LE MESS:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Officers and gentlemen.

In 1998 gingen de gebroeders en boezemvrienden Serge en Pascal Van Hamme samen de uitdaging aan om een restaurant in te richten buiten het traditionele circuit, in een historisch gebouw dat op dat moment volkomen vervallen was. Hun keuze viel op een pand dat volgens sommige architecten-historici, vroeger deel uitmaakte van het kazernecomplex aan de Brusselse kleine ring.

Ze renoveerden het gebouw en gaven daarmee Le Mess zijn vermoedelijke oorspronkelijke functie terug. Vandaag zijn niet alleen officieren maar ook gentlemen – én hun ladies – welkom in dit etablissement, dat is uitgegroeid tot een heuse referentie bij zakenlui en fijnproevers, enerzijds om al het lekkers op de kaart, anderzijds voor het plekje met uniek origineel kader. Kwaliteit, verscheidenheid en smaak behoren tot de prioriteiten van het huis, waar zowel in het glas als op het bord de hele wereld aan bod komt. Uiteindelijk is de wereld immers weinig meer dan een groot dorp.

Voor de binneninrichting werd gewerkt rond het militaire thema al blijft de algemene sfeer eerder afgestemd op een cosy geheel, officieren verlangden destijds ook in hun “mess” een beetje huiselijke warmte, die nauw aanleunde bij de waarde van de bourgeoisie. Doorheen de drie zalen op het gelijkvloers kan men mooie kersenhouten lambriseringen bewonderen die getuigen naar de drang van weelde en verburgerlijking om te ontsnappen aan de soberheid van het kazerneleven. Dit comfort wordt extra onderstreept door de verlichting en het meubilair van de hand van Philippe Stark. Er wordt ook leuk gespeeld met volumes terwijl de oorspronkelijk voorziene plankenvloer door een gepolijste betonvloer werd vervangen, vloer die door menig bezoeker als arduin wordt aanzien. Ook aandacht voor de akoestiek, om de meest rumoerige momenten op te vangen werd de onderkant van de tafels bedekt met speciaal geluiddempend schuim.

Op de bovenverdieping zijn er twee zalen, met aan de terraszijde een traditionele serre die de voorkeur kreeg op een moderne luifel. Een erg goede keuze aangezien het authentieke karakter van de glazen serre, de ganse zaal in weeldering licht laat baden. Dat deze plek iedereen bevalt bewijst de wingerd die er tegen het glas groeit en trots uitpakt met enkele druiventrosjes.

Le Mess was lange tijd een restaurant dat vooral was toegespitst op het middagpubliek door de nabijheid van kantoren, winkels en universiteit, maar trekt de jongste tijd ook ’s avonds een groeiend cliënteel aan. Gastronomen zoeken immers steeds nieuwe cosy eetplekjes, ze wensen andere kaarten en smaken te ontdekken. Het aantrekkelijke architecturale concept van de Mess wordt extra in de verf gezet door de bijzondere verlichting. Het samenspel van deze elementen geeft de kaart een extra dynamiek, kaart die met de grootste zorg is uitgewerkt en de aandacht heeft voor de desiderata van de klant.

De vertrekbasis is een brasseriekeuken doorspekt met fusionelementen. Toch blijft de rode draad doorheen alle gerechten, het gebruik van verse degelijke producten die met het vereiste vakmanschap worden klaargemaakt. De dubbelzijdige kaart biedt aan de ene kant een overzicht van de vaste voorgerechten, hoofdschotels en nagerechten, die evenwel variëren naargelang de seizoenen. De andere kant geeft een overzicht van de talrijke suggesties en de lunch. Ook hier ruime aandacht voor verse producten en primeurs. Er zijn een aantal wijnsuggesties maar wie de ruime flessencollectie van het huis wil raadplegen krijgt een kaart boordevol witte en rode klassewijnen, zowel uit Frankrijk als wereldwijnen.

Bij de voorgerechten vinden we momenteel o.m. een sashimi van tonijn met zeewier en kervel en een ravioli met kreeft op een bedje van spinazie met blanke boter terug.  De klassiekers van het huis bio-lamsvlees van Gaumes of tussenribstuknootjes met béarnaise worden aangevuld met een rundstartaar met aromatische oliën of een koningskabeljauw met stro-aardappeltjes en mousselinesaus. Een dame blanche of een ‘colonel’ ronden als dessert het volwaardig menu af. Als suggestie vonden we een tartaar van groene en witte asperges met scampi, kreeftenvingers op een slaatje van groene linzen uit Puy en een foie gras met gestoofd witloof. Talloze gerechten om figuurlijk je duimen en vingers af te likken.

Meesterkok Bruno Lesbats, afkomstig uit de Landes, zwaait nu vijf jaar de plak in de keuken van Le Mess. Voor de constante kwaliteit die hij al die jaren op het bord toverde verdient hij ongetwijfeld alle eer. Hij is de kapitein van een keuken die vandaag haar volle maturiteit heeft bereikt en erkend wordt om haar verdienstelijke eenvoud, haar zin voor smaak en haar openheid van geest.

Bruno Lesbats is een volwaardig lid van Eurotoques en de laatste leerling van Maurice Isabal, waarna hij bij Guy Savoy aan de slag ging. Hier ontdekte hij de rechtlijnigheid van de keuken en de productgerichte aanpak in de uitwerking van een compleet menu. Toch liet hij enkele Aziatische en Italiaanse invloeden zijn keuken binnensluipen maar blijft permanent zijn team motiveren.

Samen met de gebroeders Van Hamme wil Bruno Lesbats verder werk maken van een constante vernieuwing van de kaart van Le Mess en tegelijkertijd het beste blijven halen uit de fusionkeuken en de kwalitatieve dagverse producten. De nieuwe culinaire gidsen staan enerzijds positief tegenover de vernieuwde zoektocht naar Franse wijnen, terwijl anderzijds het stijlvolle en strakke decor wordt geprezen.

Le Mess, L.Schmidtlaan 1 , 1040 Brussel – tel 02-734 03 36