|
De Britse schrijver en cameraman Jasper Fforde werd geboren op 11 januari 1961 in Londen. Zie ook alle tags voor Jasper Fforde op dit blog.
Uit: Something Rotten
Bradshaw looked across at me and raised an eyebrow quizzically. As the Bellmanthe head of JurisfictionI shouldn't really be out on assignment at all, but I was never much of a desk jockey, and capturing the Minotaur was important. He had killed one of our own, and that made it unfinished business.
During the past week, we had searched unsuccessfully through six Civil War epics, three frontier stories, twenty-eight high-quality westerns and ninety-seven dubiously penned novellas before finding ourselves within Death at Double-X Ranch, right on the outer rim of what might be described as acceptably written prose. We had drawn a blank in every single book. No Minotaur, nor even the merest whiff of one, and believe me, they can whiff.
"A possibility?" asked Bradshaw, pointing at the PROVIDENCE sign.
"We'll give it a try," I replied, slipping on a pair of dark glasses and consulting my list of potential Minotaur hiding places. "If we draw a blank, we'll stop for lunch before heading off into The Oklahoma Kid."
Bradshaw nodded and opened the breech of the hunting rifle he was carrying and slipped in a cartridge. It was a conventional weapon, but loaded with unconventional ammunition. Our position as the policing agency within fiction gave us licensed access to abstract technology. One blast from the eraserhead in Bradshaw's rifle and the Minotaur would be reduced to the building blocks of his fictional existence: text and a bluish mistall that is left when the bonds that link text to meaning are severed. Charges of cruelty failed to have any meaning when at the last Beast Census there were over a million almost identical Minotaurs, all safely within the hundreds of books, graphic novels and urns that featured him. Ours was differentan escapee.
Jasper Fforde (Londen, 11 januari 1961)
De Duitse dichteres en schrijfster Katharina Hacker werd geboren op 11 januari 1967 in Frankfurt am Main. Zie ook alle tags voor Katharina Hacker op dit blog.
Uit: Eine Dorfgeschichte
Die Vorratskeller im Dorf fanden sich nicht unter den Häusern, sondern, vom Hof getrennt, oft auf der anderen Straßenseite, als wolle man sicher sein, dass ein Brand nicht gleich die Vorräte - Kartoffeln, Eingemachtes, Apfelwein - mit vernichtete. Es waren gemauerte, kalte Gewölbe, wie Verliese dunkel, man konnte dort ohne Licht nicht hinein, und wo keines da war, musste man die Taschenlampe nehmen oder eine Kerze. Als Kinder wurden wir manchmal geschickt von unserer Nachbarin, Kartoffeln, Äpfel, Sprudel zu holen, in Fässern gab es Apfelwein, die Keller waren furchteinflößend, man hörte Mäuse oder anderes Getier; zwar haben wir nie Ratten gesehen, aber wie sollten in einem solchen Kerker nicht Ratten sein oder Gerippe, die Reste von Gefangenen. Sie lagen auf dem Lehmboden, auf dem man ausrutschte, wenn man nicht achtgab, die Beine konnte man sich brechen und würde im Dunkeln liegenbleiben, lange, denn hören konnte einen niemand, wenn man von dort unten rief.
Mit der Zeit bekamen die Kartoffeln Augen, die Äpfel faulten, die Krüge brachen. Wo das Gewölbe endete, kamen aus der nackten Erde Maden und Engerlinge - Gewürm, das auch die Toten fraß, sagte mein Bruder Simon. Ich klammerte mich an das Licht, an die alte Taschenlampe aus Kriegszeiten, die sich auf Rot und Grün einstellen ließ, ging trotzdem in den Keller, füllte den Krug mit Apfelwein, füllte die Körbe mit Kartoffeln. Ein Mal traf ich etwas, ein Tier oder einen Toten, hinter den im Herbst aufgetürmten Äpfeln verborgen, kam nicht hervor, rief nur, ganz leise, duckte sich wieder, vielleicht war es bloß ein Dieb. Ich wagte vor Entsetzen nicht, der Bäuerin etwas zu sagen, ich fürchtete, sie würde nachsehen und nie wiederkommen, sie ging am Sonntag in die Kirche, trug das Gebetbuch unterm Arm, vor Toten war sie aber wahrscheinlich doch nicht sicher.
Katharina Hacker (Frankfurt am Main, 11 januari 1967)
De Amerikaanse schrijver en columnist Marc Acito werd geboren op 11 januari 1966 in Bayonne, New Jersey. Zie ook mijn blog van 11 januari 2009 en ook mijn blog van 11 januari 2010 en ook mijn blog van 11 januari 2011.
Uit: How I Paid for College
I step out of the pool. Youre looking at this Grease thing all wrong, Sis. Think of us as guest stars, like Eve Arden and Frankie Avalon in the movie. (Fully aware that I wouldnt make a convincing Danny Zuko, I opted to play Teen Angel instead.) Let everyone else knock their brains out learning the frigging Hand Jive; in the end you and I are still going to come in and steal the show with our finely wrought comic interpretations.
Paula sighs. She knows Im right.
Besides, I, for one, have more important things to deal with. Im speaking, of course, about my audition for Juilliard.
Juilliard.
Now in case you live in Iowa or something and dont know anything about it, perhaps I should explain that Juilliard is the finest institution for acting in the entire country, the Tiffanys of drama school. Everybody famous went there Kevin Kline, William Hurt, Robin Williams and ever since I starred in The Music Man in the ninth grade Ive known I wanted to go there, too. Ive already got one surefire contemporary audition monologue (Mozart in Amadeus, a prankish man-boy I was born to play), but I need to come up with a classical one, too. So Ive bought myself a brand-new Complete Works of Shakespeare a really nice one, with a velvet cover and gold leaf on the ends of the pages and Im going to spend my entire summer reading it. Plus work on my tan.
Paula parks her inflatable barge in the shallow end and extends her hand for me to help her up. She frowns at me, like Im a dress shes trying to decide whether or not to buy.
Marc Acito (Bayonne, 11 januari 1966)
De Griekse dichter, schrijver en zeeman Nikos Kavvadias werd geboren op 11 januari 1910 in Nikolski Ousouriski. Zie ook mijn blog van 11 januari 2009 en ook mijn blog van 11 januari 2010 en ook mijn blog van 11 januari 2011.
A bord de L'"Aspasia
Hunted by fate, you travelled towards
Switzerland, the pure-white but grieving;
always oon deck, in a chaise-longue, skin yellow
foor that dreadful but all too well-known reason.
Your people uneasily fussed around you;
indifferent, you gazed out to sea. All they said
raised only a bitter laugh, for you knew
your journey would lead to the land of the dead.
One evening, as we were passing Stromboli,
you turned to someone, laughing, to speak:
"How my sick body, here, as it burns,
is like that volcano's flaming peak!"
Later I saw you in Marseilles,
lost, without looking back, as you left.
And I, who loved only the watery waste
you were someone I could have loved.
Nikos Kavvadias (11 januari 1910 10 februari 1975)
De Nederlandse (sport)journalist, schrijver en radio- en televisiepresentator Martinus Jan (Mart) Smeets werd geboren in Arnhem op 11 januari 1947. Mart Smeets viert vandaag zijn 65e verjaardag. Zie ook mijn blog van 11 januari 2011.
Uit: Op de fiets lukte het Hamilton niet (Column in Trouw)
Hij draait en liegt, zijn Tour-film wordt razendsnel uit de roulatie gehaald. Hamilton heeft een verklaring: het komt door resthoeveelheden bloed van zijn ooit in de buik van zijn moeder overleden tweelingbroer.
De wereld moet dat geloven.
Hij wordt een pathetische leugenaar, maar dat lijkt het vaste patroon van 'pakkers' in het peloton.
Zijn 'derde slag = uit' komt later. Een middel om depressies tegen te gaan; het was meer dan cri de couer.van een dan getormenteerd mens. Hij had niets meer; geen naam, geen faam, geen geld en zijn vrouw was ook al weggelopen. Hem restte bitterheid. Hij was drie maal positief bevonden en zocht een wissel in het leven.
Hij vond die in het geven van fietsclinics en later door zijn ziel aan de duivel te verkopen.
Zoals zovelen zeggen nadat hij de ormertaschelp even heeft opengetrokken: waarom? Waarom, Tyler Hamilton, kom je, zes jaar na dato, met die reeks aan beschuldigingen tegenover vroegere ploeggenoten en mensen die je vrienden waren.
Wat brandt er bij je, wat brengt je tot deze daad?
Ik zie hem nog in de Tour, de kleine, spichtige man met een hoge pijngrens en een smalle lach. Hij zou die Armstrong er wel eens onder krijgen.
Op de fiets lukte het niet, maar de revanche kwam pas in 2011. Vanuit het achterland rukte hij op voor een vernietigende uithaal. Voor alles wat The Boss, ooit zijn vriend, hemaangedaan had, wist hij nog wel wat vertellingen.
Hier kwam de waarheid.
En de sportwereld keek toe en velen vroegen zich af: waarom? Opluchting heeft toch ook scherpe randen. En een ziel heeft een bodem. En vriendschap heeft, zo blijkt, een houdbaarheidsdatum.
Mart Smeets (Arnhem, 11 januari 1947)
De Braziliaanse schrijver Oswald de Andrade werd geboren op 11 januari 1890 in São Paulo. Zie ook alle tags voor Oswald de Andrade op dit blog.
MISTAKE OF THE PORTUGUESE
When the Portuguese arrived
In a heavy storm
He clothed the Indian
What a pity!
If it had been a sunny morning
The Indian would have undressed
The Portuguese
DITHYRANB
My love taught me to be simple
Like a churche square
Where there is even a bell
Or a pencil
Or any sensuality
ESCAPED BLACK
Geronimo was on another farm
Grinding flour in the kitchen
They came in
They got him
The pestle fell
He tripped
And fell
They got on top of him
Vertaald door Jean R. Longland
Oswald de Andrade (11 januari 1890 22 oktober 1954)
De Spaanse schrijver Eduardo Mendoza werd geboren in Barcelona op 11 januari 1943. Zie ook alle tags voor Eduardo de Mendoza op dit blog.
Uit: The Olive Labyrinth (Vertaald door Nick Caistor)
"Ladies and gentlemen, on behalf of Captain Flippo, who is returning to his post today following a recent cataract operation, we would like to welcome you on board this Flight 404 to Madrid, and wish you a pleasant journey. Flying time will be fifty minutes, and we will be cruising at an altitude of etc, etc, etc,
More experienced than me, the few other passengers on the Air Shuttle at that time of day did up their seat belts and stuck their stubbed-out cigarettes behind their ears for later. The engines roared into life, and the plane lurched along the runway, swaying so much I began to worry that if this was what it was like on the ground, what might we expect in the skies over Spain? I peered out of the window to see if by some miracle we had already arrived at Madrid, but caught only a hazy glimpse of Barcelona airport in the distance. As I watched the terminal disappear in the darkness, I could not help asking myself the question that an avid reader may perhaps also by now be pondering: in other words, what a wastrel like me was doing on board the Air Shuttle, why was I heading for the capital of our realm, and why I was giving such a detailed description of this Golgotha that thousands of Spaniards put themselves through every day? To which I will respond that Madrid was the starting-point for one of the most dangerous, complex, and for anyone willing to learn the lesson of this story, most edifying adventures I have ever embarked upon. However, to say that everything began on an aeroplane would not be the honest truth: it had all started the night before, and for the sake of chronological accuracy I must go back and relate the disturbing events which took place at that time.
Eduardo Mendoza (Barcelona, 11 januari 1943)
Zie voor nog meer schrijvers van de 11e januari ook mijn blog van 11 januari 2011 deel 1 en eveneens deel 2.
11-01-2012 om 19:31
geschreven door Romenu 
Tags:Jasper Fforde, Katharina Hacker, Marc Acito, Nikos Kavvadias, Mart Smeets, Oswald de Andrade, Eduardo Mendoza, Romenu
|
