De Spaanse dichter en toneelschrijver Federico Garcia
Lorca werd geboren op 5 juni 1898 in Fuente Vaqueros, Granada. Zie ook alle tags
voor Federico Garcia Lorca op dit blog.
Struikje
Struikje
Struikje struikje
dor en groen.
Het meisje met het knappe snoetje
plukt olijven op het veld.
De wind die van de torens houdt,
slaat zijn armen om haar heupen.
Vier ruiters komen voorbij
op Andalusische paardjes,
in het blauw en het groen
met langere donkere mantels.
"Kom mee naar Córdoba, lief kind."
Het meisje luistert niet.
Drie jonge torero's komen voorbij
in oranje pakken
en slank van lijf,
met degens van belegen zilver.
"Kom mee naar Sevilla, lief kind."
Het meisje luistert niet.
Als de avondhemel paars kleurt,
komt in het wazige schemerdonker
een jongeman voorbij
met rozen en mirten van maanlicht.
"Kom mee naar Granada, lief kind."
En het meisje luistert niet.
Het meisje met het knappe snoetje
blijft maar olijven plukken,
met de grijze armen van de wind
om haar heupen.
Struikje struikje
dor en groen.
Vertaald door Bart Vonck
The Poet asks his Love to write
Visceral love, living
death,
in vain, I wait your
written word,
and consider, with
the flower that withers,
I wish to lose you,
if I have to live without self.
The air is undying:
the inert rock
neither knows shadow,
nor evades it.
And the heart, inside,
has no use
for the honeyed frost
the moon pours.
But I endured you:
ripped open my veins,
a tiger, a dove, over
your waist,
in a duel of teeth
and lilies.
So fill my madness
with speech,
or let me live in my
calm
night of the soul,
darkened for ever.
The Dawn
New Yorks dawn holds
four mud pillars,
and a hurricane of
black doves,
paddling in foul
water.
New Yorks dawn
moans on vast
stairways,
searching on the
ledges,
for anguished
tuberoses.
Dawn breaks and no
ones mouth breathes it,
since hope and
tomorrow, here, have no meaning.
Sometimes coins,
furiously swarming,
stab and devour the
abandoned children.
The first to go
outside know in their bones
Paradise will not be
there, nor wild loves.
They know they go to
the swamp of law, and numbers,
to play without art,
and labour without fruit.
The light is buried
by chains and by noise,
in the shameless
challenge, of rootless science.
All across the
suburbs, sleepless crowds stumble,
as if saved, by the
moment, from a shipwreck of blood.
Vertaald door
A. S. Kline
Federico
García Lorca (5 juni 1898 19 augustus 1936)
De Nederlandse dichter en schrijver Adriaan
Morriën werd geboren op 5 juni 1912 in Amsterdam. Zie ook alle tags voor
Adriaan Morriën op dit blog.
Een
duizendkunstenaar
Hij kan een veer wegblazen,
een vingerhoed optillen,
een bladzij in een boek omslaan
met de namen van alle duivelen.
Hij kan een hand vol zand
leeg laten lopen op het strand
uitkijkend op de golven
die elkaar steeds weer bedelven.
Hij kan een meisje aanzien
met zoveel liefde in zijn blik
dat zij zich tot hem richt
en vuur vraagt voor haar sigaret.
Ik heb mijn
vader vergeven
Ik heb mijn vader vergeven
dat hij mij geboren liet worden,
sinds ik mijzelf niet vergeven kan
dat ik mijn dochters liet ontstaan.
Ik ben schuldig aan hun leven.
Alleen zij kunnen, later
als zij hun schuld ontdekken,
mij vergeven.
Adriaan Morriën (5 juni 1912 7 juni 2002)
De Engelse schrijver Ken Follett
werd geboren op 5 juni 1949 in Cardiff, Wales. Zie ook alle tags voor Ken Follett
op dit blog.
Uit: The Pillars of the Earth
When the house was
finished it would be the most luxurious home for miles around. The ground floor
would be a spacious undercroft, for storage, with a curved vault for a ceiling,
so that it would not catch fire. The hall, where people actually lived, would
be above, reached by an outside staircase, its height making it hard to attack
and easy to defend. Against the hall wall there would be a chimney, to take
away the smoke of the fire. This was a radical innovation: Tom had only ever
seen one house with a chimney, but it had struck him as such a good idea that
he was determined to copy it. At one end of the house, over the hall, there
would be a small bedroom, for that was what earls daughters demanded nowadays
they were too fine to sleep in the hall with the men and the serving-wenches
and the hunting-dogs. The kitchen would be a separate building, for every
kitchen caught fire sooner or later, and there was nothing for it but to build
them far away from everything else and put up with lukewarm food.
Tom was making the
doorway of the house. The doorposts would be rounded to look like columns a
touch of distinction for the noble newly-weds who were to live here. With his
eye on the shaped wooden template he was using as a guide, Tom set his iron
chisel obliquely against the stone and tapped it gently with the big wooden
hammer. A small shower of fragments fell away from the surface, leaving the
shape a little rounder. He did it again. Smooth enough for a cathedral.
He had worked on a
cathedral once Exeter. At first he had treated it like any other job. He had
been angry and resentful when the master-builder had warned him that his work
was not quite up to standard: he knew himself to be rather more careful than
the average mason. But then he realised that the walls of a cathedral had to be
not just good, but perfect. This was because the cathedral was for God, and
also because the building was so big that the slightest lean in the walls, the
merest variation from the absolutely true and level, could weaken the structure
fatally.
Ken Follett (Cardiff, 5 juni 1949)
De Australische schrijfster Margo Lanagan
werd geboren op 5 juni 1960 in Waratah, New South Wales. Zie ook alle tags voor Margo
Lanagan op dit blog.
Uit: Red
Spikes
Check for sleeping snakes, Mum said when they
reached the creek side, where the ground was flatter. Bang about a bit. So
everyone stamped around in their pajamas. It would have been funny if Dylan
hadnt been so frightened. Werent they worried
about that bear? Werent they upset
about what had happened? It was eerie that they were positioning air
mattresses and spreading blankets and plumping pillows. Titch and Edwin were
already asleeplook at them. They hadnt even cried. It was all a dream to
them. Dylan pinched the inside of his elbow hard; he rubbed his arm roughly
against a tree trunk; he breathed in and stared at the frills of white water
along the creek, at the shadow people and the shadow trees, at the millions of
stars above among the needly casuarina twigs. He smelled the smoke from the hut
chimney. That funny man must be building up the fire. You needed boiling water
when a baby was coming. What for? Dylan couldnt remember.
Come on, Dylan. Come and settle down between Dad and me. Well protect you
against jibber-jabbers. Her smile was the only part of her face that was
moonlit. Jibber-jabbers, said Dad dozily. Thats going back a long way. What
were those things, anyway, Dyl? You never told us properly; you were too scared
even to talk about that nightmare. Dylan crawled up the valley between them,
laid his head in the pillow cleft, and shuddered. They were these horrible
creatures, hundreds of them, about up to my shoulders. They had big heads, big
jaws, lots of teeth. Jibbrah-jibbrah, they
said, jibbrah-jibbrah-jibbrah-jibbrah.
They rushed at me out of the wardrobe and snapped their teeth. Dad
snored gently.
I still dont like to think about them, Dylan
said to Mum.
Dont, then, said Mum comfortably. I dont know where they came from in the
first placesome movie? None of the others had such night terrors. She closed
her eyes with decision. She always knew what to do. Dylan tried to be as firm
about closing his.
Margo Lanagan
(Waratah, 5 juni 1960)
De Nederlandse literair criticus Carel Peeters werd
geboren in Nijmegen op 5 juni 1944. Zie ook alle tags voor Carel
Peeters op dit blog.
Uit: Het licht tussen de woorden
Met Kees Fens heb
ik altijd zo mijn problemen gehad als ik zijn kritieken, eerst in het dagblad
De Tijd en later in de Volkskrant, las. In het kielzog van het tijdschrift
Merlyn vertolkte hij een standpunt dat lijnrecht inging tegen mijn eigen
gedachten over de betekenis en de werking van literatuur. De consequentie van
het leerstuk van de autonomie van het literaire kunstwerk waar Fens zich een
aanhanger van toonde, was dat de literatuur zichzelf genoeg was. Wie een boek
gelezen had, had een aantal uren op een fictioneel eiland doorgebracht. Dat een
boek tijdens en na het lezen een bepaalde invloed op de lezer uitoefende en dat
het iets zou kunnen betekenen binnen de cultuur, viel buiten het leerstuk en
daar werd dus niet over gepraat. Dat zou al gauw leiden tot filosofie,
psychologie, cultuurgeschiedenis en wereldbeschouwing en dat waren nu juist
gebieden die Merlyn buiten de literatuur wilde houden. Dat er sprake zou kunnen
zijn van wisselwerking tussen literatuur en werkelijkheid werd door Kees Fens
en J.J. Oversteegen genegeerd, onder meer op grond van de theorie dat het
literaire kunstwerk fictie was. Ook het leven van een schrijver mocht op geen
enkele manier in de overwegingen van een kritiek betrokken worden en de
criticus zelf moest een teruggetrokken positie innemen, zich zakelijk bij de
tekst houden zodat zijn persoon niet in een kritiek te herkennen zou zijn. Deze
instelling vond globaal zijn uitdrukking in de bundels waarin Fens zijn eerste
essays en kritieken verzamelde, De eigenzinnigheid van de literatuur en De
gevestigde chaos.
Een uitvloeisel van
de leer was dat Kees Fens zijn persoonlijke binding met het katholicisme
scheidde van zijn werk als literair criticus, wat bij voorbeeld bleek uit zijn
verdediging van Jan Wolkers tegen clericale aanvallen.
Carel Peeters
(Nijmegen, 5 juni 1944)
Zie voor nog meer schrijvers van de 5e juni ook mijn
blog van 5 juni 2012 deel 2.
05-06-2013 om 21:18
geschreven door Romenu
Tags:Federico García Lorca, Adriaan Morriën, Ken Follett, Margo Lanagan, Carel Peeters, Romenu
|