De Amerikaanse schrijver Dave Eggers werd geboren op 12 maart 1970 in Chicago. Zie ook alle tags voor Dave Eggers op dit blog.

Uit: Zeitoun (Vertaald doorMaaike Bijnsdorp en Lucie Schaap)

“In maanloze nachten pakten de mannen en jongens van Jableh, een stoffig vissersdorp aan de Syrische kust, hun lantaarns en voeren uit in hun stilste boten. Vijf, zes kleine scheepjes, elk met twee of drie vissers erin. Op een zeemijl uit de kust manoeuvreerden ze de boten in een kring op de donkere zee, gooiden hun netten uit en hielden hun lantaarns boven het water om het maanlicht na te bootsen.
De vissen, sardines, kwamen dan al snel aanzwemmen, een trage zilveren massa die opwelde uit de diepte. De vissen kwamen op het plankton af, en het plankton kwam op het licht af. Ze begonnen rond te cirkelen als een ketting met losse schakels, en in de loop van het volgende uur werden het er steeds meer. De zwarte hiaten tussen de zilveren schakels sloten zich, totdat de vissers daar beneden alleen nog maar een dichte, kolkende zilveren zee zagen.
Abdulrahman Zeitoun was pas dertien toen hij op die manier op sardines leerde vissen, een methode die lampara werd genoemd, geleend van de Italianen. Hij had er jarenlang naar uitgekeken om ’s nachts met de mannen en de grote jongens de zee op te gaan, en al die jaren had hij vragen gesteld. Waarom alleen als er geen maan was? Omdat het plankton in een heldere nacht overal te zien was, op de hele zee, zei zijn grote broer Ahmad, dus dan konden de sardines de oplichtende organismen gemakkelijk te pakken krijgen. Maar als de maan niet scheen, konden de mannen zelf bepalen waar het licht was en dan konden ze verbijsterende hoeveelheden sardines naar boven halen. ‘Datmoet je gezien hebben,’ zei Ahmad tegen zijn kleine broertje. ‘Je weet niet wat je ziet.’
En toen Abdulrahman voor het eerst de ronddraaiende sardines in het donker zag, kon hij zijn ogen niet geloven, zo mooi was die golvende zilveren rondedans onder het wit met gouden licht van de lantaarns. Hij was sprakeloos, en de andere vissers hielden zich ook zo stil mogelijk, ze zetten de motoren niet aan om de prooi niet aan het schrikken te maken. Ze fluisterden over het water, vertelden elkaar moppen, praatten over vrouwen en meisjes en keken naar de vissen, die onder hen almaar ronddraaiend omhoog kwamen. Een paar uur later, toen de sardines er allemaal waren en met zijn tienduizenden glinsterden in het weerkaatste licht, trokken de vissers het net dicht en haalden het op.”

 
Dave Eggers (Chicago, 12 maart 1970)

De Amerikaanse schrijver Jack Kerouac werd geboren op 12 maart 1922 in Lowell, in de Amerikaanse staat Massachusetts. Zie ook alle tags voor Jack Karouac op dit blog.

Uit:On The Road (Vertaald door Guido Golüke)

“lk had mijn kaartje gekocht en zat op de bus naar Los Angeles te wachten toen mijn oog ineens getroffen werd door een allersnoezigst Mexicaans meisje in een pantalon. Ze zat in een der bussen die net met hevig gezucht der luchtremmen tot stilstand waren gekomen; de passagiers kwamen eruit om wat te rusten. Haar borsten staken fiks en recht vooruit: haar dijtjes zagen er verrukkelijk uit; haar haar was lang en glanzend zwart; en haar ogen waren grote blauwe dingen met iets schuchters erin. Ik wenste dat ik bij haar in de bus zat. Een scheut pijn schoot door mijn hart, zoals altijd wanneer ik een meisje zag dat ik liefhad en in deze al te grote wereld de andere richting opging. De bus voor Los Angeles werd afgeroepen, ik nam mijn tas op en stapte in en wie zat daar alleen; het Mexicaanse meisje. Ik ging vlak tegenover haar zitten en begon direct plannetjes te maken. Ik was zo eenzaam, zo droef, zo sidderend, zo gebroken, zo kapot, dat ik de moed bijeengaarde, de moed die nodig is om een vreemd meisje te benaderen, en handelde. Maar zelfs toen zat ik nog vijf minuten lang in het donker op mijn dijen te beuken terwijl de bus de weg afreed. Je moet, je moet of je gaat dood! Verdomde idioot, praat tegen hoor! Wat scheelt jou nou? Ben je langzamerhand niet voldoende zat van jezelf? En voor ik wist wat ik deed leunde ik noor voren (ze probeerde op haar zitplaats te slapen) en zei: 'Juffrouw, zou u mijn regenjas als kussen willen gebruiken? Ze keek op, lachte en zei: 'Nee, dank u.' Ik ging weer bevend achteruit zitten; ik stak een peukje aan. Ik wachtte tot ze naar me keek, met een droeve zijdelingse liefdesblik, en ik stond op en leunde over haar heen. 'Mag ik bij u zitten, juffrouw?" "Als u wilt.'

 
Jack Kerouac (12 maart 1922 – 21 oktober 1969)

De Amerikaanse dichteres en schrijfster Naomi Shihab Nye werd geboren op 12 maart 1952 in St. Louis, Missouri. Zie ook alle tags voor Naomi Shihab Nye op dit blog.

San Antonio

Tonight I lingered over your name,
the delicate assembly of vowels
a voice inside my head.
You were sleeping when I arrived.
I stood by your bed
and watched the sheets rise gently.
I knew what slant of light
would make you turn over.
It was then I felt
the highways slide out of my hands.
I remembered the old men
in the west side café,
dealing dominoes like magical charms.
It was then I knew,
like a woman looking backward,
I could not leave you,
or find anyone I loved more

Spruce Street, Berkeley

If a street is named for a tree,
it is right that flowers
bloom purple and feel like cats,
that people are leaves drifting
downhill in morning fog.

Everyone came outside to see
the moon setting like a perfect
orange mouth tipped up to heaven.

Now the cars sleep against curbs.
If I write a letter,
how will I make it long enough?

There is a place to stand
where you can see so many lights
you forget you are one of them.

 
Naomi Shihab Nye (St. Louis,12 maart 1952)

De Amerikaanse schrijver, journalist en columnist Carl Hiaasen werd geboren op 12 maart 1953 in Plantation, Florida. Zie ook mijn blog van 12 maart 2011.

Uit: Bad Monkey

“He heard a car stop in his driveway but he didn’t rise from the chair. His visitor was a fellow detective, Rogelio Burton.
“Why don’t you pick up your phone?” Burton said.
“You believe that monstrosity? It’s like a goddamn mausoleum.”
Burton sat down beside him. “Sonny wants you to take a road trip.”
“Miami?”
“That’s right.”
“I’ll pass.” Yancy glared at the construction site across the fence. “The house is forty-four feet high—I measured it myself. The county code’s only thirty-five.”
“It’s the Keys, man. The code is for suckers.”
“Deer used to come around all the time and feed on the twigs.”
Yancy offered his friend a drink. Burton declined.
He said, “Andrew, it’s not like you’ve got a choice. Do what Sonny wants.”
“But I’m suspended, remember?”
“Yeah, with pay. Is that Barbancourt?”
“My last bottle. Tell him anywhere but Miami, Rog.”
“You want me to ask if you can go to Cancún instead?” Burton sighed. “Look, it’s a day trip, up and back.”
“They always screw me on the mileage.”
Burton knew this wasn’t true. Yancy had issues with the Miami Police Department, from which he’d been fired in a previous era of his life.”
 

 
Carl Hiaasen (Plantation, 12 maart 1953)

De Amerikaanse schrijver Edward Albee werd geboren op 12 maart 1928 in Washington DC. Zie ook alle tags voor Edward Albee op dit blog.

Uit: Who’s Afraid of Virginia Woolf?

„GEORGE [still with his back to them all ]:
Stop it, Martha.
MARTHA [viciously triumphant ]: The hell I will! You see, George didn’t have much 15 … push … he wasn’t particularly aggressive. In fact he was sort of a … [Spits the word at GEORGE’s back ] … a FLOP! A great … big … fat … FLOP! [CRASH! Immediately after FLOP! GEORGE breaks a bottle against the portable bar and stands there, still with his back to them all, holding 20 the remains of the bottle by the neck. There is a silence, with everyone frozen. Then … ] GEORGE [almost crying]:
I said stop, Martha.
MARTHA [after considering what course to take]: I hope that was an empty bottle, George. You don’t want to waste good liquor … not on your salary. 25 [GEORGE drops the broken bottle on the floor, not moving.] Not on an Associate Professor’s salary. [To NICK and HONEY] I mean, he’d be … no good … at trustees’ dinners, fund raising. He didn’t have any … personality, you know what I mean? Which was disappointing to Daddy, as you can imagine. So, here I am, stuck with this flop … 30 GEORGE [turning around ]:
… don’t go on, Martha. …
MARTHA:
… this BOG in the History Department. …
GEORGE:
… don’t, Martha, don’t …”

 
Edward Albee (Washington DC, 12 maart 1928)
Eind jaren 1960

De Nederlandse dichter De Schoolmeester (Gerrit van de Linde) werd geboren op 12 maart 1808 in Rotterdam. Zie ook alle tags voor De Schoolmeester op dit blog.

Eerste les in de geographie (Fragment)

Geographie is eigentlijk de kennis der aarde,
En voor de jeugd van ontzachelijke waarde;
Want Amerika
Is b.v. zeer verschillend van Afrika;
Ofschoon vele Afrikanen
Zich als slaven begeven naar de Amerikanen.
Zoo b.v. is Asia een heel oud heer,
En Europa is ook zoo jeugdig niet meer,
En de twee eerstgenoemde zijn kinderen,
Die de oude luì nog wel eens vrij wat konden hinderen.
Ik maak u vervolgens attent
Op 't onderscheid tusschen een zee en een continent;
En kinderen uit den boerenstand mogen wel observeeren,
Dat men voor als nog geen boerenwagentjens op zee kan probeeren,
Ten zij men er eenig ander voorwerp onder zet,
Als b.v. een koopvaardyschip of een stoompaket.
Ook zou ik niemand durven aanraaien
Om uit zwemmen te gaan met de haaien;
Doch in het uit poieren gaan met een Leyenaar
Ziet de Geographie geen gevaar;
Vooral zoo zijn boot
Op 't droog zit in een sloot. -

 
De Schoolmeester (12 maart 1808 – 27 januari 1858)
Illustratie

Zie voor nog meer schrijvers van de 12e maart mijn blog van 12 maart 2012 deel 2.

12-03-2014 om 20:09 geschreven door Romenu