|
Café du Vaudevillexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het lot van Café du Vaudeville is onlosmakelijk verbonden met dat van de Koninginnegalerij waarvan het deel uitmaakt. Ze hebben niet alleen een theater uit de 19de eeuw gerenoveerd dat volledig in de vergeethoek was geraakt, maar tevens de conciërgewoning en de technische lokalen nieuw leven ingeblazen die zich onder het dak bevonden en volledig in verval waren geraakt.
Deze verbluffende verrijzenis is dus drievoudig: een authentiek theater uit de eeuw van Victor Hugo, een literair café en een al niet minder literair restaurant dat bovendien, naast een uniek uitzicht, eindeloze mogelijkheden biedt voor vergaderingen, evenementen en ontmoetingsruimtes. Deze zalen grenzen namelijk aan elkaar en lopen zelfs door in de kelder, langs een ontdekkingsparcours dat volkomen onbekend is bij het publiek en baadt in een sfeer van gewelfde kelders en een roman van Eugène Sue waardig. Inderdaad, als je erover nadenkt is het Café du Vaudeville een beetje de mysteries van Brussel
De smalle gevel van het Café du Vaudeville verraadt niets van de rijkdom van de verdieping. Voorbij de toonbank van de keukens komt men aan een trap die uitkomt op de lange bar van de gang. Deze geeft uit op drie zalen met laag plafond, indirecte verlichting en een onmiskenbare theatrale sfeer. Elk onderscheidt zich door zijn naam, geïnspireerd op de illustere personages die de hoofdstad hebben bezocht: Marx, Engels, Victor Hugo, Magritte en Rimbaud
De Magritte-zaal herbergt uiteraard een monumentaal schilderij van de hand van Emile Vercruyssen dat een eerbetoon brengt aan de vader van het Belgisch surrealisme via een santenkraam van bolhoeden in de stijl van de meester. De zaal die aan Marx is gewijd, toont zijn portret in medaillon naast dat van Engels, en die van Hugo heeft muren bedekt met citaten uit zijn reisdagboeken. In de drie gevallen is de sfeer die de decorateur, Philippe Guilmin, voor ogen had, onmiskenbaar intiem met zijn naar oude stijl ingekaderde pseudo-librettos, zijn lampen in de vorm van vergulde zwanenvleugels uitgevoerd volgens de regels van de geelgieterij, zijn lage tafels en zwarte lederen Chesterfields. Voeg hier nog de knarsende oude plankenvloer aan toe, de kapvensters in halvemaanvorm ter hoogte van de kariatiden van de galerieën, een volkomen onnavolgbare sfeer en u krijgt de mooiste melodie van de daken van Brussel in de schaduw waarvan men gewoon een glas kan drinken terwijl met de wereld redt of elk uur van de dag overvloedig de innerlijke mens kan versterken, want de keuken is ononderbroken open.
Tegen de gewoontes in, stuurt de keuken alles naar de eerste verdieping, waarbij het gelijkvloerse saladebuffet de honger opwekt. Het uitgangspunt was een snelle brasserie-keuken aanbieden, vooral rond de ogenblikken van de opvoeringen. Het cliënteel heeft daar anders over beslist door onverwachte convergenties op te wekken. Bijgestaan door Dorian, is Bruno Lesbats, de chef van de Mess, een handje komen toesteken in de Vaudeville. We vinden hier dus een leidmotief dat de Mess dierbaar is, met een uiterst nauwkeurige uitvoering op basis van goede grondstoffen, het gevoel voor smaak en uiteraard, de goede ideeën van de Mess die naar de Vaudeville komen overgewaaid.
De drietalige kaart doet eerst dienst als agenda met, voor elke dag, de weeklunches tegen 9,5, het restaurant biedt van 12 tot 14.30 en van 18.30 tot 24.00 u talloze suggesties aan, geïnspireerd op de klassieke succesformules: Ardense kroketten of garnaalkroketjes, lasagne, tussenribstuk met huisverse béarnaise, rundstartaar, balletjes met witloof, maar ook ovenschotel van bloedpens met appelen en koninklijke kabeljauw met mousselinesaus zonder de alombekende mosselen marinières te vergeten.
Wij opteerden voor garnaalkroketten met tomaat en kruiden naast een duizendblad van ganzenlever, raketsla en filet danvers. Garnalen waren er alvast te over in de kroketten, iets wat menigmaal totaal anders is, ook de fijne tomaatblokjes boden een heerlijk aroma. Ons duizendblad puilde uit van overheerlijke pesto terwijl het geheel een champignonhoedje meekreeg. Als hoofdgerechten viel de keuze op een koninklijke kabeljauw en gegrilde tonijn. Jammer dat de mousselinesaus net een ietsje te zoet om de kabeljauw alle koninklijke allures mee te geven, de tonijn feilloos rosé gepresenteerd, kreeg een spetterende spaghetti van mediterrane groenten en heerlijke olijfoliën.
Buiten de diensturen worden er vanaf 11 uur s ochtends tot het sluitingsuur om middernacht, snacks aangeboden. Ook hierin verleiding te over met drie verschillende foccacias, huisverse frieten, sandwiches, taarten, pannenkoeken en natuurlijk, de onnavolgbare Brusselse wafels waarvan het huis een authentiek traditioneel recept heeft opgesnord en die kunnen worden besteld met chocolade, slagroom, fruit, roomijs of karamel. Verder kan men als dessert kiezen uit niet gebrande crème, fruit melba, taramisu van speculaas, ijskoffie of een Rode Dame met coulis van Cuberdon, die in de vorm van een gebakje, één van de laatste nieuwe trends vormt. Deze tea-roomroeping van het Café du Vaudeville is nog meer gerechtvaardigd aangezien het terras van de zaak plaats biedt voor veertig couverts om de sfeer van de Koninginnegalerij op te snuiven. Naast desserts of een eenvoudige maaltijd kan men er van talloze salades proeven: vaudeville, scampi, caprese, vegetarisch of Belgo.
Le Café du Vaudeville Koninginnegalerij 11 1000 Brussel
Tel 02-511 23 45 open van 11 tot 24 uur- gesloten op zondag.
|
