterd worden aan de opstelling en aan het aanbod. De inwoners en handelaars van het Dorpsplein moeten duidelijk stelling nemen. Wat willen ze, wat willen ze niet? Ze moeten geen lichtvaardige Facebookdiscussies aangaan, maar (eventueel samen) uitmaken wat voor hun dorp het beste is, nu maar ook in de toekomst als de beloofde werken aangekondigd worden.
Neen, ik ben geen expert in de wegcode. Als autochauffeur sinds 60 jaar, probeer ik gewoon de regels die een bestuurder van een auto of een ander voortbewegend tuig of een voetganger moet kennen (en opvolgen!), zo goed mogelijk onder de knie te krijgen. Ik mag natuurlijk niet beweren dat ik nog nooit een verkeerd maneuver uitvoerde of nooit een zonde beging tegen de wegcode. Met het huidig verkeer wordt het steeds moeilijker om zich steeds foutloos te gedragen op onze drukke wegen. Alle betrokkenen zouden moeten beseffen dat alles in het werk moet gesteld worden om geen gevaar te creëren op de weg.
Wie zijn die betrokkenen? Ten eerste, de federale minister voor mobiliteit (VIAS Instituut) moet duidelijke en veilige wegcoderegels opleggen. Ten tweede, de Vlaamse minister voor mobiliteit (agentschap wegen en verkeer) moet een veilige en verzorgde infrastructuur ter beschikking stellen. Ten derde, de lokale politie moet aanwezig zijn in het verkeer en optreden als er overtredingen begaan worden. Ten vierde, de weggebruikers moeten zich strikt houden aan de opgelegde regels Ten vijfde, het gemeentebestuur moet de tekortkomingen bij de eerste twee punten kennen en ze zo nodig overmaken aan de bevoegde overheid.
Waarom ik met het huidig artikel op de proppen kom? Naar mijn mening hapert er iets aan het verkeer van fietsers (elektrisch of niet), bromfietsers, speed pedelecs en andere voortbewegingstoestellen. Wie met een elektrische fiets (1) rijdt of met een tweewielig gemotoriseerd rijwiel (2), moet de fietsregels naleven. Hetzelfde geldt voor wie sneller dan stapvoets rijdt met een voortbewegingstoestel (3). Maar wie met een speed pedelec (4) rijdt, moet de regels volgen die gelden voor bestuurders van bromfietsen.
(1) Elektrische fiets : een fiets met een elektrische hulpmotor van maximum 250 watt waarvan de aandrijfkracht wordt onderbroken wanneer een snelheid van 25 km/u wordt bereikt of wanneer de bestuurder ophoudt met trappen.
(2) Tweewielig gemotoriseerd rijwiel : een tweewielig rijwiel met een hulpmotor van maximum 1000 watt waarvan de aandrijfkracht hoofdzakelijk dient als trapondersteuning en onderbroken wordt wanneer een snelheid van 25 km/u wordt bereikt. De bestuurder moet minimum 16 jaar oud zijn.
(3) ofwel: een ander voertuig dan een rijwiel, zonder motor en dat met spierkracht wordt voortbewogen waarvoor geen snelheidsbeperking geldt, (skeelers, rolschaatsen, steps, skateboards, éénwielers, rolstoelen met twee grote wielen die de gebruikerzelfstandig kan verplaatsen door met de handen aan de hoepels aan de wielen te draaien. De rolstoel heeft ook handvatten en kan dus ook geduwd worden.
ofwel: een motorvoertuig met een door de constructie bepaalde maximumsnelheid van 18 km/u.. (elektrische autopeds, segways, elektrische rolstoelen of rolwagens voor personen met een beperkte mobiliteit, ...).
De laatste jaren verschenen er steeds meer voertuigen in het straatbeeld waarvoor er in de wegcode niet onmiddellijk een specifieke reglementering te vinden was. De nieuwe wetgeving kent aan deze categorie van langzame voertuigen, voortaan de "voortbewegingstoestellen" genoemd, nu een juridisch statuut toe.
(4) Een tweewielig voertuig met pedalen met een hulpmotor van maximum 4000 watt waarvan de aandrijfkracht hoofdzakelijk dient als trapondersteuning en onderbroken wordt wanneer een snelheid van maximum 45 km/u wordt bereikt.
Waar moeten fietsers rijden? Is er een fietspad, dan moeten fietsers daarop rijden, tenminste indien het berijdbaar is. Is het fietspad op de grond aangeduid met twee witte evenwijdige onderbroken strepen, dan mogen fietsers er alleen op rijden indien het rechts in hun rijrichting ligt.
Is het fietspad aangeduid met verkeersborden D7 of D9, dan moet er op gereden worden in de richting van waaruit die signalisatie zichtbaar is. Een links gelegen fietspad mag dus alleen gebruikt worden indien het in die rijrichting gesignaleerd is met een bordje D7 of D9. In dat geval gaat het meestal om een tweerichtingsfietspad, waarbij het bord D7 zo geplaatst is dat het in de 2 rijrichtingen zichtbaar is.
D7 : Verplicht fietspad D9 : Deel van de openbare weg voorbehouden voor het verkeer van voetgangers, van fietsen en van tweewielige bromfietsen klasse A
Uitzondering : Wanneer het fietspad links in hun rijrichting ligt dan moeten fietsers dit niet volgen ‘indien bijzondere omstandigheden dit rechtvaardigen’. Wanneer je b.v. uit een zijstraat komt gefietst en de eerstvolgende zijstraat weer in wil fietsen, dan ben je niet verplicht de drukke rijbaan tweemaal over te steken om uiteindelijk een paar honderd meter te overbruggen. De schets maakt het duidelijker:
Opgelet: deze uitzondering geldt enkel als je fietst in wijzerzin ! van A naar B. Moet je van B naar A, dan ben je wel verplicht over te steken en op het fietspad te rijden, want je mag natuurlijk niet links op de rijbaan rijden.
Oversteken op het zebrapad Om de rijbaan over te steken moeten de fietsers gebruik maken van de oversteekplaats voor fietsers, indien er een is.
Op plaatsen waar geen oversteekplaats voor fietsers is voorzien, gebruiken fietsers vaak het zebrapad om over te steken. Wanneer ze daarbij van hun fiets stappen en te voet over te steken, worden ze als voetganger beschouwd en hebben ze dus voorrang op de voertuigen die het zebrapad naderen. Maar dat is niet zo wanneer fietsers al rijdend oversteken. Weliswaar bevat het verkeersreglement geen bepaling die dat verbiedt, maar het is duidelijk dat fietsers er dan wel voor moeten zorgen de voetgangers bij het oversteken niet te hinderen. Bovendien hebben zij dan, in tegenstelling tot de voetgangers, geen voorrang op het naderende verkeer. Ik erger mij vaak aan de arrogantie van fietsers die toch al rijden de baan oversteken via het zebrapad omdat zij ofwel het reglement niet kennen of er gewoon hun voeten aan vegen. De reden waarom zij beter niet al rijdend een zebrapad gebruiken is dat ze door hun snelheid de autobestuurder minder kans geven om op tijd te stoppen. Ik wil hier ook een paar tips vermelden voor de voetgangers die van plan zijn het zebrapad te gebruiken: “Zoek oogcontact en zorg dat de bestuurder je gezien heeft. - Blijf tijdens het oversteken naar links en naar rechts kijken.”
Voorbeeld Tegenover de afgebroken gemeenteschool kan men een goede illustratie zien van een situatie waar er een oversteekplaats voor fietsers is, naast een zebrapad. Verschillende keren heb ik er al op gewezen dat zo’n verkeerssituatie onlogisch, verwarrend en dus onveilig is voor fietsers. De voetganger krijgt voorrang, de fietser niet. De wegcode bepaalt wel dat autobestuurders extra voorzichtig moeten zijn tegenover fietsers die de straat willen oversteken, maar toch … Het ‘Agentschap Wegen en Verkeer ‘AWV) heeft nu toch eindelijk beslist die verwarring weg te halen. Op oversteekplaatsen waar fietsers geen voorrang hebben, verdwijnt de wegmarkering (de haaitanden) op het asfalt … maar enkel als de oversteekplaats vlak naast een zebrapad ligt. De maatregel wordt nog niet meteen uitgevoerd, maar pas als de wegmarkering toe is aan vernieuwing. In bovengenoemd voorbeeld zijn de wegmarkeringen stilaan aan vernieuwing toe.
Terwijl ik daar de onderstaande foto aan het nemen was, stak een fietsend echtpaar de baan over volgens de rechts getekende lijn.
De chaos op onze dijken Wie zich ’s zomers met de gewone fiets op onze dijken waagt, legt beter de grootst mogelijke voorzichtigheid aan de dag. Hij/zij riskeert anders in botsing te komen met één van de talloze voortbewegingstoestellen waarvan hierboven sprake is plus alle soorten gocarts.
Een voetganger moet goed uitkijken want anders dreigt hij/zij omvergereden te worden door één van die tuigen. Spring dus maar beter weg als ze met razende snelheid op je afkomen.
Ik las daarover een discussie op Facebook. De ouderen beweren dat de kinderen onvoorzichtig en te rap rijden op de dijk. De ouders van die kinderen klagen er dan over dat de ouderen onze straten onveilig maken door te rap te rijden met hun elektrische fiets. Beide hebben gelijk.
Ik zag zelfs elektrische (!) minimoto’s voor kinderen. Waarom het moeilijk maken voor onze jeugd als het gemakkelijk ook gaat. Ik vind zoiets persoonlijk onverantwoord.
Heel wat mensen kennen de betekenis niet van onderstaand aanwijzingsbord F99b. Ze kennen het verschil niet tussen een gebodsbord D9, dat een verplichting oplegt en een aanwijzingsbord, dat aangeeft dat men voetgangers kan aantreffen aan de strandzijde en voetgangers, fietsers en andere rijtuigen aan de zijde van de gebouwen.
Verplichting D9 Aanwijzing F99b
Besluit Natuurlijk is mijn artikel onvolledig. Ik wou jullie niet overdonderen met de talloze (natuurlijk goedbedoelde) regels en daarom heb ik mij beperkt tot de regels voor fietsers waarvan ik de laatste tijd heb kunnen vaststellen dat sommige er lak aan hebben. Alhoewel ik de uitdrukking ‘Mens erger je niet’ maar al te goed ken, heb ik het toch soms moeilijk als ik een bewuste overtreding zie gebeuren.
Bron https://blog.touring.be/nl/artikels/verkeersregels-voor-fietsers
Van onverzorgd landschapspark tot goed onderhouden wilde en warme wijk
Onze kerngemeente pronkt al jaren met het Normandpark. Terecht, want het is echt zeer mooi en goed onderhouden. Het maakte/maakt de dorpsbewoners van Westende jaloers. En toen, niet daarom, kregen wij in 2013 ook een park …. Een landschapspark! Dat is een gebied met grote landschappelijke kwaliteit, dat beschermd moet worden. Volgens de gemeente werd het aangelegd door de eigen technische diensten (wegen- en groendienst) en enkel met natuurgetrouwe middelen.
Voor diegene die het niet zouden weten … waar is dat park? Weten jullie waar vanaf 1941 de voetbalploeg Racing Westende speelde, in de tijd van Georges Bloes, Henri Tack, … Juist, waar nu de volkswoningen “d’Yzercloove” zijn. Weten jullie nog waar ooit dat speelplein was voor de kinderen? Weten jullie nog waar dat klein voetbalterrein was met twee doelen? Herinneren jullie zich nog waar vroeger een opslagplaats was en daarna een stort dat zo door de omwonenden verfoeid werd? Wel, daar is dat park! Er werden al heel veel euro’s besteed om er iets van te maken.
Wat ex-burgemeester Janna met grote woorden verstond onder landschapspark Janna wilde de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Ze drukte dat als volgt uit:
'Met de aanleg van een nieuw park wil het gemeentebestuur voor een mooie, maar ook uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap. In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon (1) voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost (2) krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard (3) wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. (4) Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. (5) De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. (6) Kortom, hier wordt alles puur natuur’.
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
Niettegenstaande de grote woorden van Janna, vond ik dat geen slecht initiatief.
Maar … wat is ervan terechtgekomen? De paadjes doorliepen het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid zich kon doorzetten, werd een doek aangebracht met daarop grint. Maar ‘tegen onkruid is geen kruid gewassen!’ En het moet gezegd worden: het algemeen onderhoud liet te wensen over. Dat onkruid schoot overal uit de grond. Maar dat was toch de gewenste natuur, hoor ik jullie al zeggen, maar het gebeurde allemaal ordeloos.
De dorpsbewoners stonden ook niet achter dat landschapspark! Geen wonder dus dat het ten dode opgeschreven stond. Er was een nieuwe bestemming nodig, maar … die liet lang op zich wachten.
In maart 2016 bouwde ‘De Batterie’, de sociaal-artistieke organisatie, in opdracht van de gemeente, in de wijk aan een sterk gemeenschapsvormend buurtproject dat ‘Wilde Wijken’ genoemd werd. De Batterie wilde in de leefwereld van alle buurtbewoners, jong en oud, kruipen om zo de passies, hobby’s of vraagstukken in de wijk bloot te leggen. Het moest een bruisende plek worden waar goesting en ontmoeting de sleutelwoorden vormden. De organisatie ging, samen met de leerlingen van de lokale scholen, op pad om de buurtbewoners te leren kennen. Die studieronde mondde uit in een ‘letterlijk’ portret van de buurt.
Een buurtfeest op 19 maart 2016 was meteen de aanzet tot een nieuwe stap in het project. Vanaf dan namen verschillende bewoners het initiatief om iedere woensdag enkele projecten uit te werken. Zo werd er origineel pleinmeubilair gemaakt, petanquepleinen en een kruidentuintje aangelegd of konden er pizza’s gebakken worden in de zelfgemaakte outdoor-oven. Een container werd omgevormd tot een gezellig buurthuis.
Er had ook nog een buurtfeest plaats in de daaropvolgende zomer.
Na één jaar werd het buurtproject op 18 november 2016 afgerond.
Jullie kunnen daar alles over lezen in mijn artikel van 28.11.2016.
Hebben de 'Wilde Wijken' het wel overleefd? Tot mijn schade en schande moet ik bekennen dat ik de Wilde Wijk in 2017 en 2018 wat uit het oog verloren heb.
In het eerste semester van 2019 kon ik op Facebook lezen dat er heel wat georganiseerd werd.
Wie er meer over wil weten, vindt volgende artikels in de map ‘Milieu’
'Voormalig stort wordt park': artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24.11.2010 door Danny Van Loo 09.12.2013: ‘Westende heeft ook een park … of … het gelijkt er toch op' 07.07.2014: ‘Westende: hoe zag het landschapspark er uit … in de maand mei?' 02.11.2015: ‘Westende landschapspark: een primeur, een speerpunt, een uniek en megalomaan project dat zijn doel gemist heeft’ 28.11.2016: ‘Westende: Landschapspark wordt wilde wijk’
Op 2 en op 12 juli 2019 heb ik nog eens een bezoek gebracht aan de wijk. Ik was zeer aangenaam verrast. Naast het feit dat de terreinen nu goed onderhouden worden (zelfs het amfitheater op 12.7), kon ik nog vaststellen dat er nu ook een hondenweide is, een openbaar toilet, een watercontainer met kraantje en een ‘evenementenplein’ waar voor de kinderen een klimparcours gebouwd werd. Ook de kruiptunnels lijken mij nieuw. De fruitbomen staan er nog maar schijnen nog niet de verwachte oogst opgeleverd te hebben
Besluit Voor zover dat nog nodig is, wens ik de ‘Wilde Wijk’ veel succes toe. Hun terrein is uiteindelijk uitgegroeid tot een warme plaats die een bezoek waard is (zeker op woensdagnamiddag). Dat verdient eens in de bloemen gezet te worden … maar niet in de onkruidbloemen alhoewel daar ook mooie tussenzitten.
Hoe hamer en bulldozer in een mum van tijd mooie herinneringen proberen uit te wissen
Vandaag ben ik definitief afscheid gaan nemen van mijn geliefde gemeenteschool.
Ik had immers gehoord dat er zo goed als niets meer van overbleef, enkel nog hopen stenen en beton. Ik kreeg toch nog een hevige schok toen ik volgende beelden schoot. Was dat bloed van de aanslag op ons erfgoed op die derde foto?
Tranen zijn er niet gevloeid, ik kreeg geen krop in mijn keel … maar het scheelde niet veel. Ik vroeg mij af waarom men voor al de ongelukkige Westendenaars, vol heimwee naar hun gelukkige en mooie tijd in de lagere school, nagelaten heeft om een ontroerende afscheidsplechtigheid te organiseren, met een hapje en een drankje. Dan had de burgemeester een mooie speech kunnen houden. Hij had zijn spijt kunnen uitdrukken over het verdriet dat hij zijn kiezers moet aandoen. Hij had nogmaals kunnen benadrukken hoe afgeleefd en vervallen het gebouw eigenlijk was en dat renovatie gevoelig duurder zou uitvallen dan volledige vernieuwing. Hij had eens kunnen uitleggen hoe het zit met de subsidies in beide gevallen. Niet dat de aanwezigen daarmee akkoord zouden gegaan zijn, maar hij had toch kunnen/moeten proberen. Hij had misschien ook eens, zoals beloofd, hun mening kunnen vragen?
Bij mijn vorig bezoek op 11 mei 2019 was ik ook al redelijk aangeslagen maar toen kon je nog zien hoe de school er vroeger uitzag. Alhoewel het ook toen al pijn deed.
Geacht gemeentebestuur, waarom moeten wij in onze oude dag nog zoiets meemaken? Ik heb speciaal de afbraak van onze gemeenteschool nogal fel gedramatiseerd … omdat mij dat ontgoocheld heeft, ja zelfs wat ongelukkig maakt. Ik vrees vooral dat er geen einde komt aan de werking van de sloophamer op ons erfgoed. Daarom roep ik:
Of blijft er nu al niets meer over van ons erfgoed?
Hebben de Westendse dorpsbewoners nog niet genoeg meegemaakt? Bijna 20 jaar geleden werd ons dorp onthoofd door het verdwijnen van Zon en Zee. Hoe zei men dat ook weer? Moesten de kleine dorpen geen leven ingeblazen krijgen door ‘Samenlevingsopbouw’? Het lijkt hier meer op een ‘Samenlevingsafbraak’. Wat stelt een dorp nog voor zonder gemeentehuis, zonder postkantoor, zonder politiebureau, zonder kruidenierswinkel? Straks, zonder bibliotheek en zonder kinderopvang, in de kern? Die brachten tenminste wat leven in de brouwerij! Of moet de maandagmarkt met twee kramen dat goedmaken? Of de dokters, banken en kapsalons, hoe nuttig ook? Of moderne appartementsgebouwen, hoe mooi ook en zelfs als dat geen konijnenkoten meer zullen zijn? Of de (veel) te grote boompjesbakken die het parkeren beperken? Of de markt die eigenlijk een parkeerplein is? Ik weet het, bomen zijn mooi en parkeren moet mogelijk zijn, maar toch!
Komt er misschien ook een ‘Masterplan’ voor Westende-dorp? Kunnen daar misschien ook eens enkele miljoenen euro’s voor ‘vrijgemaakt’ worden? Of is het kwaad geschied en zullen wij daar moeten mee leren leven? Wordt Westende dan misschien uitgeroepen tot 'Het Dorp zonder Erfgoed'?
(1) 
(2) 
(3) 
(4) 
(5) 
(6) 
