Biofase trekt aan de alarmbel

Nog nooit is het zo duidelijk geweest dat het de slechte richting opgaat met ons milieu. De ijskappen zijn aan een gevaarlijk tempo aan het smelten, er komt te veel methaan vrij in de atmosfeer, de zeeniveaus stijgen sneller dan we hadden verwacht en het klimaat is overal aan het verschuiven. Het staat dus buiten kijf dat we met z’n allen moeten samenwerken om de ernstigste gevolgen van deze problematiek in te dijken. Sinds 3 juli 2021 is er een richtlijn tegen ‘plastic voor enkel gebruik’ in werking en lijkt daarmee op dat gebied een stap genomen te zijn. De Belgische invoerder van Biofase trekt echter aan de alarmbel, want… ondanks de goede intenties, blijkt de wet niet al te slim verwoord te zijn. Gelukkig heeft Biofase al alternatieven voor de eigen producten voorzien. 

Na maanden van nagelbijten en niet kunnen werken kreeg Biofase goed nieuws van het FAVV (‘Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen): na een lange analyse over de aard van het op avocadozaadjes gebaseerde biopolymeer bleek – zoals we dat eigenlijk al wisten – dat de stof beantwoordt aan de eisen van de Kunststofverordening.

Dat betekent natuurlijk dat de rietjes van Biofase weer mogen verkocht worden… wat ons meteen ook in staat stelt om even aan de alarmbel te rinkelen.

De alternatieven

Laten we als producent van wegwerprietjes duidelijk zijn: op het eerste gezicht lijkt het vooral een goed idee om geen enkel wegwerpproduct te gebruiken – ook niet als ze biologisch afbreekbaar zijn. Helaas is de realiteit dat rietjes die je kunt blijven gebruiken heel duur zijn en… voortdurend gestolen worden. De meeste horeca-uitbaters die hebben geprobeerd om te werken met metalen rietjes, bijvoorbeeld, zullen je kunnen zeggen dat ze er voortdurend nieuwe moeten aankopen omdat hun klanten ermee aan de haal gaan… en vaak verdwijnen die gestolen rietjes dan toch nog in het afval. Bovendien blijken er zelfs in rietjes van glas poly- en perfluoralkylstoffen (PFAS) aanwezig te zijn, maar daarover later meer.

Lange tijd leek het erop dat papieren rietjes en rietjes van allerlei verschillende planten de beste oplossing zouden vormen, maar nieuw onderzoek wijst uit dat ook die hypothese een beetje te kort door de bocht is.

Een eerste minpunt is dat de productie van papieren strootjes veel meer energie vereist. Meer, zelfs: er komen 3,5 keer zoveel broeikasgassen bij vrij als bij het maken van hun vervuilende plastic varianten… en dat voor strootjes die soms een risico zijn voor patiënten met allergieën, die meer gevaar op stikken inhouden én die onveilig zijn om te gebruiken in warme vloeistoffen.

Bovendien leidt het kappen van meer bomen natuurlijk tot de vernietiging van hele bossen en hele ecosystemen, waardoor er minder bomen zijn om de koolstofdioxide uit de atmosfeer te absorberen. Er is trouwens ook meer water nodig bij het vervaardigen van papieren producten dan bij plastic – en de waterschaarste in bepaalde delen van de wereld heeft de laatste maanden pijnlijk geïllustreerd waarom ook dat een probleem kan vormen.

Het wordt nog erger, want uit een studie van de University of Florida die vorig jaar werd gepubliceerd blijkt dat de waterbestendige eigenschappen van papieren en van veel plantaardige rietjes kunnen worden toegeschreven aan het gebruik van PFAS tijdens de fabricage. Zowel versies met korte als met lange ketens werden ontdekt, zelfs nadat bedrijven vrijwillig probeerden die stoffen in steeds mindere mate te gebruiken. Wat alles nog gecompliceerder maakt, is dat verschillende verbindingen ook bij verschillende temperaturen uitlopen in het water, waardoor het heel moeilijk is om goede aanbevelingen te maken. De meeste van deze rietjes bleken dan ook niet voldoende biologisch afbreekbaar te zijn om als een volwaardig alternatief voor plastic te fungeren.

Dat het PFAS-probleem niet beperkt blijft tot de Verenigde Staten, werd onlangs duidelijk toen er aan de UAntwerpen werd vastgesteld dat bijna alle onderzochte rietjes (waarvan 20 van papier, 5 van bamboe, 5 van plastic, 5 van RVS en 5 van glas) PFAS bevatten. Enkel de RVS-rietjes bleken vrij te zijn van deze potentieel schadelijke stoffen.  Dat is overigens niet verwonderlijk, want PFAS worden gebruikt om producten resistent te maken tegen snelle verwering door contact met allerlei vloeistoffen, waaronder vetten. Die behandeling maakt ze echter meteen veel minder duurzaam. Vooral kinderen lijken daarvan de dupe te zijn, aangezien zij natuurlijk minder wegen én veel vaker rietjes gebruiken dan volwassenen.

De oplossingen van Biofase

Het mag duidelijk zijn: dankzij de grondige analyse van het FAVV weten we nu zeker dat de rietjes van Biofase bij de allerbeste alternatieven op de markt zijn.

Omdat we tegelijkertijd willen blijven zorgen voor milieuvriendelijke producten als rietjes, vorken, messen, lepels, borden, verpakkingen en dergelijke meer, is Biofase ondertussen druk bezig met het ontwikkelen van volledig composteerbare productvarianten én werd er ook al overgeschakeld om innovatieve alternatieven.