|
De Nederlandse dichter Daniël Dee werd geboren op 12 november 1975 in Empangeni, Zuid-Afrika. Zie ook mijn blog van 12 november 2010 en eveneens alle tags voor Daniël Dee op dit blog.
Het ex-effect geen reclame
er zijn mensen die een vlag planten een grens trekken
hun armen spreiden zeggen dit is van mij schieten met scherp
er zijn mensen die met een explosievengordel
een schoolbus betreden omdat in een geschrift zaken staan
als onrein kwaad minder dan varkens in een beloofd hiernamaals
wacht ze dan tweeënzeventig maagden ga er maar aan staan
hoewel dat laatste verkeerd vertaald is vanuit het aramees
het moest zijn tweeënzeventig rozijnen ook lekker maar anders
er zijn mensen die andere mensen uitkleden
op elkaar stapelen en met de duimen omhoog
zichzelf ernaast laten fotograferen
en ze zijn allemaal volwassen en misschien ik dan morgen wel
voor nu heb ik een geheime steen een schimmenspel
een verwrongen lachspiegel voor de wereld
en een verwrongen zelfbeeld dat ik koester
een biologische mutant van mijn ouders
met uitwendig adamantiumskelet maakt strelen
tot scheren schuimbekkend onder mijn schedeldak
ik zwijg weet niets van mijn verleden mijn voorouders
struin zoek verscheur als een steppewolf en huil bela huil
naar onze lunakinderen van wat had kunnen zijn
die keer in het restaurant hoe vertederd ik was
toen jij kip bij de tandoori wilde
volwassen met mes en vork volwassen oppassen
eerst links lunatic dan rechts maar de kanker
kwam van binnenuit volwassen smoelwassen
alle herinneringen moeten geboekstaafd dat is het enige wat rest
hoe je half wild (in je ondergoed) half danste om het vuur (een heksenketel)
en ik de as de hele nacht in je onmogelijke haar rook
volwassen liefde is geen onmogelijke liefde
volwassen liefde is geen onstuimige liefde
zomeroogsten geen zee van bitterheid
een gewenst kind een gewenste geliefde
de voorlopige uitkomst van mijn levenssom een leeg bed
kras een x op mijn borst het ex-effect in mij huist die verwarde oude man
hij heeft de plek ingenomen van het geluk
Daniël Dee (Empangeni, 12 november 1975)
De Nederlandse dichter Johnny van Doorn (The Selfkicker) werd geboren op 12 november 1944 in Beekbergen en groeide op in Arnhem. Zie ook mijn blog van 12 november 2010 en eveneens alle tags voor Johnny van Doorn op dit blog.
Een magistrale stralende zon
Verdwaald in de duisternis
Is hij terechtgekomen in
Een soort woestenij die
Met dopheide en kleine
Heesters is begroeid &
Aankloppend bij een
Afgelegen boerderij
Waar een flauw lichtje
Hem doet vermoeden
Dat er iets van leven
In aanwezig moet zijn
Wordt hem opengedaan
Door een kleine kale
Scheelogige monnik
Die hem gastvrij en
Onderdanig ontvangt
In zijn stemmig blauw-
Geschilderd vertrek
Dat onder het schenken
Van een chinees kopje
Thee door hem plechtig
Wordt genoemd de hal
der kennis die slechts
Toegankelijk is voor
Zij die door de
Stilte zijn gegaan &
Zijn tranen nauwelijks
De baas kunnend weet
Hij terstond dat
Deze oude magiër
Zijn langgezochte
Leermeester moet zijn
Die op zijn weg
Naar het door hem
Begeerde middelpunt
Zijn toeverlaat zal
Zijn in moeilijke uren &
Als hij na een gerief-
Lijke nachtrust bij
Het kraaien van de haan
Het huisje van zijn dromen
De rug toekeert om met
Zijn zwerftocht verder
Te gaan is er zoveel
Gebeurd dat in tegen-
Stelling met die avond
Tevoren hij gevuld is
Met een nieuwe lading
Levenskracht die hem
Doet jubelen over de
Vol met kwinkelerende
Vogels zijnde Natuur
Die goudgeel beschenen
Wordt door een magi-
Strale stralende zon
Johnny van Doorn (12 november 1944 26 januari 1991)
© René Alphenaar
De Uruguayaanse schrijfster, vertaalster en journaliste Cristina Peri Rossi werd geboren op 12 november 1941 in Montevideo. Zie ook mijn blog van 12 november 2008 en eveneens alle tags voor Christina Peri Rossi op dit blog.
State Of Exile
very soon so far away badly
always
difficulty words furious interminable
strange a stranger what else the tree
if I just look differently
everything
could be more human.
No word
no speech
-not Freud, Not Martí-
ever helped to stop the hand
or the machinery
of the torturer.
But when a word written
in the margin on a page on the wall
helps to assuage the pain of the tortured,
literature makes sense.
Vertaald door Marilyn Buck
SATURDAY NIGHT
In the solitary dawn
through drifting secondhand smoke
and sidewalks sticky with spit
I go out walking
to escape the nocturnal silence of my room
seeking bright lights
oh, those neon friends who always ward off
my internal wolves
my hungry demons
(my Vallejo ancestors).
I go in search of something
losing myself in the narrow streets round the harbor
looking for company,
oh, the sweet drugs that since Baudelaire
have run along the gutters of cities at nighttime
London, Paris, New York, Madrid
oh, the unknown flesh that stirs, aroused by a look.
Finally I find it: some sleazy joint thats still open
a prison cell of solitary pleasures
a peep show hidden between the trees:
a bookstore open all night
where I can wallow among the books
luxuriate in other peoples verses
and finally reach orgasm
with one of Allen Ginsbergs self-destructive poems.
Vertaald door Tatiana de la Tierra
Cristina Peri Rossi (Montevideo, 12 november 1941)
Zie voor nog meer schrijvers van de 12e november ook mijn blog van 12 november 2011 deel 1 en eveneens deel 2.
12-11-2012 om 00:00
geschreven door Romenu 
Tags:Daniël Dee, Johnny van Doorn, Cristina Peri Rossi, Romenu
|
