Ziet gij Janna Rommel-Opstaele echt als Vlaams volksvertegenwoordiger?
Aan het aantal borden in en rond onze gemeente, waarop men ons vraagt onze stem uit te brengen op de nummer 6 van de lijst van de Open VLD, zal het niet liggen als Janna-Rommel-Opstaele op 7 juni 2009 niet verkozen wordt.
Het is de tweede keer dat zij voorkomt op de lijst voor het Vlaams parlement. De vorige keer was ze de derde opvolger en nu staat ze zesde effectieve, daar waar de Open VLD normaal mag hopen op drie vertegenwoordigers.
Ze haalde de vorige keer 6.375 voorkeurstemmen en stond daarmee 13de in haar partij, na Van Quickenborne (37.490), Dedecker (21.276), Verwilghen (17.740), Bril (14.970), Callens (11.489), Van Volcem (10.673), Demeulenaere (10.026), Ramoudt (8.711), Tommelein (8.106),Carette (7.142), Vandenbroeke (7.201), Declerck (6.819), Lahaye-Battheu (6.508).
De vetgedrukte gaan haar nu ook weer vooraf op de lijst.Daar moet nog keeper Dany Verlinden van Club Brugge aan toegevoegd worden (op de vierde plaats), een man die zijn politieke dossiers goed beheerst, als ze tenminste over voetbal gaan.
Ondankbare en onrechtvaardige stiel toch, die politiek: Janna is reeds van de partij sinds 1994 en bekleedt al bijna 8 jaar een schepenfunctie terwijl Verlinden gewoon maar BV is. Maar, is hij eigenlijk nog wel bekend? Dat zien we dan wel weer op 7 juni.
Declerck is eerste opvolger en wordt eventueel verkozen als hij de meeste stemmen haalt bij de opvolgers die wensend zijn voor een mandaat in het Vlaams Parlement en als Tommelein eventueel zou beslissen toch in de federale kamer te blijven.
Bij de West-Vlaamse VLD rommelt het al meer dan een jaar.
Uittredend Vlaams parlementslid Stern Demeulenaere moest wijken/ werd gedumpt om plaats te maken voor vers bloed. Wie mag dat wel zijn?
Ze kon daar niet mee lachen en keerde daarom haar partij de rug toe. Ze stapt met andere woorden uit de nationale politiek. Ze vraagt zich namelijk af waarom ze, na vijf jaar Vlaams parlement en loyale partijarbeid, de tweede plaats op de West-Vlaamse kieslijst niet krijgt maar zich moet tevreden stellen met de vierde (strijd)plaats.
Welke kans heeft Janna Opstaele eigenlijk om verkozen te worden? Die is zeer klein. Ze moet al een pak stemmen meer hebben dan de vorige keer en twee van haar partijgenoten voorbijsteken.
Heeft ze de nodige kwaliteiten om te zetelen in het Vlaams Parlement?Is ze echt bekwaam om daar enige rol van betekenis te spelen?
Janna zelf heeft als schepen in Middelkerke volgende bevoegdheden: openbare werken, ruimtelijke ordening, groen, landbouw en lokale economie. Er is natuurlijk een hemelsbreed verschil tussen lokale toestanden waar een schepen kan rekenen op een leger gemeentelijke ambtenaren en de dossiers op Vlaams niveau. Het is ook niet omdat Janna destijds tien jaar les gegeven heeft in de lagere scholen van Leffinge en Middelkerke, dat ze daarom de onderwijsdossiers zou beheersen.
Moet men eigenlijk wel bekwaam zijn om daar te zetelen? Er zijn er in elke partij wel enkele die van zichzelf zeggen dat ze bekwaam zijn en die dan de hoge toon voeren. De rest zijn eigenlijk meelopers. Ze moeten wel goed kunnen knikken en vriendelijk glimlachen. Het kan zijn dat ik Janna onvoldoende ken op persoonlijk vlak om in haar een waardig kandidaat te zien. Mijn stem zal ze alleszins niet krijgen.
Wil jij op Jean-Marie Dedecker stemmen? Ben je wel zeker?
Laat ik vooraf nogmaals duidelijk stellen dat Jean-Marie Dedecker een krachttoer verwezenlijkt heeft door op relatief korte termijn zijn partij uit de grond te stampen en daarmee in de peilingen zon succes te halen. Hij vindt altijd dat hij geviseerd en benadeeld wordt. In werkelijkheid werd hij op fijn berekende wijze door de media geholpen. Hij zou het Vlaams Belang uitroken en de verzamelde linkse pers (is er nog andere?) greep deze uitspraak dankbaar aan om mee te helpen aan het afsnoepen van kiezers en mandatarissen van het Vlaams Belang. Jean-Marie is beroemd/berucht voor zijn one-liners zodat sommige mensen beweren dat hij het zegt zoals het is. Andere noemen hem daarom een populist. Hij is wel een vechter en zijn judoverleden, waarover we nu vernemen dat het toch allemaal niet zo eervol en vlekkeloos verlopen is, bracht hem alom bekendheid en relaties.
Ik heb in de voorbije week heel wat over Jean-Marie gelezen: de artikels in de Humos nummers 17 (JMD: De Buffel uit het gelijknamig boek van Raf Sauviller) en 18/2009 (De Schandalen van JMD) en het artikel Integratie on Ice in P-magazine. Als slechts de helft waar is van wat daarin allemaal geschreven wordt, dan kan Dedecker eigenlijk slechts bestempeld worden als verwerpelijk, enkel belust op centen en in geen geval als een politicus-moraalridder die straks de bestaande partijen, parlementen en regeringen zal uitmesten. De mensen uit onze streek weten natuurlijk reeds langer dat hij niet de onbesproken, gerespecteerde, betrouwbare figuur is, waarvoor hij zichzelf laat doorgaan. Ik wil hier zijn privéleven niet uitspitten. In de streek is iedereen uiteraard op de hoogte van zijn echtelijke ruzie, met slagen en verwondingen in Oostende in december 1996. Ik kan maar niet begrijpen waarom hij sindsdien niet Jean-Marie klop-klop genoemd wordt. Politici uit andere partijen kunnen slechts dromen van zon voorkeurbehandeling. Van zijn judoverleden onthouden we ook, naast de medailles die de atleten uit zijn tijd behaalden, dat hij weliswaar zijn atleten motiveerde om de tegenstander te vloeren maar dat Jean-Marie zelf zijn atleten vloerde. We herinneren ons ook allemaal hoe Dedecker zich in 2000 in de zaal De Kroon opwierp als de redder van Westende, dat de strijd aanging tegen het asielcentrum. Later durfde hij er zijn gezicht niet meer vertonen. Erger nog, hij probeerde zelfs mee te werken aan de integratie van het centrum in het dorp, zij het dan met het oog op de centen van het integratiefonds. Ik heb ook reeds meermaals mijn verwondering uitgedrukt over het feit dat hij in die ijspistezaak zijn vel heeft kunnen redden. Na zijn uiterst laakbare manipulatie in de aanbesteding, samen met Gunst en Van Crugten, heeft hij getoond dat hij hoegenaamd het vertrouwen van de kiezer niet waardig is. Ik begrijp ook niet waarom procureur Berkvens de beschuldigingen tegenover hem niet heeft kunnen hard maken. Jean-Marie beweert steeds Ik ben een zakenman, dus Als dat betekent dat enkel het geld telt, dan heeft hij natuurlijk gelijk. Talrijke andere verhalen uit bovenstaande schrijfsels tonen aan dat wie met JMD in zee gaat, moet opletten dat hij niet in de luren gelegd wordt. Vraag het maar aan Guy Vanhengel en Didier Ramoudt, aan Bacop, aan Patrick Lefevere en Johan Museeuw en aan andere wielrenners, aan zijn atleten, aan handballers, aan sport- en andere journalisten, aan Marc Gunst (zelf geen doetje) en aan onze gemeentemandatarissen. Er zijn er nog veel meer. De lijst van diegene die Jean-Marie rauw lusten wordt stilaan ook indrukwekkend. Hij schaamt zich niet om ongeziene methodes te gebruiken die zijn tegenstanders moeten beschadigen. Minister De Gucht kan erover meespreken. Een hele tijd geleden reeds deden geruchten de ronde dat mandatarissen van andere partijen, vooral de zwakkere of deze die zich verongelijkt voelden, gecontacteerd werden om naar de lijst Dedecker over te stappen. Zoals steeds loochende Jean-Marie dit. De zaak Vijnck waarvoor de VLD voorzitter Bart Somers (terecht) als de grootste schuldige aangewezen wordt, legt ook heel wat bloot. In het artikel De vraag blijft: hoeveel liter zit er in een vat ruwe olie?, dat verscheen in De Morgen van 9 mei 2009, komen weliswaar veel uit de partij gezette personen, aan het woord. Zelfs als we hun uitspraken met een korreltje zout nemen, dan blijft er nog genoeg over om een beeld te krijgen van de evolutie van de partij die eigenlijk met haken en ogen aan elkaar hangt. Natuurlijk ligt de zeer uiteenlopende herkomst van veel leden mee aan de basis daarvan, maar ook de geest in de partij die enkel ja-knikkers en meelopers van JMD duldt. Als je met een klepper (in de judo!) zoals Ulla Werbrouck naar de politieke oorlog trekt en dan nog op een prominente tweede plaats, dan hoeft er geen tekeningetje meer bij. Misschien zegt de harde kern LDD nu : Ja, als ons programma maar goed is! Als dit tenminste nog duidelijk ware en niet de ene keer warm en de andere keer koud zou blazen. Trouwens, interesseren kiezers zich nog wel voor een programma?
Aan diegene die nog steeds een blind vertrouwen hebben in hun idool, kan ik dus enkel zeggen Trek uw ogen open. Laat u niet langer misleiden, zodat u er later geen spijt van krijgt. Dat de problemen ooit nog groter worden, staat voor mij als een paal boven water.
Westendse blik door West-Vlaamse bril op de verkiezingen van 7 juni 2009
Op 7 juni 2009 zijn we alweer uitgenodigd in het stemlokaal. Deze keer moeten we de dames en heren aanduiden die wij graag zouden zien zetelen in het Vlaams en in het Europees parlement. Niet dat we daar blij mee zijn. De politici hebben namelijk de voorbije jaren geen te beste indruk op ons nagelaten door hun niet nagekomen beloften, door immobilisme, door overloperij en terugloperij, door schandalen, door leugens, door slecht bestuur, kortom door gebrek aan respect voor de kiezer.
Het Vlaams Parlement Het Vlaams Parlement bestaat uit 118 leden die rechtstreeks door de kiezers van het Vlaams Gewest verkozen worden en uit 6 Nederlandstalige Brusselse leden die rechtstreeks door de kiezers uit het Brusselse Gewest verkozen worden, die eerst hebben gestemd op een lijst van de Nederlandstalige taalgroep voor het Brussels Hoofdstedelijk Parlement. De leden worden om de vijf jaar gekozen in 5 provinciale kieskringen. Ze zijn op het huidige ogenblik als volgt verdeeld over de partijen: VB 29, CD&V 28 , Open VLD 25, SP-a 22, Onafhankelijken 7, Groen 6, NVA 6 , UF 1. De onafhankelijken zijn de overlopers die een zetel bekleden die ze gestolen hebben van hun vroegere partij: lijst Dedecker (Verstrepen, Moens, Vrancken van VB en De Craemer van CD&V), (Van Weert, Caron, De Cock van SP-a Spirit). Voor West-Vlaanderen zijn 22 zitjes te begeven. Ze zijn nu bezet door CD&V (8), Vlaams Belang (4), Open VLD (4), SP-a (5) en Groen (1) . Van de destijds verkozen kandidaten zetelen er vandaag nog 5 van de CD&V (+ minister Crevits), 3 van het Vlaams Belang, 2 van de Open VLD, 2 van de SP-a en 1 van Groen. De negen andere zijn opvolgers omdat de echte verkozene alleen maar op de lijst stonden om stemmen te trekken of omdat ze overgegaan zijn naar het federaal of Europees niveau of daar gebleven zijn omdat ze het belangrijker vinden dan het Vlaams niveau. (Leterme, Bogaert, Van Quickenborne, Van de Lanotte, Bogaert, Landuyt, Dedecker, Vanhecke)
Op welke partij stemmen? Sommige partijen willen ons doen geloven dat zij recht hebben op onze stem omdat zij zich enkel met de belangrijke zaken bezig houden, namelijk met het te lijf gaan van de crisis en met het creëren van jobs. Zij vergeten er bij te zeggen dat de crisis een wereld- en een Europees probleem is waaraan geen enkele Belgische partij iets kan verhelpen. Aangezien het over Vlaamse verkiezingen gaat, moeten we misschien ons oor te luisteren leggen bij Professor Storme die vindt dat de partijen goede wetten moeten maken, de democratie moeten versterken, de regering controleren en het algemeen belang van Vlaanderen bewaken, vooral tegen het federaal niveau. Tenslotte zouden de kandidaten, die een (zeer) grondige staatshervorming verdedigen, onze voorkeur moeten wegdragen. Hoewel het meer federale problemen zijn, mogen we volgens mij ook verwachten dat de partij waarop we stemmen, extra aandacht besteedt aan onze veiligheid en het probleem migratie eindelijk eens bespreekbaar maakt zodat een aantal uitwassen zouden kunnen uitgeroeid worden. De Vlaamse parlementsleden bepalen namelijk mee de standpunten van hun partijen.
Op welke kandidaten stemmen? De partijen stellen de lijsten samen en zetten hun voorkeurkandidaten op de beste en verkiesbare plaatsen. De kiezer heeft er slechts een geringe invloed op. De individuele programmas van de kandidaten zijn in feite waardeloos omdat de partij wel voor hen zal beslissen. Moeten we trouwens nog geloof hechten aan diegene die ons een mooie toekomst voorspellen? Het volstaat even terug te denken aan de beloften van Leterme waarvan niets maar ook niets in huis gekomen is. Het is ook belangrijk te stemmen voor kandidaten die effectief in het parlement zullen zetelen waarvoor ze op de lijst staan. Iedereen weet natuurlijk dat geen enkele partij dat mooi principe durft toepassen zolang de andere het ook niet doen. Moeten we op lokale kandidaten stemmen? Dat brengt eigenlijk niets op. Dat belet niet dat wij toch interesse voor hen hebben. Janna Rommel-Opstaele (Open VLD), Jean-Marie Dedecker, als dat nog een lokale is en Rosalie Verlinde (LDD), Erika Blomme (Groen) zullen in de komende blogartikels grondiger besproken worden.
Het Europees Parlement De Europese verkiezingen worden gehouden op basis van evenredige vertegenwoordiging: hoe meer stemmen, hoe meer zetels. De vaste verdeling per land maakt dat er via nationale verkiezingslijsten gekozen wordt. De zetels worden proportioneel verdeeld onder de lidstaten in verhouding tot het aantal inwoners dat een land telt. Voor België worden er 22 parlementsleden verkozen in 2009 (24 in 2004 door herverdeling wegens nieuw toegetreden landen): 13 (14) Nederlandstalige, 8 (9) Franstalige en 1 Duitstalige. Vandaag hebben de Vlaamse partijen volgend aantal vertegenwoordigers (totaal 14): CD&V 3,Vlaams Belang 3, Open VLD 3, SP-a 3, NV-A 1 en Groen 1. De leden van het Europees Parlement zetelen in fracties, die parlementsleden uit verschillende landen die tot eenzelfde politieke richting behoren, verenigen. De Europese Unie is voor veel mensen een ver-van-mijn-bedshow. Nochtans heeft deze een grote invloed op onze wetgeving en op ons dagelijks leven. Denk maar aan de Euro. Sommige noemen dat bemoeizucht en zouden graag meer verantwoordelijkheden aan de nationale regeringen laten. De massale toetreding van Oost-Europese landen lokt ook veel kopschudden uit. En moet Turkije daar nu ook nog bij? De huidige werking van de Europese Unie is ondoorzichtig en ondemocratisch. De Europese ministers worden door niemand gecontroleerd. Men schijnt daar ook een andere waarde toe te kennen aan 1 euro dan hier bij ons. Maar wij moeten nu eenmaal ook daarvoor onze vertegenwoordigers kiezen. Ik vind dus dat dit Eurokritische kandidaten moeten zijn.
Vlaams Minister-President Chris Peeters heeft zopas officieel het nieuw kampeerautopark aan de Strandjuttersdreef in Westende geopend. Het maakt deel uit van de camping Kompas. Het omvat 35 kampeerautoplaatsen met eigen elektriciteitsvoorzieningen, een centrale servicezuil (om water bij te vullen en afvalwater te lozen). Bovendien beschikt het over een uniek betaalsysteem. Dit laat toe om voor een vooraf bepaalde periode (20 of 44 uur) onbeperkt het kampeerautoterrein te verlaten en weer te betreden. Voor een plaats betaal je in het laagseizoen voor 20 u 9,50 e en voor 44 u 17,50 e. In het hoogseizoen betaal je respectievelijk 14,50 e en 27,50 e (Hoogseizoen = paasvakantie, verlengde weekends van 1 mei, Pinksteren en Hemelvaart, de zomervakantie van 1 juli tot 31 augustus en de herfstvakantie)
De camping Kompas is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging die zoveel mogelijk mensen wil motiveren en kansen geven om hun vakantie zo waardevol mogelijk in te vullen. Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, Vroeger heette dat Vakantiegenoegens. De voortdurende naamsveranderingen in de toeristische sector geven mij soms de indruk dat men de structuren ondoorzichtig wil maken. Waarom? Het sociaal toerisme is nog steeds politiek verzuild. Dat is het geval voor Zomerzon (liberaal), Kompas (christelijke groepering), De Lombarde (vzw volkstoerisme - communistisch) en verder de (blauwe) NV VaBra (Golf Azur, Marvaparken, Mids Park) met vader Lucien en zoon architect Stefaan Brauwers en Botte (Jacques Guilbert).
Wat denk je nu als je aan de ingang van het nieuw kampeerpark volgend bord ziet staan?
Je vraagt: wie betaalt dat eigenlijk? Omdat de vraag naar specifieke plaatsen voor kampeerauto's jaarlijks toeneemt, paste de Vlaamse regering in 2006 het kampeerpremiebesluit aan zodat zowel gemeenten als particulieren bij de aanleg van een kampeerautoterrein financiële steun konden ontvangen via 'Toerisme Vlaanderen'. Zowel gemeentebesturen als private ondernemers kunnen bij hun investeringen een beroep doen op subsidie van de Vlaamse overheid. De premie bedraagt 30% van de kost van de werken. De Vlaamse overheid is zelf eigenaar van de grond aan de Strandjuttersdreef. Zeg nu zelf, geeft dit niet de indruk dat Toerisme Vlaanderen dit gehele project betaalt, ten voordele van Pasar? Zal de Vlaamse overheid straks het nieuw stadion van een voetbalclub met de goede kleuren ook betalen? Het is toch weer niet zoals voor Zon en Zee zeker? Toen financierde het Commissariaat-Generaal voor toerisme (het huidige Toerisme Vlaanderen: weer zon naamsverandering!!) tot 75% van de bouwwerken van Zon en Zee, eigendom van ACW?
Een andere merkwaardige vaststelling. Ik heb het kampeerpark bezocht tijdens de Paasvakantie (= hoog seizoen voor hen). Er stond welgeteld 1 kampeerwagen. Als je dan even langs de Westendse parkings rijdt, zie je talrijke campers staan, ook vlak naast het bordje Verboden te kamperen aan het Sint-Laurentiusstrand. Hoe zou je zelf zijn? De parkings liggen dichter bij het strand, zijn gratis in de Paasvakantie en er schijnt toch geen controle uitgeoefend te worden.
In het voorbije weekend bood mijn straat een ongewone aanblik: aan elke boom een gekleurde ballon. De verklaring kon ik lezen op de ballonnen: Chiro 75 jaar. Op internet vond ik dat er in het weekend 24 26 april 2009 gefeest wordt voor 75 jaar chiro nationaal en 60 jaar chiro Westende.
Vooral dat laatste sprak mij aan omdat ik in mijn heel jonge jeugd ook bij de chiro was. Dat dacht ik tenminste. Ik vond zelfs nog een foto terug van een groep jongens die te velde een boterham aan het eten waren. Op de achterzijde staat geschreven 1946-1947. Dat zou dus meer dan 60 jaar geleden zijn. Men zou zich kunnen afvragen of die datum wel klopt, maar de jongens die erop staan en daar ben ik zelf ook bij, zien er uit volgens hun leeftijd in 1946. Mysterie? Neen! Alleen heette dat toen nog niet chiro maar patronaat.
De naam chiro is geen afkorting, maar bestaat uit twee Griekse letters achter elkaar: c 'chi' en r 'rho'. De beweging is gegroeid uit de katholieke patronaten. Godsdienstige vorming speelde een heel belangrijke rol. De opvoeding die daar gegeven werd, paste binnen de idee van 'Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus' (de AVV-VVK-gedachte). 'Chi' en 'rho' passen daarbij omdat het de eerste letters zijn van Jezus' bijnaam: Christos, de gezalfde. Onze afdeling stond destijds inderdaad onder de leiding van de onderpastoor . Eén van de leiders was Gilbert Cappelle (°1927), latere pastoor van Lombardsijde. Nu lees ik op internet dat de chirogroepen alle kinderen en jongeren in hun vrije tijd willen samenbrengen, zonder onderscheid. Via spel willen men hen ervaringen laten opdoen, leren samenleven, een kijk bieden op zichzelf en op de wereld. Bij ons had je enkel jongens, geen meisjes. Ze werden allemaal christelijk opgevoed. Nu krijg je de indruk dat men er niet meer durft voor uitkomen dat het om een christelijke beweging gaat, zoals de CVP en later de CD&V die liefst de C zouden laten vallen. Voor mij niet gelaten, maar het is het één of het ander. Ik lees in de Zeewacht van 24 januari 1947: Met voldoening kan men vaststellen dat ook het Patronaat terug heropbloeit. In een geest van frissche jeugdigheid . Daar maken onze knapen geregeld een fijne zondagnamiddag door. Hun aantal dat gedurig toeneemt, bereikt omtrent de veertig. De inrichters streven er vooral naar de gezelschapsspelen in een muf lokaal te vervangen door flinke openluchtspelen, waarin echte jongens zich werkelijk thuis voelen. Het is voor vele ouders een gelukkige oplossing om aan hun kinderen een gezonde maar tevens aangename zondagnamiddag te bezorgen.
Ons clubgebouw werd hier de Tap genoemd naar Gîte dEtappe of Wandelheem (dat er kwam in 1947, een christelijk tehuis voor jonge trekkers). Op de plaats waar nu het resterend hoofdgebouw van Zon en Zee staat, konden wij over verschillende lokalen beschikken. Daar was ook een feestzaal waar toneelstukken opgevoerd werden en waar zangcrochets plaatsgrepen. Die werden vroeger massaal bijgewoond. Naast het gebouw lag er ook een voetbalplein.
Nu zie ik dat de huidige chiro kan beschikken over de Westhint in de Essex Scottishlaan. Hier had wijlen Jan Ureel ooit een garage. De werkplaats werd sportzaal en de naastliggende lokalen zijn vergaderzaaltjes. Daarbij is ook het woonhuis aangehecht. Die gebouwen zagen er altijd erg verwaarloosd uit, maar deze week, voor het jubileum zeker, werd de gevel herschilderd en versierd.
Omdat ik de doelstellingen van de beweging natuurlijk edel vind, wens ik ze nog vele jaren, enthousiaste leiders en veel gemotiveerde jongeren.
Het mooi weer lokt iedereen naar buiten en dan doe ik ook weer een toertje in Westende. Ziehier wat mij daarbij opgevallen is. Versperring in de Distellaan Eén van de vorige keren heb ik het reeds gehad over de werken in de Distellaan. Ik begrijp wel dat de camions tot bij de gebouwen moeten geraken om hun ladingen te lossen, maar camions of camionnetten parkeren ook op de zones voorzien voor personenwagens. Die plaatsen zijn uiteraard daarvoor onvoldoende breed zodat die voertuigen een deel van de openbare weg innemen. De handelaars zijn daarover niet te spreken. Hun handelszaak zit ook verscholen achter zon voertuig. Naar het schijnt zouden zij zich reeds meer dan een jaar geleden daarover beklaagd hebben zonder dat daaraan gevolg gegeven wordt.
Huis te koop! Meer dan eens had ik het ook reeds over het groot aantal appartementen dat leeg staat terwijl er maar steeds nieuwe bijkomen. Wat mij nu echter opvalt is ook dat een stijgend aantal huizen te koop staan. Tussen de kerk en de gemeenteschool zijn er dat reeds drie. Maar er zijn er nog meer
De gemeente signaleert zijn werken Ook de plaatsing van verkeersborden door het gemeentepersoneel, dat wegenwerken uitvoert, heb ik reeds meermaal bekritiseerd. Waarschijnlijk werkt men aan de voetpaden in de Westendelaan, als men een beetje tijd heeft. Er staat namelijk al een maand een teken dat werken aankondigt op 50 meter hoewel die er niet zijn op die plaats. Er staan ook een vijftal borden verboden te parkeren van 2 tot 9 april en dat was alleszins op vandaag 21 april nog steeds het geval! Men zal ze later nog nodig hebben, waarschijnlijk. Misschien kan men ze dan omdraaien? Wordt daar geen controle op gedaan? Misschien moet de schepen voor openbare werken maar eens komen kijken?
Heb je even tijd? Wie met de fiets uit de richting Nieuwpoort komt en links wil afslaan naar het Sint-Laurentiusstrand, moet soms wel heel veel geduld hebben. Staan de lichten op rood, dan duurt het vele minuten vooraleer die op groen springen. Vijfmaal zie je dat diegene die rechtdoor willen, groen licht krijgen, vooraleer jij uiteindelijk ook naar links mag.
Van 28 maart tot en met 4 oktober 2009 heeft Beaufort 03 plaats. Het is een organisatie van vzw Ku(n)st in samenwerking met het PMMK, Provinciaal Museum voor Moderne Kunst te Oostende. Vzw Ku(n)st moet culturele activiteiten aan de kust bevorderen en organiseren. Ik bespaar jullie de geschiedenis van beaufort outside en inside en beperk mij tot het eerste. Bij Beaufort outside worden kunstwerken op buitenlocaties in elke Belgisch kustgemeente geplaatst zodat ze gratis kunnen bezocht worden. Een deel van de werken worden na het project weer weggehaald, andere worden door de gemeenten aangekocht en blijven dus staan.
De eerste editie van de triënnale voor hedendaagse kunst aan zee heette uiteraard Beaufort 01en had plaats in2003. In Middelkerke werden toen volgende kunstwerken tentoongesteld: Caterpillar 5bis van Wim Delvoye. Ik heb het daarover uitvoerig gehad in mijn blogartikel van 5 december 2007, in het bijzonder over de roestlaag die het werk bedekt. Het staat nog steeds op de zeedijk ter hoogte van de Gustave van Rysselbergestraat (Bellevue-rotonde) en tast er nog steeds de onderliggende tegels aan. Couple Dock van de Zweedse kunstenaar Lars Silberg Chill Out Room van Marie-Jo Lafontaine, een Belgische beeldende kunstenares Cités de Sable van Christian Meynen, een Belgische kunstfotograaf
Voor de tweede editie in 2006 was er heel wat te doen om één van de kunstwerken, die in Middelkerke zou te zien zijn. Het kunstwerk Shark van de Tsjech David Cerny, waarover ik het had in mijn blog van 18 januari 2009 toont een pop van Sadam Hoessein, die met gebonden handen ronddrijft in een groot aquarium gevuld met sterk water. Michel Landuyt beweert dat de buurtbewoners zich verzetten tegen de tentoonstelling. Misschien had hij eerder schrik van de reactie van de moslims. In plaats van Saddam kregen we toen maar drie reusachtige beelden in polyester van babys met een zwart lijfje en een waterhoofd.
Nu is dus de derde editie aan de gang. Deze blikt nostalgisch terug en voert u mee naar de periode tussen 1830 en 1958. Hoe dat weergegeven wordt in de volgende kunstwerken, kan ik u helaas niet verklaren omdat het mij voorlopig ook een raadsel is. Voor Middelkerke zijn drie werken voorzien. Het eerste is Untitled nr 143 van Andreas Wilder. Het is een elegante constructie in houten latjes, waar het licht doorspeelt. Met veel verbeelding, waan je je in een tempel. De werken van de Brit Andreas zijn perfect van vorm en ook vergankelijk want, naar het schijnt, richt de kunstenaar steeds zijn werk zelf ten gronde.
Het tweede, Salacia, een kunstwerk van de Nederlandse kunstenares Tamar Frank, blijft ook na de kusttentoonstelling waarschijnlijk in de badplaats. Het gaat om een lichtinstallatie die geplaatst werd in de belvedère van de watertoren aan de wijk 'Krokodil'. 'De bewoners van de wijk waren al langer vragende partij om iets te doen met hun toren,' legt schepen voor Cultuur Carine Dejonghe (Open VLD) uit, 'en dit is een prachtige gelegenheid hiertoe. Dit werk gaat om veel meer dan zomaar een verlichting. Het geeft ontegensprekelijk een artistieke meerwaarde aan de toren, waarvan de kroon om de zeven minuten een andere kleur krijgt en omgetoverd wordt van watertoren naar vuurtoren. Het ruisen van de zee en het suizen van de wind worden vertaald in een subtiele beweging en langzame kleurschakering van de lichtstralen. Frank gebruikt daarbij ragfijne nylondraad, gespannen om de twee centimeter. De gekleurde draden worden overdag beschenen door de zon en s nachts uitgelicht. Dat spel moet een magische sfeer creëren. De kostprijs bedraagt al naar gelang de bron 30.000 euro. (vln) of 79.000 euro (efo). Zoals dat heet maakt de gemeente daarvoor geld vrij. Is het geld voorzien in de begroting? Ik heb het voorlopig nog niet teruggevonden.
De derde kunstenaar die dit jaar tentoonstelt is John Baldessari, een Amerikaanse fotograaf. Aangezien ik nog de tijd niet had om zijn werk in het casino te bekijken, mag u mijn oordeel daarover te goed houden voor volgende week.
Cultureel erfgoed zijn alle uitingen en sporen van menselijke handelingen en gedragingen die wij van onze voorgangers overgeleverd kregen en waar we als individu of als samenleving een bepaalde waarde aan hechten.Onroerend erfgoed is dat wat niet-verplaatsbaar is en letterlijk in de grond geworteld. Voorbeelden zijn: monumenten, molens, huizen,
In Vlaanderen kunnen waardevolle monumenten en stads- en dorpsgezichten beschermd worden.Ze moeten wel een waarde van algemeen belang hebben. Deze kan zowel van artistieke, van wetenschappelijke als van historische aard zijn. Niet enkel kastelen, kerken, kloosters, stadhuizen en molens, of stand- of herdenkingsbeelden worden als monument beschouwd. Ook woningen, hoeven, kapelletjes, bedrijfsgebouwen, parken en tuinen, bomen, begraafplaatsen, kasseiwegen, komen daarvoor in aanmerking. Tijdens het onderzoek en tijdens de beschermingsprocedure krijgen zowel het exterieur als het interieur van de gebouwen de nodige aandacht. Als u een woning koopt die beschermd is als monument of deel uitmaakt van een beschermd stads- of dorpsgezicht, bent u wel verplicht ze goed te onderhouden en mag u ze niet ontsieren, beschadigen of vernielen. De bescherming betekent niet dat u niets meer mag verbouwen, veranderen of verbeteren, maar u moet er wel voor zorgen dat de belangrijke, historische onderdelen bewaard blijven. Eigenaars van beschermde woningen kunnen bepaalde steunmaatregelen en fiscale voordelen genieten. De dienst Onroerend Goed van de Vlaamse Gemeenschap (vroeger Monumenten en Landschappen) heeft een inventaris opgesteld. Zeer waardevol, maar met voor de leek zo goed als onbegrijpelijke teksten. Wat dacht u, bijvoorbeeld van volgende zin: Breedhuis van twee traveeën en souterrain waarboven twee bouwlagen onder geknipt en overhangend zadeldak waarin dakkapellen onder afgewolfde zadeldaken, plat dak en ingesnoerde spits? Weet u misschien wel wat een travee is? Of een geknipt dak of een ingesnoerde spits? Wat is afgewolfd? In de inventaris staat dus welk erfgoed, onder andere in Westende, beschermd wordt. In de inventaris van het Erfgoed zijn ook een groot aantal waardevolle gebouwen opgenomen die worden beschouwd als zijnde van lokaal belang, maar die niet beschermd worden. Onroerend Erfgoed Monumenten en Landschappen hoopt dat de gemeente zelf maatregelen zal treffen om deze gebouwen van de sloop te redden. Zon gebouw kan niet rekenen op financiële steun. van de overheid.
Mag er aangenomen worden dat het Westends erfgoed in goede handen is? Hooguit op papier maar de werkelijkheid is niet zo rooskleurig. Ik ga ervan uit dat een toerist of geïnteresseerde toch een beschermd goed moet kunnen benaderen om het te bekijken. Voor de twee Bamburghoeves (de Grote en de Kleine) is dat alvast niet het geval. Ze worden namelijk beide bewaakt door twee blaffende, loslopende honden. Men zegt dat die niet bijten, maar ze zien er wel gevaarlijk uit en besnuffelen je kuiten alsof ze klaar zijn om er hun tanden in te zetten. Beide hoeven liggen er ook nogal onverzorgd bij, niet verwaarloosd maar ze zouden wel eens mogen opgesmukt worden. Ik weet wel dat een hoeve geen showhuis is want de boer moet werken, maar toch . Een laagje verf op een hekken en wat opruimen rond de hoeve, zouden al wonderen doen. Maar de boer ziet natuurlijk liever geen bezoekers.
De veldbatterij Bamburg, heeft wel een grote waarde voor de natuurliefhebber maar de gemeente belooft al zo lang er ook op historisch gebied iets van te maken. Bieden de omwonenden daartegen ook te veel weerstand, misschien?
In de Strandlaan heeft men een zicht op wat ooit de Duitse Seydtlitz verdedigingsstelling was. Zicht is veel gezegd, want de bunkers zijn nog maar enkele centimeters verwijderd van de volledige verzanding. De Priorijlaan is een straat waar heel wat panden beschermd zijn en waar we trots op mogen zijn. Spijtig dat nummer 15, Butterfly er niet zo fris meer uitziet. We mogen ook fier zijn op Les Zéphyrs, Sybaris, La Rotonde, Portiekenlaan 2 -4 - 6 en The Cottage, die er voor het ogenblik wel minder goed uitziet. De 'Westendia, een voormalig grootwarenhuis uit 1921 en de villas Sporta en Alice zijn niet mis maar eerder onopvallend. Om er maar enkele te noemen, de vroegere Carlton , de hoek van de Meeuwenlaan en de Distellaan Square en het oud postgebouw (in mindere mate) moe(s)ten er zeker niet voor onderdoen.
Die staan ook op de lijst van de niet-beschermde maar waardevolle gebouwen, waarvan hierboven reeds sprake. De hoop van de Vlaamse Gemeenschap is ijdel gebleken want de hamer sloopte reeds het postgebouw en de Carlton ondergaat straks een zelfde lot. Ik vraag me af waarom de panden in de Oorlogsinvalidenlaan 2A, 4 en 6 eigenlijk beschermd zijn. Omdat het eerste vroeger het Maison des Invalides was? Omdat ze uit 1936 stammen? Omdat ze door bekende architecten (Roussel en Vandervoort) ontworpen werden? Zo zijn er nog meer. Ze zien er eigenlijk maar heel gewoontjes uit.
Ons erfgoed is een kostbaar goed. Laat er ons fier op zijn en er goed/ beter voor zorgen!
Wat zit er achter de naam van een villa, huis of appartementsgebouw?
Als men zo voorbij de Westendse villas en appartementsgebouwen fietst of stapt, dan valt, naast de verscheidenheid in architectuur natuurlijk ook de variëteit aan namen op. Vaak heb ik mij al afgevraagd welke feiten/ geheimen/ geschiedenissen er achter al die namen schuil gaan. Voorafgaandelijk moet ik eigenlijk vaststellen dat veel gebouwen tegenwoordig geen naam meer krijgen. Men zou zelfs kunnen zeggen dat de naamgeving een beetje in onbruik geraakt is. Er zijn hele verkavelingen waar geen enkel huis een naam draagt. Vroeger had elk huisje zijn kruisje, maar ook zijn naam.
Het zal niet eenvoudig zijn de villa- en residentienamen in te delen in groepen. In<Namen gebouwen per straat en nummer vinden jullie de lijst van alle namen in Westende- bad en -dorp en in Lombardsijde, per straat en met nummer.
De voornamen van de eigenaars, van hun kinderen en kleinkinderen of een samenvoeging van twee voornamen, is volgens mij de belangrijkste inspiratiebron. Sommige namen in mijn lijst kan ik niet verklaren. Waarschijnlijk zijn een aantal daarvan dergelijke, soms verwrongen, dubbele namen. De vrouwelijke voornamen zijn veruit in de meerderheid. Zoals voor de straten ligt het feit dat dit een vakantieoord is, aan zee, met strand en duinen, waar normaal de zon schijnt, maar waar de wind ook lelijk kan doen, aan de basis van heel wat namen. Om er maar enkele te noemen: beau of joli soleil, strandjutter, duinlelie, Stella Maris of Ster van de zee, sandy beach, zonnig schelpje, Dune Rand, taillevent, sous le vent, de kelle, sunny corner, sun pear, brise de mer, del sol, zomerdroom, all sun, Een verblijf in een buitenlands vakantieoord (vooral in Frankrijk, Griekenland, Italië of Spanje), zal wel velen ertoe aangezet hebben om de herinnering daaraan te vereeuwigen in de naam van hun eigendom: Alassio, Costa del Sol, Rimini, San Remo, Sybaris, Palermo, Portofino, Menorca, Sorrento, Mykonos, Rapallo, Menton, Versailles, Tossa, . Het kan ook zijn dat sommige plaatsen in de vreemde gewoon gekozen worden omdat ze welluidende namen dragen. Dat zal misschien vooral gelden voor exotische landen: Acapulco, Luxor, Tiko, Bengali, Trinidad, Byblos, Miami, Santos, Pasir Mas, Vera Cruz. Ook door iedereen gekende plaatsen komen veelvuldig aan bod: Las Vegas, Ascot, Wimbledon, le Bourget, Goden en godinnen scoren eveneens zeer hoog: Diane, Aurora, Nefertiti, Helios, Iris, Aerolus, Pan, Aton of Vesta, maar vooral die van de zee: Neptunus, Poseidon en Thalassa. Kunstenaars zijn ook populair: Dali, Da Vinci, Breughel, Ensor, of werken ervan: Mimi Pinson van Alfred de Musset, Wahnfried van Richard Wagner. Hetzelfde geldt voor beroemdheden of figuren: Lady Di, Marco Polo, Assepoester, Charlemagne, Cassini, Jean Bart, Mercator, de musketiers dArtagnan, Athos, Porthos en Aramis, Mata Hari, Ikaros, Spirou, Peter Pan, Nelson, De heiligen doen niet onder: St Barbara, Sint-Laureins, Sint-Jozef. Sommige woningen krijgen een naam die in verband staat met de straat waarin ze gelegen zijn: Reigersnest in de Reigerslaan, Les Hirondelles in de Zwaluwenlaan, Les Cormorans in de Zeeravenlaan, la Dune en Prédune in de Duinenlaan. Zoals voor de straten worden ook namen van bloemen (schorreblomme, magnolia, acacia, mimosa, tamarix, ), bomen (Ter Berken, ter Eiken, ter Linden, ter Olmen, ter Wilgen) en vogels (lalouette, Jan van Gent, aalscholver, albatros, colibri) rijkelijk aangewend. Ellekopelle is een vlinder. Sommige namen hebben te zien met een merkwaardig bouwwerk in de omgeving: torrezicht en watertorre rond de (afgebroken) watertoren op de badplaats, molenhof naar de vroegere molen in de Essex Scottishlaan, .. De eigenaars van handelszaken gebruiken meestal hun familienaam: dagbladhandel Clarysse, slagerij Gruwier, manege Van Dooren, bakkerij Daenen, Men kan zeggen dat namen in alle mogelijke talen gekozen worden: vele daarvan zijn voor de voorbijganger totaal nietszeggend. Of weet deze toch dat La turritelle een hoornschelp is of dat ubi bene wijst op een woning waar de bewoner zich op zijn gemak voelt? Ik vrees van niet! Een eigenaar moet natuurlijk zelf een naam kunnen kiezen. Voor een Vlaamse badplaats aan de Vlaamse kust zou het nochtans niet misstaan mochten er wat vaker Vlaamse namen gebruikt worden, vooral dan voor de handelszaken. Als men vergelijkt met onze jonge tijd, toen bijna alle namen in het Frans waren, is er natuurlijk al een hele weg afgelegd. Misschien kan men eens een actie opzetten om aan de eigenaars te vragen dat zij de naam van hun eigendom op kunstzinnige manier aanbrengen, zoals in de Westenlaan nr 33 Hippocampes of in de Bamburgstraat Nr 10 La Maison dAmis, maar in het Vlaams dan.
Is er een probleem om nog nieuwe namen te vinden? Helemaal niet: de lijst van beroemde personen, van voornamen, bloemen, bomen, vissen en vogels is bijlange nog niet uitgeput. Om het maar bij Vlaamse namen te houden, kijk maar eens op Voorstel Vlaamse namen
Voor één keer dat Westende volop in de belangstelling zou komen, kon ik natuurlijk niet anders dan op maandag 23 februari 2009 naar het eerste deel van Hotel Westende kijken. Jullie weten natuurlijk wel wat de inzet van dit spelletje op VT4 is. Vijf koppels, elk met een eigen stijl en visie, moeten gedurende drie maanden het hotel open houden en opknappen. Ze moeten alle mogelijke gasten ontvangen en bedienen en ze worden daarbij beoordeeld door een driekoppige jury bestaande uit een manager, een kok en een journaliste. Deze laatste moeten kiezen welk duo het meeste talent heeft. De winnaars mogen het hotel uitbaten tot het einde van het jaar en krijgen een startkapitaal om het over te nemen. Iedereen weet natuurlijk ook al lang dat het gebeuren zich afspeelt in De Rotonde, vroeger Belle Vue Het gebouw bestaat vandaag uit twee delen: een woongedeelte met zestig appartementen en het hotel in de vorm van een cirkel.
Het ligt niet in mijn bedoeling de kandidaten te beoordelen noch om een waarderingscijfer te geven aan het programma. Ik heb wel gezien in de uitzending van 16 maart dat Michel Landuyt en zijn echtgenote als eregasten ontvangen werden. Dit feit werd met tamtamgeroffel op 13 maart in Het Nieuwsblad aangekondigd. Waartoe een politieker zich toch allemaal wil lenen! Geen gordijnen, wakker liggen tot 2 uur omdat er een feestje gehouden werd waarbij zelfs een wasbak volgekotst werd, dat is nu wel niet in overeenstemming met een chique driesterrenhotel.
Maar ik wilde eigenlijk vooral benadrukken dat de benaming van de realityreeks Hotel Westende mij nogal verbaasd heeft. De villas, appartementsblokken en andere gebouwen zoals De Rotonde, die gelegen zijn ten oosten van de tennis, dus richting Oostende, hebben namelijk nooit deel uitgemaakt van Westende. Die zone heette Middelkerke uitbreiding. Zoals u wellicht weet, heten de straten langs weerszijden van de tennis, Priorijlaan. Uit de periode in de vroege vijftiger jaren waarin ik een vakantiejob had in het agentschap Vanbiervliet, herinner ik mij dat al wie in de Priorijlaan zijde Middelkerke een vakantiewoning huurde, verblijftaks moest betalen terwijl dit aan de zijde Westende niet het geval was. Dat werd toen wel gecompenseerd door de zon, die overvloediger de Middelkerkse kant bescheen. Tot driemaal toe, in 1966, 1967 en 1969, vroeg de Westendse gemeenteraad, met goede argumenten, om Middelkerke-uitbreiding bij Westende te voegen. In 1972, toen de gemeenteraad een motie stemde voor het behoud van de zelfstandigheid van de gemeente Westende, werd deze vraag nogmaals herhaald. Middelkerke was daarover natuurlijk niet te spreken en heeft uiteindelijk, tegen alle logica in, zijn slag thuisgehaald.
Hoewel ik dat niet graag schrijf: de uitzending van VT4 zou dus eigenlijk Hotel Middelkerke moeten heten. Dat Middelkerke ons dat gegund heeft!!
Het mooi weer komt er aan en dus spring ik weer vaker op de fiets. Ik kom dus overal in de gemeente en het zou u vast verwonderen als ik niet reeds enkele keren de wenkbrauwen gefronst had.
De Distellaan lijkt wel meer op een bouwwerf dan op de hoofdstraat van Westende-bad. De oude post is afgebroken. Dat geldt eveneens voor meerdere andere appartementsblokken. Er wordt dus flink gebouwd wat doet veronderstellen dat de crisis weinig vat schijnt te hebben op de wereld van de immobiliën bij ons. Is er echt nog zo veel vraag naar appartementen? Zo veel te beter, maar ze zijn toch hun hand niet aan het overspelen, zeker? Ze gaan toch niet in moeilijkheden komen? De overheid zal straks toch niet moeten bijspringen, zoals voor de banken en de auto-industrie? Want, wie zou dat dan weer moeten betalen? Juist! Er is nog een bijkomend facet aan de bouwlust in de Distellaan. Het wegdek uit rode steentjes zag er al zo slecht uit en wordt nu dagelijks geteisterd door het aan- en af rijden van zware camions met bouwmaterialen. Wie draait eigenlijk op voor die herstelkosten? Toch weer niet juist!, zeker?
Ik wijdde al eens een bijzondere bijdrage aan de (lachwekkende) verkeersregeling als de gemeente zelf werken uitvoert. Zie hiervoor mijn blogartikel van 7 september 2008. Nu is het weer van dat. In de dorpskom staan verkeersborden die tijdig werken aankondigen en die beletten dat men er zijn auto kan plaatsen, tenzij voor laden en lossen. De werken zijn nochtans al heel lang beëindigd.
Ik had het ook reeds vaak over de slechte toestand van onze fietspaden. De Fietsenbond heeft in 31 gemeenten een onderzoek uitgevoerd, met behulp van een meetfiets, ontwikkeld door de Katholieke Universiteit Leuven. Wat werd er gecontroleerd? Het trillingscomfort, de vlakheid , de breedte van de fietspaden en de overgang/ afstand tussen fietspad en rijbaan! Ik weet niet of Middelkerke één van de 31 was. Ik heb het aan de Fietsbond gevraagd, maar ik ben zeker geen antwoord waard. Ook dan weet ik zeker dat wij niet hoog zouden scoren op die punten. In mijn blogartikel van 8 juni 2008, over een onderzoek naar de tevredenheid van de inwoners over de fietspaden, vermeld ik de beschamende voorlaatste plaats van Middelkerke op een lijst van de kustgemeenten. Nochtans lees ik in het achtste engagement van de VLD Middelkerke dat ze steeds verder willen werken aan de uitbouw van een veilig fietspadennetwerk. Dat klopt misschien wel als het gaat over grote nieuwe werken, waarmee men meer in de belangstelling komt, maar waar het schoentje hier vooral wringt, is de kwaliteit van de bestaande gemeentelijke fietspaden.
Als er in een gemeente een nieuwe straat bijkomt, dan moet het kind een naam krijgen. Deze wordt door de politieke bestuursmeerderheid gekozen en de rest van de gemeenteraad moet daar nog voor de vorm zijn zegen over geven. Als men niet rijk is aan overleden bekende personen, dan wordt de keuze soms moeilijk en dan komt men soms tot onverantwoorde benamingen vinden sommige tenminste.
Men kan de straatnamen van Westende indelen in volgende categorieën. De eerste soort draagt de naam van een beroemd persoon. Dat is het geval voor de Koninklijke baan, de Koning Ridderdijk, de Charles de Broquevillelaan en de Henri Jasparlaan. De Graaf Janstraat zal wel genoemd zijn naar de graaf van Vlaanderen Jan zonder Vrees (1371 1419) die een dijk liet bouwen van Sluis tot Nieuwpoort. Het Eduard Otlet plein werd gedoopt met de naam van één van de stichters van Westende-bad, het Octave Van Rysselbergheplein naar de architect van de Rotonde. Mevr Baron de Crombrugghe de Looringhe Matthieu was hier een belangrijke grondeigenares. Jozef Matthieu (1822-1894), haar familielid (?) gaf zijn naam aan de Jozef Matthieulaan in de verkaveling Guyot de Mishaegen. Waaraan de Baronstraat zijn naam dankt, weet ik eerlijk gezegd niet. Mevrouw Valeria Vermeulen-Meyne, dochter van Arthur Meynne, een brouwer uit Nieuwpoort, schonk het huidige marktplein aan Westende op voorwaarde dat deze plaats te eeuwigen dageArthur Meynne Plaats zou genoemd worden. Ook de patroonheilige Sint-Laurentius gaf zijn naam aan een straat in Westende (en aan het strand en aan de kerk). In Lombardsijde is er de Sint-Janstraat. De Madoustraat zal zeker zijn naam te danken hebben aan Alfred Madoux, volgens Marc Constandt, de eerste villa-eigenaar in Lombardsijde.
Een andere logische groep straatnamen staat in verband met een feit uit de Westendse/ Lombardsijdse geschiedenis: Essex Scottishlaan naar het regiment dat Westende bevrijdde, Paul Grossettilaan naar de Franse generaal die zich hier onderscheidde in 1914. In Lombardsijde kennen we dan weer de Maurits van Nassaustraat en de Prinsenvelddreef,, herinnerend aan de slag bij Nieuwpoort in 1604, de 9de Linielaan genaamd naar het linieregiment dat vocht voor de verovering van Lombardsijde tijdens WO 1, Lombardenstraat, Schuddebeurzeweg (?), Bamburgstraat (verwijzend naar de Grote en Kleine hoeves)
Als de beroemdheden uitgeput zijn, grijpt men vaak naar de naam van een ex-burgemeester, verdienstelijk of niet: Germain Zielens (1939 1946), Rafaël Van Huffel (1932 1939, 1947 - 1968) , Julien Soetaert (1968 1977), Serafin Dewulf (1920 1926), Emiel Raecke (1926 1932). De burgemeester vereeuwigt daarmee zichzelf.
Een andere nog zinvolle werkwijze is de straten te noemen naar een eigenschap van de straat zelf: Dorpsplein, Langestraat, Hoogstraat, Santhovenstraat (opgehoogd zandhoofd), Steenstraat, Zandstraat, Parklaan (hoewel er geen park te bekennen is!) , Duinenlaan, Kleitendijkstraat, Bassevillestraat (lager gelegen deel van de vroegere stad Lombardsijde?), Portiekenlaan (ingebouwde ruimte). Een naam verwijzend naar de plaats of richting waar de straat naartoe leidt wordt ook vaak gegeven: Westendelaan, Lombardsijdelaan Oude Nieuwpoortlaan, Nieuwpoortlaan, Noordstraat, Ooststraat, Zuidstraat, Weststraat, Hofstraat, Strandlaan. Zeelaan. Ook een gebouw geeft soms zijn naam aan de straat waarin het ligt: Oorlogsinvalidenlaan, (naar het Maison des Invalides destijds), Kursaallaan, Schoolstraat, Priorijlaan (bijhuis van het klooster)
In de badplaats is de nabijheid van zee/ strand/duinen en de vakantiesfeer de inspiratiebron: Badenlaan, Cottagelaan (hoewel een cottage eigenlijk meer een landelijke woning is), Golvenlaan, Oceaanlaan, Zonnelaan, Zomerlaan, Duinenweg, Noordzeelaan, Zeedijk (let op de twee namen voor de dijk: voor de fusie lag de Zeedijk op het Middelkerkse grondgebied en de Koning Ridderdijk op dat van Westende), Lusthuizenlaan, Rustlaan. En waarom een Herfstlaan? Zeker omdat de herfst na de zomer komt en omdat die straat in het verlengde ligt van de Zomerlaan? Voor de toeristen zeker, zijn er ook de Britse laan, de Franse laan en zelfs de Flandrialaan.
Namen gekozen omwille van een activiteit die nu of vroeger in of rond de straat uitgeoefend wordt of werd, zijn er ook: Hovenierstraat, Nijverheidstraat, Groentestraat, Tuinwijkstraat, Boterdijk, Gerststraat, Havenstraat, Kerkweg, Vakantiestraat, Sportstraat, Voetbalstraat, Strandjuttersdreef, Jagerspad, Oude-Molenstraat, IJslandstraat (naar de vissers die naar IJsland trokken)
En dan volgen uiteindelijk de straten, die dan maar een naam moeten krijgen. Een vogelnaam, bijvoorbeeld, zelfs al verwijst niets in die straat naar die vogel. Zo hebben we in het dorp, de Scholeksterlaan, de Strandloperslaan en de Jan van Gentlaan, in de badplaats Arendlaan, Meeuwenlaan, Zilvermeeuwlaan, Zwaluwenlaan, Mezenlaan Reigerslaan, Wulpenlaan, Pelikaanlaan, Grasmussenlaan, Rietgorslaan, Ooievaarslaan. Pluvierlaan.
Een bloem, boom of struik leent zich ook goed voor het doel. In het dorp zijn er de verkavelingen Caron met de Azaleastraat, Begoniastraat, Dahliastraat , Rondelez met Leliënstraat en Tulpenstraat, Verder zijn er nog Boterbloemstraat, Rozenpad, Irislaan, Helmlaan (naar helmgras), Doornstraat (naar duindoorn dat er groeit), Heidestraat (naar de heide die er vroeger welig tierde) en Schorrenbloemstraat (naar de schorre waar de straat naartoe leidt). In de verkaveling van Guyot de Mishaegen vinden we Beukenstraat, Olmenstraat en Brempad, in Westende-bad de Distellaan en de Berkenlaan.
In de vogel-, bloemen- en bomensector zijn er nog heel wat namen beschikbaar. De kern Middelkerke maakt er ook reeds gretig gebruik van: geranium, petunia, populier, riet, lavendel, lisbloem, madeliefje, klaproos, roos, sering, tamarisk, viooltje, wilg. Een beetje originaliteit zou natuurlijk beter zijn. Waarom hebben wij eigenlijk geen Benjamin Crombezlaan?
Hebt u aanmerkingen of aanvullingen? Ik zou er zeer dankbaar voor zijn.
Een paar dagen geleden zat ik in mijn wagen te wachten naast het borstbeeld van Freddy Maertens in Lombardsijde. Ik dacht toen Wie zou ooit dat lumineus gedacht opgevat hebben om voor een nog levende ex-wielrenner een monument op te richten?.
Ik heb toen maar eens Niet van horen zeggen, de ontboezemingen van Freddy, opgetekend door Manu Adriaens, uit 1988, herlezen.
Niemand zal in twijfel trekken dat Freddy een zeer talentvol wielerkampioen was, niet te vergelijken met Eddy Merckx natuurlijk, maar Lombardsijde zal er nooit meer zo één hebben. Kijk maar naar zijn erelijst, zie http://www.france-cyclisme.com/maertens.htm. Van 1966 tot 1978 boekte hij de ene overwinning na de andere maar daarna, buiten een raadselachtig succesjaar 1981 met een tweede wereldtitel, reed hij nauwelijks nog een prijs tot hij in juli 1987 (eindelijk) stopte.
Spijtig genoeg kwam hij steeds weer in opspraak. Hij werd als geen ander in verband gebracht met al het negatieve wat de wielersport kenmerkt: doping, verkopen van overwinningen en allerlei arrangementen die niets meer met sport te maken hebben. Voeg daarbij het mengen van zaken met sportbeoefening (voorbeeld;: Flandria-ranch in Torhout), slechte investeringen met financiële perikelen tot gevolg, naijver, wondermedicijnen, duivelsuitdrijving uit geloofsovertuiging en overdreven drankgebruik (champagne in de drinkbus!) en het klinkt allemaal niet zo mooi meer. Natuurlijk loopt een bekend sportman fel in de kijker. Maertens is steeds een dankbaar onderwerp geweest voor schrijvers. Journalisten durven al eens kleine voorvallen uitvergroten en het klopt dat het succes van iemand van gewone afkomst die in een mooie villa woont en met een Mercedes rijdt, niet altijd door iedereen toegejuicht wordt, zeker niet in een dorp. Freddy was zeker te goedgelovig en sommige figuren zoals Lomme Driessens en andere profiteurs hebben zonder enige twijfel misbruik van hem gemaakt. Men kan gerust zeggen dat hij zijn leven te weinig onder controle had. Hij had nood aan een betrouwbaar leider en raadgever. En die schijnt hij nooit gevonden te hebben in het wielermilieu. Hij mag wel dankbaar zijn dat zijn vrouw Carine hem, niettegenstaande alles, steeds is blijven steunen. In bovengemeld boek doet Maertens zich echter voor als de gezochte, die steeds de oorzaak van alle miserie bij andere legt. Waarom was hij het toch altijd die geflikt werd? Waarom heeft hij het steeds weer aan de stok gehad met de wielerunie, met ploegleiders, met sponsors, met de belastingen, met andere renners, ja zelfs tenslotte met zijn boezemvrienden-musketiers Pollentier en Demeyer? Hij spreekt al het negatieve over hem tegen en rechtvaardigt zich met ik was een beroepsrenner of iedereen dopeerde zich of ik moest toch geld zien te verdienen. Waarom was zijn relatie met de inwoners van Westende en Lombardsijde niet zo best? Niet enkel uit naijver! Ik herinner mij hoe kwaad zijn aanhangers waren toen hij zelfs niet deelnam aan een beroepsrennerwedstrijd in zijn eigen dorp omdat hij andere verplichtingen had. De bijnaam Lippe, die ze hem gaven, wijzend op zijn manier van spreken en zijn dikke lippen, getuigt ook niet van veel eerbied. De Westendenaars liepen evenmin storm om hem toe te juichen. Vooral tussen burgemeester Soetaert en de Maertens boterde het helemaal niet. Dat zal misschien nog wel dateren van de tijd dat vader Gilbert Maertens en Julien Soetaert op elkaar bestrijdende politieke lijsten stonden. De blauwe Maertens, boezemvriend van Raoul Bouve, nam het in 1976 op voor de fusiebelangen tegen de CVPer en verdediger van de Gemeentebelangen Soetaert. Deze weigerde als burgemeester een huldiging voor wereldkampioen Maertens. Later werd toen maar een eigen huldiging georganiseerd. De stoet met een koets met Freddy en Lomme Driessens ging toen demonstreren voor het leeg en gesloten huis van Soetaert, die met vakantie was in het buitenland.
Op 26 juni 2004 kreeg Freddy Maertens het ereburgerschap van Middelkerke toegewezen en werd het borstbeeld onthuld. De rechtvaardiging daarvoor luidde : Met zijn 373 overwinningen zette Freddy Maertens de gemeente Middelkerke, na de fusie van Lombardsijde, op de kaart. Hij bleef zich ook na zijn carrière inzetten voor sport. Klopt dat wel? Hij woont reeds sinds 1988 in Rumbeke! Hij verkocht toen sportkledij, daarna haalde hij als hulpconservator in het nationaal wielermuseum in Roeselare herinneringen op met de bezoekers en sinds februari 2008 werkt hij als gastheer en PR-medewerker voor het Centrum Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde. Is dat wel echte inzet voor de sport? Was hij ooit ploegleider, leidde hij jongeren op? Neen!
De lezer moet maar oordelen. Ik vind dat men andere adelbrieven moet kunnen voorleggen om op zon voetstuk geplaatst te worden. Zelfs Merckx en Van Looy zijn nog op de grond gebleven. En zij waren wel meer wielerkampioen dan onderwerp van roddel en spot. Dat er een fietsroute naar hem genoemd werd, dat zijn beeltenis op bierkaartjes en champagnecapsules voorkomt, dat lijkt me logisch. Dat hij ereburger wordt, tot daar toe, dat word je ook als je lang genoeg als toerist naar Middelkerke komt, maar een borstbeeld!
Is Middelkerke echt een kindvriendelijke gemeente?
Volgens een Verdrag van de Verenigde Naties is een kind, algemeen gesproken, een mens van minder dan achttien jaar. In Middelkerke maken ze iets meer dan 16% van de bevolking uit. Wie houdt er nu niet van kinderen? Een glimlach, een teder gebaar, een lief woord kunnen zowat ieder van ons ontwapenen. Iedereen heeft het beste met hen voor en wil aan een mooie toekomst voor hen bouwen. In een gelukkig gezin wordt de basis gelegd, de school werkt samen met de ouders aan een goede opvoeding en een degelijke vorming. Wij willen onze kinderen ver houden van verderfelijke invloeden zoals drugs, alcohol, slechte vrienden en van te vroege innige contacten met het ander geslacht. Iedereen is er van overtuigd dat ze teveel tijd doorbrengen voor het TV toestel en dat sport, vrije tijdsbesteding in open lucht, omgang met vriendjes en vriendinnetjes, kortom gezonde ontspanning veel beter zijn voor de opvoeding van onze lievelingen. Spijtig genoeg worden steeds meer drugs gebruikt en loopt het met de opvoeding van sommige jongeren niet zo gunstig als gewenst, vaak omdat ouders te weinig tijd hebben voor hun kinderen.
En daar is zeker eveneens een belangrijke rol weggelegd voor de gemeente. Men zegt dat een gemeente kindvriendelijk is als ze voldoet aan de specifieke behoeften van haar jeugd, in een veilige en beschermde omgeving en als er op de gepaste manier met de jongeren gecommuniceerd wordt. Om dat te bereiken, beschikt Middelkerke, zoals elke andere gemeente, over een jeugddienst. Voor meer informatie, zie http://www.jeugdwerknet.be/adressen/organisatie/905 en http://www.middelkerke.be/nieuw/gemeentegids/gemeentegids.pdf pag 39. De werking ervan is hoofdzakelijk opgesplitst in minder dan 12 en meer dan 12 jaar. Het -12 team staat in voor de speelpleinwerking, de grabbelpas, grabbelkiddies (voor kleuters), éénmalige projecten (carnaval, paasfeest, Halloween, sinterklaas), individuele dossiers voor tussenkomsten in de abonnementen van de Lijn of van het georganiseerd schoolvervoer en het kinderforum. Het +12 team staat voornamelijk in voor de organisatie van de Paraswap, het jeugdhuis, buurtvoetbal, het JIP (Jongeren Informatiepunt), buurtwerking 'de Caravanne' in Lombardsijde, opleiding jeugdadviseurs, themagerichte, éénmalige projecten zoals uitwisseling, week van de amateurkunsten, eindeseizoenfuif, week voor de amateurskunsten, ondersteuning vrijwilligerswerking zoals sensibiliseringsproject tijdens Leffingeleuren en vindplaatsgericht werken.
Er bestaat een jeugdbeleidsplan 2008-2010 van 27.12.2007. Het omvat een inventaris van de jeugdinfrastructuur, werkingen, activiteiten en concrete acties die men in deze legislatuur zou willen verwezenlijkt zien. Het kan geraadpleegd worden op http://www.middelkerke.be/nieuw/jeugd.asp. De geplande uitgaven voor 2009 voor de jeugdzorg bedragen een goede 600.000 euro voor de personeelskosten, de werkingskosten, de jeugdraad en het beleidsplan. Voor de investeringen in gronden, gebouwen, meubilair en machines worden bijna 400.000 euro voorzien, zodat het totaal voor jeugdzorg afgerond 1.000.000 euro bedraagt. Naast de jeugddienst zijn in het centrum in de Westendestraat 30 nog twee diensten ondergebracht, namelijk de dienst voor onthaalgezinnen en het initiatief buitenschoolse kinderopvang, Die vallen binnen het kader van welzijn/gezinshulp en het aandeel daarin voor kinderen in de personeelskosten, werkingskosten en investeringen is niet eenvoudig te berekenen. Wat ik wel kan zeggen is dat in 2009 voor de naschoolse opvang in Westende en Slijpe elk 300.000 euro zal vrijgemaakt worden. Ook voor de voorzieningen voor jongeren (jeugdwerking de caravanne in Lombardsijde, speelplein in de sluiswijk in Middelkerke en het voor het jeugdhuis) is nog eens in totaal 385.000 euro voorzien, alles samen dus nog een miljoen euro. Ook in de sportinstallaties, sportpark, sportzalen en zwembad vormen kinderen een belangrijk deel van de bezoekers. Binnen het jeugdhuis is er ook nog een vrijwilligerswerking, in het bijzonder de v.z.w. de Paravang, actief. Er bestaat ook nog een Jeugdraad, een officieel advies- en inspraakorgaan voor kinderen en jongeren, waarin de verschillende jeugdverenigingen vertegenwoordigd zijn. Over de gemeentelijke bijdrage in de uitgaven voor het primair en kunstonderwijs wil ik het hier nog niet hebben. Er worden dus zeer belangrijke sommen besteed aan onze jeugd.
We moeten er wel op letten dat de jongeren (en de ouders) dit niet allemaal vanzelfsprekend gaan vinden en dat even buiten of op het strand spelen voor hen niet te min wordt. Ze moeten niet alles krijgen wat ze vragen en ze moeten er attent op gemaakt worden dat de maatschappij daarvoor van hen iets terugverlangt.
Spijtig genoeg kan ik de gemeentelijke begroting 2009 niet goedkeuren!
Zoals aangekondigd gaat het ook deze week over het gemeentebudget, dat elk jaar moet opgesteld worden. De gemeente is verplicht evenwicht te houden, dit wil zeggen dat de uitgaven niet groter mogen zijn dan de inkomsten. Maar, hoe beoordeel je het werk van het college? Het klinkt als een cliché, maar die dames en heren moeten zich opstellen als goede huisvaders, dat wil zeggen dat ze met het geld van de burger moeten omspringen alsof het uit hun eigen beurs zou komen. De periode waarin het budget 2009 opgesteld werd, was er spijtig genoeg één van onzekerheid over de toekomst. Sommigen nemen zelfs het woord crisis in de mond. Sluitingen van bedrijven, verontrustende stijging van de werkloosheid, enorm begrotingstekort en megaschuldenlast bij de federale regering die bovendien de banken en grote bedrijven moet bijspringen. De vastgoedsector, vooral aan de kust, kampt met dalende verkoop. Je zou voor minder schrik krijgen voor de toekomst van je kinderen. Sombere economische en financiële vooruitzichten zouden dus moeten aanzetten tot uiterste voorzichtigheid. Je zou dus geneigd kunnen of zelfs moeten zijn om elke frank tweemaal om te draaien vooraleer die uit te geven. Een mens mag dus van het gemeentebestuur verwachten dat de ontvangsten en uitgaven voorzichtig geraamd worden. Stel je voor, je hebt een aanzienlijke schuldenlast, je hebt wel een spaarrekening maar je hebt die verleden jaar al ruim moeten aanspreken en ook in het komende jaar wil je die gebruiken om de dotatie van de politie op hetzelfde peil te houden en om te kunnen pronken met je investeringen. Let wel, ik heb niets tegen investeringen. Maar moet je dan alles doen om kampioen te worden op dat gebied? Beter dan Oostende!
Ik heb (nog) niet alle uitgaven afgewogen, maar vind jij het in de gegeven omstandigheden gerechtvaardigd om de volgende uitgaven te voorzien? Speelplein boesjerplein (?)/sluiswijk 100.000 euro (4 miljoen Belgische francs voor een speelplein!!!) Zitbanken+afbakeningspalen zeedijk 75.000 e. Renovatie kerk Leffinge 1.600.000 e ( Ik weet wel Beschermde kerk en Ons erfgoed, maar 64.000.000 Belgische francs!!) Realisatie ontmoetingscentrum StPKapelle 125.000 e (kan dat niet met wat minder?) Renovatie strandaccomodatie casino Oost 300.000 e. Jeugdhuis tuin berging zolder (nieuw) 175.000 e (dat kan zeker met minder ook?) Kunnen alle jeugdhuizen op dergelijke steun rekenen? Amai! Misschien moeten we de jeugd zelf wat initiatieven doen of laten nemen? Uitbouw website 30.000 e. Dat wordt zeker de grootste en de mooiste van het hele net (!!!!!!!!) Fontein op plaats naast gemeentehuis 40.000 e (dat is de reinste verspilzucht!!) Ik vind ze alvast fel overdreven en niet opportuun. En dat men niet komt aandraven met de bewering dat veel daarvan gesubsidieerd wordt. Dat is ook belastingsgeld en subsidies zetten volgens mij aan tot verspilling. Hebben de bestuurders nog wel een benul hoeveel de euro waard is in oude Belgische francs? Beseffen ze wel dat een bedrag in euros een goedkopere indruk geeft?
Er zijn ook nog wat andere geplande uitgaven, die vragen opwerpen: IBO Westende en IBO Slijpe elk 300.000 euro. Ik vind geen ontvangsten voor kinderopvang. Dat krijgen de ouders toch terugbetaald? Of is dat hier misschien gratis? Is dat wel een opdracht voor het gemeentebestuur? Uit Sirene Nr 105 leer ik dat het in Westende gaat over een nieuwe trap, over brandveiligheid, nieuw sanitair, eigen ruimte voor oudere kinderen, allemaal goed en wel, maar over hoeveel kinderen gaat het eigenlijk? Hoeveel is een flink stuk boven de 15? Renovatie pand Bamburgstraat 118 50.000 e. Dat is een verkrot huis! Wat gaat de gemeente daaraan doen en waarom? Huis Dedecker Caravan nieuw 100.000 e. Wat is dat? Is dat misschien Caravanne, de jongerenwerking in Lombardsijde? Wat heeft Dedecker daarmee te zien? Aanleg parking E. Otletplein 50.000 e. Komt dat in de plaats van het kinderspeelplein? Jammer, want hoe meer parkings, hoe meer autos. Renovatie en uitbreiding Bamburg 730.000 e. Is dat de sportzaal in Lombardsijde? Wat gaat men daaraan doen? Een gouden dak opzetten? Uitbouw sportpark/ herzonering 1.000.000 e. Wat is men daar dan wel allemaal van plan? Mogen wij dat ook weten?
Ik zou over dat alles graag wat meer uitleg willen lezen in Sirene Of is dat geheim?
Op 13 januari 2009 keurde de gemeenteraad (te laat) het gemeentebudget goed. Maar, wie onderzoekt eigenlijk of de jaarlijkse begroting wel goed in elkaar steekt, of de doelstellingen voor het komende jaar aangepast, redelijk en noodzakelijk zijn? Wordt (ons) geld wel goed besteed? Waar komt dat geld vandaan? Er zijn heel wat vragen die kunnen en, volgens mij, moeten gesteld worden. Door wie? Wie is er in staat om op deskundige wijze een begroting te beoordelen? Toegegeven, dat is geen eenvoudige klus. Je krijgt een boek van 2,7 cm dik in je handen gestopt. De voorstelling van uitgaven en ontvangsten is allesbehalve aanschouwelijk voorgesteld. Veel (niet verklaarde) afkortingen en een reeks termen, waarvan je je afvraagt wie zoiets uitvindt, doorspekken de teksten en tabellen en maken die moeilijk leesbaar. Ik zou zeggen dat het tijd is om het roer eens om te gooien. Of is het misschien de bedoeling dat tegenstanders of criticasters er niet zouden wijs uit geraken en, wanhopig, onmiddellijk het budget zouden goedkeuren? Sommige partijen laten dat door hun studiebureau doen, dat betekent door één man die er wel iets van kent. Ik neem aan dat ook in de meerderheid heel wat raadsleden er geen benul van hebben hoe belangrijk zon begroting eigenlijk is, hoe zorgzaam ze er zouden moeten op letten dat er geen excessen in staan en welk belang ze er eigenlijk bij hebben om er alles van te begrijpen.
De belangrijkste rol in budgetcontrole is natuurlijk weggelegd voor de oppositie. Ik heb de fracties (Vlaams Belang en CD&V) en de twee onafhankelijke raadsleden van de Lijst Dedecker daarom eens hun mening gevraagd. Het Cd&V dat ooit vond dat een investeringsbudget van ruim 50 miljoen euro tot 2012 voor hen onaanvaardbaar was, omdat o.a. de gemeente een schuldenlast van bijna 50 miljoen draagt, heeft niet eens de moeite gedaan om te antwoorden en niet tegen de begroting gestemd. Misschien zijn ze daar niet fier op? Het is toch wel een erg makke partij geworden! Het Vlaams Belang heeft NEEN gestemd en heeft tijdens de gemeenteraad de posten aangehaald die tot hun houding hebben geleid. De lijst Dedecker zou eerst klacht indienen tegen de begroting en later heette het dan weer dat ze overwogen om het te doen. Dat het over de vorm ging (ontbrekende documenten en/of handtekening) en over laattijdigheid eerder dan over de inhoud, strekt hen niet tot eer.
Voor een lokale competente onafhankelijke pers zou de jaarlijkse bespreking van de begroting een absolute prioriteit moeten zijn. Daarom vind ik het ongehoord dat GEEN ENKELE journalist de gemeenteraad van 13 januari 2009 bijwoonde! Krijgen ze achteraf misschien de tekst die ze moeten laten publiceren? Zijn dat dezelfde antwoorden die de burgemeester gaf in de raad zelf? Ik zie namelijk regelmatig triomfantelijke artikels waarin Michel Landuyt de gelegenheid krijgt om te verkondigen hoe trots hij is op zijn gezonde financiën, het gevolg van zijn verstandig financieel beleid, op het overschot van 4 miljoen euro op de begroting (!), op zijn investeringsprogramma met meer dan 15 miljoen euro openbare werken, op de stijging van de begroting van het OCMW met 300.000 euro, op de oprichting van een zilverfonds en op de daling van de aanvullende belasting op de personenbelasting. Ik hoop maar dat dit geen deel uitmaakt van een aankondigingspolitiek, zoals die tegenwoordig ook op federaal niveau gevoerd wordt. Hopelijk wordt dat zilverfonds geen lege doos zoals die van de Oostendse Johan? Is er wel rekening gehouden met het feit dat bepaalde dividenden misschien niet uitbetaald worden?
In een volgend artikel zal ik eens de naakte cijfers beoordelen. Ik heb nu reeds een hele reeks vragen klaar. Er moet dan enkel nog iemand gevonden worden die ze wil of kan beantwoorden.
Wenst u toch te weten wat lokale journalisten niet mogen of durven schrijven?
De zaak Michel Landuyt
Ik heb dat reeds vaak gedaan, maar toch moet ik alweer even herinneren aan wat de burgemeester ten laste gelegd wordt. Er zou gesjoemeld geweest zijn in de aanbesteding van de schaatspisten voor de asielzoekers in 2001 en 2002. Jean-Marie Dedecker die op onbegrijpelijke manier vrijuit gaat in deze zaak, kreeg de bouw van de pistes toegewezen. Dat zou gebeurd zijn zonder de verplichte prijsvergelijking en met vervalsing van de notulen van het schepencollege van 4 december 2001. De twee offertes die in het dossier werden aangetroffen, zouden vals zijn en pas later toegevoegd zijn. De vzw van Dedecker zou met voorkennis van de prijzen van andere leveranciers een offerte hebben gemaakt. Op 8 januari 2007 werd Michel Landuyt veroordeeld voor schriftvervalsing tot een voorwaardelijke celstraf van één jaar met uitstel en een boete van 1.487 euro. Hij tekende hoger beroep aan tegen dat vonnis. Einde mei 2008 werd de zaak voor het Hof van Beroep in Gent uitgesteld tot 23 oktober 2008 en daarna weer uitgesteld tot 16 december 2008 en nu alweer tot 11 februari 2009. Zo kan Michel nog steeds waarnemend burgemeester blijven. Uitstellen en nog maar eens uitstellen!!!!! Wordt uitstel nu wel afstel of niet? We mogen aannemen dat daar meer achter zit. De advocaten van Michel zullen wel niet de eerste de beste zijn.
Maar nu zou eindelijk de waarheid aan het licht gekomen zijn. Niet de burgemeester, niet de secretaris, maar de gemeenteontvanger of financieel beheerder Pierre Ryckewaert zou de notulen aangepast hebben. Neen, niet vervalst natuurlijk, maar een beetje gewijzigd naar vorm en stijl, omdat beide nogal te wensen overlieten. Een beetje beter geschikt, wordt beweerd. Ja, zo heet dat tegenwoordig. Gaat de burgemeester nu vrijuit? Misschien wil hij die indruk geven, maar in mijn ogen blijft hij DE verantwoordelijke. Het ondertekenen van die notulen is toch geen doodgewone routineklus. De burgemeester mag zich in zon geval niet beroepen op vertrouwen in zijn medewerkers. Het lijkt er dus op dat Landuyt zo uit de wind gezet moet worden. Voor mij verandert er echter hoegenaamd niets!!!
Tekort in OCMW?
11 februari wordt in elk geval een belangrijke dag voor de Middelkerkse VLD en voor Michel. Dezelfde dag buigt de OCMW raad zich immers over een tekort van 150.000 euro. Dat nieuws komt uit de mond van Geert Galle zelf, de VLD - voorzitter van het OCMW. Maar, geen erg, heb ik niet ergens gelezen dat Middelkerke geld te veel heeft?
In een volgend artikel zal ik eens een begin maken met de studie van het gemeentebudget voor 2009. Misschien is dat toch niet allemaal zo rooskleurig, als men wil doen geloven?
Deze blog heeft geenszins de bedoeling om mijn persoonlijke belevenissen uit de doeken te doen. Deze keer wil ik daar echter wel een uitzondering op maken. Zaterdag hebben mijn vrouw en ik, samen met familie en vrienden, namelijk ons gouden bruiloftfeest gevierd. Daardoor verschijnt mijn wekelijkse blog ook met een dag vertraging. De viering had plaats in het hotel-restaurant Melrose in de Henri Jasparlaan 127 in Westende-bad, dat uitgebaat wordt door Roland en Nadine Acou. Voor ons nogal beperkt gezelschap bleek dat een ideale keuze te zijn. De afspraken met een uiterst vriendelijke gastvrouw verliepen optimaal. Onder het motto "Het is jullie feest!" werd er maximaal rekening gehouden met onze wensen. De receptie en het feestmaal blonken uit door hun verfijnde kwaliteit en door een vlotte, aangepaste en vriendelijke bediening. Alle aanwezigen loofden die daarom ook als zeer gezellig, "lekker" en uiterst verzorgd. Wij willen de uitbaters en hun personeel dan ook (nogmaals) van harte daarvoor bedanken. De diskjockey wist er door zijn muziekkeuze, waarin de aanwezigen zelfs inspraak kregen, de juiste stemming in te houden zodat we steeds weer mochten horen dat iedereen zich zeer goed geamuseerd had. Heel mijn familie logeerde in het hotel en ook daarover waren de meningen unaniem: prima kwaliteit. Tenslotte moet ik nog benadrukken dat de afhandeling op zeer eerlijke en correcte wijze verliep.
Ziehier een paar van de tuilen die we mochten ontvangen.
Ben ik nu mijn eigen feest aan het bewieroken? Geenszins, dat alles was uitsluitend te danken aan de heer en mevrouw Acou. Ik wil hier alleen maar zeggen dat ik de Melrose aan iedereen durf en wens aan te bevelen. Succes verzekerd!
Wat gaat er dan in Middelkerke nog allemaal gepaard met een gouden bruiloftfeest? Ongeveer twee maanden voor de viering kregen we van het gemeentebestuur een brief met uitleg over de door hen geplande acties. Ik had zon feest al eens meegemaakt in Nieuwpoort. Daar wordt het gevierd paar ontvangen in het stadhuis waar ze een receptie en een geschenk aangeboden krijgen. In Middelkerke grijpt er een semestriële ontvangst plaats in het casino en wij zouden uitgenodigd worden op deze in het voorjaar. We zouden er de felicitaties van de koning en van het gemeentebestuur alsook een cadeau in ontvangst mogen nemen. Het klopt dat de mensen langer leven en dus langer gehuwd zijn. Of dat nog lang het geval zal zijn (met dezelfde partner, bedoel ik), dat is een ander paar mouwen. Er zijn dus te veel paren voor afzonderlijke ontvangsten. Middelkerke heeft bovendien ongeveer 7.300 inwoners meer dan Nieuwpoort en dus meer kandidaten. Een week voor de viering werd aan huis een bloemstuk afgegeven. Vandaag, maandag, ontvingen we ook nog een persoonlijke brief met gelukwensen van de burgemeester. Wij bedanken voor al die vriendelijke attenties.
Zo zie je maar, als het goed is, zeg ik het ook. En niet alleen als ik een begunstigde ben.
Middelkerke gaf het (goede of slechte?) voorbeeld !
Tsjechië neemt sinds 1 januari 2009 het voorzitterschap waar van de Europese unie. Het is de gewoonte dat een voorzittend land, bij het begin van de ambtsperiode een kunstwerk ophangt in het Justus Lipsiusgebouw in Brussel. De Tsjechische beeldende kunstenaar David Cerny werd met een opdracht belast. Het resultaat weegt acht ton, meet 16 x 16 m, kost 50.000 euro en heet Entropa (samenvoeging van entropie of wanorde en Europa) Het beeldt enkele vooroordelen over de Europese lidstaten uit. Nederland zou vol staan met minaretten, Roemenië was een Draculastaat, voor Italië bevredigen mannen zich met een voetbal, Frankrijk is een land waar altijd gestaakt wordt, Duitsland een netwerk van autostrades met daarin een hakenkruis, Poolse priesters hijsen een homovlag, voor Zweden staat een Ikea- pakket. België is afgebeeld als een doosje pralines en komt er dus nog goedkoop van af. Andere landen maar vooral Bulgarije, afgebeeld als een Turks toilet. kunnen er niet om lachen en wensen dat het werk verwijderd wordt. Of dat zal gebeuren, is een andere zaak. Sommigen fronsten al de wenkbrauwen toen Cerny aangezocht werd. De artiest zit namelijk niet om een stunt verlegen. Begin jaren 1990 werd hij korte tijd aangehouden nadat hij een tank uit de tijd van de Russische invasie roze geschilderd had.
In 2006 weigerde de Middelkerkse burgemeester Landuyt tijdens de zomerexpositie Beaufort het werk Shark van hem te exposeren. Het is een beeld van een geboeide Saddam Hoessein in zijn ondergoed in een bak met sterk water. Het kunstwerk werd dan maar vervangen door drie reusachtige beelden in polyester van babys met een zwart lijfje en een waterhoofd. In 2007 kocht Blankenberge dat laatste werk voor 180.000 euro. Waarom die weigering? Michel vreesde dat families met kinderen, die langs het kunstwerk moesten voorbijgaan, er aanstoot aan zouden nemen. Hij vond het ook niet correct dat een toen nog levend man niet als vervormd menselijk wezen mocht voorgesteld worden zolang zijn schuld niet bewezen was. Ten laatste wou hij de moslims niet voor het hoofd stoten. Hij wilde geen enkel risico nemen. Zo kennen we hem. Willy van den Bussche, commissaris-generaal van Beaufort 2006, sprak destijds van een paniekreactie in een verkiezingsjaar". Er hadden immers enkele omwonenden van de geplande locatie hun beklag gedaan. De directeur van het PMMK vond dat Landuyt niet begreep dat dit werk in zijn artistieke context moet gezien worden. Kunstenaar David Cerny is heel politiek geëngageerd en stelt ook de Amerikaanse politiek aan de kaak. Saddam is juist het element dat tot nadenken moet stemmen en waarmee Cerny politieke toestanden aanklaagt. De meningen over de beslissing van Landuyt zullen wel verdeeld blijven. Eén ding is zeker: die Cerny is inderdaad een controversieel artiest.
Elke gemeente geeft tegenwoordig een informatieblad uit, het ene al luxueuzer dan het andere. Enkele dagen geleden ontving ik dat van Middelkerke, de Sirene. Ze zijn al aan de achttiende jaargang en dat was nummer 110. Het wordt tweemaandelijks verspreid en bevat heel wat nuttige informatie in de domeinen van ontwikkelingssamenwerking, senioren, cultuur, personeel, jeugd, huisvesting, sport, toerisme, openbare werken, milieu, ocmw, archief, bib, politie, burgerlijke stand, Tevens vind je er de kalender van de activiteiten, nuttige nummers, openingsuren, enz Heel wat dus en dat, gepaard aan een verzorgde layout, verdient wel eens de gelukwensen van de gewone burger.
De Middelkerkenaar die ook geïnteresseerd is in het besturen van de gemeente en die ook wel eens wil horen wat er achter de schermen gebeurt, blijft wel op zijn honger zitten. Ik begrijp natuurlijk wel dat een officieel gemeentelijk blad moeilijk de fouten en nalatigheden van het bestuur in de verf kan zetten. Je moet al naar de zittingen van de gemeenteraad gaan om wat meer te weet te komen. De pers geeft namelijk slechts een flauw beeld van wat zich daar afspeelt. De lokale journalisten, als ze dan al bekwaam zijn om exact een agendapunt te beoordelen, zijn dikwijls eerder hofschrijver dan objectief waarnemer. Ze zijn, zo gaat dat nu eenmaal de dag van vandaag, bang om door de burgemeester op droog zaad gezet te worden.
Een paar voorbeelden zullen mijn betoog misschien wat duidelijker maken. Op 16 december 2008 zou de zaak van de ijspiste met waarnemend burgemeester Michel Landuyt in de hoofdrol, verder behandeld worden. Is dat niet doorgegaan? Wanneer wordt het verder gezet ? Of is er toch iets beslist? Hebt u daarover iets gelezen?
De gemeentebegroting (men spreekt tegenwoordig van gemeentebudget) is een akte van de gemeenteraad, waarbij de ontvangsten en uitgaven van de gemeente bij voorbaat (dus vóór de start van 2009) en voor een bepaald tijdperk ( 1 januari tot 31 december 2009) worden geraamd en waarbij machtiging wordt verleend aan het College van Burgemeester en Schepenen om, na goedkeuring van de begroting door de hogere overheid, de erin voorziene uitgaven te doen en deze te financieren door de erin voorziene ontvangsten.
Voor elke overheid is de begroting één van de belangrijkste beleidsmiddelen. Ze vertaalt alle beleidsplannen, alle maatregelen, voorstellen en lopende zaken in centen. Wel, de begroting van Middelkerke is er op vandaag 11 januari 2009 nog steeds niet. De burgemeester zou beloofd hebben dat de bespreking ervan zal gebeuren op de gemeenteraad van 13 januari 2009. Mag er dan ondertussen geen geld uitgegeven worden? Vanaf 1 januari en tot de dag dat de begroting volledig uitvoerbaar is (na de ganse procedure en toelating voogdij), mag de gemeente met voorlopige twaalfden werken, maar enkel voor verplichte uitgaven. Dit betekent dat men elke maand 1/12 van de uitgaven die in de begroting van een vorig jaar stonden, mag aanwenden. De lijst Dedecker, zich baserend op artikel 14 van het algemeen reglement op de gemeentelijk comptabiliteit (KB 2 augustus 1990) beweert zelfs dat de gemeente nagelaten heeft de voorlopige twaalfden aan te vragen voor de noodzakelijke uitgaven en de normale werking van de gemeentediensten. De gemeente zou volgens hen in 2009 dus niet beschikken over de nodige kredieten om een normale werking van de gemeente te garanderen. Dat geldt wel niet voor de bezoldiging van het personeel, het betalen van verzekeringspremies en belastingen.
Om tenslotte nog even terug te komen op de kerstversiering en verlichting in Westende. Al bij al viel dat tenslotte nog mee, maar wie kan er mij zeggen hoeveel dit allemaal gekost heeft en of deze uitgaven wel allemaal gerechtvaardigd zijn? Is het echt nodig een geplastificeerde kaart in kleurendruk aan elke kerstboom te hangen om mee te delen dat ze op 10 januari zullen verbrand worden? Op 10 januari kon ik nogmaals het mooi verlicht kerststalletje aan de Westendse dorpskerk bewonderen. Spijtig dat het leeg was!!
